Underground Express #22 - Ήχοι από μακρινές πόλεις-δάση

Το αθέατο τρένο του Rocking σκαρώνει ένα ταξίδι κάθε μήνα, ανακαλύπτει τους καλύτερους νέους underground δίσκους και αλητεύει στις ομορφότερες πόλεις

Από τον Αντώνη Καλαμούτσο, 03/12/2020 @ 12:19

 "All the world's a stage". Ο μεσαιωνικός στίχος του Shakespeare γίνεται όλο και πιο επίκαιρος σε κάθε περαστικό αιώνα, πάντα όμως πέρα από τα λαμπερά φώτα και τις μεγάλες σκηνές, σε κακοφωτισμένα προβάδικα, σε μικρά υπόγεια και γκαράζ, σε κάθε γωνιά αυτής της τρελής σφαίρας, η μουσική του αύριο παίζεται ήδη σήμερα. 

Το τρένο της φαντασίας μας που βαφτίσαμε Underground Express θα κάνει ένα ταξίδι κάθε μήνα προς κάθε πιθανό και απίθανο προορισμό με μόνο σκοπό να ανακαλύψει μουσικές χωρίς σύνορα και συμβάσεις, ρίχνοντας φευγαλέες ματιές στον πολιτισμό των πόλεων που επισκέπτεται.

Ταξίδι #22 - Δεκέμβριος 2020: Κι ενώ ετοιμαζόμαστε να αποχαιρετήσουμε τη χρονιά που φεύγει, συνειδητοποιεί κανείς ότι το 2020 ήταν, αν μη τι άλλο, μια χρονιά με πολύ θόρυβο. Θόρυβο από γεγονότα, από απόψεις, από ανοησίες κι από σπαραγμούς. Οι νύχτες όμως γίνονται μεγαλύτερες και κάτι μας τραβάει προς την ησυχία του χειμώνα. Κι οι μουσικές μας αυτό τον μήνα, θαρρείς ότι έρχονται όλες από δάση, κάποιες φορές ακόμα και τσιμεντένια.

Το τελευταίο φετινό μας ταξίδι μας καλεί σε πόλεις μεσαιωνικών αυτοκρατόρων, στα δάση των Maori, σε γαλλικές εξοχές και στις κρύες λίμνες του Καναδά. Οι μουσικές λένε ιστορίες από folk περιπλανήσεις, βαλκανικά παραμύθια, black ωκεανούς και death metal ταξίδια επιστημονικής φαντασίας, τη στιγμή που ανακαλύπτουμε στο άλμπουμ του μήνα μία από τις post αποκαλύψεις της χρονιάς. Κι όλα αυτά ενώ ξεθάβουμε ξεχασμένα διαμάντια της kosmische musik και obscure underground καλούδια. Ναι, ακούμε ψιθύρους από μακρινές πόλεις και είμαστε έτοιμοι να αφήσουμε πίσω μας αυτήν τη χρονιά.


Στάση 1η: Niš, Σερβία
Καλλιτέχνης: EYOT
Άλμπουμ: 557799
Είδος: Jazz/Rock
Εταιρεία: Ropeadope
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 23-10-2020
Bandcamp
YouTube

EYOT - 557799

Με αφετηρία τους την εικονοπλαστική jazz, οι Σέρβοι EYOT δισκογραφούν εδώ και δέκα χρόνια, σμιλεύοντας μια ζεστή και καλαίσθητη μουσική πρόταση. Ο ιθύνων νους τους Dejan Ilicic, σε πιάνο/moog, είναι ένας εκλεκτικός συνθέτης που εμφανώς έχει ισόποσες jazz και rock αναφορές και το παραγόμενο αποτέλεσμα έχει σαν πρότερο στόχο την επιθυμία δημιουργίας ενός ονειρικού χώρου, σχεδόν σαν να βρίσκεται σε post/ambient χωράφια. Οι EYOT δεν αφήνουν επίσης ανεκμετάλλευτη τη βαθιά βαλκανική traditional παράδοση, συνεπώς το "557799" αποτελεί ένα ευγενικό άκουσμα, με έντονο τοπικό χρώμα και οικουμενική ηχητική θαλπωρή. Δώσε βάση στις τρομερές κιθάρες και το πως ζωγραφίζουν ηλιοβασιλέματα από το παρασκήνιο.

