|
1. Visigoth - Conqueror's Oath
|
 |
Ένα τεράστιο βήμα μπροστά μετά το ντεμπούτο τους. Επικό heavy metal από το Salt Lake City, σφυρηλατημένο στον παγετό και τις φλόγες των Manowar και λοιπών πατέρων του ύφους. |
| |
|
2. Deafheaven - Ordinary Corrupt Human Love
|
 |
Οι αμφιλεγόμενοι αστέρες που έφεραν τις black metal επιρροές στα σαλόνια των '10s κυκλοφορούν τον πιο μεγαλειώδη δίσκο τους, ένα ποίημα για την ανάπτυξη των λουλουδιών σε stop motion. |
| |
|
3. Messa - Feast For Water
|
 |
Οι Ιταλοί Messa παίρνουν το τυπικό σου female-fronted doom rock και το πνίγουν, βυθίζοντάς το μέσα σε jazz/blues/black στρώματα υγρής, κλειστοφοβικής ατμόσφαιρας. |
| |
|
4. Akula - Akula
|
 |
Από το πουθενά μας προέκυψε ένα κόσμημα βαριού προοδευτικού metal, δίχως ούτε ένα από τα κλισέ αυτού. Πίσω από την φτωχή παραγωγή αυτής της πανάγνωστης μπάντας κρύβονται λίβρες ουσίας. |
| |
|
5. MGMT - Little Dark Age
|
 |
Οι MGMT τιθάσεψαν τη μόδα χορεύοντας πάνω σε στερεοφωνικούς pop θρήνους και νυχτερινές διαθέσεις. Ένα άλμπουμ που περιμέναμε μέτριο και όμως προέκυψε εξαίρετο. |
| |
|
6. Judas Priest - Firepower
|
 |
Όταν η φράση «ό,τι καλύτερο μετά το "Painkiller"» είναι τίτλος τιμής και όχι παρηγοριά στον άρρωστο... Το "Firepower" είναι γεμάτο κολλητικές συνθεσάρες και εγείρει τους Priest από τα ερείπια. |
| |
|
7. Yob - Our Raw Heart
|
 |
Κάνει τις πέτρες να τρέμουν και τη σάρκα να ανατριχιάζει. Το "Our Raw Heart" χτίστηκε πάνω στην περιπέτεια υγείας του τραγουδιστή των Yob και αποτελεί ένα ακόμα κορυφαίο δημιούργημά τους. |
| |
|
8. Panphage - Jord
|
 |
Οι Panphage άντεξαν αρκετά χρόνια στο αδυσώπητο underground της black metal σκηνής. Με τον τελευταίο δίσκο της καριέρας τους, ηχούν το κέρας του Χέιμνταλ και παραδίδουν το δικό τους λυκόφως.
|
| |
|
9. Toundra - Vortex
|
 |
Τρίτη δισκάρα σε τέσσερα χρόνια (συμπεριλαμβανομένου του έπους των Exquirla). Οι Ισπανοί βρίσκονται σε δαιμονιώδη φόρμα και εδώ παραδίδουν σεμιναριακό instrumental post-rock.
|
| |
|
10. Rolo Tomassi - Time Will Die And Love Will Bury It
|
 |
Ο πέμπτος και καλύτερος δίσκος των Rolo Tomassi είναι να απείρως γλυκό μήνυμα μέσω μιας σκληρής και άγριας οδού. Mια πορεία mathcore/alt εναλλαγών και post-rock/blackgaze δυναμικών.
|
| |
|
11. Needlepoint - The Diary Of Robert Reverie
|
 |
Οι Νορβηγοί παρουσιάζουν μια ονειροπώληση των μύθων των '70s. Σημεία κλειδιά: Οι υπέροχα νοσταλγικές φωνητικές γραμμές της σκηνής του Canterbury και το οργασμικό jazz drumming.
|
| |
|
12. Boss Keloid - Melted On The Inch
|
 |
Στον τρίτο τους δίσκο, οι Boss Keloid γίνονται πιο προοδευτικοί από ποτέ και κάνουν το breakthrough τους. Παρά τις εμφανείς sludge επιρροές, δεν είναι σκοτεινοί μα αθεράπευτα groove-άτοι.
|
| |
|
13. Solstice - White Horse Hill
|
 |
20 χρόνια μετά το τελευταίο τους full-length και 24 μετά το epic doom διαμάντι, "Lamentations", οι Solstice καταφέρνουν να βγάλουν έναν δίσκο αποκλειστικά ατόφιου επικού συναισθήματος.
|
| |
|
14. Onsegen Ensemble - Duel
|
 |
Μια ομάδα μουσικών από την βόρεια Φινλανδία κυκλοφορεί τον δεύτερο δίσκο της, ένα άκρως ιδιαίτερο δημιούργημα, τόσο κινηματογραφικό όσο και πειραματικό, progressive space μουσικής.
|
| |
|
15. Panopticon - The Scars Of Man On The Once Nameless Wilderness
|
 |
Ένα από τα πιο φιλόδοξα εγχειρήματα στον σκληρό ήχο. Στο πρώτο CD, το απαράμιλλο Απαλάχιο black metal τους. Στο δεύτερο, μονολιθικές, ατμοσφαιρικές συνθέσεις σε country απόδοση και ενορχήστρωση.
|
| |
