Jason Köhnen: «Υπάρχουν πολλές ομοιότητες ανάμεσα σε grindcore και free jazz»
Ο ιθύνων νους των The Lovecraft Sextet και Mansur μας μυεί στον εκκεντρικό darkjazz κόσμο των σχημάτων του λίγο πριν τη μεγάλη συναυλία των πρώτων στα μέρη μας
Παρασκευή 2 Μαΐου στο Piraeus Clud Academy, ήταν ιδανική αφορμή για μια συζήτηση με τον αινιγματικό μουσικό γύρω από τις πολλές καλλιτεχνικές του πτυχές.
Η darkjazz είναι μια ιδιαίτερη μουσική περίπτωση. Αντλώντας από ένα ευρύ ηχητικό φάσμα στοιχεία και επιρροές, συνθέτει κόσμους ανορίοτους με γνώμονα ξεκάθαρα την σκοτεινή ατμόσφαιρα, καθώς και το θάρρος που απαιτούν οι αυτοσχεδιασμοί και οι πειραματισμοί της jazz και του extreme metal για να καρποφορήσουν. Ένας από τους μεγαλύτερους σύγχρονους εκπροσώπους της, είναι ο Jason Köhnen (Bong-Ra), που με σχήματα όπως οι The Lovecraft Sextet, Mansur και The Kilimanjaro Darkjazz Ensemble έχει χάράξει μια εξαιρετική και σαφώς επιδραστική προσωπική πορεία. Η εμφάνιση των σπουδαίων The Lovecraft Sextet στα μέρη μας την προσεχήΧαιρετισμούς Jason, ονομάζομαι Αποστόλης και σε καλωσορίζω στο Rocking.gr. Πού σε βρίσκουμε αυτήν την περίοδο;
Στην Ουγγαρία.
Ως ηγετική μορφή πολλών ιδιαίτερων σχημάτων μέσα στα χρόνια, όπως οι The Lovecraft Sextet, Mansur, The Kilimanjaro Darkjazz Ensemble και The Mount Fuji Doomjazz Corporation, βρίσκεσαι σε συνεχή καλλιτεχνική κίνηση. Πώς αναγνωρίζεις ποια από τις συνθετικές σου ιδέες ταιριάζει καλύτερα σε κάθε πρότζεκτ;
Μετά από δεκαετίες σύνθεσης μουσικής, το να διοχετεύω δημιουργικές ιδέες έχει γίνει ένστικτο, όσον αφορά το πώς και το πού ταιριάζουν σε ένα συγκεκριμένο πρότζεκτ.
Δεν υπάρχει πραγματικά μία μόνο μέθοδος, κάθε πρότζεκτ έχει τη δική του φυσική δημιουργική άνθιση
Όταν γεννιούνται οι βασικές ιδέες κάθε πρότζεκτ, πώς καταλήγεις στα συγκεκριμένα όργανα και ηχοτοπία για να εξερευνήσεις τους ηχητικούς σου κόσμους; Με άλλα λόγια, προηγείται η δομή του ήχου ή ο καλλιτεχνικός στόχος;
Κυκλοφοροώ δίσκους εδώ και πολλά χρόνια οπότε πλέον έχει μετατραπεί σε μια πολύ φυσική εξέλιξη. Δεν υπάρχει πραγματικά μία μόνο μέθοδος, κάθε πρότζεκτ έχει τη δική του φυσική δημιουργική άνθιση. Επίσης, ποτέ δεν σκέφτομαι ιδιαίτερα το πώς και το γιατί, απλώς προχωρώ.
Το αυτοσχεδιαστικό στοιχείο είναι πολύ σημαντικό στα live μας
Πρόκειται να επισκεφτείς την Αθήνα με τους The Lovecraft Sextet τον Μάιο. Πόσο δύσκολο είναι για σένα να μεταφέρεις την ενέργεια και τις ατμόσφαιρες των ηχογραφήσεων του συγκροτήματος σε ένα ζωντανό περιβάλλον;
Οι ζωντανές μας εμφανίσεις είναι λίγο πιο απαιτητικές από τη σύνθεση γιατί δεν κάνουμε πρόβες, οπότε το αυτοσχεδιαστικό στοιχείο είναι πολύ σημαντικό στο live. Πρέπει να συνδεθούμε με την ατμόσφαιρα που θέλουμε να δημιουργήσουμε. Στο στούντιο έχεις όλο τον χρόνο να το κάνεις αυτό.
