«10»: Side project του Mike Portnoy

Όλοι γνωρίσαμε τον Mike Portnoy ως τον ηγέτη και drummer των Dream Theater, αλλά κι ως έναν εργασιομανή μουσικό, με άποψη και γνώσεις γύρω από το rock και το metal, που σπάνια εφησυχάζει.

Η, μέχρι σήμερα, βασική μουσική κληρονομιά του βρίσκεται στα 25 χρόνια που βρισκόταν στο τιμόνι των Dream Theater, όμως σκοπός του παρόντος άρθρου είναι να παρουσιάσει συνοπτικά την υπόλοιπη δραστηριότητά του, επισημαίνοντας τις 10 σημαντικότερα project, ή κανονικά συγκροτήματα πέρα από τους Dream Theater, στα οποία συμμετείχε, συμμετέχει και ενδεχομένως θα συνεχίσει να συμμετάσχει στο μέλλον.

Πέραν αυτών, αξίζει να αναφερθεί πως με δική του πρωτοβουλία έχουν κατά καιρούς δημιουργηθεί tribute συγκροτήματα σε σπουδαίες μπάντες των οποίων ο Portnoy είναι μεγάλος οπαδός. Συγκεκριμένα, αυτές είναι οι Yellow Matter Custard για τους The Beatles (με Neal Morse και Paul Gilbert), οι Hammer Of The Gods για τους Led Zeppelin (με Daniel Gildenlow, Paul Gilbert, Dave LaRue), οι Cygnus And The Sea Monsters για τους Rush (Paul Gilbert, Sean Malone, Jason MacMaster) και οι Amazing Journey για τους The Who (με Paul Gilbert και Billy Sheehan).

Mε αφορμή την επίσκεψή του στη χώρα μας για τη συναυλία με τον Neal Morse παρουσιάζουμε τις «παράπλευρες» δραστηριότητες του Mike Portnoy, οι οποίες είναι σχεδόν όλες εξαιρετικές και ενισχύουν την άποψη όσων υποστηρίζουν πως συγκαταλέγεται μεταξύ των σημαντικότερων σύγχρονων μουσικών προσωπικοτήτων στον κόσμο της rock και της metal μουσικής.

