Στην Αυστραλία τα τελευταία χρόνια συντελείται μια μικρή, τοπική rock επανάσταση στο μουσικό στερέωμα. Πολλοί την παρομοιάζουν με αυτή που έλαβε χώρα πριν 20 περίπου χρόνια στο Seattle, όχι όμως προς το ύφος ή την ιδιοσυγκρασία, αλλά περισσότερο υπό την έννοια ότι έχει δημιουργηθεί μια σκηνή, που διαθέτει όλα τα υγιή στοιχεία για να αναπτυχθεί και να ξεχωρίσει.
Πρόκειται για σκηνή που αποτελείται από μουσικούς οι οποίοι γνωρίζονται, συνεργάζονται και περιοδεύουν μαζί, έχοντας κοινό ηχητικό υπόβαθρο και η μουσική τους προσέγγιση χαρακτηρίζεται από πρωτοτυπία, προοδευτική αντίληψη, καθώς επίσης έναν εντυπωσιακά φρέσκο και προσεγμένο ήχος
Προσεγγίζοντας τόσο ηχητικά, όσο και αισθητικά την Αυστραλιανή σκηνή, το βασικό πρόθεμα που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί είναι το progressive, υπό την έννοια ότι αυτό που προσφέρουν είναι κάτι νέο, διαφοροποιημένο και σε πολλές περιπτώσεις τεχνικό προσπαθώντας να πάει τον σύγχρονο ήχο ένα βήμα μπροστά. Βέλτιστα θα μπορούσε να περιγραφεί με την ανάμιξη του progressive και του σύγχρονου alternative ήχου. Ως αναφορές θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ονόματα όπως αυτά των Tool, Muse, Linkin Park, Coheed And Cambria, Three, Biffy Clyro και μερικών ακόμα αντίστοιχων καλλιτεχνών, ενώ σε πολλές περιπτώσεις όπως θα ανακαλύψουν όσοι εντρυφήσουν είναι εμφανής η αύρα των Rush.
Με την Αυστραλιανή σκηνή να είναι ζωντανή, βρισκόμενη σε μια ιδιαίτερα δημιουργική περίοδο, παρουσιάζουμε στο αφιέρωμα αυτό τους βασικούς πρωταγωνιστές της και αυτούς που συντέλεσαν στο να επιτευχθεί το σημερινό της status, μέσα από τους 10 σημαντικότερους δίσκους που την πρεσβεύουν. Και τα 10 αυτά άλμπουμ κυκλοφόρησαν την τελευταία 5ετία και σας τα παρουσιάζουμε για να ξεκινήσετε από εδώ την αναζήτηση, εμβαθύνοντας κατά το δοκούν και με δική σας ευθύνη.
*Credits και respect στον Daz.
10
Closure In Moscow - First Temple
Equal Vision / Warner Bros (2009)
Βάζεις στο ίδιο καζάνι The Mars Volta, Rush, Coheed And Cambria και The Dear Hunter με την συγκεκριμένη σειρά. Αφήνεις λίγο ακόμα χώρο για προσωπικό στοιχείο και στο τέλος βγάζεις ως αποτέλεσμα το "First Temple". Για τους φίλους του progressive rock, που ενσωματώνει φρέσκα στοιχεία, χωρίς ενδοιασμούς και περιορισμούς, το ντεμπούτο άλμπουμ των Closure In Moscow είναι ένα ακόμα μικρό διαμαντάκι. Από την άλλη, όσοι βρίσκουν ότι οι Mars Volta το παρακάνουν και ότι το όραμα του Claudio στους C&C γίνεται κουραστικό σε σημεία, τότε κι εδώ ίσως χαθούν στο λαβύρινθο της μουσικής των Closure In Moscow. Οι φίλα προσκείμενοι στον ήχο θα λατρέψουν.
Ίσως η πιο «διαφορετική» μπάντα του εν λόγω αφιερώματος. Όταν ο δίσκος ξεκινάει και κλείνει με εννιάλεπτα τραγούδια τότε σχεδόν αυτομάτως παίρνει την ταμπέλα του progressive, αλλά τόσο η μουσική προσέγγιση, όσο η φωνή του Flynn Gower και η γενικότερη αισθητική της μπάντας τους διαφοροποιεί όχι μόνο από την υπόλοιπη Αυστραλιανή σκηνή, αλλά και από τα συνήθη ακούσματα. Αυτό δεν τους εμπόδισε να ανέβουν στη δεύτερη θέση των εγχώριων charts και να κάνουν σημαντική επιτυχία, παίζοντας ζωντανά σε Αμερική και Αγγλία. Θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς πως υπήρξαν καλλιτεχνικά κάτι αντίστοιχο των Deftones της σκηνής και η διάλυσή τους ήρθε μάλλον πρόωρα.