EYOT

Η πόλη Niš είναι η τρίτη μεγαλύτερη στη Σερβία με πληθυσμό περίπου 260.000 χιλιάδων ανθρώπων, βρέχεται δε από τον ποταμό Nisava.

• Αποκαλείται η Πόλη των Αυτοκρατόρων. Καθόλου υπερβολικό αν σκεφτούμε ότι εδώ γεννήθηκε ο Μεγάλος Κωνσταντίνος, ο Κωνστάντιος Γ' αλλά και ο Ιουστίνος Α', ο θείος δηλαδή του Ιουστινιανού.

• Το εναρκτήριο track "Dodola" αναφέρεται σε μια βαλκανική παγανιστική παράδοση, κατά την οποία ένα κορίτσι που φοράει μια χορταρένια φούστα επισκέπτεται τα σπίτια των χωριών και οι κάτοικοι την περιβρέχουν με νερό. Το κορίτσι αυτό φέρνει τη βροχή.


Στάση 2η: Wellington, Νέα Ζηλανδία
Καλλιτέχνης: Grumblewood
Άλμπουμ: Stories Of Strangers
Είδος: Prog/Folk
Εταιρεία: Gravity Dream Music
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 06-11-2020
Bandcamp
YouTube

Grumblewood - Stories Of Strangers

Κάθε τι γύρω από το ντεμπούτο των Grumblewood αναδύει τη μυρωδιά του δάσους - ακόμα και το ψηφιακό εξώφυλλο, θαρρείς πως έχει την υφή ξύλου. Εδώ οι μαγικές λέξεις είναι δύο: Jethro Tull! Χωρίς να αντιγράφουν καθόλου τον ήχο της τεράστιας αυτής μπάντας, οι Grumblewood έχουν την αντίστοιχη '70s prog folk αισθητική, τα φλάουτα χοροπηδούν πάνω από ευγενικά ηλεκτρισμένες κιθάρες, ενώ παραδοσιακά όργανα συνοδεύουν τα έξοχα ρετρό φωνητικά και τις παραμυθένιες ιστορίες που αφηγούνται. Πρόκειται για ένα σχήμα που κατέχει άριστα τον ήχο και τις επιρροές του, σε βαθμό που είναι αδύνατον να πιστέψεις ότι το "Stories Of Strangers" είναι το πρώτο τους άλμπουμ. Οι φίλοι του είδους, ξωτικά και παλιές ψυχές καλούνται να τσεκάρουν πάραυτα: οι μελωδίες θα σε αιχμαλωτίσουν κι όλοι θα γίνουμε κισσοί.

Grumblewood

• Η πρωτεύουσα της ονειρεμένης Νέας Ζηλανδίας αποτελεί τη νοτιότερη πρωτεύουσα στον πλανήτη αλλά και την πόλη με τους δυνατότερους ανέμους.

• Πριν πάρει το όνομα της από τον Δούκα του Wellington, η πόλη αποτελούσε φυσικά οικισμό των Māori. Η Māori ονομασία της είναι Te Whanganui-a-Tara που σημαίνει ‘'Το Μεγάλο Λιμάνι της Tara''.

• Αποτελεί τη 12η καλύτερη πόλη στον κόσμο για να ζει κανείς - σύμφωνα με κάποια από τις δεκάδες αντίστοιχες μετρήσεις. Το 2014 το 44% του πληθυσμού δήλωνε ότι δεν διαθέτει κάποια θρησκευτική πίστη...

• Με κάποιο τρόπο, υπάρχει λέει μια ιστορική σύνδεση με τα Χανιά. Μην με ρωτάτε, δεν ξέρω τί και πως.


