Godspeed You! Black Emperor @ Gagarin 205, 18/12/10

22/12/2010 @ 12:17
Πώς νιώθει κανείς όταν περιμένει μια συναυλία οκτώ ολόκληρα χρόνια και θεωρεί μια από τις ατυχέστερες στιγμές της ζωής του τη μη παρακολούθηση της συναυλίας του 2002;

What goes around comes around, όμως, και η (μισή) στιγμή έφτασε. Μισή γιατί για λόγους πολύ ανωτέρας βίας δεν καταφέραμε να παραβρεθούμε την Παρασκευή και, δεδομένου ότι οι δύο μέρες είχαν διαφορετικό set-list, η εμπειρία μας περιορίστηκε στην εμφάνιση του Σαββάτου και μόνο.

Godspeed You! Black Emperor, λοιπόν, και επιτέλους οι καλύτεροι εκπρόσωποι του δοκιμαζόμενου post-rock ζωντανά μπροστά μας. Έπρεπε να κάνουμε υπομονή μέχρι τις 22:15, ώσπου η οκταμελής μπάντα από το Μόντρεαλ, χωρίς ούτε ένα χαιρετισμό προς το κοινό, ανέβηκε στη σκηνή του κατάμεστου, σε σημείο ασφυξίας, Gagarin εν μέσω ζωηρών επευφημιών.

Και εκεί άρχισαν όλα, ή μαλλον όχι ακόμα. Έπρεπε να περιμένουμε περίπου 20 λεπτά δημιουργικού θορύβου από τρεις κιθάρες, ένα μπάσο, ένα τσέλο, δύο drummer και μία εκπληκτική βιολίστρια για να δούμε μπροστά μας πώς μια τέλεια, κλασικού επιπέδου, ορχήστρα καταφέρνει να χτίσει, να δημιουργήσει κομμάτια από σκόρπια συναισθήματα, για να τα βάλει μετά στο μπλέντερ και να μας τα προσφέρει απλόχερα.

Ο ήχος συγκλονιστικός και δυνατός, κάλυπτε σε πολλά σημεία και αυτούς που δυστυχώς θεωρούσαν ότι η μπάντα απλά τους συνοδεύει την ώρα που πίνουν το ποτό τους και με τις συνομιλίες τους προσπάθησαν να διαταράξουν τη μυσταγωγία της καλλιτεχνικής παράστασης. Όπως είχε πει κάποτε και ένας φίλος, τα live αυτά θα πρέπει τελικά να γίνονται με εκατό άτομα και ταμπελάκια με τα ονόματα του καθενός, ώστε η μπάντα να μπορεί να λέει «Γιώργο σκάσε, σε βλέπω που μιλάς!».

Για να επανέλθουμε, όμως, το video art που έπαιζε πίσω από τους GY!BE έδενε τέλεια με τα κομμάτια και ποτέ δεν υπήρξε καλύτερη επικοινωνία μουσικών και κοινού, χωρίς σχεδόν ούτε μία λέξη από τους μεν, παρά τις ενθουσιώδεις κραυγές των δεν. Υπνωτικοί ρυθμοί, περάσματα από την ανατολή (στο εκπληκτικό "Albanian") εναλλάσσονται με ξεσπάσματα λυτρωτικής βίας, για νεα επέλθει η λύτρωση-κάθαρση δυόμιση ολόκληρες ώρες μετά.

Ένα εκπληκτικό rhythm section, ενίοτε με δύο drummer, δεμένο με drone κιθάρες και χρησιμοποιώντας ακόμη και κατσαβίδι (στην κυριολεξία) για να σου ξεκλειδώσει την ψυχή, με το βιολί να κυριαρχεί ως ήχος, όποτε το επέλεγε και ως παρουσία.

Ιδιαίτερα τυχεροί πρεπεί να νιώθουμε, γιατί μετά από δυναμική απαίτηση του κοινού είχαμε και ένα encore, πριν από το οποίο ο Aidan Girt κραύγασε τις πρώτες και τελευταίες λέξεις που είπε κάποιος από το συγκρότημα: «Fuck Pepsi, fuck Jagermeister, fuck the Canadian government, fuck the Greek government, fuck the European Union, fuck the International Monetary Fund», αποσπώντας ενθουσώδη χειροκροτήματα.

Συνολικά, μπορούμε να πούμε ότι το 2010 κλείνει με την καλύτερη εμπειρία, και όχι απλά συναυλία της χρονιάς, με εικόνες και ήχους απόλυτα ταιριαστούς στους καιρούς μας.

Setlist:

Hope Drone
Albanian
Providence
Gamelan
Static (World Police & Friendly Fire)
The Dead Flag Blues
Antennas to Heaven (She Dreamt She Was A Bulldozer, She Dreamt She Was Alone In An Empty Field)
BBF3
09-15-00 part 2

Γιάννης Χυτήρογλου
  • SHARE
  • TWEET