Onsegen Ensemble

Το δεύτερο full-length των Onsegen Ensemble βάζει γκολ από τα αποδυτήρια. Άγνωστη κολλεκτίβα από το Όουλου της Βόρειας Φινλανδίας, χώρα που εντυπωσιάζει περισσότερο από κάθε άλλη με την ποσότητα των αξιοσημείωτων μουσικών που παράγει τα τελευταία 7 - 8 χρόνια. Χρονικό διαστήμα που, όχι συμπτωματικά, συμπέφτει με την άνθιση της ανεξάρτητης εγχώριας δισκογραφικής Svart Records, η οποία ξεδιάλεξε και προώθησε αυτές τις μουσικές κατευθύνσεις. Ωστόσο, οι Onsegen Ensemble πορεύονται εδώ δίχως δισκογραφική - ένα ακόμα θέλγητρο. Έχουν εξώφυλλο και λογότυπο φοβερής αισθητικής και παίζουν ένα προσβάσιμα πειραματικό και προοδευτικό rock που σε κερδίζει από την πρώτη στιγμή. Πώς να μην έχουμε την αστήριχτη πίστη ότι πρόκειται για δισκάρα ήδη από τα πρώτα δευτερόλεπτα;

Βέβαια, κάμποσες ακροάσεις μετά, αυτή η αστήριχτη πίστη μετατρέπεται σε δικαιολογημένη αποψάρα. Οι Onsegen Ensemble είναι μια μεγάλη, ενίοτε ενεργή παρέα Φινλανδών μουσικών. Δύο κυκλοφορίες μικρού μήκους στα μέσα των '00s, δύο full length, το 2016 και φέτος, σπασμωδικές live εμφανίσεις και πάνω από δεκαπέντε μουσικοί να περνάνε από τις τάξεις τους μέσα σε σχεδόν μια δεκαετία. Η τωρινή σύνθεση του "Duel" ονομάζεται Generation MMXVIII και αποτελείται από τους Juggis Aalto, Heikki Häkkilä, Esa Juujärvi, Merja Järvelin, Sami Lehtiniemi, Samuli Lindberg, Joni Mäkelä, Jaakko Tuomivaara, Niina Vahtola και Mikko Vuorela. Δέκα μουσικοί, πέντε συνθέσεις, πάμπολλες επιρροές και ένας σαφής ηχητικός χαρακτήρας να διέπει όλη αυτήν την, σχεδόν instrumental, κυκλοφορία.

Η αρχή γίνεται με το εξαιρετικό οχτάλεπτο "Think Neither Good Nor Evil" και τα δυναμικά του πνευστά να δίνουν σιγά σιγά θέση σε heavy psych κιθάρες, έπειτα σε ανατολίτικες μελωδίες πληκτρών και περίεργα κρουστά, για να επιστρέψουμε μέσω μιας κυκλικής πορείας πίσω στο κρόξιμο των πνευστών. Η αισθητική θα φέρει σίγουρα στο μυαλό τους Grails, ενώ ο κινηματογραφικός soundtrack-ικός χαρακτήρας της μπάντας είναι πρόδηλος από την αρχή μέχρι το τέλος του δίσκου. Ένα στοιχειωτικό γυναικείο νανούρισμα ενώνει την εναρκτήρια σύνθεση με το ομώνυμο "Duel" που ακολουθεί με παναλαμβανόμενη μελωδία στην κιθάρα και χτίσιμο αλα-σπαγγέτι γουέστερν. Τα μεγαλειώδη χορωδιακά σε συνδυασμό με την πληθωρική ενορχήστρωση προκαλούν ανατριχίλες και δίνουν μια αίσθηση κλεισίματος ή κάθαρσης, παρόλο που δεν έχουμε προλάβει να φτάσουμε ακόμα ούτε στα μισά του άλπουμ.

Το "Dogma MMXVII", τοποθετημένο στην κορυφή του άλμπουμ βγάζει έναν σκοτεινό, πειραματικό χαρακτήρα που θα μπορούσε να προέρχεται από κάποιο από τα μυστηριώδη side project του Mike Patton ή από τους Secret Chiefs 3. Τα tribal drums αποτελούν το καίριο στοιχείο αυτής της σύνθεσης, δεσπόζοντας στο μεγαλύτερο χρονικά ποσοστό της. Ενώ κυριαρχούν, πνευστά και κιθάρες κάνουν μπόλικα περάσματα με μια φανερή free form jazz νοοτροπία. Το "Three Calls Of The Emperor’s Teacher" είναι η σύνθεση που έχει προσεχθεί περισσότερο από τους Onsegen Ensemble. Ως η πιο εκτενής του δίσκου, είναι αυτή που χτίζεται με τον βέλτιστο τρόπο και ως εκ τούτου αποκτάει τον πιο υπνωτικό/ψυχεδελικό χαρακτήρα απ' όλες. Οι ανατολίτικες στιγμές δε, όπως αντιλαμβάνεται κανείς από τον τίτλο, διαδέχονται η μία την άλλη.

Το "Zodiacal Signs Of Onsegen" κλείνει το άλμπουμ με την post-rock αίσθηση και ένταση που χρειάζεται. Οι κιθάρες έρχονται πάλι στο προσκήνιο και η ατμόσφαιρα θυμίζει Bohren & Der Club Of Gore. Μια υποψία brutal spoken word φωνητικών ακούγεται πίσω από τις πιο heavy κιθάρες του δίσκου. Έπειτα, δίνουν τη θέση τους σε τρομπέτες και σαξόφωνα - και μια γκάιντα για σβήσιμο στα τελευταία δευτερόλεπτα. Ωραίο πράγμα όταν η πρώτη και η τελευταία σύνθεση ενός δίσκου είναι και οι καλύτερες. Όμορφο περιτύλιγμα... Πάντα μου αρέσουν τα σχόλια των ενδιαφέροντων τύπων (nerd alert!) του Bandcamp, οπότε ας μεταφέρω αυτούσιο το ακόλουθο. Με αυτόν τον τρόπο καταφέρνω και να το μεταφέρω διότι είναι φουλ εύστοχο και να μην είμαι ο γραφικός που το επινόησε και το επικοινώνησε: «Σαν να έκανε παιδί ο Philip Glass με το metal και το παιδί αυτό να το μεγάλωσαν τρολ του πάγου στην μακρινή τούνδρα.»

Bandcamp