Μοιράζεται τις απόψεις του για τη μουσική σταθερά από το 2004 στο Rocking.gr ενώ από το 2011 έχει αναλάβει το ρόλο του αρχισυντάκτη στο νo1 rock site της χώρας. Ακούει κλασικό ροκ και οτιδήποτε...
Ο για ένα δίσκο κιθαρίστας των Jethro Tull ("This Was", 1968) και δημιουργός των αξιόλογων Bloodwyn Pig, επιστρέφει στα 71 του μαζί με φίλους για να δηλώσει ..."Revived" μετά από καρδιακό επεισόδιο αλλά και τη διάγνωση για σύνδρομο Meniere. Μπράβο του που ηχογραφεί και μπράβο του που το βλέπει με χιούμορ (βλέπε εξώφυλλο).
Από εκεί και πέρα ο part-time μουσικός από την Αγγλία (τα περισσότερα χρόνια της καριέρας του δεν κατάφερε να τα βγάλει πέρα μόνο με τη μουσική του) παραδίδει ένα άλμπουμ γεμάτο αδιάφορες εκτελέσεις blues τραγουδιών, είτε αυτά είναι αυθεντικά είτε διασκευές.
Με μια επίπεδη -σχεδόν ανύπαρκτη ουσιαστικά- παραγωγή, ένα rhythm section σαν από CD για πρακτική κιθαριστών και τους περισσότερους καλεσμένους να δείχνουν να χασμουριούνται στα μέρη τους, το αποτέλεσμα είναι τόσο αδιάφορο που καταντά ήδη ενοχλητικό μετά τα πρώτα τραγούδια - που να φτάσετε στο δέκατο έβδομο...
Η φωνή του Abrahams δεν τραβάει αλλά και οι νεώτεροι τραγουδιστές δεν βάζουν στις περισσότερες των περιπτώσεων κάποια σπίθα ή κάποιο ενδιαφέρον στις ιστορικές συνθέσεις όπως τα "On The Road Again", "Goodnight Irene" και "Bright Lights Big City". Οι συλλέκτες που ασχολούνται με τους Jethro Tull θα χαρούν με την συνύπαρξη Abrahams / Barre στο "I Can Tell", ενώ οι πινελιές σαξοφώνου στο "What About Us" ίσως φέρουν χαμόγελα στους οπαδούς -αν υπάρχουν- των Bloodwyn Pig. Το "Summer Day" δείχνει να έχει ακόμα λίγη από τη φωτιά του μπαρουτοκαπνισμένου blues rock των '60s αλλά μέχρι εκεί.
O Abrahams ίσως να μην πήρε αυτό που του άξιζε στην καριέρα του, όχι πως υπήρξε ποτέ ο πρωτοπόρος του blues rock, αλλά σε αυτό το άλμπουμ καταστρέφει οτιδήποτε κατάφερε να χτίσει με τα χρόνια. Μια δουλειά που θυμίζει μια μάζωξη παππούδων στα ΚΑΠΗ, στην καλύτερη περίπτωση μια blues rock κυκλοφορία του σωρού.
Προς τα νέα παιδιά προτείνεται, πέραν του σπουδαίου "This Was", το πρώτο άλμπουμ των Bloodwyn Pig.
Από εκεί και πέρα ο part-time μουσικός από την Αγγλία (τα περισσότερα χρόνια της καριέρας του δεν κατάφερε να τα βγάλει πέρα μόνο με τη μουσική του) παραδίδει ένα άλμπουμ γεμάτο αδιάφορες εκτελέσεις blues τραγουδιών, είτε αυτά είναι αυθεντικά είτε διασκευές.
Με μια επίπεδη -σχεδόν ανύπαρκτη ουσιαστικά- παραγωγή, ένα rhythm section σαν από CD για πρακτική κιθαριστών και τους περισσότερους καλεσμένους να δείχνουν να χασμουριούνται στα μέρη τους, το αποτέλεσμα είναι τόσο αδιάφορο που καταντά ήδη ενοχλητικό μετά τα πρώτα τραγούδια - που να φτάσετε στο δέκατο έβδομο...
Η φωνή του Abrahams δεν τραβάει αλλά και οι νεώτεροι τραγουδιστές δεν βάζουν στις περισσότερες των περιπτώσεων κάποια σπίθα ή κάποιο ενδιαφέρον στις ιστορικές συνθέσεις όπως τα "On The Road Again", "Goodnight Irene" και "Bright Lights Big City". Οι συλλέκτες που ασχολούνται με τους Jethro Tull θα χαρούν με την συνύπαρξη Abrahams / Barre στο "I Can Tell", ενώ οι πινελιές σαξοφώνου στο "What About Us" ίσως φέρουν χαμόγελα στους οπαδούς -αν υπάρχουν- των Bloodwyn Pig. Το "Summer Day" δείχνει να έχει ακόμα λίγη από τη φωτιά του μπαρουτοκαπνισμένου blues rock των '60s αλλά μέχρι εκεί.
O Abrahams ίσως να μην πήρε αυτό που του άξιζε στην καριέρα του, όχι πως υπήρξε ποτέ ο πρωτοπόρος του blues rock, αλλά σε αυτό το άλμπουμ καταστρέφει οτιδήποτε κατάφερε να χτίσει με τα χρόνια. Μια δουλειά που θυμίζει μια μάζωξη παππούδων στα ΚΑΠΗ, στην καλύτερη περίπτωση μια blues rock κυκλοφορία του σωρού.
Προς τα νέα παιδιά προτείνεται, πέραν του σπουδαίου "This Was", το πρώτο άλμπουμ των Bloodwyn Pig.
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
ROCKING FEATURED