Στάση 3η: Dublin, Ιρλανδία
Καλλιτέχνης: Bitch Falcon
Άλμπουμ: Staring At Clocks
Είδος: Alternative rock
Εταιρεία: Small Pond
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 06-11-2020
Bandcamp
YouTube

Bitch Falcon - Staring At Clocks

Μπορεί αυτό να είναι το επίσημο ντεμπούτο των Bitch Falcon, η μπάντα έχει όμως ήδη αρχίσει να φτιάχνει ένα εξαιρετικό όνομα σε Ιρλανδία και Ηνωμένο Βασίλειο, λόγω της εκτεταμένης της live δραστηριότητας. Αρχίζουν να ανεβαίνουν στα billings των διάφορων φεστιβάλ και το υλικό του "Staring At Clocks" φανερώνει κάποιους από τους λόγους: εξαιρετικά τραγούδια «ορθόδοξου» alternative rock που φανερώνουν υψηλό δείκτη παλιομοδίτικης ενέργειας, υποβόσκουσας ιρλανδικής αλητείας και υγιών shoegaze νεότερων στοιχείων. Το τρίο παίζει δυνατά, η φωνή της τραγουδίστριας Lizzie Fitzpatrick είναι φανταστική και τα τραγούδια ζητούν επαναληπτικές ακροάσεις, αφού δεν στηρίζονται σε ραδιοφωνικά ρεφρέν κι εντυπωσιασμούς μετρίου γούστου, αλλά σε πραγματικές μουσικές ικανότητες και πηγαίες ατμόσφαιρες. Πολύ σύντομα θα είναι αρκετά δημοφιλείς.

Bitch Falcon

• Σούπερ πόλη η Δουβλινάρα μας! Είχα την τύχη να ζήσω εδώ για 4 μήνες και σας το λέω μπέσα, είναι από τις πιο ζωντανές, νεανικές πόλεις στην Ευρώπη. Βέβαια, θες 800 ευρώ μηνιαίως για να νοικιάσεις στο κέντρο της πόλης ένα κρεβάτι σε κάποιο σπίτι. Χωρίς υπερβολές.

• Για να βάζουμε τα πράγματα στη θέση τους: για τους Ιρλανδούς οι U2 είναι σαν να λέμε Νταλάρας. Η εθνική rock μπάντα είναι οι The Pogues, πάρτε το χαμπάρι.

• Σας έχω αναφέρει ξανά τους folk/ambient/black metallers From The Bogs Of Aughiska. Πέρσι έδωσαν μια υπέροχη παράσταση στο Tulca Festival του δικού μου Galway και το live κυκλοφορεί ψηφιακά και σε κασέτα (θεοί!) ως "Tactical Magic". Τσεκάρετε τους αν σας ενδιαφέρουν τα σκοτεινά κέλτικα μονοπάτια.


Στάση 4η: Victoria, Καναδάς
Καλλιτέχνης: Liminal Shroud
Άλμπουμ: Through The False Narrows
Είδος: Black Metal
Εταιρεία: Hypnotic Dirge
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 20-11-2020
Bandcamp
YouTube

Liminal Shroud - Through The False Narrows

Οι Liminal Shroud παίζουν ένα οργανικό και αυθόρμητο ατμοσφαιρικό black metal που θα σε κάνει να αναλογιστείς τη δηθενιά που χαρακτηρίζει ένα σωρό μπάντες του ιδιώματος. Πρόκειται για ένα λιτό metal τρίο που πλάθει λειτουργικά αργά riff και πειστικά γρήγορα μέρη, με πολύ ωραία παιξίματα. Το ντεμπούτο τους "Through The False Narrows" είναι ένα όμορφα γκρίζο άλμπουμ που εμπνέεται από το υδάτινο φυσικό στοιχείο της γενέτειρας τους και, παρακαλώ, μην μπερδέψεις τη φυσιολατρεία για κατάθλιψη. Με κέρδισαν με τη διάθεση τους να παίξουν μουσική αντί να αυτοπαγιδευτούν σε γρανάζια φορμαλισμού και με έκαναν να νιώθω γέρος, αναπολώντας μέρες που οι black metal μπάντες ήταν πρωτίστως metal και δευτερευόντως οτιδήποτε άλλο. Χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι πρόκειται για αναχρονιστικό γκρουπ. Το αντίθετο.

