The Kovenant: «Τι στο διάολο είναι αυτό; Αυτό δεν είναι true Black Metal»

 Η νορβηγική black metal σκηνή στα τέλη των ‘90s, έχοντας ήδη χαράξει κοσμογονικά μονοπάτια στον ευρύτερο σκληρό ήχο, αποφάσισε να τον αναδιαμορφώσει εκ νέου. Αρκετές τοπικές μπάντες με τους πειραματισμούς τους οριοθέτησαν εν πολλοίς, το avant-garde metal, με τους The Kovenant να έχουν σημαντικό μερίδιο ευθύνης για αυτό. Το δεύτερο άλμπουμ τους, "Nexus Polaris", που κυκλοφόρησε το 1998, έπιασε την πλειοψηφία των ακροατών απροετοίμαστη, γνωρίζοντας και εμπορική επιτυχία, πέραν της κριτικής αποδοχής.  

Η είδηση λοιπόν, πως το επανενωμένο σχήμα, θα έρθει, με το αυθεντικό lineup του δίσκου, κοινώς ως black metal supergroup, στα μέρη μας για μια επετειακή εμφάνιση, είναι εξέχουσας σημασίας για τα εγχώρια συναυλιακά δεδομένα. Οι Kovenant το Σάββατο 3 Μαΐου θα παρουσιάσουν ολόκληρο το κλασικό "Nexus Polaris" στην Αθήνα, και εμείς βρήκαμε την ευκαιρία για μια πλούσια συζήτηση με τον ιθύνοντα νου Stian André Arnesen, ή αλλιώς Nagash, ή Lex Icon, γύρω από την επανένωση της μπάντας, τα μυστικά και την δημιουργία του "Nexus Polaris", και φυσικά το νορβηγικό black metal εν γένει.

Ερωτήσεις: Αποστόλης Ζαμπάρας
Συνέντευξη: Παντελής Κουρέλης
Επιμέλεια: Αποστόλης Ζαμπάρας

Γεια σου, Naghash! Ονομάζομαι Παντελής. Σε καλώ εκ μέρους της ελληνικής ιστοσελίδας Rocking.gr. Είμαι πολύ χαρούμενος για την ευκαιρία να έχουμε αυτή τη συζήτηση. Πού σε βρίσκει αυτή η συνέντευξη;

Αυτή τη στιγμή είμαι στη Νορβηγία, στο νότο για την ακρίβεια. Αλλά και πάλι έχει λίγο κρύο εδώ. Όχι όπως στην Ελλάδα, φαντάζομαι. Είναι πολύ ζεστά εκεί, υποθέτω.

Εγώ φοράω μόνο ένα κοντομάνικο εδώ.

Ναι, εγώ ακόμα φοράω χειμερινό μπουφάν, έχει ακόμα χιόνι στα βουνά, αλλά το προτιμώ έτσι. Ποτέ δεν ήμουν μεγάλος φαν της ζέστης.

Θα ήθελες να μας καθοδηγήσεις σχετικά με το πώς προέκυψε αυτή η επανένωση και περιοδεία;

Ναι, λοιπόν, έγινε πολύ, πολύ γρήγορα. Γιατί δεν είχαμε μιλήσει μεταξύ μας για πολλά χρόνια, μέχρι που ξαφνικά αρχίσαμε ξανά να επικοινωνούμε. Όλα ξεκίνησαν με τον Sverd, τον πληκτρά μας. Είναι επίσης ο ιθύνων νους των Arcturus. Μου έστειλε μήνυμα και με ρώτησε αν θα με ενδιέφερε να δοκιμάσω να παίξω ξανά με την αυθεντική σύνθεση. Αρχικά είπα όχι. Δεν ήξερα αν ήθελα. Αλλά μετά είναι και η γυναίκα μου. Είναι πολύ καλή στο να με ενθαρρύνει να επιστρέψω στη μουσική και να κάνω πράγματα. Οπότε είπα ναι εν τέλει. Και μετά ζητήσαμε γρήγορα από τους Hellhammer, Sarah και Astennu.

