Steve Hackett

Genesis Revisited: Live At Hammersmith

Inside Out (2013)
Από τον Κώστα Σακκαλή, 12/11/2013
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Όσο άξιζε τον κόπο η διατήρηση της φήμης και της μουσικής των παλιών καλών Genesis στη στουντιακή αναπαραγωγή της από τον Steve Hackett άλλο τόσο και ακόμα περισσότερο αξίζει η ζωντανή αναπαραγωγή της. Στο διπλό φετινό DVD του Hackett παρουσιάζεται εξ ολοκλήρου η συναυλία του στο Hammersmith του Λονδίνου, όπως θα έπρεπε δηλαδή να είναι τα DVD, σε αντιδιαστολή με κάποιες παλαιομοδίτικες απόψεις της συρραφής εμφανίσεων από διάφορα shows. Μπορεί η δεύτερη λογική να εξασφαλίζει την καλύτερη δυνατή εκτέλεση από μία ποικιλία επιλογής αλλά χάνει αυτό που είναι το σημαντικότερο, το feeling της ζωντανής εμφάνισης.

Και αυτό είναι τελικά το πιο σημαντικό στο "Genesis Revisited". Τα τραγούδια είναι ήδη γνωστά και μετράνε κάμποσες δεκαετίες στην ηλικία τους. Οι επανεκτελέσεις τους από τον Hackett ήταν ήδη αρτιότατες αλλά φυσικά όχι ριζοσπαστικές στο περσινό CD. Το συγκρότημα με το οποίο περιοδεύει ο Hackett, αν και τα καταφέρνει μια χαρά στο ρόλο του, είναι κατώτερο του τότε σχήματος των Genesis αλλά και λιγότερο εντυπωσιακό από την παρέλαση ονομάτων την οποία ο Hackett χρησιμοποίησε στις στούντιο ηχογραφήσεις. Τι είναι αυτό λοιπόν που κάνει ελκυστικό παρόλα αυτά το αποτέλεσμα; Η διάθεση. Η διάθεση τόσο του ίδιου του Hackett όσο και του κοινού να συμμετέχουν σε μία ανάσταση ενός υλικού που είναι διαχρονικό και ανέμενε απλά κάποιον να το επαναφέρει στη ζωή. Η όρεξη του Hackett φαίνεται από την αρχή όταν ομιλητικός και χαμογελαστός δέχεται τα χειροκροτήματα και προλογίζει τα τραγούδια αφήνοντας μικρά υπονοούμενα σε θεατές που προφανώς θα αρκούσε να ακούσουν την πρώτη νότα για να καταλάβουν ποιο τραγούδι θα ακολουθήσει. Το κοινό με τη σειρά του δε χάνει την ευκαιρία να τραγουδάει τα πιο χορωδιακά μέρη, ευτυχώς όχι τόσο δυνατά ώστε να μας χαλάει την ακρόαση της εκάστοτε σύνθεσης, αλλά αρκετά ώστε να δίνει τη αίσθηση της συναυλίας. Βέβαια όποτε η κάμερα στρέφεται προς το ακροατήριο και διαπιστώνει κανείς το μέσο όρο ηλικίας των θεατών, καταλαβαίνει γιατί η Αγγλία δεν έχει πλέον σοβαρή prog rock σκηνή.

Οι εκτελέσεις, όπως είναι αναμενόμενο, βαραίνουν κάπως προς την πλευρά της κιθάρας με τον κάθε μουσικό πάντως να παίρνει το χρόνο του, στους οποίους περιλαμβάνεται ο Rob Townsend στο σαξόφωνο και το φλάουτο που ορισμένες φορές δίνει κάτι το ξεχωριστό στις συνθέσεις. Ο δε Nad Sylvan στα φωνητικά αποδεικνύεται μία εξαιρετική κόπια του Peter Gabriel που προσπαθεί ακόμα και στη θεατρικότητα να του μοιάσει, πολύ πιο συγκρατημένα βέβαια. Μία ομάδα συναδέλφων καλεσμένων καλούνται να συνδράμουν τον Hackett στις εκτελέσεις με τον Nick Kershaw και κυρίως τον «μαθητή» Steve Rothery (Marillion) να προσθέτουν αρκετά στο "The Lamia", την Amanda Lehmann να ερμηνεύει αιθέρια το «σχεδόν» Genesis "Shadow Of The Hierophant", τον John Wetton να περνάει μάλλον αδιάφορος στο "Afterglow" και ο Jakko Jakszyk δυστυχώς μόνο τραγουδάει στο "Entagled". Καλύτερη εκτέλεση της βραδιάς, πάντως, αναδεικνύεται το "Musical Box" που σηκώνει όλους τους θεατές στο πόδι.

Από πλευράς σκηνοθεσίας δε θα πρέπει βέβαια να περιμένουμε καταιγιστικό μοντάζ και εντυπωσιακά πλάνα, το κονσέρτο που ουσιαστικά παρουσιάζεται δε θα μπορούσε παρά να εστιάζει στη μουσική και τους μουσικούς. Το δεύτερο DVD περιλαμβάνει κάποια «behind the scenes» ντοκουμέντο τόσο για την περιοδεία όσο και για τη δημιουργία του CD και είναι καθαρά bonus υλικό για τους πιστούς οπαδούς. Εκεί όμως αναφέρεται και μία απλή και μεγάλη αλήθεια από το στόμα του Hackett όταν λέει ότι ο λόγος που ξεκίνησε αυτό το project ήταν γιατί ένιωθε απογοητευμένος όταν τα άλλα μέλη των τότε Genesis όποτε ρωτούνται για την εποχή εκείνη φέρονται κάπως αδιάφορα και ένοχα λες και ό,τι έκαναν μετά ήταν πιο σημαντικό ενώ αυτός νιώθει ακριβώς το αντίθετο.

Στο τέλος η γεύση που μένει είναι ότι το "Live At Hammersmith" είναι ιδανικό συμπλήρωμα και κλείνει κατά μία έννοια την τριλογία - αφιέρωμα του Hackett στους Genesis. Είναι αλήθεια ότι όπως έχουν αυτή τη στιγμή τα πράγματα κανείς δεν δικαιούται περισσότερο αλλά και δεν είναι καταλληλότερος από τον Hackett να κουβαλήσει και να επαναφέρει στο προσκήνιο την κληρονομιά των Genesis. Μόλις όμως κλείσει αυτός ο κύκλος που επανέφερε τη μουσική τους στο προσκήνιο, αληθινά αντάξιος θα φανεί αν μπορέσει να τον ακολουθήσει και με μία ποσότητα νέου υλικού που ελπίζουμε να κινούνται στο ίδιο πνεύμα.
  • SHARE
  • TWEET