Mayfire

Ακούγοντας για πρώτη φορά το ντεμπούτο των Mayfire, έρχεται αμέσως στο μυαλό ότι πρόκειται για μια κόπια των Sleep Token, αφού το όλο στυλ μουσικά και ενδυματολογικά, με αυτήν τη μυστικότητα κτλ, έχει σαφείς αναφορές προς το μυστηριώδες συγκρότημα από τη Βρετανία. Κοιτώντας λίγο καλύτερα όμως, μπορεί να διακρίνει κανείς ναι μεν επιρροές, αλλά οι Νορβηγοί Mayfire έχουν έναν παράλληλο δρόμο και σίγουρα κανείς βρίσκει κοινά χαρακτηριστικά.

Το Mayfire Chronicles είναι το δημιούργημα των Marius Andre Jacobsen και Rune Dahle. Ο Marius είναι δημιουργός special effects, έχει εργαστεί σε ένα σωρό ταινίες (μέχρι και στο Harry Potter) και έχει και τη δική του εταιρεία VFX. Το όραμα του να δημιουργήσει ένα project που συνδυάζει επική μουσική με τα αντίστοιχα visuals, επηρεασμένο από ταινίες του Lucas, Villeneuve και Cameron, μια μουσική που θα ακούγεται σε ένα meta περιβάλλον σε πλατφόρμες του μέλλοντος για μια τελείως immersive εμπειρία. Ξέρω. Σας ακούγεται υπερβολικό και μεγαλεπήβολο, αλλά αν είναι να στοχεύσεις ψηλά, τότε αυτό είναι από τα ψηλότερα και αν από μόνος του βάζει τόσο ψηλά τον πήχη, τότε το ρίσκο είναι ακόμα μεγαλύτερο. Το πρώτο τους project λοιπόν, είναι ένα concept album με θέμα ένα δυστοπικό παγωμένο κόσμο όπου η ανθρωπότητα προσπαθεί να επιβιώσει σε καταφύγια. Ο ήρωάς μας προσπαθεί να βρεί τον χαμένο πατέρα του. Και εμείς μπαίνουμε στον κόσμο αυτόν με το "Fall", όπου κατά κάποιον τρόπο μας εξιστορείται η αιτία της πτώσης, συνοδεία μιας κραυγής απελπισίας, καθώς μεταφερόμαστε σε μια κατεστραμμένη πόλη ("City Of Ruins").

Καταλαβαίνεις, θα έλεγα, από το πρώτο αυτό ουσιαστικά κομμάτι, ότι οι Mayfire είναι τρομερά αποφασισμένοι να πετύχουν το όραμά του. Μεγαλεπήβολο στα όρια του progressive, με έμφαση κυρίως στο συναίσθημα και το βάθος που δίνει η πολυεπίπεδη παραγωγή. Δεν αναλώνονται σε μεγάλες χρονικά συνθέσεις, αλλά επικεντρώνονται στην ουσία, στη δημιουργία αυτού του σινεματικού συναισθήματος, όπου ο ακροατής δημιουργεί μόνος τους τις εικόνες να συνοδέψουν τον ήχο. Στο "Shadows" επιστρατεύουν τον Baard Kolstad (Leprous) στα drums, σε ένα κομμάτι όπου στο φινάλε του πραγματικά απογειώνεται. Το ομότιτλο "Cloudscapes & Silhouettes" είναι μια όμορφη και έντονη μπαλάντα, όπως και το "Thicker Than Water" στο οποίο ξεχωρίζω τα όμορφα φωνητικά και την υπέροχη ενορχήστρωση. Στο "Sense Of Purpose" οι βαριές κιθάρες δίνουν ένα groove μοτίβο που οδηγεί σε ένα υπέροχο chorus. Επιθετικό, λυτρωτικό, μαγικό. Οι λαρυγγισμοί του "Vinternatt" προκαλούν εντύπωση και έκπληξη για το πόσες ιδέες χωράνε σε 44 λεπτά ενός album.

Σαν concept λειτουργεί άψογα εφόσον υπάρχει κοινό θέμα σε όλα τα κομμάτια, δυνατή συνοχή και κάθε κομμάτι είναι ένα ταξίδι, κομμάτι όμως του συνόλου. Το εγκώμιο του ήρωά μας πλέκεται στο "Fearless", ένα υπέροχο, ονειρικό κομμάτι που απαιτεί να ακουστεί δυνατά. Στο τέλος μας ‘αποχαιρετά’ με το "The Age Of Kings", που ξεκινά με μια ακουστική κιθάρα και τη φωνή και συνεχώς δυναμώνει, προσθέτοντας συνεχώς στοιχεία που το ανεβάζουν σε τρομερά επικά επίπεδα, προκαλώντας ανατριχίλες μην αφήνοντάς σε ποτέ να κατέβεις. Απλά λίγο να ηρεμήσεις μέχρι την επόμενη περιπέτεια. ‘Feeling kinda safe here’. Και αποστολή επετεύχθη. Πρόκειται για ένα φανταστικό δημιούργημα ανθρώπων που ξέρουν τί θέλουν και πώς να το πετύχουν. Το όραμα τους ξεκίνησε θριαμβευτικά και ομολογώ πως κάθε φορά που το ακούω (ασταμάτητα), μου ‘δείχνει’ και κάτι άλλο. Μας προσκαλεί στον κόσμο του χωρίς φανφάρες, σόλο, 15-λεπτά τραγούδια κτλ αλλά με την ουσία και τη μαγεία των συνθέσεων του. Αν αυτό ήταν η αρχή του ταξιδιού για το όραμα των Mayfire, τότε ανυπομονώ ήδη για τη συνέχεια.