Ο Blackheart, ο άλλος κιθαρίστας στους Kovenant, δεν ήθελε να το κάνει. Έχει επίσης πρόβλημα ακοής και δεν θέλει πλέον να παίζει σε συγκρότημα. Δεν θέλει να κάνει ζωντανές εμφανίσεις. Ποιος δεν θέλει να παίξει; Οι υπόλοιποι κιθαρίστες. Ήμασταν εγώ και ο Blackheart, οι δύο ιδρυτικά μέλη, αλλά εντάξει. Είναι απασχολημένος με την κανονική του ζωή.

Οπότε πήρατε τον Knut από τους Arcturus;

Ναι. Επειδή χρειαζόμασταν άλλον έναν κιθαρίστα. Και ήμουν σε φάση «ποιον στο καλό μπορούμε να βρούμε που να μπορεί να παίξει τα κομμάτια του Nexus Polaris και να το κάνει και καλά;». Δεν υπάρχουν και τόσοι πολλοί άνθρωποι στη Νορβηγία όταν πρόκειται για μουσική. Γι’ αυτό όλοι παίζουν σε όλες τις μπάντες.

Ακριβώς.

Ναι. Νομίζω πως έχω δει κάποιον να φτιάχνει και χάρτη. Μπορείς να ξεκινήσεις από οποιαδήποτε μπάντα. Ξεκίνα π.χ. από τους Dimmu Borgir. Και μετά διακλαδίζεται. Π.χ. ο ντράμερ των Dimmu Borgir έπαιξε σε άλλες μπάντες. Και μετά έρχεται ο Hellhammer. Και μπορείς να κάνεις μια γραμμή προς τους Mayhem. Και ενώ είναι στους Mayhem έπαιξε και σε άλλες μπάντες. Οπότε είναι μια μεγάλη χαρούμενη οικογένεια. Σαν τα έξι στάδια της γραμμικής αναταραχής (σ.σ. "six degrees of linear turbulence").

Ίσως τα στάδια στη νορβηγική black metal σκηνή.

Είναι λιγότερα από έξι. Ίσως τρία ή τέσσερα.

Οπότε μια μπάντα μπορεί να συνδεθεί με μια άλλη εύκολα.

Ακριβώς. Αλλά χρειαζόμασταν κάποιον. Και ο Sverd από τους Arcturus πρότεινε τον Knut γιατί μπορεί να το κάνει, είναι εξαιρετικός κιθαρίστας. Και είπα, οκ, ας τον ρωτήσουμε. Και είπε ναι αμέσως. Οπότε όλα πήγαν πολύ γρήγορα. Ήταν θέμα λίγων εβδομάδων. Και μετά χρειαζόμασταν management. Βρήκαμε ένα εξαιρετικό. Είχε δουλέψει με Dimmu Borgir και Nightwish. Τώρα χειρίζεται μπάντες όπως οι Emperor και άλλες πολλές. Αποφασίσαμε να συενργαστούμε μαζί του και άρχισε να κλείνει συναυλίες. Και αυτό πήγε πολύ γρήγορα. Ξαφνικά μας είπε «έχετε live τώρα. Κάντε πρόβες και ετοιμαστείτε». Αλλά δεν είχαμε και πολύ χρόνο. Επειδή πολλά μέλη της μπάντας είναι απασχολημένα με άλλες μπάντες. Π.χ. οι Mayhem ήταν σε περιοδεία. Πράγματα όπως αυτό.

