Flying Colors

Live In Europe

Mascot (2013)
Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 29/10/2013
Ένα ζωντανό τεκμήριο της μουσικής ποιότητας των Flying Colors
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Η ιστορία της δημιουργίας των Flying Colors είναι λίγο πολύ γνωστή σε όσους ασχολούνται έστω και επιφανειακά με τον μουσικό κόσμο του Mike Portnoy ή του Neal Morse, καθώς πρόκειται για μια ακόμα σύμπραξη των δυο αυτών μουσικών, αν και υπό διαφορετικές συνθήκες από το σύνηθες. Πρόκειται για ένα πολυσυλλεκτικό project που έχει ως όραμα να γεφυρώσει το ποιοτικό (progressive) και το εμπορικό στοιχείο, κάτι που κατάφεραν σχεδόν υποδειγματικά στο ομώνυμο ντεμπούτο άλμπουμ τους.

Την κυκλοφορία του άλμπουμ ακολούθησε μια περιοδεία -που δεν ήρθε φυσικά από τα μέρη μας- μέσα από την οποία κυκλοφορούν τώρα ένα ζωντανό άλμπουμ υπό τη μορφή ακουστικής (CD/vinyl) και οπτικοακουστικής μορφής (DVD/Blue Ray). Πρόκειται για την απαθανάτιση μιας συναυλίας από το Ευρωπαϊκό σκέλος της περιοδείας και συγκεκριμένα στο Tilburg, όπου η μπάντα παρουσιάζει όλο το άλμπουμ της, καθώς και διασκευές από άλλες ενασχολήσεις των μελών της, ώστε να συμπληρωθεί μια χορταστική διάρκεια και τεκμηριώνει την ποιότητα που όλοι περιμέναμε.

Δεν νομίζω πως τίθεται καμία αμφιβολία περί της μουσικής πλευράς των πραγμάτων, μιας και μιλάμε για κορυφαίο επίπεδο μουσικό. Εκεί που θα μπορούσαν να γίνουν κάποιες επισημάνσεις είναι όσον αφορά στο στήσιμο της μπάντας πάντως. Αρχικά, το σόου το παίρνουν πάνω τους οι Neal Morse / Portnoy, οι οποίοι παρόλο που βρίσκονται στο πίσω μέρος της σκηνής, αναλαμβάνοντας αμφότεροι το ρόλο της επικοινωνίας με το κοινό, αφού ο McPherson δείχνει να μην είναι εξοικειωμένος με το επικοινωνιακό κομμάτι. Οι δε Steve Morse και Dave LaRue (παλιόφιλοι από τους Dixie Dregs) αποτελούν ένα σαφώς πιο εσωστρεφές δίπολο, επικεντρωμένο στο να αποδώσει αψεγάδιαστα τα μουσικά μέρη, παρά να συμμετάσχει στο συνολικό σόου. Ο δε Casey McPherson παρουσιάζεται ίσως λίγο τρακαρισμένος και θα έλεγα πως αισθητικά δεν κολλάει απόλυτα μαζί με τους υπόλοιπους τέσσερεις, αν και νομίζω πως αυτή η διαφοροποίηση ήταν ζητούμενη εξαρχής και για αυτό επιλέχθηκε. Προσωπικά, θα προτιμούσα να προσαρμοστεί λίγο περισσότερο στο ύφος της μπάντας, καθώς μου μοιάζει οπτικά λίγο παράταιρος.

Όπως και να έχει, το DVD αποτελεί εγγύηση μουσικά και δεν θα απογοητεύσει κάποιον που ήδη γνωρίζει και γουστάρει τη μουσική της μπάντας. Όλα τα τραγούδια εκτελούνται άρτια, με τα "The Storm" και "Kayla" (ως σχεδόν χιτάκια) να έχουν φυσιολογικά τη καλύτερη ανταπόκριση, ενώ θεωρώ πως οι καλύτερες στιγμές βρίσκονται στο δυναμικό "All Falls Down" και στο encore του εντυπωσιακού εντεκάλεπτου "Infinite Fire". Πέραν των εκτελεστικών ικανοτήτων, το δυνατότεο σημείο της μπάντας είναι οι φωνητικές αρμονίες που προσφέρει ο συνδυασμός N.Morse / McPherson, με ολίγη συνδρομή από Portnoy. Ίσως να είναι και θέμα προκατάληψης, αλλά ο N.Morse σε διαφορετικό ρόλο από ότι τον έχουμε συνηθίσει κάνει γενικότερα τη διαφορά στη μπάντα με όσα προσφέρει.

Από τα τραγούδια που δεν ανήκουν στους Flying Colors, ξεχωρίζει η εντυπωσιακή εκτέλεση του "Odyssey" των Dixie Dregs και φυσικά το ανυπέρβλητο "June" των Spock's Beard, με τις τρομερές φωνητικές γραμμές. Αρκετά καλή η απόδοση του "Repentance" των Dream Theater με τον Portnoy στα φωνητικά (όπως φυσικά και στο "Fool In My Heart"), απλά συμπαθητικό το τραγούδι των Endochine, της πρώτης μπάντας του McPherson και αρκετά μέτρια απόδοση του τελευταίου σε μια σόλο εκδοχή του "Hallellujah". Βεβαίως, δε θα μπορούσε να μη γίνει αναφορά στο encore του "Space Truckin'" των Deep Purple που αποτελεί highlight, με εξαιρετική ερμηνεία από τον Neal Morse.

Η ποιότητα της εικόνας είναι εξαιρετική, όπως και η σκηνοθεσία που δεν κουράζει, ενώ υπάρχουν επιλογές μεταξύ Dolby stereo ήχου και DTS surround, με ιδιαίτερη ευκρίνεια. Αρκετή δουλειά έχει γίνει στο φωτισμό του stage (πλάκα έχει στο "June" που είναι εμφανές ότι ο προβολέας ενοχλεί τον Neal Morse), δίνοντας πόντους στο συνολικό οπτικό αποτέλεσμα. Επίσης, όπως συνηθίζουν στα DVD τους οι Portnoy και Ν.Morse υπάρχει ένα επιπλέον 45-λεπτο ντοκιμαντέρ από την πρώτη επίσκεψη των Flying Colors στη Γηραιά Ήπειρο (και πρώτη επίσης του McPherson). Συγκεντρωτικά, πρόκειται για ένα DVD, που χωρίς να είναι τρομερά εντυπωσιακό, είναι χορταστικό και ενδείκνυται για τους φίλους των μουσικών που απαρτίζουν τους Flying Colors, εστιάζοντας περισσότερο στη μουσική παρά στο σόου.

Η μπάντα πρέπει να έχει ήδη ολοκληρώσει τις ηχογραφήσεις του δεύτερου άλμπουμ της και αναμένουμε ένα ακόμα διαμαντάκι μέσα στο 2014, ενώ πιθανότατα θα περιοδεύσει εκ νέου, επισκεπτόμενη φυσικά ξανά την Ευρώπη. Θα ήταν μια ευχάριστή και αναπάντεχη έκπληξη αν συμπεριελάμβανε και τη χώρα μας αυτή, καθώς όπως αποδεικνύει και αυτή η κυκλοφορία πρόκειται για μια ποιοτικότατη μπάντα που αποδίδει σε ανώτατο επίπεδο. Κρατώντας αυτή την ελπίδα σκέφτομαι πως θα ήταν ωραίο κάποιος να τους προτείνει να δοκιμάσουν το "Sometimes I Feel Like Screaming" την επόμενη φορά. Ωραία πράγματα.
  • SHARE
  • TWEET