«A Buyer's Guide»: Evergrey

Οδηγός για τη δισκογραφία της αξιόπιστης progressive metal δύναμης από τη Σουηδία

Από τους Χρήστο Καραδημήτρη, Νίκο Καταπίδη, 11/03/2021 @ 10:35

Όταν οι Evergrey παρουσιάστηκαν στα τέλη της δεκαετίας του '90, τόσο το power metal, όσο και το progressive metal βρισκόντουσαν σε άνθηση και οι Σουηδοί παίζοντας κάτι πιο μοιάζει ενδιάμεσα στα δυο ιδιώματα κατάφεραν να κάνουν αίσθηση στους οπαδούς αμφότερων των ιδιωμάτων. Το μόνο μικτό παράδοξο ήταν πως ο Tom Englund και η παρέα του προέρχονται από το Gothenburg, όπου εκείνη την περίοδο ήταν η μητρόπολη του μελωδικού death metal, με μπάντες όπως οι In Flames και οι Dark Tranquility να κυκλοφορούν τα αριστουργήματά που καθιέρωσαν μια ολόκληρη σχολή στο metal, αλλά εξαρχής έθεσαν το δικό τους ξεχωριστό στίγμα.

Evergrey

Βέβαια, οι power metal αναφορές των Evergrey αγγίζουν περισσότερο την απέναντι πλευρά του Ατλαντικού, ενώ και οι progressive αναφορές τους, παρόλο που καταδεικνύουν μια τεχνική αρτιότητα, όπως οι ίδιοι μας είχαν δηλώσει πριν μερικά χρόνια, πρεσβεύουν περισσότερο την progressive metal σχολή των (παλιών και καλών προφανώς) Queensryche. Κάτι που σημαίνει εστίαση στη σύνθεση και στο συναισθηματικό φορτίο και ελάχιστα ως καθόλου instrumental μέρη που να τονίζουν την τεχνική επίδειξη.

Βασικός συνθέτης, ερμηνευτής, στιχουργός και ιθύνων νους είναι το μοναδικό αυθεντικό μέλος της μπάντας, ο Tom Englund, του οποίου η χαρακτηριστική φωνή και ο τρόπος ερμηνείας πάντα καθόριζαν και καθορίζουν ως και σήμερα κάθε τραγούδι και άλμπουμ των Evergrey.

Evergrey

Το ντεμπούτο τους "The Dark Discovery" θα μπορούσε να χαρακτηριστεί κάπως άγουρο ηχτικά, αλλά η δυναμική της μπάντας δεν μπορούσε να κρυφτεί και δημιούργησε μια (καλώς εννοούμενη) φασαρία γύρω από το όνομα της μπάντας, η οποία ενισχύθηκε από το πολύ καλύτερο "Solitude, Dominance, Tragedy", το οποίο έφερε και την μεταγραφή στην παντοδύναμη στον prog χώρο Inside Out και σταδιακά την καθιέρωση των Evergrey ως μια από τις πιο αξιόπιστες δυνάμεις εδώ και 25 χρόνια στην metal μουσική. Από το "In Search Of Truth" και μετά η μπάντα φάνηκε με κάθε βήμα να βρίσκεται ολοένα και πιο ψηλά, με αποκορύφωμα τα "Recreation Day" και "The Inner Circle", όπου μια σειρά από παράγοντες και γεγονότα οδήγησαν σε μια περίοδο ύφεσης, στασιμότητας και αλλαγών.

Μετά από διάφορες περιόδους ανακατατάξεων, αναταραχών και αλλαγών μελών, οι Evergrey έκαναν ένα εντυπωσιακό comeback το 2014, με την επιστροφή στην μπάντα του κιθαρίστα Henrik Danhage και του drummer Jonas Ekdahl, και κυρίως με την κυκλοφορία του καταπληκτικού "Hymns For The Broken". Έκτοτε, μαζί με τον πληκτρά Rikard Zander και τον μπασίστα Johan Niemann η σύνθεση των Evergrey έχει παραμείνει σταθερή και μαζί η ποιότητα των κυκλοφοριών τους, σταθεροποιώντας τους Σουηδούς ψηλά στη συνείδηση των οπαδών του μελωδικού progressive χώρου.