		10   Bigelf   Από την πρώτη στιγμή που ο Portnoy ήρθε σε επαφή με την μουσική των Bigelf δεν μπορούσε να κρύψει τον θαυμασμό του, καθώς αναβίωναν μοναδικά αυτό το grandiose συναίσθημα που περιβάλλει κλασσικά αριστουργήματα από τα 70s. Τους πήρε μαζί του σε μια progressive nation tour περιοδεία, ανήγαγε το "Cheat The Gallows" σε ένα από τα καλύτερα άλμπουμ που έχει ακούσει ποτέ και πλέον μετά από μακροσκελή ανακοίνωση του mainman της μπάντας Damon Fox εισχώρησε στις τάξεις της ως μόνιμο μέλος και ηχογράφησε μαζί της το νέο άλμπουμ - επιστροφή, το οποίο αναμένουμε με μεγάλη ανυπομονησία. Όπως, επίσης, με περιέργεια περιμένουμε να δούμε πόσο θα στεριώσει αυτή η σχέση. Προτεινόμενη κυκλοφορία: Δεν έχουν ηχογραφήσει ακόμα κάτι μαζί
		9   Portnoy / Sheehan / MacAlpine / Sherinian   Μετά την φυγή του από τους Dream Theater ο Mike Portnoy διοχέτευσε την ενεργητικότητα, τη δημιουργικότητα και τον ελεύθερο χρόνο του σε μια σειρά από projects, ένα εκ των οποίων ήταν η συνεργασία με τους Billy Sheehan, Tony MacAlpine και Derek Sherinian. Όπως γίνεται αντιληπτό το άθροισμα αυτών των τεσσάρων μουσικών δημιουργεί μια cream of the crop ομάδα, που δε θα μπορούσε παρά να παίζει τεχνική μουσική, φλερτάροντας με το prog και το fusion. Ξεκίνησαν δίνοντας συναυλίες, παίζοντας υλικό από το πλούσιο παρελθόν όλων των μουσικών και έχουν κυκλοφορήσει ήδη ένα DVD παρουσιάζοντας την εντυπωσιακή δυναμική που βγάζουν επί σκηνής. Προτεινόμενη κυκλοφορία: "Live In Tokyo" (DVD)
		8   Adrenaline Mob   Τη συνεργασία με τον Russell Allen την έψηνε χρόνια ο Portnoy. Επίσης, την επιθυμία του να παίξει σε ένα πιο άμεσα metal -λέγε με Pantera- project την είχε εκφράσει πολλάκις, εμμέσως πλην σαφώς. Οι δύο τους συνεργάστηκαν με τον κιθαρίστα Mike Orlando, τον οποίον παρουσίασαν ως το καλά κρυμμένο μυστικό της μουσικής σκηνής της Νέας Υόρκης. Το "Omerta" περιέχει καταπληκτικές, αλλά και μέτριες στιγμές, όντας καλό στο σύνολό του, αλλά όχι τίποτα το εξαιρετικό. Πρόλαβαν να βγάλουν κι ένα EP με διασκευές πριν ο Mike Portnoy ανακοινώσει την πρόωρη αποχώρησή του, καθώς ανοίγοντας πόρτες έπρεπε να κλείσει κάποιες άλλες και η πρώτη που επιλέχθηκε ήταν αυτή των Adrenaline Mob. Για κάποιο λόγο δεν προκάλεσε ούτε ιδιαίτερη έκπληξη, ούτε ιδιαίτερη αίσθηση. Προτεινόμενη κυκλοφορία: "Omerta"
		7   OSI   Από την εποχή που δεν έκατσε ο Matheos να γίνει κιθαρίστας των Transatlantic (ευτυχώς για όλους) ο Portnoy ήθελε οπωσδήποτε να κάνει κάτι μαζί του και ξεκίνησαν να γράφουν πολύπλοκη prog μουσική, για την οποία ο Mike είχε στο νου του τον Daniel Gildenlow. Ο Matheos δεν ήταν στο ίδιο μήκος κύματος, έφερε τον άσπονδο φίλο Kevin Moore κι άλλαξε όλη την ταυτότητα της μουσικής που είχαν γράψει, αλλά ήταν ηλίου φαεινότερο ότι ο Portnoy δεν είχε πλέον θέση εκεί. Λόγω συμβολαίου, ηχογράφησε τα τύμπανα στο δεύτερο άλμπουμ, χωρίς να συμμετάσχει περεταίρω και έκτοτε την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια, χωρίς να ξανασυνδέσει το όνομά του με αυτούς, αλλά αφήνοντας κληρονομιά ένα αξεπέραστο πρώτο άλμπουμ. Προτεινόμενη κυκλοφορία: "Office Of Strategic Influence"
		6   Avenged Sevenfold   Η πέτρα του σκανδάλου για τον χωρισμό του με τους Dream Theater. Όταν οι A7X έχασαν πρόωρα τον drummer Jim Sullivan αποφάσισαν ως φόρο τιμής να ζητήσουν από το είδωλό του να ολοκληρώσει το άλμπουμ που είχαν ξεκινήσει μαζί τους. Ο Portnoy αποδέχθηκε και πιθανότατα η φοβερή αποδοχή της οποίας έτυχε το "Nightmare" τον συνεπήρε και σε συνδυασμό με την κακή κατάσταση που βρισκόντουσαν κάποιες διαπροσωπικές σχέσεις στο εσωτερικό των Dream Theater τον οδήγησε στην αποχώρηση. Μετά την περιοδεία που πραγματοποίησε με τους A7X η φασαρία είχε γίνει τόσο έντονη και ενοχλητική που τα μέλη της μπάντας αποφάσισαν πως δε θέλουν να συνεχίσουν να συνεργάζονται μαζί του, διατηρώντας τη φιλική σχέση μαζί του. Προτεινόμενη κυκλοφορία: "Nightmare"