Τα πηγαίνουμε πολύ καλά μεταξύ μας και ως άνθρωποι, όχι μόνο ως μουσικοί

Αυτό θα ήταν και η επόμενή μου ερώτηση. Γιατί όλοι σας παίζετε και σε άλλες μπάντες. Πόσο δύσκολο ήταν για την μπάντα να επαναπροσεγγίσει το "Nexus Polaris" στις πρόβες και στις συναυλίες;

Ήταν πολύ εύκολο. Ήταν σαν να μην σταματήσαμε ποτέ να παίζουμε. Πήγαμε στην πρόβα και ήμασταν σε φάση "ας ξεκινήσουμε και βλέπουμε". Και ήταν σαν να μην σταματήσαμε ποτέ. Σαν να είχαμε βρεθεί πριν λίγους μήνες. Ξεκινήσαμε να παίζουμε. Και ήταν κατευθείαν καταπληκτικό. Έρεε πολύ φυσικά. Και τα πηγαίνουμε πολύ καλά μεταξύ μας. Και ως άνθρωποι, όχι μόνο ως μουσικοί.

Έχετε συνεργαστεί μεταξύ σας και σε άλλες μπάντες; Πέρα από τον Knut και τον Sverd που παίζουν μαζί στους Arcturus. Γιατί έχουν περάσει περίπου 25 χρόνια από το "Nexus Polaris". Έχετε παίξει ξανά με τα υπόλοιπα μέλη σε άλλες μπάντες, εκτός από τους The Kovenant;

Όχι. Δεν παίξαμε ξανά μαζί. Αλλά περίπου την ίδια περίοδο εγώ και ο Astennu κάναμε τους Carpe Tenebrum, ένα άλλο project, ενώ επίσης ο Hellhammer έπαιξε κάποια τύμπανα για την άλλη μου μπάντα, τους Troll. Ο Astennu επίσης έπαιξε κιθάρα και για την πρώτη μπάντα του Sverd, τους Mortem. Οπότε τίποτα για τα τελευταία 20 χρόνια, υποθέτω.

Δεν καθίσαμε να πούμε «θα κάνουμε κάτι διαφορετικό ή επαναστατικό». Είπαμε απλά «άντε, ας γράψουμε μουσική»

Ας επιστρέψουμε στο "Nexus Polaris", όταν το κυκλοφορήσατε. Το άλμπουμ έδειξε μια γενική στροφή, όχι μόνο στον ήχο σας, αλλά και στη γενικότερη νορβηγική black metal σκηνή. Ποιες ήταν οι επιρροές, μουσικές ή μη, που σας ώθησαν να πειραματιστείτε με έναν πιο avant-garde ήχο;

Λοιπόν, νομίζω ότι καθίσαμε όλοι και αποφασίσαμε να μην προσπαθήσουμε να ακολουθήσουμε κάποιο συγκεκριμένο μοτίβο. Εφόσον όλοι έχουμε διαφορετικό υπόβαθρο στη μουσική, απλώς είπαμε να γράψουμε μερικά riffs και να δούμε τι θα βγει. Δεν καθίσαμε να πούμε «θα κάνουμε κάτι διαφορετικό ή επαναστατικό». Είπαμε απλά «άντε, ας γράψουμε μουσική». Θέλαμε πραγματικά να γράψουμε μουσική που μας έβγαινε φυσικά, χωρίς να προσπαθήσουμε να ταιριάξουμε κάπου. Δεν είπαμε «θα κάνουμε ένα black metal άλμπουμ, πρέπει να κάνουμε αυτό κι εκείνο». Ουσιαστικά μαζευτήκαμε χωρίς καμία πρότερη λίστα με κανόνες. Αυτό είναι πολύ χαρακτηριστικό των The Kovenant.

Η Νορβηγία είναι μια πολύ μικρή χώρα. Αν πας σε ένα μπαρ ή σε μια συναυλία, συνήθως θα συναντήσεις όλα τα άλλα συγκροτήματα

Ήταν τότε μια καθοριστική κίνηση να εξελιχθείτε σε πλήρες συγκρότημα μετά το ντεμπούτο σας "In Times Before the Light". Πόσο εύκολο ήταν να συνδεθείτε με τους Sverd, Hellhammer, Astennu και φυσικά τη Sarah και να σχηματίσετε μια ομάδα;

