Marillion

Live At Cadogan Hall

Eagle Rock Entertainment (2011)
Από τον Πάνο Παπάζογλου, 18/04/2011
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Ακόμα ένα DVD για τους Marillion μετά την κυκλοφορία του (επιεικώς) αριστουργηματικού εκείνου "Marbles", καταφέρνει εξαρχής να παρουσιάσει τους Άγγλους όπως ακριβώς τους φαντάζονται οι ακροατές τους. Προσγειωμένους, ορεξάτους και με μια φοβερή διάθεση για μουσική που προκαλεί τα συναισθήματα. Το "Live From Cadogan Hall" είναι μαγνητοσκοπημένο στα πλαίσια της περιοδείας που πραγματοποίησαν οι Marillion για το τελευταίο τους δισκογραφικό δημιούργημα, το ακουστικό "Less Is More" (το οποίο αποδίδεται και ολόκληρο), και η μπάντα καταφέρνει σε ένα (σχετικά) ισορροπημένο set να παρουσιάσει το υλικό της με έναν άψογο επαγγελματισμό και φυσικά έκρηξη συναισθημάτων, όπως σχεδόν σε οτιδήποτε έχει δημιουργήσει με τον Steve Hogarth στη σύνθεσή της.

Το νέο αυτό οπτικοακουστικό τους πόνημα σαφώς και είναι διαφοροποιημένο από το progressive rock αριστούργημα του "Marbles Live" ή και του "Live From Loreley" φερ' ειπείν, αλλά δίνει μια ακόμα σαφέστατη εικόνα της εξέλιξης και της δημιουργικότητας, στοιχεία που δε σταμάτησαν να απασχολούν τους Marillion. Και αν το "Less Is More" ήταν ένα ακουστικό πείραμα, στο "Live From Cadogan Hall" η χρήση ακουστικών οργάνων, με τα μέλη να εναλλάσσονται σε ρόλους, αποδίδει ως επί το πλείστον εκπληκτικά τις πιο χαμηλών τόνων στιγμές, με έναν Hogarth να ερμηνεύει άψογα. Και το στοιχείο των σχετικά ασυνήθιστων οργάνων που χρησιμοποιούν τα μέλη επί σκηνής (ασυνήθιστα για μια rock συναυλία εν γένει) είναι που προκαλεί εξαρχής τις εντυπώσεις. Από ξυλόφωνα, διάφορα είδη άρπας, έγχορδα, κρουστά, τα οποία χρησιμοποιούνται όχι μονάχα από τον Ian Mosley (drums), αλλά και από τα πέντε μέλη της μπάντας σε διάφορα σημεία. Το ζήτημα είναι ότι η χρήση όλων αυτών των οργάνων, με την εκτελεστική αρμονία των Marillion, απλά αποδεικνύει περίτρανα την ικανότητά τους να μεταφέρουν άψογα επί σκηνής από τις ευκολότερες μέχρι τις πιο περίπλοκα δομημένες συνθέσεις τους. Και παρόλο που η περιοδεία έγινε για ένα ακουστικό στην ουσία άλμπουμ, το progressive στοιχείο, για το οποίο και είναι γνωστοί, καταφέρνει να έρθει στο προσκήνιο, είτε με τις κιθαριστικές εξάρσεις του Steve Rothery, είτε με το συνδυασμό των εξαιρετικών πλήκτρων που παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στους Marillion. Έστω και σε χαμηλότερη ένταση σε σχέση με τα προαναφερθέντα πρόσφατα DVDs τους.

Εντύπωση επίσης προκαλεί και ο χώρος με τη διαρρύθμισή του, μεταφέροντας στο θεατή την ιδιαιτερότητα της περίστασης. Σα σε σκηνή σε καθεδρικό ναό, το συναίσθημα που βγάζει αυτό το συγκρότημα είναι κάτι το απίθανο. Και το να καταφέρνουν να μεταδίδουν αυτή τη ζεστασιά μέσα από τις συνθέσεις τους και την απόδοσή τους είναι που τους κάνει αυτό που είναι. Ένα συγκρότημα που έχει κερδίσει το σεβασμό και την αποθέωση για την προσήλωσή του με σοβαρότητα και χωρίς τυμπανοκρουσίες στη μουσική του ολοκλήρωση.

Ένα διπλό DVD με διάρκεια περί τα 127 λεπτά, απευθύνεται πρωτίστως στους οπαδούς της μπάντας και φυσικά σε όλους όσους θέλουν να πάρουν μια γεύση από το πιο ατμοσφαιρικό, ακουστικό υλικό της μπάντας. Extras δεν υπάρχουν, αυτά έχουν καλυφθεί με τις προηγούμενες κυκλοφορίες, αλλά η μουσική αντιθέτως παίζει τον πρωταγωνιστικό ρόλο, ως οφείλει, και οι Marillion συνεχίζουν με χαμηλούς τόνους να καλλιεργούν το μύθο τους.
  • SHARE
  • TWEET