Πώς θα ήθελες το κοινό να προσεγγίσει αυτήν τη συναυλία όσον αφορά την ψυχική του κατάσταση; Να περιμένουμε πολλά αυτοσχεδιαστικά σημεία στην εμφάνισή σας;
Μπορούν να την προσεγγίσουν όπως νιώθουν. Υποθέτω ότι ιδανικά θα ξέρουν τι τους περιμένει. Αλλά ναι, όπως ανέφερα και πριν, ο αυτοσχεδιασμός θα είναι πιο έντονος στο live.
Το τελευταίο άλμπουμ των The Lovecraft Sextet μέχρι σήμερα, το συναρπαστικό "The Horror Cosmic", λειτουργεί ως ένα λοβκραφτικό σάουντρακ για ένα graphic novel, και όπως αναφέρεις, "για μια ταινία που δεν έχει γυριστεί ακόμα". Θα ήθελες να μας δώσεις περισσότερες πληροφορίες τα θέματα του άλμπουμ;
Είναι μια ιστορία κοσμικού τρόμου από την οπτική ενός λοβκραφτικού κοσμικού πλάσματος. Ασχολείται εν μέρει με την ύβρη του ανθρώπου, την ανευθυνότητά του και το κοσμικό "αίτιο και αποτέλεσμα" αυτών των πράξεων.
Με τους The Lovecraft Sextet έχεις επιχειρήσει να ενσωματώσεις black metal και ambient στοιχεία στο χαρακτηριστικό σου darkjazz. Τι είναι αυτό στη λογοτεχνία του Lovecraft που σε ελκύει μουσικά;
Το υπαρξιακό άγχος είναι το κύριο στοιχείο. Το απόλυτο απέραντο του σύμπαντος σε σύγκριση με την ευθραυστότητα της φυσικής ζωής.
Πέρα από τα προφανή, υπάρχουν άλλα βιβλία ή ταινίες από τα οποία αντλείς έμπνευση;
Πολλά έργα που σχετίζονται με τον αποκρυφισμό, τα εσωτεριστικά και τα αρχαία διδάγματα.
Η extreme metal μουσική, σχεδόν από τη γέννησή της, έχει αγκαλιάσει τον πειραματισμό, και ιδιαίτερα την τζαζ. Ποια θεωρείς ότι είναι η αισθητική σύνδεση που ενώνει αυτούς τους δύο κόσμους και πώς το εξηγείς;
Είναι το ίδιο πράγμα αλλά στα δύο άκρα του ίδιου φάσματος. Υπάρχουν πολλές ομοιότητες ανάμεσα στο grindcore και το free jazz κατά τη γνώμη μου. Εξερευνώ αυτήν την ιδέα στο επτάιντσο "Black/White" των The Lovecraft Sextet.
Η βασική μουσική παλέτα της jazz και τα όργανά της ζητούν και σκοτεινές αποχρώσεις
Το darkjazz ήταν ανέκαθεν ένα εκλεκτικό και απαιτητικό υποείδος για το κοινό. Τι ήταν αυτό που σε ώθησε να το εξερευνήσεις και να το επεκτείνεις μέσα από τα πρότζεκτ σου;
Η βασική μουσική παλέτα της jazz και τα όργανά της ζητούν και σκοτεινές αποχρώσεις. Το βρήκα ενδιαφέρον να παίξω με αυτά τα στοιχεία και να τα οδηγήσω σε ακόμη πιο σκοτεινές περιοχές.
