Sanctuary, Diviner @ Gagarin 205, 21/07/17

Είχα βάσιμες υποψίες πως η τρίτη επίσκεψη των Αμερικάνων Sanctuary σε διάστημα τεσσάρων ετών δεν θα πήγαινε καλά από άποψη προσέλευσης. Πέρα του ότι δεν είχαν ουσιαστικά κάτι καινούργιο να παρουσιάσουν (το φοβερό κατά τα άλλα "Inception" είναι απλά η επεξεργασμένη demo εκδοχή του "Refuge Denied"), η ημερομηνία για Ελλάδα νομίζω πως δεν βόλευε ιδιαίτερα καθώς μιλάμε για τέλη Ιουλίου, άρα «βαθύ καλοκαίρι» με ό,τι αυτό συνεπάγεται (ζέστη, άδειες κ.λ.π.)

Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα γύρω στις 21:00 να βγουν στη σκηνή οι Diviner με τον κόσμο από κάτω να είναι δεν είναι 150 άτομα. Παρ' όλα αυτά οι Αθηναίοι εμφανίστηκαν ορεξάτοι και προσπάθησαν να φτιάξουν το κέφι των παρευρισκομένων παίζοντας αποκλειστικά τραγούδια από το προπέρσινο ντεμπούτο τους "Fallen Empires".

Πέρα από κάποια μικροπροβλήματα που αντιμετώπισαν με τον ήχο, οι Diviner απέδωσαν άρτια το υλικό τους. Ο Κώστας Φοίτος έχει δέσει απόλυτα με τους «παλιούς», ο Παπανικολάου είπε μερικά αστεία για να σπάσει τον πάγο και έχοντας στη φαρέτρα τους τραγούδια όπως το "Riders From The East" και "Fallen Empire" δυσκολεύομαι να φανταστώ κάποιον που να μην πέρασε καλά στα περίπου τρία τέταρτα που κράτησε η εμφάνισή τους.

Setlist: Fallen Empires, Kingdom Come, Riders From The East, The Legend Goes On, Come Into My Glory, The Shadow And The Dark, Evilizer, Seven Gates

Το κοινό είχε αυξηθεί την ώρα που θα εμφανίζονταν οι Sanctuary αλλά και πάλι δεν ήταν αυτό που ίσως θα περίμενε κάποιος. Αν και δεν τα πηγαίνω καλά με τέτοιου είδους υπολογισμούς, χοντρικά θα έλεγα πως δεν πρέπει να είχε πάνω από 300-350 άτομα. Η πεντάδα θα βγει στη σκηνή με το "Arise And Purify" και θα ακολουθήσουν τα "Let The Serpent Follow Me" και "Exitium (Anthem Of The Living)" από το "The Year The Sun Died". Η απόδοση της μπάντας είναι πολύ καλή και ειδικά ο Dane είναι σχεδόν αψεγάδιαστος και μπόρεσε να ζεστάνει τη φωνή του πριν βουτήξει στις δύσκολες και απαιτητικές ερμηνείες του παλιότερου υλικού.

Στο "Die For My Sins" θα έχουμε και τις πρώτες περισσότερο έντονες αντιδράσεις από τον κόσμο, αλλά και θα αρχίσει να γίνεται -για ακόμα μια φορά- εμφανές πως ο Dane ζορίζεται να τραγουδήσει με αυτόν τον τρόπο. Στο "Future Tense" θα χάσει την είσοδο στο δεύτερο κουπλέ, στο "Battle Angels" θα χάσει τις ανάσες του προσπαθώντας να ουρλιάξει τους στίχους, ενώ και στο "Soldiers Of Steel" θα τα βρει αρκετά σκούρα.

Κατά τα άλλα βέβαια, παιχτικά η απόδοση της μπάντας είναι πολύ καλή και τραγούδια όπως "The Mirror Black", "Eden Lies Obscured" και "Sanctuary" θα ζεστάνουν για τα καλά τα αίματα. Για ακόμα μια φορά το "The Year The Sun Died" θα αποτελέσει ένα από τα highlight της βραδιάς με την προσθήκη κάποιων έξτρα lead από τον Ούγγρο Attila Voros και τη σολάρα από τον Rutledge στο τέλος του καταπληκτικού αυτού τραγουδιού. Για encore κρατήσανε το "Taste Revenge" (που το είπε πολύ καλά ο Dane) και μετά από μιάμιση ώρα μας χαιρέτησαν, αφήνοντάς κάποιους ικανοποιημένους και κάποιους με ανάμικτα συναισθήματα. Η διαχωριστική γραμμή και που θα καθόριζε το τελικό πρόσημο της βραδιάς ήταν οι προσδοκίες που μπορεί να έχει κάποιος πηγαίνοντας στο Gagarin και που αφορούν κατά μεγάλο μέρος τις ερμηνείες του Warrel.

Σύνοψη

Απόδοση: Η απόδοση της μπάντας κρίνεται ικανοποιητική, αν και οι νέοι δεν έχουν δέσει ακόμα απόλυτα με τους παλιούς. Ο Dane δυσκολεύτηκε αρκετά στα απαιτητικά μέρη των παλιών τραγουδιών, αλλά το προσπάθησε είναι η αλήθεια, ενώ στο καινούργιο υλικό ήταν άψογος.

Setlist: Απόλυτα ισορροπημένο μεταξύ των "The Year The Sun Died" (6), "Into The Mirror Black" (5) και "Refuge Denied" (5). Με δεδομένη την αδυναμία του Dane να τραγουδήσει όπως παλιά είναι σωστή κίνηση, έστω κι αν λείπουν κάποια κλασικά τραγούδια.

Ήχος: Όχι κακός, αλλά ανά σημεία προβληματικός κυρίως με τις κιθάρες, καθώς πολλές φορές ήταν πολύ πίσω στη μίξη και ακούγαμε περισσότερο τα τύμπανα του ισοπεδωτικού κατά τα άλλα Budbill.

Συνθήκες: Υπέρ του δέοντος ανθρώπινες καθώς, παρά τον καύσωνα που επικρατούσε έξω, μέσα έκανε φουτζίτσου και ουδείς μπορεί να διαμαρτυρηθεί.

Προσέλευση: Στο όριο του απογοητευτικού.

Support: Τα μέλη των Diviner έχουν εμπειρία και πάνω στο σανίδι στέκονται πάρα πολύ καλά ως σύνολο.

Φωτογραφίες: Χρήστος Λεμονής