Ιδιόμορφη περίπτωση μπάντας. Κάθε φορά που ακούω τη μουσική τους, νιώθω σαν ο τραγουδιστής των Flotsam And Jetsam, Erica A.K. να συμμετάσχει σε ένα project με κύρια επιρροή τους Rage Against The Machine. Αδρεναλίνη, τσαμπουκάς, groove, δυνατό rhythm section και ένας «επαναστατικού τύπου» τραγουδιστής συνθέτουν την εικόνα της μουσικής των Mammal που κατάφεραν να κάνουν μια μικρή αίσθηση πριν διαλυθούν το 2009. Το -ουσιαστικά πρώτο και τελευταίο τους full length άλμπουμ- "The Majority" απαρτίζεται από συνθέσεις δυναμίτες και ενδείκνυνται ανεπιφύλακτα για οπαδούς των RATM, αλλά -γιατί όχι- και των Red Hot Chili Peppers όταν funkάρουν (βλέπε "Mr. Devil").
Ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς ηχητικά δίσκους της σκηνής, είναι το "The Two Windows" των Melodyssey, το οποίο μπλέκει ευφάνταστα και άρτια το alternative με το progressive rock. Τα φωνητικά προκαλούν συνεχείς συνειρμούς με τους τιτάνες Rush και αυτό που τους κάνει να ξεχωρίζουν είναι το πόσο εύκολο φαίνεται να έχουν το να γράφουν πιασάρικες συνθέσεις, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το "The Constant Rain" που ανοίγει το άλμπουμ . Από εκεί και πέρα, ξεχωρίζουν επίσης τα "All Your Way", "Fall Of The Star" και φυσικά το prog ομώνυμο τραγούδι που κλείνει το άλμπουμ.
Song to download: The Constant Rain
6
I Am Giant - The Horrifying Truth
Sony (2011)
Κλέβουμε λίγο, καθώς οι I Am Giant είναι από την Νέα Ζηλανδία, αλλά θα τους κατατάξουμε στην ίδια συνομοταξία, καθώς πρακτικά στη σκηνή της Αυστραλίας ανήκουν κι αυτοί. Με τον Forrester Savell πίσω από τους υπολογιστές και τα πολύχρωμα κουμπάκια της κονσόλας να διασφαλίζει τον βέλτιστο δυνατό ήχο, οι I Am Giant ακούγονται όσο φρέσκοι και δυναμικοί, όσο χρειάζεται για να κάνουν τη διαφορά. Ως κύριο σημείο αναφοράς, δε θα μπορούσαν παρά να ειπωθούν οι Biffy Clyro και ίσως σε δεύτερο βαθμό οι The Pineapple Thief. Κολλητικές μελωδίες, ωραία αίσθηση ρυθμού, κρυστάλλινος ήχος και μια πρώτη τετράδα τραγουδιών που σκοτώνει.
Οι The Getaway Plan παρουσιάστηκαν μέσω του εν λόγω άλμπουμ στις underground κυκλοφορίες του 2011 και από τότε έχουν κάνει σημαντικά βήματα αναγνωρισιμότητας, εκμεταλλευόμενοι την ποιότητα του άλμπουμ. Τα μέλη της μπάντας είναι (ή φαίνονται) ιδιαίτερα μικρά σε ηλικία, κάτι που τους καθιστά αυτόματα και πιο ελπιδοφόρους. Στη δεύτερη δουλειά τους κατάφεραν να παρουσιάσουν ένα σύνολο τραγουδιών με δυναμική να αποτελέσουν singles, όπως το "The Reckoning", το "Flying Colors" ή το "Move Along", αλλά και πιο φορτισμένες συνθέσεις όπως το "Heartsone". Ήδη πραγματοποίησαν την πρώτη τους περιοδεία στη Μεγάλη Βρετανία και αν συνεχίσουν στα ποιοτικά πρότυπα του "Requiem", η περεταίρω αναγνώριση είναι θέμα χρόνου.