Απίστευτα εύκολο. Πολύ απλό. Γιατί η Νορβηγία είναι μια πολύ μικρή χώρα. Αν πας σε ένα μπαρ ή σε μια συναυλία, συνήθως θα συναντήσεις όλα τα άλλα συγκροτήματα και τους μουσικούς. Ήδη γνώριζα τον Hellhammer από πριν και όταν του ζητήσαμε να συμμετάσχει σε νέο άλμπουμ των The Kovenant, είπε ναι πριν καν ακούσει τη μουσική. Μετά είπα ότι χρειαζόμαστε και έναν πληκτρά. Και ο Hellhammer σκέφτηκε τον Sverd, και ο Sverd είπε επίσης ναι. Ξαφνικά ο Astennu ήρθε διακοπές από την Αυστραλία και απλώς μιλούσαμε στο Elm Street στο Όσλο, αυτό το διάσημο rock bar εκεί. Μετά βρεθήκαμε στο σπίτι του Metallian, του τύπου που είχε το Slayer ‘zine. Καθόταν και έπαιζε κιθάρα. Και είπα «οκ, είναι πραγματικά πολύ καλός». Οπότε τον ρώτησα αν θέλει να δοκιμάσει να παίξει στους The Kovenant και συμφώνησε, γιατί ήδη ήταν φαν των Troll, της άλλης μου μπάντας.

Όσο για τη Sarah, τη γνωρίσαμε όταν ήμασταν σε περιοδεία. Με τους Dimmu Borgir. Έκαναν την περιοδεία Gods Of Darkness Festival με Cradle Of Filth, Dissection και In Flames. Βλέπαμε τους Dissection ή κάτι τέτοιο και ξαφνικά ήρθε η Sarah. Και της είπα «γεια, θέλουμε να δοκιμάσουμε μια γυναίκα τραγουδίστρια. Θέλεις να συμμετάσχεις;». Και συμφώνησε. Όλα κύλησαν πολύ φυσικά και δέσαμε πολύ καλά ως άνθρωποι. Ήταν πολύ φυσικό να παίξουμε μαζί. Δεν υπήρξαν ποτέ προβλήματα. Το ότι είναι μια μικρή κοινότητα βοηθάει πολύ, γιατί όλοι γνωριζόμαστε.

Βρίσκω τρομερά βαρετό όταν πάω σε μια συναυλία, π.χ. των Dream Theater, και εμφανίζονται με σορτσάκια και t-shirt

Ναι, δεν υπάρχουν και πολλές επιλογές. Παρόλα αυτά, κρατήσατε τα νεοκλασικά και συμφωνικά στοιχεία στον ήχο σας. Κατά τη γνώμη σου, τι είναι αυτό που συνδέει τη μουσική σας, αλλά και το black metal γενικά, με πιο θεατρικές προσεγγίσεις; Είναι η ατμόσφαιρα; Οι θεματικές; Το μίγμα ή κάτι άλλο;

Καλή ερώτηση, στην πραγματικότητα. Δεν ξέρω ακριβώς τι να σκεφτώ. Πάντα μου άρεσε το θέατρο, η υποκριτική. Είναι κάτι παραπάνω. Βρίσκω τρομερά βαρετό όταν πάω σε μια συναυλία, π.χ. των Dream Theater, και εμφανίζονται με σορτσάκια και t-shirt. Μερικές φορές ούτε καν κοιτάζουν το κοινό. Και είμαι σε φάση: βλέπουμε πρόβα τώρα ή συναυλία; Και νομίζω ότι με τον τύπο μουσικής που παίζουμε, είναι σχεδόν απαραίτητο να έχεις ένα show. Νομίζω ότι θα ήταν περίεργο χωρίς αυτό.

