Σχετικός με λασπώδη metal παρακλάδια και ό,τι κάνει θόρυβο στο rock. Προσαρμόζεται εύκολα σε πειραματικά και προοδευτικά περιβάλλοντα. Διακατέχεται από νευρωτικά κίνητρα και κύκνεια πρότυπα. Αγαπάει...
Morrow
Fallow
Τίμιο και έντονο crust. Αν ψάχνεις καφρίλες, κόπιασε
Ο Alex Bradshaw, τραγουδιστής των Fall Of Efrafa, είναι υπεύθυνος και για αυτό το project. Τελευταία έχει κάνει προσπάθειες με Light Bearer και Archivist. Μπορείς να ακούσεις ολόκληρο τον δίσκο από τις τελευταίες ημέρες του περσινού χρόνου από την σελίδα του συγκροτήματος, αλλά η επίσημη κυκλοφορία (και σε βινύλιο) θα έρθει την άνοιξη φέτος. Με πάρα πολλούς συμμετέχοντες στα φωνητικά από Autarch, Sól, Gattaca, Wildspeaker, Hyena και Monachus (διάφορες hardcore ή crust punk μπάντες από όλο τον κόσμο) παρουσιάζουν κάτι εξαιρετικά ποικίλο και τελικά καταφέρνουν να μαζέψουν μια απίθανη dream team του χώρου.
Με λίγα λόγια, έχουμε να κάνουμε με ένα crust αρκετά επιθετικό, το οποίο καταφέρνει να μπλέξει κάτι συμφωνικό μέσα του με την χρήση βιολιού και τσέλο. Φυσικά και έχει πολύ από Discharge εδώ. Φυσικά και είναι hardcore με όσο βία πρέπει. Φυσικά και είναι άγριο και συνάμα τίμιο. Φυσικά και γίνεται έντονο, αλλά ευτυχώς δυναμικό και ατμοσφαιρικό ώστε να σε χτυπάει δυνατά μόνο όταν πρέπει. Σε σημεία, νομίζω τα παραμορφωμένα όργανα, καπελώνουν λίγο τα πιο ήρεμα. Αλλού η μελωδία πεθαίνει εις βάρος της έντασης. Ευτυχώς δεν του λείπει η βρομιά που το κάνει ξεχωριστό. Είναι τόσο πολλά, διαφορετικά και απίθανα τα βρόμικα φωνητικά που εξιτάρουν. Ο δίσκος είναι για να ακούγεται ολόκληρος και σερί. Περιέχει πέντε συνθέσεις αλλά το εναρκτήριο "Auguries Of Menace" και το πολύ μικρό χρονικά σε σχέση με τα άλλα "The Hunt" είναι όλα τα λεφτά. Το πρώτο έχει τα πάντα, περιέχει ένα κλιμακωτό χτίσιμο και αποδίδεται υπέροχα. Το δεύτερο είναι ένα βίαιο ξέσπασμα στα όρια του screamo και σκίζει. Στα υπόλοιπα κομμάτια μπορείς να συνεχίσεις να κοπανιέσαι σε διάφορους ρυθμούς. Στα "A City Of Gristle" και "Crown in Red" θα βρεις πιο αργούς sludge/doom δρόμους οι οποίοι μπλέκονται ακόμα και με εντελώς ήρεμα και ατμοσφαιρικά περάσματα.
Στον χώρο δεν βρίσκεις πολλά άλμπουμ. Πολύ περισσότερο δύσκολο είναι να βρεις καλές κυκλοφορίες. Αυτό εδώ δεν είναι κάτι εξαιρετικό, αλλά περιέχει όμορφες ιδέες και απίθανες συμμετοχές. Το crust είναι δύσκολο είδος. Με αυτόν τον δίσκο μπορείς να αποκτήσεις μια σφαιρική ιδέα, τι μπορεί να προσφέρει ο χώρος στις μέρες μας.