Liminal Shroud

• Μια ομορφιά η Victoria, πρωτεύουσα της Βρετανικής Columbia στον δυτικό Καναδά. Ονομάζεται και Η Πόλη Των Κήπων, ενώ πήρε το όνομα της από τη βασίλισσα Βικτωρία.

• Αγαπώ και συστήνω ανεπιφύλακτα τον πηγαίο underground χαρακτήρα της Hypnotic Dirge Records. Κυκλοφορεί μόνο καλά άλμπουμ - κάποια σπουδαία - και προτείνω από τις φετινές της κυκλοφορίες να θαυμάσετε το "Echoes" των Wills Dissolve.

• Το "Anatomy Of Fear " της Gaia Guarda είναι ένα πολύ αξιοσημείωτο ντεμπούτο άλμπουμ για ακροατές που αρέσκονται σε σκοτεινά neoclassical-meets-trip hop ακούσματα - λέγε με Ulver ή Portishead.


Στάση 5η: Oslo, Νορβηγία
Καλλιτέχνης: Ping
Άλμπουμ: The Zigzag Manouvre
Είδος: Experimental rock
Εταιρεία: Apollon
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 20-11-2020
Bandcamp
YouTube

Ping - The Zigzag Manouvre

Καταπληκτικά πράγματα από τους (μέχρι πρότινος άγνωστους σε μένα) Ping. Τι να περιμένεις εξάλλου από μια μπάντα που δηλώνει experimental rock με επιρροές από Zappa, Melvins, dEUS, Wilco και Tom Waits; Η αγάπη τους βέβαια για το παλιό prog και τις μουσικές των 60s και 70s δεν κρύβεται - ειδικά στην παραγωγή και τα φωνητικά - είναι όμως ταυτόχρονα αρκετά σαλεμένοι για να μπορούμε να τους θεωρήσουμε απόγονους των Mr Bungle, αρκεί να μπορούσαμε βέβαια να κάνουμε στους τελευταίους μια ισχυρή ένεση σκανδιναβικής καλλιτεχνίας κι εγκεφαλικότητας. Παρά τις πολυποίκιλες επιρροές τους, τα τραγούδια που σκαρώνουν δεν είναι λαβύρινθοι ή σπαζοκεφαλιές. Είναι όμορφα και σαφή rock τραγούδια, με πολύ ωραίες μελωδίες κι έντονη σφραγίδα προσωπικότητας. Μπάντα - έκπληξη, διαπιστώνω δε ότι κυκλοφορούν στην πιάτσα μπόλικα χρόνια. Και αυτό φαίνεται!

Ping

• Επιστροφή μετά από μερικούς μήνες στη μουσική πρωτεύουσα της καρδιάς μας!

• Η πόλη ιδρύθηκε επίσημα το 1040 μΧ και η πρώτη της ονομασία ήταν Anslo. Μια ετυμολογική εκδοχή του ονόματος ως το στόμα του ποταμού Lo δεν είναι πια αποδεκτή. Εξάλλου δεν βρέθηκε ποτέ κάποιος ποταμός με αυτό το όνομα, αυτό όμως δεν απαγορεύει στη φαντασία μας να οργιάσει.

• Μια βόλτα στο Κάστρο Akershus είναι επιβεβλημένη. Τώρα, το αν ο διάβολος βρίσκεται μέσα στο Club 112 (βλ. τελευταία φωτό) είναι κάτι που δεν μπορώ να επιβεβαιώσω…

• Αρκετοί ίσως γνωρίζουν τους τεράστιους Tusmorke. Οι Wudewuse είναι το νέο project του "λύκου" Skrubben από τους Tusmorke και είναι ένα έξοχο, μαγεμένο, απολύτως μυσταγωγικό βόρειο forest folk. "Northern Gothic" ο τίτλος του πονήματος και είναι highly recommended! Το εξώφυλλο του κοσμεί το παρόν άρθρο, ευχαριστώ!


