Stearica

Παράξενη περίπτωση οι Stearica από το Torino της Ιταλίας. Ένα γκρουπ με είκοσι χρόνια παρουσίας, ιδιαίτερα επιφανείς συνεργασίες (Acid Mothers Temple, NoMeansNo, Dälek) αλλά και πολύ αραιή δισκογραφία. Το νέο τους άλμπουμ μου δίνει την αφορμή να τους γνωρίσω καλύτερα και, με μεγάλη μου χαρά, ανακαλύπτω μια πολύ άξια post rock μπάντα.

Βέβαια, ο όρος post rock θα είναι καλό να μην λειτουργήσει περιοριστικά ως προς την αντίληψη της τέχνης τους. Οι Stearica, εμφανώς, είναι ένα γκρουπ που δεν δυσκολεύεται να ενσωματώσει ήπιους πειραματισμούς και math/prog στοιχεία στον ήχο τους. Το ύφος τους τελικά είναι πιο κοντά σε περιπετειώδη, σύγχρονα instrumental rock σχήματα όπως οι Toundra ή οι Lost In Kiev και ουδεμία σχέση υπάρχει με συγκαλυμμένες post μιζέριες.

Αφού αναφέρθηκαν οι Toundra, ας πούμε ότι το "Golem 202020" αποτελεί τη μουσική επένδυση της κλασικής βουβής horror ταινίας "Der Golem, wie er in die Welt Kam", σε μια απόπειρα συγγενική με τον Caligari των Ισπανών συναδέλφων τους. Η εκδοχή των Stearica παρουσιάστηκε ζωντανά σε κινηματογραφικά φεστιβάλ το 2011 και ηχογραφήθηκε την περίοδο 2014-2019, η κυκλοφορία του τώρα δε, συμπίπτει με την επέτειο 100 χρόνων από την παρουσίαση του φιλμ.

Τα δέκα tracks είναι χωρισμένα σε πέντε κεφάλαια, σε αντιστοιχία με τα κεφάλαια της ταινίας. Κι ενώ θα περίμενε κανείς soundtrack-ικές περιπλανήσεις και ambient ατμοσφαιρικά θέματα, ο δίσκος ξετυλίγεται με σαφήνεια και καθαρές δομές. Το εντυπωσιακό "How He Came Into The World" χτίζει ένα όμορφο ηχητικό τοπίο και μια ένταση που ποτέ δεν ξεσπάει, φέρνοντας λίγο στο νου το αριστουργηματικό "Thirteenth Step" των A Perfect Circle, κυρίως εξαιτίας της άποψης του rhythm section. Extra σεβασμός στον ντράμερ που συχνά-πυκνά οικοδομεί ρυθμούς που χρησιμοποιούν τα tom αντί του snare.

Το "The Great Spell" γίνεται πιο άμεσο και πιο ενεργητικό (το math που λέγαμε), οριοθετώντας (μαζί με το "The Rose Festival Part 2") και τα βαρύτερα σύνορα της μουσικής των Stearica. Όσοι, για παράδειγμα, ευχαριστήθηκαν το πρόσφατο άλμπουμ των God Is An Astronaut, εδώ θα βρουν παρόμοια αισθητική και ποιότητα. Ίσως έπιασες τη σπόντα: πολύ από το υλικό του "Golem 202020" θα λατρευόταν αν ερχόταν από μια διάσημη μπάντα αλλά, ξέρουμε πως πάνε τα πράγματα.

Καθώς το άλμπουμ ξετυλίγεται και κορυφώνεται, οι πιο κινηματογραφικές διαθέσεις τρυπώνουν μέσα στα τραγούδια. Η κιθάρα μπαίνει πίσω από τα εφφέ της και το rhythm section παραμένει παιχνιδιάρικα ευθύ, προς τιμήν της μπάντας όμως, οι συνθέσεις παραμένουν κατανοητές και οι όμορφες μελωδίες παρούσες. Για να το πω απλούστερα, αυτός ο δίσκος παρακολουθείται άνετα και χωρίς την παρουσία της εικόνας. Ούτε υπερβολικά κουλτουριάρικο, ούτε καλλιτεχνικά θολό, το "Golem 202020" επιτελεί τον μουσικό του σκοπό, όσο κι αν οι δυσοίωνες και φιλοσοφικές σεκάνς του film (φαντάζομαι πως) θα έκαναν την εμπειρία του ακόμα πιο πλούσια. Η μπάντα κάνει όμως θαυμάσια δουλειά, ας μην ξεχνάμε ότι πρόκειται απλώς για ένα power trio.

Χάρηκα πολύ που γνώρισα τους Stearica. Γνώρισα ένα πλούσιο σχήμα, με σημαντικές συνθετικές, στιλιστικές κι εκτελεστικές αρετές, ένα σχήμα που έχει το σοβαρό και μετρημένο μουσικό προφίλ μιας πραγματικά καλής μπάντας. Για το κοινό λοιπόν που ακόμα ψάχνει εναλλακτικούς post δίσκους, το "Golem 202020" αποτελεί μια δυνατή πρόταση. Χωρίς να θέτει νέα όρια στο είδος, στέκεται καλά δίπλα στα μεγαθήρια και παραδίδει το ατμοσφαιρικό κι ευφάνταστο instrumental rock που υπόσχεται.

Spotify