Υπάρχουν νεότεροι ή underground καλλιτέχνες που θεωρείς ότι ακολουθούν το ίδιο καλλιτεχνικό πνεύμα και θα ήθελες να προτείνεις στους αναγνώστες μας;
Δεν ακολουθώ πολύ τη νέα μουσική και όταν το κάνω, πάντα ξεχνάω τα ονόματα όταν έρχεται η ώρα να τα γράψω για συνεντεύξεις. Το μυαλό μου αδειάζει.
Θα ήθελα να σε ρωτήσω και για το The Answer Lies In The Black Void. Θα ήθελες να μας καθοδηγήσεις στη συνθετική διαδικασία του τελευταίου σας άλμπουμ, "Thou Shalt";
Οι TALITBV είναι ένα συγκρότημα όπου η γυναίκα μου, η Martina, κι εγώ συνθέτουμε αυτό που αποκαλούμε "transcendental doom". Προσπαθούμε να διοχετεύσουμε την εσωτερική γνώση που συλλέγουμε και να βρούμε μια ισορροπία όπου αναμειγνύουμε το θεϊκό αρσενικό με το θεϊκό θηλυκό. Οφείλει να πηγαίνει βαθιά συναισθηματικά και προσπαθούμε να μεταφράσουμε την αγάπη που μοιραζόμαστε μεταξύ μας μέσα από τη μουσική.
Οι Mansur είναι το πρότζεκτ που ένωσε τη Martina κι εμένα, είναι το «πρωτότοκο παιδί» μας
Κυκλοφόρησες πρόσφατα ένα άλμπουμ ως Bong-Ra και, αν δεν κάνω λάθος, υπάρχει ένα νέο άλμπουμ των Mansur. Το "Pentatonic Ruins" θα σας δει να επανερμηνεύετε παλιότερες συνθέσεις των Mansur σε πιο τελετουργικό και trance ύφος μαζί με τη Martina Horvath. Πώς γεννήθηκε αυτή η ιδέα;
Οι Mansur είναι το πρότζεκτ που ένωσε τη Martina κι εμένα, είναι το «πρωτότοκο παιδί» μας. Δεν έχουμε παιδιά, οπότε η μουσική είναι ο τρόπος μας να «αφήσουμε απογόνους».
Τον Αύγουστο, στο Βερολίνο, τα Kilimanjaro Darkjazz Ensemble & The Mount Fuji Doomjazz Corporation θα επανενωθούν για μια αποκλειστική εμφάνιση. Πώς προέκυψε αυτή η συναυλία και τι σημαίνει για εσένα; Παρεμπιπτόντως, θυμάσαι την εμφάνιση των συγκροτημάτων στην Αθήνα το 2011;
Θα είναι πρόκληση από πολλές απόψεις, όχι μόνο μουσικά αλλά και προσωπικά. Υπάρχουν πληγές που χρειάζονται επούλωση αλλά και νέες σχέσεις που πρέπει να ανθίσουν. Θα είναι σίγουρα μια συναισθηματικά φορτισμένη εμφάνιση. Ναι, θυμάμαι την εμφάνισή μας στην Αθήνα, μας είχε υποδεχτεί εξαιρετικά ο διοργανωτής (αν θυμάμαι καλά, ο Στέφανος). Ήταν μία από τις τελευταίες και καλύτερες εμφανίσεις μας.
Αν μπορούσες να κυκλοφορήσεις ένα συνεργατικό άλμπουμ με έναν καλλιτέχνη, παρόντα ή παρελθόντα, ποιος θα ήταν;
Ο Tigran Hamasyan, αλλά δεν έχω ιδέα πώς θα μπορούσα να συμβάλω στη συνεργασίας, καθώς ο άνθρωπος είναι λες και είναι από άλλο πλανήτη.
Τελευταίες ερωτήσεις, και θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για τον χρόνο σου. Τι άλλο επιφυλάσσει το καλλιτεχνικό σου μέλλον; Υπάρχουν σχέδια που θα ήθελες να μοιραστείς; Οι τελευταίες λέξεις είναι δικές σου!
Ελπίζω να σας δω στη συναυλία, θα είναι σκοτεινή και δυσοίωνη, σας προειδοποιώ!