Captain Beefheart & His Magic Band

The Lost Broadcasts

Gonzo Multimedia (2012)
Από τον Κώστα Σακκαλή, 19/11/2012
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Η τρέλα του Captain Βeefheart, κατά κόσμον Don Van Vliet, και της μαγικής μπάντας του είναι γνωστή αλλά όχι επαρκώς καταγεγραμμένη σε ό,τι έχει να κάνει με εικόνες και εμφανίσεις του. Γι' αυτό και κάθε οπτικοακουστικό ντοκουμέντο που καλύπτει αυτό το κενό είναι σίγουρα καλοδεχούμενο αλλά και διεκδικεί και τον τίτλο «ιστορικό». Το "The Lost Broadcasts" έρχεται από την περίοδο που ο Καπετάνιος περιόδευε στη Βρετανία έχοντας κυκλοφορήσει το "Spotlight Kid" και λίγο πριν κυκλοφορήσει το "Clear Spot".

Η αφορμή για τα γυρίσματα ήταν η μετάδοση από τη γερμανική τηλεόραση του "I'm Gonna Booglarize You Baby". Το οποίο όντως υπάρχει εδώ σε τρεις διαφορετικές εκτελέσεις μάλιστα (η μία ανολοκλήρωτη). Επίσης σε δύο εκτελέσεις (και πάλι η μία ανολοκλήρωτη) θα βρούμε εδώ το "Click Clack" καθώς και τα "Mascara Snake", ένα σόλο μπάσου ουσιαστικά, το "Golden Birdies" και το "Steal Softly Thru The Snow", το μόνο που προέρχεται από παλαιότερη περίοδο και συγκεκριμένα από το περιβόητο "Trout Mask Replica". Οι εκτελέσεις στέκονται κάπου ανάμεσα σε στούντιο απόδοση και ζωντανή εμπειρία, αφού από τη μία το συγκρότημα εμφανώς συγκρατείται από τα τηλεοπτικά όρια ενώ από την άλλη έχει ένα επίπεδο ελευθερίας και αλληλεπίδρασης το οποίο φαίνεται στο πώς επιδρά στις διαφορές ανάμεσα στις εκτελέσεις του ίδιου τραγουδιού.

Δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι εδώ παρουσιάζεται κάτι που απογειώνει ή αλλάζει δραματικά τα τραγούδια ώστε να προσδώσει στο DVD μία επιπλέον καλλιτεχνική αξία. Επιπλέον είναι φανερό ότι το περισσότερο από το υλικό προέρχεται από ό,τι σώθηκε από μία ή δύο κάμερες και είναι εμφανώς αμοντάριστο με περιπτώσεις του τύπου να σολάρει ο Beefheart στη φυσαρμόνικα και η εικόνα να έχει κολλήσει στον drummer ή αντίστοιχα με άλλους μουσικούς. Αποκορύφωμα, δε, είναι η παρουσίαση του συγκροτήματος όπου (και πάλι λόγω απώλειας του πλήρους υλικού) σπάνια βλέπουμε αυτόν ο οποίος συστήνεται. Για να τελειώσουμε με τα αρνητικά, φυσικά το περιβάλλον του στούντιο είναι πολύ φτωχό και δεν προσφέρει τίποτα οπτικά οπότε σε συνδυασμό με τα παραπάνω είναι δύσκολο να ευχαριστηθείς την παρουσία στη σκηνή της Magic Band.

Από την άλλη είπαμε ότι κάθε υλικό που προέρχεται από ειδικά αυτή την περίοδο του Beefheart είναι καλοδεχούμενο και θα επιμείνουμε σε αυτό. Και μόνο οι στιγμές όπου οι παικταράδες που είχε μαζέψει γύρω του εμφανίζονται να παίζουν τα κοφτά blues τους με τον τρόπο και τον μοντερνισμό που οι Black Keys και o Jack White ακόμα προσπαθούν να πετύχουν, και μόνο το να υπάρχει καταγεγραμμένος ο τρόπος που έκανε δικιά του την (όποια) σκηνή, και μόνο η οπτικοποίηση μερικών, λίγων, τραγουδιών του, κάνει το DVD αυτό πολύτιμο. Όχι απαραίτητα αρκετά πολύτιμο για το αγοράσει κάποιος, αλλά σίγουρα πολύτιμο ως ιστορικό στοιχείο, ως ένα στιγμιότυπο και όχι η πλήρης εικόνα μερικών σπουδαίων, καινοτόμων μουσικών.
  • SHARE
  • TWEET