Evergrey

Με αφορμή την κυκλοφορία του 12ου στούντιο άλμπουμ τους, "Escape Of The Phoenix" συντάσσουμε έναν δισκογραφικό οδηγό για τους Evergrey, έχοντας την σημαντική βοήθεια ενός ανθρώπου που τους γνωρίζει από την αρχή της πορείας τους και τους έχει ζήσει από πολύ κοντά. Ο Γιάννης Βογιαντζής, τραγουδιστής των Need, έχοντας υλοποιήσει μια Αμερικάνικη και μια Ευρωπαϊκή περιοδεία ως support των Evergrey με τους Need αποδέχτηκε την πρότασή μας να συμμετέχει σε αυτό το άρθρο, αναλαμβάνοντας να γράψει κι αυτός μερικά λόγια γύρω από κάποια άλμπουμ.

 
Evergrey - The Inner Circle

The Inner Circle
(Inside Out, 2004)

Ένα μόλις χρόνο μετά το καταπληκτικό "Recreation Day" ο Tom Englund και η παρέα του όχι μόνο έχτισαν πάνω στην επιτυχία του, αλλά έκαναν και διάνα προάγοντας τον μόλις 19χρονο Jonas Ekdahl σε drummer του συγκροτήματος και συν-συνθέτη. Με πολύ αναβαθμισμένο ηχητικό αποτέλεσμα κι ένα δυνατό concept να αναδεικνύει ακόμα περισσότερο τις φορτισμένες ερμηνείες του Englund αλλά και να δένει τις υπέροχες συνθέσεις, οι Evergrey χτύπησαν κορυφή με το "The Inner Circle". Από χιτάκια τύπου "A Touch Of Blessing" και "More Than Ever" και υπέροχες μπαλάντες τύπου "Waking Up Blind" στο υπέρτατο τελείωμα του καθηλωτικού "When The Walls Go Down" εδώ έχουμε ένα καταπληκτικό άλμπουμ από αρχής ως τέλους. (Γιάννης Βογιαντζής)

Evergrey - Recreation Day

Recreation Day
(Inside Out, 2003)

Όντας σε ένα καταπληκτικό σερί δίσκων που ο ένας ήταν καλύτερος από τον άλλον (με αποκορύφωμα κατά γενική ομολογία τον επόμενο δίσκο από το "Recreation…") οι Evergrey επιστρέφουν το 2003 με το "Recreation Day" όπου είναι η πρώτη τους επαφή με τα ‘σαλόνια' του metal. Αποφασίζουν να επενδύσουν περισσότερο στην εικόνα τους και τα video clips του δίσκου σε συνδυασμό με τις πολλές περιοδείες αυξάνουν τις μετοχές της μπάντας κατακόρυφα. Χαρακτηριστικό είναι ότι πολλοί fans μπάντας στην Αμερική δηλώνουν ως πρώτη επαφή το video του "Binded" που έπαιζε συχνά πυκνά στο MTV της εποχής. Στα μουσικά ο ήχος τους έχει γίνει πιο straight forward και καθαρός με περισσότερη έμφαση στην prog μεριά τους αλλά και στα εξαιρετικά ρεφρέν. Πολλά ‘essential' τραγούδια κρύβονται μέσα εδώ όπως το προαναφερθέν "Blinded", "As I lie here bleeding" αλλά και το ομώνυμο που ακόμα και σήμερα αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι στα live της μπάντας. To album ήταν το τελευταίο και με τον αρχικό drummer Patrick Carlson ο οποίος είχε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του ήχου της μπάντας στην πρώτη αυτή περίοδο. (Γιάννης Βογιαντζής)

 