Song to download: Heartstone
4
The Siren Tower - A History Of Houses
Self Released (2012)
Πρόσφατα παρουσιάστηκε η εν λόγω κυκλοφορία, ενώ μας δόθηκε και η ευκαιρία να συνομιλήσουμε με το συγκρότημα, οπότε στα λίγα επιπλέον που μπορούμε να προσθέσουμε εδώ, είναι πως πρόκειται για ένα από τα πλέον διαφοροποιημένα ηχητικά άλμπουμ αυτής της λίστας, βασισμένο στις ακουστικές κιθάρες και τις φορτισμένες ερμηνείες. Με τον Savell να συντελεί κι εδώ σημαντικά, το "A History Of Houses" αποτελεί ένα ταξίδι στον καθαρό ήχο και τα αληθινά συναισθήματα, ξεκινώντας με την άπω ανατολίτικη μελωδία του βιολιού στο εναρκτήριο "The Banishing Of William McGuiness" και ολοκληρώνοντας στο a capella πολυφωνικό ρεφρέν του "One More Drink Than Needed" που κλείνει το άλμπουμ.
The Butterfly Effect - Final Conversation Of Kings
Superball Music / ΕΜΙ (2008)
Ίσως οι πιο παλιοί και πιο επιτυχημένοι εμπορικά της σκηνής, οι The Butterfly Effect έχουν καταφέρει να κάνουν αισθητή την παρουσία τους και εκτός της χώρας τους, χτίζοντας πάνω στις αρχές των Tool και προσθέτοντας μερικά παραπάνω στοιχεία της προσωπικότητάς, στηριζόμενοι σε μεγάλο βαθμό στις ερμηνείες του Clint Boge. Κυκλοφόρησαν τρία ισάξια άλμπουμ, και παρόλο που το "Begins Here" περιέχει το καλύτερο τραγούδι τους ("Beautiful Mine") και το "Imago" είναι το πιο επιτυχημένο, στο τρίτο και τελευταίο τους "Final Conversation Of Kings" -για πρώτη φορά με την αρωγή του Savell- έδειξαν ωριμότεροι και ετοιμότεροι από ποτέ για το μεγάλο βήμα. Κρίμα που η αποχώρηση του Clint αφήνει ένα θολό τοπίο αναφορικά με το μέλλον της μπάντας.
Παρουσιάστηκαν ως underground το 2010 στο site μας, αλλά όσο μπορεί να είναι underground για τη χώρα μας, μόνο έτσι δεν μπορούν να χαρακτηριστούν στην γενέτειρά τους. Εκεί το μίγμα alternative / progressive που παίζουν ενθουσίασε, καθώς το "This Is The Warning" σκαρφάλωσε στην κορυφή των εγχώριων charts και τους καβάτζωσε support slots με τους Muse και τους Linkin Park, ενώ και η Βρετανία έχει αρχίσει να τους εκτιμάει δεόντως. Με μεγάλη δόση ταλέντου, έχοντας -ω τι έκπληξη- τον Forrester Savell να τους παρέχει έναν κρυστάλλινο και δυναμικό ήχο, το εν λόγω άλμπουμ είναι από τα καλύτερα δείγματα του πρωτότυπου, σύγχρονου alternative ήχου και ενδεικτικό της δυναμικής της Αυστραλέζικης μουσικής σκηνής.
Ακόμα δεν έχω καταλάβει γιατί αυτός ο δίσκος δεν είναι τεράστια επιτυχία και δεν θεωρείται ορόσημο ανάμεσα στους φίλους του μοντέρνου ήχου και ειδικά αυτών που προσκυνάνε τους Tool. Θα έλεγα ότι δεν έχουν hype, αν και στην Αυστραλία αντιμετωπίζονται ήδη ως οι νέοι rock ήρωες, κρίνοντας από τις αντιδράσεις του κόσμου στα «άλλου επιπέδου» live τους. Όλα τα επιμέρους κομμάτια του πάζλ δένουν ιδανικά, αλλά αυτό που ξεπερνάει τα πάντα είναι η παραγωγή του άλμπουμ από τον Forrester Savell, που για πολλούς αποτελεί ότι αρτιότερο έχει γίνει τα τελευταία χρόνια στον ευρύτερο χώρο της rock μουσικής. Δεν φτάνουν λίγες λέξεις για αυτό το άλμπουμ.