Στάση 6η: Tulle, Γαλλία
Καλλιτέχνης: Ingrina
Άλμπουμ: Siste Lys
Είδος: Post/Shoegaze
Εταιρεία: A Tant Rever Du Roi/Medication Time
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 27-11-2020
Bandcamp
YouTube

Ingrina - Siste Lys

Μια έκρηξη και ο αθέατος άξονας του κόσμου μοιάζει να μετατοπίζεται. Ένιωσα μια λαμπερή αστραπή να φωτίζει και να καίει τα σιωπηλά υπόγεια συναισθημάτων που ποτέ δεν εκφράστηκαν. Μακρινές μελωδίες ήρθαν, με πήραν από το χέρι, μου έδειξαν τα μέρη της λάσπης και τα μέρη του πάγου. Άγνωστα μέρη! Κανένα βιβλίο δεν έγραψε ποτέ γι αυτά. Η μουσική είναι η μακρινή ηχώ που τρυπώνει από μικρές χαραμάδες, φωνάζει στη Ζωή να παραμείνει ζωντανή, να αντέξει το βάρος και το κρύο του πολιτισμού, να νικήσει την ακινησία. Δύο τύμπανα, τρεις κιθάρες, ένα μπάσο και κάτι μακρινές φωνές... ο ήχος τρυπώνει από τις χαραμάδες, παλεύει να τρυπήσει τον πάγο, να γεννήσει κίνηση, να σε συντροφέψει στα σιωπηλά υπόγεια! Οι Ingrina ίσως σου φανούν σαν ένα πειραματικό κι ιδιαίτερα ατμοσφαιρικό post metal γκρουπ με έντονες shoegaze ανησυχίες. Εμένα μου φαίνονται σαν μια λαμπερή αστραπή. Προφανώς, Άλμπουμ του Μήνα και κάτι παραπάνω.

Ingrina

Ένα ταξίδι στην πόλη Tulle με τους Ingrina!

Καλωσήλθατε στο Rocking.gr και συγχαρητήρια για το φανταστικό νέο σας άλμπουμ! Πως αποφασίσατε να συμπεριλάβετε τρία παλιότερα τραγούδια στο ‘'Siste Lys''; Είναι το νέο άλμπουμ μια θεματική συνέχεια του ντεμπούτου σας;

Anto: Ευχαριστούμε. Το "Siste Lys'' είναι φτιαγμένο σαν παζλ. Στην αρχή είχαμε κατά νου να επαναηχογραφήσουμε απλώς κάποια παλιότερα πράγματα που είχαν ξεμείνει. Αλλά αφού είμαστε το είδος των ανθρώπων που αρέσκεται να κάνει τη ζωή τους δύσκολη, κατέληξε διαφορετικά. Οπότε αρχίσαμε να συνθέτουμε από τον σωρό των παλιών κομματιών, να μπλέκουμε τις ενορχηστρώσεις. Ύστερα ήρθε ο τίτλος που αντηχούσε το πρώτο άλμπουμ, το εξώφυλλο, οι στίχοι… Όταν όλα είχαν μπει σε μια σειρά, έμοιαζε πια ότι είχαμε δημιουργήσει έναν αυτόνομο δίσκο. Ένα άλμπουμ, ένα δεύτερο κεφάλαιο που είναι ταυτόχρονα η συνέχεια και η αρχή του "Etter Lys'', λέγοντας ιστορίες για τον πάγο που λιώνει σιγά πριν το νερό γίνει ένας μεγάλος χείμαρρος και παρασύρει τα πάντα στην πορεία του. Το "Etter Lys'' ήταν πιο ενεργητικό κι επικό, αυτό είναι πιο κρύο και σκοτεινό. Σαν ένα παγόβουνο που λιώνει στις τελευταίες ακτίνες του ήλιου πριν μετατραπεί σε μια έκρηξη του ωκεανού.