Evergrey - In Search Of Truth

In Search Of Truth
(Inside Out, 2001)

Το τρίτο άλμπουμ των Evergrey ήταν και το σπουδαιότερο της ως τότε πορείας τους, χτίζοντας πάνω στα καλά στοιχεία του "Solitude, Dominance, Tragedy" και πηγαίνοντας το συνθετικό επίπεδο ένα επίπεδο πιο πάνω. Απτά παραδείγματα είναι τραγούδια σαν το "The Masterplan", το "Rulers Of The Mind" και το "Mark Of The Triangle". Τα πλήκτρα έχουν βγει πιο μπροστά και γλυκαίνουν όμορφα τις συνθέσεις, η παραγωγή πλέον ακούγεται αρκετά «χθεσινή» αλλά έχει γοητεία μέσα στην τραχύτητά της και 20 χρόνια μετά ακούγεται λιγότερο progressive από ότι τότε, αλλά το ίδιο σκοτεινό και καθηλωτικό σε στιγμές. Ένα σε μεγάλο βαθμό one man show από τον Tom Englund που έβαλε τους Evergrey σε τροχιά εκτόξευσης. (ΧΚ)

Evergrey - Hymns For The Broken

Hymns For The Broken
(AFM, 2014)

Σε ενα κομβικό σημείο για την πορεία της μπάντας, σχεδόν ένα βήμα πριν τη διάλυση, η επιστροφή των Jonas Ekdahl (drums) και Henrik Danhage (κιθάρα) ήταν η ένεση δημιουργικότητας που είχαν ανάγκη οι Evergrey για να αναγεννηθούν μετά το σερί μετριότητας που προηγήθηκε. Ατμόσφαιρα σε δυσθεώρητα επίπεδα, με τους εσωστρεφείς στίχους και τις χαρακτηριστικές ερμηνείες του Englund να προκαλούν ανατριχίλες, αλλά και τα ηλεκτρονικά στοιχεία που στη συνέχεια ενισχύθηκαν να δίνουν το παρόν, αυτός ο δίσκος έμελλε να είναι το ξεκίνημα μιας δεύτερης ευκαιρίας για τη μπάντα. Με δυσκολία να ξεχωρίσουμε κομμάτια σε ένα τόσο συνεκτικό σύνολο, σίγουρα πρέπει να αναφερθούν τα "King Of Errors", "The Grand Collapse" και "The Aftermath", που κοιτούν κατάματα μεγαλειώδεις στιγμές του παρελθόντος τους, όχι με φόβο, αλλά με τη σιγουριά του αναγεννημένου από τις στάχτες του φοίνικα. (NK)

 
Evergrey - The Dark Discovery

The Dark Discovery
(Gothenburg Noiseworks, 1998)

Το ντεμπούτο των Evergrey έσκασε σαν κεραυνός σε όσους ασχολούνταν με το underground της εποχής καθ' ότι φαινόταν ήδη από την αρχή ότι είχαμε να κάνουμε με μια μπάντα με πολύ δυναμικό και ιδιαίτερο χαρακτήρα που δεν ήταν εύκολο να τους κατατάξεις απευθείας σε κάποιο από τα ήδη γνωστά παρακλάδια. Λίγο goth επιρροές, λίγο η γεύση πιο σύγχρονου heavy metal με πινελιές Σουηδικής σκηνής, λίγο η πιο old school ματιά του Andy LaRocque (King Diamond) στην παραγωγή και τέλος το κερασάκι στην τούρτα η πολύ ξεχωριστή και εκφραστική φωνή του Tom Englund είχαν ως αποτέλεσμα ένα δίσκο που έχει περίοπτη θέση στις καρδιές των fans της μπάντας και έδειχνε ξεκάθαρα ότι μια μεγάλη πορεία ξεκινούσε. (Γιάννης Βογιαντζής)

Evergrey - Solitude Dominance Tragedy

Solitude Dominance Tragedy
(Hall Of Sermon, 1999)