		5   Flying Colors   Άλλο ένα supergroup από τον Portnoy, το οποίο όμως έχει έντονη τη σφραγίδα του παραγωγού Peter Collins, όσον αφορά στο τελικό ηχητικό αποτέλεσμα. Ο Neal Morse είναι εκεί δίπλα του, αλλά θέλοντας να δώσει μια pop χροιά στον ήχο της μπάντας, τον περιόρισε στα πλήκτρα, δίνοντας τη θέση του τραγουδιστή στον Casey McPherson  των Alpha Rev, των οποίων δήλωνε θαυμαστής. Ο τεράστιος Steve Morse ανέλαβε χρέη κιθαρίστα και δίπλα του ο παλιόφιλος από τους Dixie Dregs, Dave LaRue στο μπάσο. Το αποτέλεσμα, όπως κρίνεται από το πρώτο ομώνυμο άλμπουμ και την περιοδεία δικαιώνει τους εμπνευστές του, περιλαμβάνοντας καταπληκτική μελωδική μουσική, με εύρος από pop μέχρι prog, ενώ το δεύτερο άλμπουμ είναι ήδη στα σκαριά. Προτεινόμενη κυκλοφορία: "Flying Colors"
		4   The Winery Dogs   Η αρχική ιδέα ήταν για ένα τρίο (με την καλή έννοια ντε) μεταξύ Portnoy, Sheehan και John Sykes αλλά λόγω του τελευταίου η ιδέα δεν τελεσφόρησε και η μουσική πήγε στα σκουπίδια. Κάπου εκεί εμφανίστηκε ο εγκληματικά υποτιμημένος Ritchie Kotzen που είχε συνυπάρξει με τον Sheehan στους Mr.Big και με την τριπλή ιδιότητα του συνθέτη, κιθαρίστα, τραγουδιστή πήρε τους άλλους δυο από το χέρι και έφτιαξαν το φοβερό σύνολο των The Winery Dogs. Το αποτέλεσμα είναι groovy hard rock, παιγμένο από μουσικούς με απαράμιλλο τεχνικό επίπεδο, με μια φωνή μεταξύ του Chris Cornell και Glenn Hughes και πραγματικά καλά τραγούδια. Πως ήταν δυνατόν να μην ήταν επιτυχημένο αυτό το εγχείρημα; Προτεινόμενη κυκλοφορία: "The Winery Dogs"
		3   Neal Morse   Στο σχετικά μακρινό παρελθόν, ο Mike Portnoy έπαθε πλάκα ακούγοντας το ντεμπούτο μιας μπάντας με το περίεργο όνομα Spock's Beard και έβαλε σκοπό να μιλάει παντού για αυτούς. Λίγα χρόνια μετά τους πήρε ως support σε περιοδεία των Dream Theater κι έφτιαξε τους Transatlantic με τον Neal Morse, ξεκινώντας μια φιλία που αποδείχθηκε καθοριστική για αυτόν. Ο Morse υπήρξε και είναι κάτι παραπάνω από ένας απλός φίλος του Portnoy κι όταν αποφάσισε να αποχωρήσει από τους Spock's Beard και να συνεχίσει ως solo μουσικός, ο Mike δεν έφυγε ποτέ από δίπλα του, έχοντας ηχογραφήσει από το "Testimony" του 2003 -ούτε λίγο, ούτε πολύ- επτά στούντιο άλμπουμ μαζί του. Το ένα καλύτερο από το άλλο, οφείλω να σας πω... Προτεινόμενη κυκλοφορία: "Testimony"
		2   Liquid Tension Experiment   Οι Liquid Tension Experiment υπήρξαν επί της ουσίας το πρώτο side project που δημιούργησε ο Mike Portnoy, έχοντας κατά νου να φτιάξει ένα instrumental σχήμα με εντυπωσιακούς μουσικούς και να κινηθεί σε ένα ύφος από το οποίο έδειχναν να απομακρύνονται οι Dream Theater εκείνη την εποχή. Ο Jordan Rudess ήταν εύκολη επιλογή, μιας και υπήρξε εξαρχής η επιλογή για να αντικαταστήσεις τον Kevin Moore, αλλά δεν μπορούσε να δεσμευτεί και το βιογραφικό του Tony Levin τα λέει όλα μόνο του. Όταν έψαχνε για τον κατάλληλο κιθαρίστα, η γυναίκα του απόρησε γιατί ψάχνει όταν έχει δίπλα του τον καλύτερο. Αποδείχθηκε πως είχε τεράστιο δίκιο γιατί ο John Petrucci, μαζί με τους υπόλοιπους τρεις δημιούργησαν μερικές από τις ωραιότερες μουσικές που έχουν γράψει αυτοί οι τεράστιοι μουσικοί, ηχογραφώντας δύο αξεπέραστα άλμπουμ. Προτεινόμενη κυκλοφορία: "Liquid Tension Experiment 2"
		1   Transatlantic   Οι Transatlantic είναι η καλύτερη progressive rock μπάντα των τελευταίων δεκαπέντε ετών. Πνευματικό παιδί του Portnoy που αφενός ήθελε ένα project για να εκφράσει την αγάπη του προς το progressive rock των 70s και αφετέρου ένα λόγο για να συνεργαστεί με τον Neal Morse. Ο Portnoy επέλεξε των Pete Trewavas των Marillion στο μπάσο κι ο Morse τον Roine Stolt των Flower Kings  στην κιθάρα και μέσα σε δύο χρόνια κυκλοφόρησαν δύο τρομερά άλμπουμ όπως το "SMPTe" και το "Bridge Across Forever" λαμβάνοντας αποθεωτικά σχόλια. Η απόφαση του Neal Morse να βάλει τα πάντα σε πάγο διήρκησε 7 περίπου χρόνια, αλλά το 2009 επέστρεψαν καλύτεροι από ποτέ με το "The Whirlwind" να είναι απλά ένα από τα αρτιότερα progressive rock δημιουργήματα της τελευταίας εικοσαετίας. Και το υπερατλαντικό ταξίδι συνεχίζεται... Προτεινόμενη κυκλοφορία: "The Whirlwind"