Το "Siste Lys'' αφορά ένα γεωλογικό, μικροκοσμικό θέμα. Θα ήθελα να μάθω περισσότερα για αυτό αλλά και για τις μεταφορές του. Πως το θέμα του concept αντανακλάται στις καθημερινές μας ζωές;

Nico: Υπάρχει κάτι μάταιο και βαρετό στο να γράφεις ανθρωποκεντρικές ιστορίες συνεχώς. Οπότε σταδιακά ατενίσαμε σε ορίζοντες φτιαγμένους από νερά και μέταλλα, τσιμέντο και ρίζες, ομίχλες και θάλασσες. Αν κι έχεις δίκιο, μπορείς ακόμα να βρεις τις μεταφορές για τις δικές μας ζωές. Αφού η ίδια η ζωή είναι μεγαλύτερη από τον άνθρωπο (που τείνει να πιστεύει ότι η ζωή είναι δικό του μονοπώλιο), προσπαθούμε απλώς να αποφύγουμε ότι θυμίζει το Εγώ με την παρουσία κάποιου χαρακτήρα. Αν οι μικρές μας νουβέλες είναι μεταφορές, θα αφορούν μάλλον εικόνες εποίκησης, απώλειας μνημείων, πλημμυρισμένων πόλεων ή, στην άλλη πλευρά (siste lys): η ανάπτυξη τοίχων και φυλακών, στενών χώρων και δονήσεων, παρά ευθείες αντανακλάσεις της ναρκισσιστικής μας παρουσίας. Κατά κάποιο τρόπο, στίχοι και ήχοι συνδέονται περισσότερο με αυτό που αρχίζεις να νιώθεις καθώς αποδράς από αυτόν τον κόσμο.

Σαν μπάντα έχετε παράξενο setup - δυο ντραμς, τρεις κιθάρες, ένα μπάσο. Πώς επηρεάζεται από αυτό η διαδικασία σύνθεσης, τι προσθέτει στην μπάντα και με ποιο τρόπο δυσκολεύει τα πράγματα;

Anto: Νομίζω κάνει το αποτύπωμα μας μοναδικό. Στις συναυλίες, οι άνθρωποι έχουν την περιέργεια να δουν πως θα χωρέσουμε τα πάντα στη σκηνή και πως παίζουν τα δύο ντραμς. Φυσικά, για να επιβεβαιώνουμε ότι όλα έχουν τη θέση τους, κάθε ένας από εμάς προσθέτει ένα ή και περισσότερα ηχητικά layers. Γρήγορα καταλήγουμε με πυκνά κομμάτια που φεύγουν προς κάθε κατεύθυνση. Ειλικρινά, είναι μια ανοησία! Αλλά αφού ευχαριστεί κάποιους ανθρώπους και μας ξετινάζει τα μυαλά, συνεχίζουμε! Κατά τ' άλλα, τίποτα δεν είναι διαφορετικό απ' ότι συμβαίνει σε μια τριμελή ή τετραμελή μπάντα. Αλλά, ναι, συχνά πατάμε ο ένας στην περιοχή του άλλου αλλά αυτό συμβαίνει συχνά στις κολεκτίβες, υποθέτω. Οι δυσκολίες συχνά αναδεικνύουν τη μοναδικότητα.

Tulle

Μας έρχεστε από την όμορφη, μικρή πόλη Tulle! Με ποιον τρόπο εμπνέει η πόλη σας τη μουσική σας, πως είναι η ζωή εκεί και τι συμβαίνει στην Tulle μουσικά;

Anto: Η Tulle είναι μια μικρή πόλη, σχεδόν χωριό. Αργά ή γρήγορα, όλοι οι οριακοί και αποκλίνοντες άνθρωποι καταλήγουν να συνεργάζονται, εξαιτίας της ακολασίας και της βαρεμάρας. Έτσι δημιουργήθηκαν κάποιες μπάντες εδώ. Η Tulle είναι η «πρωτεύουσα» της μουσικής για ακορντεόν αλλά συμβαίνουν επίσης πράγματα στην alternative σκηνή. Υπάρχει χώρος και πιθανόν λιγότερος έλεγχος από τις μεγάλες πόλεις.