Η συνέχεια του "The Dark Discovery" βρήκε τους Evergrey ακόμα πιο σκοτεινούς, μελαγχολικούς και σε σημεία να μπολιάζουν τις goth/ατμοσφαιρικές επιρροές τους με δόσεις progressive metal που μεσουρανούσε εκείνη την εποχή. Η παραγωγή για μια ακόμη φορά δεν ήταν ιδανική αλλά έβγαζε σίγουρα μια ατμόσφαιρα που ευνοούσε τη μουσική των Evergrey οι οποίοι εξερευνούν σε αυτό το δίσκο την απώλεια αλλά και θέματα horror αλλά και του μεταφυσικού ("The Shoking Truth", "She Speaks to the Dead") που θα τους δώσουν τροφή και για επόμενα άλμπουμ. Ο Englund συνεχίζει να είναι το πιο δυνατό χαρτί της μπάντας με ερμηνείες που μας σκίζουν την ψυχή όπως στα συγκλονιστικά "Words Mean Nothing" και "The Corey Curse", ενώ στην περιοδεία τους για το εν λόγω άλμπουμ θα τους δούμε για πρώτη φορά και στην Ελλάδα support στους Kamelot και τους Crimson Glory. (Γιάννης Βογιαντζής)

Evergrey - The Storm Within

The Storm Within
(AFM, 2016)

Δύο χρόνια μετά το εξαιρετικό "Hymns For The Broken", που στην ουσία τους ξαναέβαλε στην Α' κατηγορία μετά από ένα σημαντικό διάστημα αποχής, η μπάντα επιστρέφει με το αρκετά καλό "The Storm Within", διατηρώντας την ατμόσφαιρα του προκατόχου του με αρκετές αναφορές στον ήχο και με ορισμένα κομμάτια που ξεχώρισαν από την αρχή όπως τα "Distance", "Passing Through" και το πολύ όμορφο ντουέτο ‘In Orbit' με την Floor Jansen των Nightwish. Αν και κάπως κατώτερο από τον προκάτοχό του είναι συνολικά αρκετά solid άκουσμα και διατήρησε τις μετοχές της μπάντας στο fan base της χωρίς απαραίτητα να φέρει καινούριο κόσμο on board. (Γιάννης Βογιαντζής)

 
Evergrey - Monday Morning Apocalypse

Monday Morning Apocalypse
(Inside Out, 2006)

Μετά από ένα σερί πέντε καταπληκτικών άλμπουμ και ενός live που θεωρείται πια classic για τη μπάντα είχε φτάσει η ώρα για μερική αλλαγή κατεύθυνσης για τους Evergrey κι έτσι φτάνουμε στο πρώτο album της ιστορίας τους που δεν έτυχε γενικής αποδοχής από το μέχρι τότε fan base. Στο ‘Monday Morning Apocalypse' οι Evergrey επιχειρούν να εξερευνήσουν πιο άμεσες μουσικές φόρμες με πιο μικρής διάρκειας τραγούδια, πάντα με τα χαρακτηριστικά hooks και catchy ρεφρέν τους ενώ για το συγκεκριμένο δίσκο προσέλαβαν και τους παραγωγούς Sanken Sandquist and Stefan Glaumann με τεράστιες συνεργασίες στο portfolio τους (Bon Jovi, Rammstein μεταξύ άλλων) για να δώσουν ένα πιο μεγαλοπρεπή και γυαλισμένο ήχο. Το αποτέλεσμα ήταν σίγουρα αρκετά εμπορικό (με την καλή έννοια) με ορισμένα εξαιρετικά τραγούδια όπως το ομώνυμο, το "Lost" ή το "In Obedience", διατηρώντας κατ' εμε το χαρακτηριστικό feeling των Evergrey, αλλά κρίνοντας εκ του αποτελέσματος δυστυχώς το πείραμα για τη μετάβαση της μπάντας σε πιο «μεγάλη» κατηγορία δεν έπιασε και ξεκίνησαν οι πρώτοι τριγμοί που οδήγησαν στην αποχώρηση του μπασίστα Michael Hakansson. (Γιάννης Βογιαντζής)