Είναι κάτι πολύ φυσικό. Πιστεύεις ότι σχετίζεται και με την παιδεία που παίρνει κανείς στη Σκανδιναβία;

Ε, έχουμε πολλά πράγματα αυτού του είδους, μαθήματα θεάτρου, εναλλακτική εκπαίδευση γενικά, και στις τέχνες επίσης. Εγώ και ο Blackheart, έχουμε και καλλιτεχνικό υπόβαθρο από τη Νορβηγία, από το σχολείο κλπ. Οπότε ίσως και αυτό βοηθάει. Αλλά επίσης όλη η οικογένειά μου είναι γεμάτη μουσικούς. Ο πατέρας μου ήταν σαν ροκ σταρ στη Νορβηγία, τη δεκαετία του ’70 και του ’80 και τέτοια. Και πάντα είχαν ένα μεγάλο show. Όχι απαραίτητα με μακιγιάζ, αλλά με στολές και τέτοια. Μεγάλωσα με όλο αυτό. Είδα πολλές μπάντες να το κάνουν αυτό από όταν ήμουν δύο, τριών, τεσσάρων, πέντε χρονών. Οπότε μου είναι φυσικό να το κάνω κι εγώ έτσι.

Πάντα μας έκραζαν όλοι γιατί ποτέ δεν κάναμε αυτό που ήθελαν

Πώς ήταν η αποδοχή του άλμπουμ τότε; Νομίζω ότι κερδίσατε και ένα νορβηγικό Grammy. Τι θυμάσαι από αυτές τις εμπειρίες; Δεχτήκατε αντιδράσεις; Καταλαβαίνω ότι το να κοροϊδεύουν το black metal ήταν της μόδας τότε.

Α ναι, και ακόμα είναι. Κερδίσαμε δύο βραβεία Grammy. Ένα για το "Animatronic" επίσης. Δύο συνεχόμενες χρονιές. Πάντα μας έκραζαν όλοι γιατί ποτέ δεν κάναμε αυτό που ήθελαν να κάνουμε. Όταν κυκλοφορήσαμε το "Nexus Polaris", όλοι περίμεναν κάτι σαν "In Times Before The Light part two". Και μετά ήρθε το "Nexus Polaris" και όλοι είπαν «τι στο διάολο είναι αυτό; Αυτό δεν είναι true Black Metal». Όλο αυτό το σκουπίδι. Και μετά, με τα χρόνια, πολλοί άρχισαν να το βρίσκουν ενδιαφέρον. Και μετά βγάλαμε το "Animatronic". Που είναι τελείως διαφορετικό πάλι. Και όλοι είπαν «αυτό δεν είναι Nexus Polaris. Είστε χάλια». Ακόμα και όταν κερδίσαμε το πρώτο Grammy, θυμάμαι τον Satyr, από τους Satyricon. Ήταν εκεί γύρω. Και ήμασταν σίγουροι ότι δεν θα το κερδίσουμε. Γιατί, δηλαδή, γιατί να κερδίσει το black metal ή extreme metal κάποιο βραβείο; Αλλά μετά, ξαφνικά, το κερδίσαμε! Και δεν είχαμε ετοιμάσει κανένα ευχαριστήριο λόγο, ούτε τίποτα. Και ήμασταν όλοι μεθυσμένοι. Πάνω στη σκηνή! Ε, όχι μόνο μεθυσμένοι δηλαδή. Κλασικά πράγματα.

Και τις δύο χρονιές;

Ναι, και τις δύο χρονιές. Κάναμε πολλά ναρκωτικά και αλκοόλ τότε. Όχι πια. Όχι τα τελευταία 25 χρόνια. Αλλά θυμάμαι τον Satyr να μου την πέφτει και να λέει «Αυτός ήταν ο χειρότερος λόγος ευχαριστιών. Ήταν απαίσιος. Δεν είστε black metal. Μπλα μπλα μπλα». Και με ένοιαζε τόσο πολύ. Θυμάμαι ότι απλώς γελούσα. Το βρήκα γελοίο. Και μετά κερδίσαμε ξανά την επόμενη χρονιά. Και όλοι ήταν σε φάση «Τι στο καλό γίνεται; Γιατί δεν κερδίζουν οι Darkthrone;»
(σ.σ. πέρα από τις καρδιές μας δηλαδή).

