Sonar & David Torn

Tranceportation Vol.1

RareNoise (2019)
Από τον Αντώνη Καλαμούτσο, 24/12/2019
Κλινικό, παραισθησιογόνο, εξαιρετικά εθιστικό avant rock που παραμένει παράξενα προσβάσιμο σε prog περιηγητές
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Στον μικρόκοσμο του πειραματικού progressive rock, το παρόν project συνιστά μια συνάντηση κορυφής. Οι Ελβετοί Sonar είναι από τα πιο ιδιαίτερα και μοναδικά σε ταυτότητα ευρωπαϊκά avant prog συγκροτήματα, με ήχο που αποσκοπεί σε έναν κιθαριστικό μινιμαλισμό. Ο David Torn θεωρείται ένας από τους σπουδαίους αμερικανούς avant garde κιθαρίστες, καμαρώνοντας ταυτόχρονα συνεργασίες με ονόματα όπως David Bowie, Laurie Anderson, Jeff Beck, Madonna, Tori Amos κλπ. Οι μεν διάλεξαν τον δε για παραγωγό τους στο "Vortex" του 2018, η χημεία όμως ήταν τέτοια που οδήγησε στην από κοινού δημιουργία εκείνου του αλμπουμ. Τώρα, το ταξίδι συνεχίζεται, με τις δυο πλευρές να έχουν ακόμα κοινό μουσικό όραμα.

Η βασική διαφορά του "Tranceportation" έναντι του προκατόχου του είναι ότι αυτήν την φορά η συνεργασία ήταν οργανωμένη κι ο κεντρικός χώρος για τον David Torn προμελετημένος κι όχι αποτέλεσμα αυθορμητισμού. Πρακτικά, ο Torn στο κέντρο της μίξης ζωγραφίζει ένα πέλαγος από καλοζυγισμένα loops, delays κι ότι εφφέ βάλει ο νους, δημιουργώντας ένα απίστευτο σκηνικό από κιθαριστικά περιβάλλοντα, συνδυασμένα με ελεγχόμενα fusion solo. Οι Thelen και Wagner ακροβολίζονται στις άκρες και αφοσιώνονται στην εξερεύνηση των δυνατοτήτων που προσφέρουν τα tritone κουρδίσματα που χρησιμοποιούν, πάλι μέσα από λούπες και σπειροειδή ψυχεδελικά θέματα. Αν όλο αυτό σου ακούγεται πολύ κιθαριστικό, να σε πληροφορήσω ότι το rhythm section των Pasquinelli/Kuntner δεσπόζει και κινείται με χωρίς όρια ρυθμική ελευθερία. Πρόκειται για ένα από τα πιο διεγερτικά, κολληματικά rhythm section του πλανήτη.

Η μαγεία στην μουσική αυτού του project είναι ότι όλα τα παραπάνω δεν συγκροτούν μια δύσκολη, θορυβώδη ηχητική εμπειρία. Η μουσική εδώ μοιάζει σαν την γραμμική εξερεύνηση ενός καινούριου κόσμου, δεν κουράζει ποτέ και κυριαρχείται από το τεράστιο και αρχοντικό της groove. Είναι μια εμπειρία υπνωτιστική, μια μαύρη τρύπα που αν τυχόν σε ρουφήξει ούτε θέλεις, ούτε μπορείς να γλιτώσεις. Η αισθητική προέλευση του όλου εγχειρήματος βρίσκεται προφανέστατα στις πολυρυθμίες και τις κλινικές διαθέσεις των πειραματισμών των King Crimson - κατ' επέκταση και στα κυκλικά, μελωδικά μέρη των Tool. Κορυφώσεις δεν υπάρχουν, το "Tranceportation" δεν τις χρειάζεται. Τα tempo και οι δυναμικές παραμένουν σχεδόν εξ' ολοκλήρου μεσαία, ελεγχόμενα, τελικά μεθυστικά.

Από τα recording sessions του "Tranceportation" προέκυψε μουσική 80 λεπτών και χωρίστηκε σε δύο μέρη - το "Vol. 2" θα κυκλοφορήσει τον Μάιο του 2020. Το πρώτο μέρος αποτελείται από τέσσερα tracks με συνολική διάρκεια σχεδόν 40 λεπτά. Αν μπλεχτείς κι εσύ στην λούπα του, ρουφιέται μονομιάς: ένα μικρό, μαγικό τριπάκι που ερεθίζει το υποσυνείδητο και φτιάχνει μια δική του "Χαμένη Λεωφόρο" σε κάποια βαθιά κάμαρα του μυαλού. Το "Tunnel Drive" -τί ταιριαστός τίτλος- είναι η πιο δυνατή στιγμή του "Vol. 1", με την ένταση των παιξιμάτων να διαλύουν κάθε υποψία εξόδου.

Ίσως δημιουργείται η εντύπωση ότι οι Sonar & David Torn γεννάνε ένα πείραμα που απευθύνεται σε prog και experimental nerds ή ακροατές-μουσικούς που θα βυθιστούν σε τεχνικές λεπτομέρειες. Αυτό είναι εν μέρει αλήθεια. Κάθε φίλος όμως της προοδευτικής instrumental rock μουσικής που αδιαφορεί για το δόγμα κουπλέ-ρεφρέν θα είναι αδύνατον να μην θαυμάσει αυτήν εδώ την εκστατική intellectual εμπειρία. Μουσική ισχυρά παραισθησιογόνα που θα κουρνιάσει γλυκά σε κάθε ανήσυχη κι επίκαιρη progressive δισκοθήκη.

  • SHARE
  • TWEET