 
Evergrey - The Glorious Collision

The Glorious Collision
(SPV, 2011)

Ευρισκόμενοι ένα βήμα πιο μέσα στο ντεφορμάρισμα που είχε ξεκινήσει από το "Monday Morning Apocalypse" και συνεχίστηκε με το "Torn", ο Tom Englund κλήθηκε να αντιμετωπίσει και την φυγή των 3/5 της μπάντας στο "The Glorious Collision", κάτι που αναμενόμενα είχε αντίκτυπο στο τελικό αποτέλεσμα. Συνεχίζω να πιστεύω, όπως είχα γράψει και στην παρουσίαση του άλμπουμ, πως οι Evergrey δεν έχουν κυκλοφορήσει κακό άλμπουμ και δεν θα χαρακτήριζα τέτοιο το "The Glorious Collision". Εν τέλει, αυτό που το κατατάσσει τελευταίο στη δισκογραφία τους είναι ότι μοιάζει να περιέχει περισσότερα fillers από ποτέ. Βέβαια, την ίδια στιγμή περιλαμβάνει και τραγουδάρες σαν το "Leave It Behind Us" και κυρίως το "Wrong" που αποδεικνύουν την αξία των Σουηδών ακόμα και στα λιγότερο καλά τους. (ΧΚ)

 
Evergrey - A Night To Remember

A Night To Remember
(Inside Out, 2005)

Κλείνοντας τον κύκλο του "The Inner Circle", η πρώτη και μοναδική live δισκογραφική κυκλοφορία των Evergrey, τους βρίσκει στο ζενίθ της απόδοσή τους, με ένα πολύ ενεργό κοινό, ενώ η υποδειγματική σκηνοθετική δουλειά του Patric Ullaeus μας μεταφέρει με τον καλύτερο τρόπο σε αυτή την πράγματι αξιομνημόνευτη βραδιά. Η προσθήκη του κουαρτέτου εγχόρδων της συμφωνικής ορχήστρας του Gothenburg αλλά και της χορωδίας είναι το κερασάκι στην τούρτα, κάνοντας κομμάτια σαν το "Nosferatu" και "Solitude Within" να ξεπερνούν ακόμη και τις στουντιακές εκτελέσεις τους. Ένα άρτιο οπτικά και ηχητικά live album ορόσημο για τη μπάντα, σε εποχές που ο κόσμος παρακολουθούσε ακόμη τις συναυλίες με τα μάτια του κι όχι μέσα από την οθόνη του κινητού του. (NK)

A Compilation 

Spotify Playlist

1. Blackened Dawn (The Dark Discovery)
2. Solitude Within (Solitude, Dominance, Tragedy)
3. Words Mean Nothing (Solitude, Dominance, Tragedy)
4. The Masterplan (In Search Of Truth)
5. Watching The Skies (In Search Of Truth)
6. Mark Of The triangle (In Search Of Truth)
7. The Great Deceiver (Recreation Day)
8. As I Lie Here bleeding (Recreation Day)
9. Sorry (Recreation Day)
10. Recreation day (Recreation Day)
11. A Touch Of blessing (The Inner Circle)
12. Waking Up Blind (The Inner Circle)
13. More Than Ever (The Inner Circle)
14. When The Walls Go Down (The Inner Circle)
15. Still In The Water (Monday Morning Apocalypse)
16. Broken Wings (Torn)
17. Wrong (Glorious Collision)
18. Black Undertow (Hymns For The Broken)
19. Hymns For The Broken (Hymns For The Broken)
20. The Grand Collapse (Hymns For The Broken)
21. Passing Through (The Storm Within)
22. Impossible (The Storm Within)
23. Currents (The Atlantic)
24. Weightless (The Atlantic)
25. Stories (Escape Of The Phoenix)

  • SHARE
  • TWEET