The Blackout Argument

Στο πρώτο άκουσμα της Lifeforce Records αμέσως μου έρχεται στο μυαλό μια δισκογραφική εταιρία η οποία ανέκαθεν προσπαθούσε να «πιάσει» τον παλμό της κάθε εποχής και να παρουσιάσει ό,τι πιο φρέσκο σαν άκουσμα και με τη μεγαλύτερη δυνατή εμπορική απήχηση, αδιαφορώντας μερικές φορές για την πραγματική αξία του ίδιου του συγκροτήματος. Σε κάποιες περιπτώσεις το έχει καταφέρει, με μπάντες όπως οι Trivium και οι Heaven Shall Burn, οι οποίες στα «νιάτα» τους υπήρξαν στις τάξεις της, και σε αρκετές άλλες όχι.

Οι Blackout Argument συνεχίζουν την παράδοση της Lifeforce όσον αφορά στον παράγοντα εμπορικότητα, αφού το είδος που παίζουν είναι melodic hardcore. Hardcore δηλαδή ποτισμένο με μελωδικές ψυχοπονιάρικες κιθάρες και modern rock «καθαρές» γραμμές φωνητικών. Αν και Γερμανοί, βγάζουν έντονη αμερικανιά, μιας και οι βασικές τους επιρροές προέρχονται από την άλλη μεριά του ατλαντικού. Comeback Kid και Rise Against αναφέρονται από τους ίδιους ως μερικές από αυτές και εγώ θα πω μπράβο.

Μια χαρά είναι οι επιρροές, αλλά οι ίδιοι οι Blackout Argument τίποτα το ιδιαίτερο. Ούτε κιθαριστική δουλειά και πάθος ανάλογο των Comeback Kid έχουν τα κομμάτια, ούτε βέβαια εμπνευσμένες μελωδίες σαν αυτές των φοβερών Rise Against διέπουν τα τραγούδια. Αντίθετα, τετριμμένα riffs που δεν πορώνουν ιδιαίτερα -εκτός κάποιων εξαιρέσεων- και παράταιρα καθαρά φωνητικά που μπαίνουν σφήνες στα κομμάτια, κάνοντάς τα να emoφέρνουν.

Δεν είχα την απαίτηση να ακούσω hardcore τύπου Madball ή Death Before Dishonor - εδώ μιλάμε για κάτι πιο μελωδικό άλλωστε. Όμως και σ' αυτόν τον πιο μελωδικό τομέα οι Blackout Argument χωλαίνουν. Σίγουρα θα χρειαστεί μεγαλύτερη προσπάθεια στο επόμενό τους album προκειμένου να ξεφύγουν από τη μετριότητα. Έως τότε, όλοι εσείς καλό θα είναι να παραμείνετε στις επιρροές τους και μόνο.