Nico: Βασικά ζούμε κοντά στην πόλη, στην εξοχή που την περιτριγυρίζει. Μπορούμε λοιπόν να αποφύγουμε τη δουλειά, τα πλήθη και την αστυνομία και να είμαστε πιο κοντά σε αγρούς και δάση. Φυσικά, αυτά τα στοιχεία ίσως ασκούν μεγάλη επιρροή σε αυτό που προσπαθούμε να δημιουργήσουμε. Μπορούμε επίσης να διοργανώσουμε συναυλίες, να υποδεχτούμε φίλους και να κάνουμε πρόβες πολύ εύκολα. Έχουμε χρόνο και χώρο. Είναι μια πραγματική πολυτέλεια, θα ήμασταν άβολα και άχρηστοι σε μεγάλες πόλεις. Σκατά, αυτό ακούστηκε σαν να ερχόμαστε από την υψηλή κοινωνία. Να σου στείλουμε τους τραπεζικούς μας λογαριασμούς για να δεις το προλεταριακό μας υπόβαθρο!

Αν άκουγα το "Siste Lys'' στα ακουστικά μου ενώ βρισκόμουν στην Tulle, που θα έπρεπε να πάω για τη βέλτιστη εμπειρία ακρόασης;

Anto: Φύγε από την πόλη όσο πιο γρήγορα γίνεται και πήγαινε για μια βόλτα στα τριγύρω δάση.

Nico: Ναι, υπάρχουν ωραίοι λόφοι γύρω από την Tulle που μπορείς να χαθείς για λίγο. Η καλύτερη εμπειρία ακρόασης είναι οπουδήποτε μπορείς να χάσεις τον εαυτό σου. Σαν να είσαι στον Παρθενώνα της Αθήνας, χωρίς τους τουρίστες!

Ευχαριστώ και καλά ταξίδια!

Ευχαριστούμε για τη συνέντευξη!


Το τραγούδι του Δεκέμβρη

As Everything Unfolds

As Everything Unfolds - "Take Me There"
High Wycombe, Ηνωμένο Βασίλειο

Το τραγούδι του μήνα μας φώναξε ξανά από την Αγγλία, αυτήν τη φορά από την περιοχή High Wycombe, βορειοδυτικά του Λονδίνου. Υπεύθυνοι οι, φτιαγμένοι για μεγάλα πράγματα, As Everything Unfolds και το δεύτερο δείγμα από τον επερχόμενο δίσκο τους "Within Each Lies The Other". Το "Take Me There" είναι μια πελώρια κομματάρα μελωδικού post hardcore - από αυτά που λατρεύει ο φίλος μου Αντώνης Μαρίνης - με ρεφρενάρα, μεγάλες κιθάρες και πορωτικά grooves. Η μπάντα είναι εξαιρετική και τα ολόφρεσκα φωνητικά της Charlie Rolfe σε σηκώνουν από το κάθισμα σου: πότε αρχίζουν ξανά τα live είπαμε; Σημειώστε το όνομα τους!


Ο εξωτικός προορισμός του μήνα

Lahore, Pakistan

Lahore, Pakistan

Η πόλη Lahore είναι η δεύτερη μεγαλύτερη του Πακιστάν και 18η μεγαλύτερη πόλη του κόσμου, με πληθυσμό που ξεπερνάει τα 11 εκατομμύρια. Είναι μια αρχαία πόλη που έχει υπάρξει μέρος πολλών διαφορετικών αυτοκρατοριών και κέντρων επιρροής. Στο σήμερα, είναι μία από τις πιο προοδευτικές και φιλελεύθερες περιοχές της χώρας, με σημαντικό ρόλο στην εκπαίδευση. Μας έφεραν εδώ οι εκπληκτικοί Takatak και το "Acrophase" άλμπουμ τους. Προκαλώ κάθε οπαδό του μοντέρνου progressive metal με ψιλό-djent στοιχεία, που ίσως αναρωτηθεί «πόσο καλή μπορεί να είναι μια μπάντα από το Πακιστάν;» να πατήσει το play. Με ευχαριστείτε μετά.


