Okwaho, Zakula, Psycorepaths @ Temple, 09/04/23

Η συναυλία των Okwaho, Zakula και Psycorepaths, είναι αλήθεια πως συνάντησε αρκετά εμπόδια μέχρι την πραγματοποίησή της. Έπειτα από την αναβολή της στα πλαίσια του εθνικού πένθους που κηρύχθηκε ως συνέπεια του κρατικού εγκλήματος στα Τέμπη, ήρθε η ώρα να κατηφορήσουμε προς το κέντρο της πόλης και το Temple για να απολαύσουμε τρείς ανερχόμενες και ενδιαφέρουσες εγχώριες extreme metal μπάντες. Πράγμα που συνέβη, σε μια συναυλία που μας επιβεβαίωσε, παρά τις μικρές αστοχίες, πως οφείλουμε να παρακολουθούμε στενά τα εν λόγω σχήματα.

Τον ρόλο του opener ανέλαβε το extreme metallic hardcore σχήμα των Psycorepaths, έπειτα από μικρή καθυστέρηση. Λίγο πριν βγει εις τα εξωτερικά για περιοδεία με Suffocation μεταξύ άλλων, το συγκρότημα φρόντισε να ξεδιπλώσει και στη σκηνή του Temple τα ξυραφένια breakdowns και την έντονη ενέργειά του. Μπορεί ο, όχι και τόσο ικανοποιητικός, ήχος ή μερικά τεχνικά προβλήματα να μην έδωσαν συνοχή στην εμφάνιση, αλλά στα περίπου 35 λεπτά, ικανοποίησαν το παρευρισκόμενο κοινό, που ενώ περνούσε η ώρα, εγκληματιζόταν όλο και περισσότερο στο κλίμα της συναυλίας. Οι Psychorepaths έπαιξαν και νέα κομμάτια, που ομολογουμένως ξεχώρισαν, υπενθύμισαν πως οι τρείς μπάντες βρίσκονται στον πυρήνα του εγχειρήματος Metal Solid@rity, και εκκίνησαν σε ωραίο κλίμα τη βραδιά.

Σειρά είχαν οι Zakula, τους οποίους περίμενα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Έπειτα από την κολληματική πρώτη επαφή που είχα μαζί τους σε συναυλιακό πλαίσιο, καθώς και τις πιο προσεκτικές ακροάσεις του ομότιτλου ντεμπούτου τους, αυτή τη φορά ήμουν προετοιμασμένος. Με σύμμαχο έναν ογκώδη και εξαιρετικό ήχο, με την εντυπωσιακή και σταθερά παρανοϊκή σκηνική παρουσία του frontman και τις άκρως ενδιαφέρουσες κιθάρες που έντυναν, είτε με εξαιρετικές μελωδίες και σόλο, είτε με περίεργα εφέ από τα πετάλια, τις πολυσχιδείς συνθέσεις τους, οι Zakula ξεδίπλωσαν το εκκεντρικό τους thrash. Κατάφεραν να ισορροπήσουν και να δέσουν επί σκηνής ισάξια τις Voivod-ικές τους καταβολές με τις melo-death σουηδικές τους ανησυχίες, κερδίζοντας άπαντες στο venue. Πλέον, είμαι πεπεισμένος πως οι Zakula, που μπορούν σε 40 λεπτά σετ να σου τα λένε όλα και να θες και περισσότερα, αποτελούν μια από τις πλέον σημαντικές μπάντες του ευρύτερου εγχώριου thrash metal που αξίζει να ασχοληθείς πιο σοβαρά μαζί τους.

Την άτυπη θέση του headliner στην τριάδα σχημάτων είχαν οι Okwaho, οι οποίοι έπειτα από σύντομο διάλειμμα πήραν τη θέση τους στη σκηνή. Το συγκρότημα, αυτή την περίοδο, όπως μας ενημέρωσε κατά τη διάρκεια της εμφάνισής του, βρίσκεται στα τελικά στάδια της ολοκλήρωσης του δεύτερου δίσκου του, που, για να κάνω και ένα μικρό spoiler, γέρνει εντονότερα προς το extreme metal, γεγονός που αποτυπώθηκε και στο σετ τους. Το χαρακτηριστικό, πηχτό sludge/doom metal της μπάντας ξεδιπλώθηκε εκ νέου στη σκηνή, ενώ οι νέες συνθέσεις, με κάθε συναυλία προσαρμόζονται καλύτερα στο πρόγραμμά τους.

Τα black σημεία ήταν πειστικά και εκτενέστερα, οι καλεσμένοι στα φωνητικά έδεσαν εκ νέου, οι διακυμάνσεις στις εντάσεις κράτησαν αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού, που είχε παραμείνει να στηρίξει την εμφάνιση παρά του σχετικά περασμένου της ώρας, δεδομένης της ημέρας. Συνεπώς, όλα έδειξαν πως οι Okwaho, είναι ένα συγκρότημα που επιχειρεί διαρκώς να αναζητεί και να επανεφεύρει τον καλλιτεχνικό του εαυτό, δίχως να συμβιβάζεται με το παρόν του. Αυτή η δίψα, φάνηκε στην πίστη με την οποία η τριάδα ξεδίπλωσε τα βαριά της riffs και εκτέλεσε παθιασμένα τα τραγούδια της.

Με τα επόμενα δισκογραφικά βήματα και των τριών μπαντών να αναμένονται με μεγάλο ενδιαφέρον, ένα πράγμα είναι βέβαιο. Στο σύγχρονο εγχώριο underground, υπάρχει πλέον η πολυτέλεια του να βρίσκεις όσο επιθυμείς να συνεχίσεις το ψάξιμο. Μάλιστα, όταν έρχεσαι αντιμέτωπο με συγκροτήματα που δείχνουν αγνή αγάπη και αφοσίωση στον ήχο τους, καθώς και εμφανή διάθεση να τον εξελίξουν και να δουλέψουν, τότε ξέρεις πως στις συναυλίες τους πάντα θα έχεις κάτι να κερδίσεις. Όπως και έγινε το βράδυ της Κυριακής.

Φωτογραφίες: Μιχάλης Κουρής