Ereb Altor

Περνάνε τα χρόνια και χαμπάρι δεν παίρνουμε. Δέκατος δίσκος για τους Σουηδούς, τρίτος κατά σειρά στη συγκεκριμένη εταιρεία, και η γνωστή σύνδεση με μια θρυλική μπάντα γίνεται άμεσα. Όπως πολλάκις έχει γραφτεί στις παρουσιάσεις τους εδώ, αν υπάρχει μία μπάντα που κρατάει ζωντανή την κληρονομιά του Quorthon σεβαστικά ανά τα χρόνια, πρόκειται για τούτους τους μουσικούς, οι οποίοι χοντρικά τα τελευταία δέκα έτη φέρνουν κοντά το viking/epic metal με το black, μαεστρικά ομολογουμένως.

Αρχικά στέκομαι στην εξωφυλλάρα που κοσμεί το νέο δίσκο, τη χαζεύω ώρα αρκετή και ο νους πλάθει εικόνες και ιστορίες: για την απόκοσμη μορφή στη λίμνη, για το δάσος και την πανσέληνο. Ιστορίες για τα σκοτεινά και μυθικά δάση του Hälsingland διηγείται η μπάντα. Ιστορίες για θρύλους και τη μυστικιστική ατμόσφαιρα της αρχαίας Σκανδιναβίας. Προφανώς, όχι τις φωτεινές, παρά μόνο όσες βρίσκονται στη σκιά. Ε, πιστότερος αφηγητής δύσκολο να βρεθεί από αυτούς.

Ομολογία: τα πρώτα ακούσματα δεν με έπεισαν και μια στενοχώρια με έπιασε. Να έφταιγαν τα ακουστικά ή η διάθεση, δεν μπορώ να πω με σιγουριά. Σε κάθε περίπτωση πάντως, η κωλοτούμπα επήλθε με σχετική ευκολία. Οι Ereb Altor αν και συνεχίζουν να πατάνε σε συγκεκριμένο μοτίβο, δεν απογοητεύουν ούτε τούτη τη φορά. Μετριάζουν αρκετά την ακραία - black φύση τους, προκρίνοντας την επική/pagan. Το γεγονός ότι ο δίσκος ξεκινάει με King Diamond riff, επιτείνει την καλοκαιρινή αναμονή μας, φανερώνει δε το καλό τους γούστο.

Μοιρασμένες σχεδόν οι συνθέσεις μεταξύ αγγλικού & σουηδικού στίχου, ομοίως και τα φωνητικά του Mats: πότε καθαρά και πότε ακραία, ανάλογα τις ιστορίες που αφηγείται. Αν και ανά στιγμές παρατηρούνται κοινά σημεία - ή τέτοια είναι η αίσθησή τους - εντούτοις η συνθετική ικανότητα της μπάντας παραμένει υψηλή. Αγγίζουν περισσότερο από ποτέ την προοδευτικότητα των Borknagar, έστω μετρημένη, φροντίζοντας ταυτόχρονα να διατηρούν την κλιμάκωση των συνθέσεων παρούσα: "Ättestupan" από τη μία & "The Waves, the Sky and the Pyre" από την άλλη.

Δε φημίζονται για τα hit τους, το "Träldom" πάντως θα μπορούσε να θεωρηθεί ως τέτοιο με την ακαταμάχητη ρυθμικότητά του, την καίρια αλλαγή του και τη στοιχειωμένη αύρα του, απότοκη απόκοσμων ήχων. Τέτοιοι φαντάζομαι θα συνόδευαν αρχαίες σκοτεινές σκανδιναβικές τελετουργίες, γαμώ. Η απλή έκδοση λαμβάνει τέλος στο "The Last Step", εμείς όμως (και το bandcamp) έχουμε την deluxe - bonus tracks, χα. Σε δύο από τις τρεις επιπλέον συνθέσεις εμφανίζεται εντονότερα το pagan πρόσωπο της μπάντας, ενώ το οριστικό κλείσιμο θα μπορούσε να βρίσκεται σε οποιοδήποτε "Nordland". Σεβασμός εκ νέου.

Ολοκληρώνοντας την κωλοτούμπα, έχω την αίσθηση πως πρόκειται για έναν άκρως προσβάσιμο και προσιτό δίσκο, ο οποίος εδραιώνει τους Σουηδούς ως εξέχουσα μορφή στο viking metal. Μεγαλοπρεπής και ιδανικός σύντροφος για απόδραση από μια καθημερινότητα που μας πληγιάζει κάθε φορά και περισσότερο. Και μόνο για αυτό τους αρμόζουν συγχαρητήρια πολλά.

Bandcamp