Από reissues έχεις τίποτα;

Kosmose - Kosmic Music From The Black Country

Δύο πραγματάκια με εξαιρετικό ενδιαφέρον. Οι Kosmose ήταν μια kosmische musik μπάντα από το Βέλγιο που δραστηριοποιήθηκε την περίοδο 1973-1978, η μουσική τους δε αποτελούσε πραγματικά μια πειραματική/ατμοσφαιρική ουτοπία. Το "Kosmic Music From The Black Country" της Sub Rosa περιέχει ανέκδοτες ηχογραφήσεις και έχουν απομείνει ελάχιστα κομμάτια. Μιλάμε για τρομερές μουσικές. Για τους Wobbler μας τα είπε πρόσφατα ο Σπύρος και δεν έχω πολλά να προσθέσω. Αν θέλετε όμως να ακούσετε πως ακουγόταν στις απαρχές της η σημαντικότερη ίσως μπάντα του σκανδιναβικού ρετρό progressive rock, τώρα μπορείτε να γνωρίσετε το πρώτο τους demo ("Demo 2003"). Είναι σοκαριστικό ότι ακούγεται ακριβώς το ίδιο καλό όπως και ο τελευταίος και κάθε δίσκος τους.


Pure Underground Love

Cryptic Shift / Replicant / Inoculation / Astral Tomb - Chasm Of Aeons

Cryptic Shift / Replicant / Inoculation / Astral Tomb - "Chasm Of Aeons'' (Blood Harvest)
4 WAY SPLIT EP
Formats: CD, 12" MLP, Digital

Νέα ενότητα για το Underground Express, στην οποία παραδινόμαστε στεγνά στην καθαρή συλλεκτική/underground λαγνεία, λατρεύοντας ταυτόχρονα και το ίδιο το format. Η κασέτα των From The Bogs Of Aughiska που ανέφερα νωρίτερα θα ήταν η πρώτη μου επιλογή, αν δεν υπήρχε αυτό το οργασμικό 4 way split EP από τέσσερις εξαιρετικές sci-fi death metal μπάντες. Θεέ μου, και μόνο που το γράφω, αρρωσταίνω!

Πρώτοι πρώτοι, οι θεούληδες Cryptic Shift: τους ψιλοαποθέωσα, τους αποθέωσε και ο pagan αδερφός, θέλετε κι άλλο; Πάρτε το καταιγιστικό "Cosmic Dreams" και αρχίστε να συνειδητοποιείτε ποια ήταν η καλύτερη πρωτοεμφανιζόμενη death metal μπάντα της χρονιάς. Οι Replicant που ακολουθούν είναι πιο σκοτεινοί και πιο δυσαρμονικοί, με πιο βαθιά φωνητικά και λίγο πιο avant ατμόσφαιρα - για όποιον λάτρεψε τους Pyrrhon, ίσως; Φανταστικές κιθάρες! Λίγο πιο traditional death metal οι Inoculation και η ατμόσφαιρα βαραίνει (και οι ταχύτητες ανεβαίνουν κι άλλο) στον δυναμίτη που ονομάζεται "Xerthaneus". Οι Astral Tomb συμπληρώνουν με ένα πραγματικά άρρωστο και χαοτικό τραγούδι, σε πολύ πιο lo fi πλαίσια αλλά και με το πάθος να ξεχειλίζει σαν μαύρη λάβα!

Το "Chasm Of Aeons" κυκλοφορεί σε ψηφιακή μορφή, CD και 12ιντσο βινύλιο (που είναι η κασέτα, Blood Harvest, ε;!) σαν extreme metal διαστημόπλοιο, έτοιμο να μας μεταφέρει σε extra terrestrial κόσμους. Πως να μην επενδύσεις - ειδικά στο green marble βινύλιο;!

  

  • SHARE
  • TWEET