Αν οι Covenant δεν αλλάξουν το όνομά τους, δεν θα διανείμουν τις κυκλοφορίες της Nuclear Blast

Γιατί αλλάξατε το όνομά σας; Από Covenant με C σε Covenant με K;

Ξέρω ότι πολλοί πιστεύουν πως είχαμε κάποια νομική διαμάχη με το σουηδικό techno dance συγκρότημα, το έχω διαβάσει αυτό. Δεν ισχύει. Στην πραγματικότητα μας εκβίασαν.

Ω.

Ναι. Γιατί στην ουσία είχαμε κατοχυρώσει το όνομα της μπάντας από το 1989. Οπότε θα μπορούσαμε εύκολα να το αποδείξουμε, αν πήγαινε ποτέ σε δικαστήριο, θα κερδίζαμε άνετα. Αλλά εκείνη την εποχή, ο διανομέας, η εταιρεία διανομής της δισκογραφικής μας, της Nuclear Blast, ήταν η ίδια που διαχειριζόταν και τους άλλους Covenant από τη Σουηδία. Και ουσιαστικά είπαν στη Nuclear Blast ότι αν οι Covenant δεν αλλάξουν το όνομά τους, δεν θα διανείμουν τις κυκλοφορίες της Nuclear Blast.

Όλης της Nuclear Blast;

Ναι, ολόκληρο τον κατάλογο της Nuclear Blast.

Εντάξει. Θα δημιουργούσαν προβλήματα στη Nuclear Blast.

Οπότε η Nuclear Blast με έπαιρνε τηλέφωνο κάθε εβδομάδα. Πολλές φορές την εβδομάδα, ζητώντας μας να αλλάξουμε το όνομα. Κι εγώ ήμουν σε φάση «Όχι. Γιατί να το αλλάξουμε; Έχουμε τα δικαιώματα. Υπάρχουμε πολύ πριν από τους άλλους Covenant». Τελικά άρχισαν να μας απειλούν ότι δεν θα μας προωθήσουν, δεν θα κάνουν τίποτα για μας. Οπότε τους είπα «Μας εκβιάζετε τώρα, ε; Εντάξει. Θα το αλλάξουμε. Θα κρατήσουμε το όνομα, αλλά θα αλλάξουμε το C σε K». Γιατί μας πρότειναν κάτι εντελώς χαζές ιδέες, τύπου "Covenant of Norway", "www.covenant.com", και άλλες εντελώς κακές.

Δεν υπήρξε λοιπόν νομική διαμάχη. Ήταν απλά εκβιασμός.

Ουσιαστικά ναι.

Νομίζω ότι ήταν κάτι Goa trance ή techno. Και τότε ειπώθηκε πως «θα ήταν ωραίο να δοκιμάσουμε κάτι τέτοιο με black metal»

Εκείνη την περίοδο, Solefald, Dodheimsgard, Mysticum, Arcturus, Satyricon, Ulver, Thorns, ακόμη και Mayhem, πειραματίζονταν με πιο ηλεκτρονικούς και industrial ήχους. Το θεωρήσατε ποτέ αυτό ως μια γενική μετατόπιση της σκηνής; Υπήρξαν αλληλοεπηρεασμοί ή ήταν περισσότερο μια μοναδική σύμπτωση;

Νομίζω ότι πολλοί άκουγαν την ίδια μουσική, γιατί πηγαίναμε όλοι στα ίδια πάρτι. Κάναμε όλοι παρέα. Θυμάμαι, ήμασταν στο χώρο πρόβας των Mayhem. Πίναμε, κάναμε κι άλλα πράγματα. Και κάποιος έβαλε μουσική, και όλοι είπαν "Αυτό είναι ωραίο". Νομίζω ότι ήταν κάτι Goa trance ή techno. Και τότε ειπώθηκε "θα ήταν ωραίο να δοκιμάσουμε κάτι τέτοιο με black metal". Και μετά κάποιος το δοκίμαζε. Όπως οι Dodheimsgard και οι Mysticum. Άλλες φορές έβαζες κάτι άλλο, και κάποιος προσπαθούσε να το μιξάρει με black metal. Νομίζω ότι αυτό είναι πολύ χαρακτηριστικό του νορβηγικού black metal. Δεν υπήρχε φόβος να δοκιμάσεις καινούρια πράγματα.

Τrue Norwegian black metal δεν είναι να παίζεις έναν συγκεκριμένο τύπο μουσικής. Είναι να είσαι αληθινός με τον εαυτό σου

Οπότε δεν ήταν από ανάγκη να ξεφύγετε από το παραδοσιακό.

Καθόλου. Κανείς δεν νοιάζεται για αυτό στη Νορβηγία. Μόνο ίσως οι νεότερες μπάντες σκέφτονται έτσι. Γιατί τώρα έχει ήδη διαμορφωθεί η «παράδοση» και οι νέες μπάντες, που είναι πολύ νέες τώρα, θέλουν να παίξουν black metal σαν τους Darkthrone ή τους Emperor. Και προσπαθούν να ακουστούν έτσι, αντί να κάνουν κάτι δικό τους, κάτι που θεωρώ κακή προσέγγιση για έναν καλλιτέχνη. Βέβαια υπάρχουν και μερικές ενδιαφέρουσες μπάντες. Αλλά θεωρώ πολύ κακό να λειτουργείς έτσι ως καλλιτέχνης. Σε κάθε περίπτωση, πιστεύω ότι είναι πιο σημαντικό να είσαι –όχι απαραίτητα πρωτότυπος– αλλά αυθεντικός, πιστός στον εαυτό σου. Αυτό είναι το νόημα. Το true Norwegian black metal δεν είναι να παίζεις έναν συγκεκριμένο τύπο μουσικής. Είναι να είσαι αληθινός με τον εαυτό σου.

Αν το ταξίδι των Covenant ήταν βιβλίο ή ταινία, τι πιστεύεις ότι θα σας ταίριαζε καλύτερα;

Θα ήταν ένα μείγμα ανάμεσα σε Star Wars και Lord of the Rings, με λίγο από το "Killer Clowns From Outer Space". Κάτι περίεργο!

Ακολουθείς τη σημερινή black metal σκηνή; Υπάρχουν κάποιες μπάντες που θεωρείς καινοτόμες; Θα ήθελες να προτείνεις κάτι στους αναγνώστες μας;

Δεν την παρακολουθώ απαραίτητα, αλλά γνωρίζω πολλούς ανθρώπους στη metal σκηνή. Οπότε ακούω για καινούριες μπάντες συνεχώς. Είχα και μια δισκογραφική για λίγο καιρό, μαζί με άλλους από τους Troll, που λεγόταν Polypus Records. Βγάλαμε μερικά πολύ ωραία άλμπουμ. Η γυναίκα μου επίσης φτιάχνει μουσικά βίντεο. Μόλις έκανε ένα για μια μπάντα που λέγεται Sarkom, από τη Νορβηγία. Υπάρχουν εδώ και περίπου 20 χρόνια, αλλά μόλις κυκλοφόρησαν νέο άλμπουμ. Οπότε αυτή είναι μια πολύ ωραία μπάντα, για παράδειγμα. Υπάρχουν κι άλλες, όπως οι Mork. Παίξαμε πρόσφατα στο φεστιβάλ "70.000 tons of metal" στο πλοίο. Επίσης, πολλές παλιές μπάντες επιστρέφουν ξανά.

Θα παίξουμε ολόκληρο το "Nexus Polaris", το μισό "Animatronic" και μερικά κομμάτια από το πρώτο άλμπουμ επίσης

Τι να περιμένει το κοινό από το show σας; Και τι περιμένετε εσείς από εμάς;

Αφού είναι headlining εμφάνιση, θα έχουμε αρκετό χρόνο. Οπότε θα παίξουμε μουσική από όλα τα άλμπουμ, εκτός από το "SETI", γιατί δεν είχαμε χρόνο να κάνουμε πρόβες. Αλλά μετά από αυτή τη συναυλία, θα αρχίσουμε να παίζουμε και κομμάτια από το "SETI", απλώς όχι στην Ελλάδα δυστυχώς. Θα παίξουμε ολόκληρο το "Nexus Polaris". Θα παίξουμε το μισό "Animatronic" και μερικά κομμάτια από το πρώτο άλμπουμ επίσης.

Είχα και μεγάλη κατάθλιψη για ένα διάστημα. Πλέον έχει φύγει, αλλά η γυναίκα μου ήταν αυτή που με ώθησε

Τώρα μια ερώτηση ειδικά για σένα. Το 2023 επανέφερες τους Troll με νέο άλμπουμ, το πρώτο μετά από 13 χρόνια, το "Trolldom", ένα πολύ ωραίο άλμπουμ. Τι σε ώθησε να ξανασχοληθείς με αυτό το project και να κυκλοφορήσεις νέα μουσική; Να περιμένουμε και συνέχεια;

Ναι. Δουλεύουμε ήδη πάνω σε ένα νέο άλμπουμ αυτή τη στιγμή. Θα είναι πολύ διαφορετικό. Μισώ να επαναλαμβάνομαι στη μουσική. Αλλά νομίζω πως αυτό είναι προφανές για όποιον ακολουθεί την πορεία μου. Δεν μπορώ να είμαι σαν τους AC/DC και να κάνω τον ίδιο δίσκο για 40-50 χρόνια. Όπως είπα, παντρεύτηκα. Έχω οικογένεια. Έχω παιδί. Και τέτοια. Ήμουν σεφ για περίπου 11 χρόνια. Αλλά ποτέ δεν ήμουν ικανοποιημένος με αυτό, πάντα ήθελα να επιστρέψω στη μουσική. Είχα και μεγάλη κατάθλιψη για ένα διάστημα. Πλέον έχει φύγει, αλλά η γυναίκα μου ήταν αυτή που με ώθησε. Μου είπε «έχεις την υποστήριξή μου. Πάμε να το κάνουμε». Και είπα «άντε γαμώτο, πάμε να το κάνουμε». Πίσω από κάθε άντρα, υπάρχει μια γυναίκα – είναι αλήθεια!

Έτσι επέστρεψα. Και καθώς το έκανα αυτό, υποθέτω ότι ο Sverd από τους Arcturus έμαθε πως είχα επιστρέψει και σκέφτηκε ότι ίσως πρέπει να δοκιμάσουμε ξανά κάτι με τους Kovenant. Αλλά δεν ήθελα να κάνω ξανά τον ίδιο τύπο μουσικής. Όχι ένα "Drep De Kristne part 2", αλλά κάτι πιο old school. Χρησιμοποίησα νέα ηχοχρώματα όμως, όπως keyboards από τα 80s και τέτοια. Οπότε φτιάχνουμε άλλο ένα άλμπουμ. Γράφουμε νέα μουσική για νέο Troll και θα είναι ξανά διαφορετικό. Δεν θα είναι industrial πάντως. Θα δούμε. Ίσως έχει death metal στοιχεία. Ίσως μοιάζει περισσότερο με τα πρώτα demos. Ποιος ξέρει, δεν έχω αποφασίσει ακόμα.

ΟΚ, αυτά από εμένα. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ ξανά για την ευκαιρία να έχουμε αυτή τη συζήτηση. Ήταν πολύ ενδιαφέρον και ελπίζω να πέρασες κι εσύ καλά.

Χαρά μου! Ναι, πέρασα τέλεια όλη την ώρα. Θα έρθεις στη συναυλία παρεμπιπτόντως;

Μάλλον ναι.

Κράτα τα μάτια σου ανοιχτά. Θα φοράω γυαλιά! Καλό βράδυ. Γεια!