Συνέντευξη Sepultura (Andreas Kisser)

Η μεγαλύτερη metal μπάντα που βγήκε από την Βραζιλία. Ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα της thrash και όχι μόνο σκηνής. Ένας από τους πιο low profile κιθαρίστες του metal. Στα πλαίσια της κυκλοφορίας του 13ου άλμπουμ τους με τίτλο "The Mediator Between Head And Hands Must Be The Heart", το Rocking.gr είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει με τον ηγέτη της μπάντας, Andreas Kisser, σχετικά με το νέο άλμπουμ, τη σχέση του με τον Max Cavalera, κάποιες από τις συνεργασίες που έχει κάνει, και μας απαντά εάν και πότε θα γίνει reunion.

Andreas, το καινούριο άλμπουμ πρόκειται να κυκλοφορήσει σε μερικές μέρες. Μπορείς να μας πεις τι να περιμένουμε από αυτό;
Λοιπόν, μπορείτε να περιμένετε το απροσδόκητο. Όπως σε κάθε album των Sepultura προσπαθούμε να φέρουμε κάτι  το διαφορετικό, κάτι καινούριο, καθώς αυτό είναι το πνεύμα του συγκροτήματος. Η διαφορά σε σχέση με τα προηγούμενα album μας, είναι ο καινούριος drummer Eloy Casagrande, που παρόλη την ηλικία του (22 ετών) είναι πάρα πολύ καλός και έχει μεγάλη εμπειρία τόσο μέσα στο studio όσο και από περιοδείες. Πραγματικά, έφερε μια νέα πνοή στο συγκρότημα και χαιρόμαστε που τον έχουμε μαζί μας. Το νέο μας άλμπουμ έχει στοιχεία απ’ όλη την ιστορία του συγκροτήματος. Μέσα σε αυτό μπορείς να διαπιστώσεις ότι υπάρχουν thrash, groove, death στιγμές σε διάφορα τραγούδια. Είναι οι Sepultura των 2000ς με στοιχεία από το παρελθόν τους μαζί με την μουσική του σήμερα. Μιλάμε σε αυτό για πολλά διαφορετικά θέματα, όπως την οικονομική κατάσταση, για την πολιτική, για τις κλιματολογικές συνθήκες, την θρησκεία. Είναι το δεύτερο άλμπουμ με την Nuclear Blast και είμαστε πολύ ευχαριστημένοι με το αποτέλεσμα.

Μου άρεσε πάρα πολύ το καινούριο σας όσο μου είχε αρέσει και το "Kairos". Πηγαίνοντας λίγο πίσω στο "Kairos", ποιά είναι η εντύπωση σου μετά από δύο χρόνια;
Δεν ξέρω εάν είναι το καλύτερο άλμπουμ εδώ και χρόνια το "Kairos" που έχουμε βγάλει αλλά κατά την γνώμη μου ήταν ένα από το πιο σημαντικά μας άλμπουμ. Περιοδεύσαμε σχεδόν δύο χρόνια παίζοντας αρκετά τραγούδια απ’ αυτό και μπορώ να πω ότι έφερε και αρκετούς καινούριους οπαδούς στο συγκρότημα. Επίσης με αυτό το album είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε και ορισμένα διαφορετικά πράγματα όπως το να παίξουμε με ορχήστρα ή όταν παίξαμε μαζί με ένα percussion group σε ορισμένα φεστιβάλ.

Μπορείς να μας εξηγήσεις λίγο τον τίτλο του άλμπουμ; Σε σχέση με άλλους σας τίτλους δεν είναι λίγο μεγάλος;
Ποτέ δεν είχαμε δεύτερες σκέψεις για τον τίτλο. Νομίζω ότι η φράση τα λέει όλα από μόνη της. Εάν έχεις κάποιες πληροφορίες στα χέρια σου , πρέπει με κάποιον τρόπο να τις επεξεργαστείς. Εάν ήσουν ρομπότ θα είχες συγκεκριμένες επιλογές. Όμως η καρδιά λειτουργεί και σαν διαμεσολαβητής. Για το ίδιο πράγμα υπάρχουν άπειρες επιλογές. Κάποιος θα το κάνει με αυτόν τον τρόπο, κάποιος άλλος με διαφορετικό. Ο σκοπός ενός ανθρώπου είναι να ξεπεράσει τα όρια. Ένας τρόπος είναι μέσω των τεχνών. Φαντάσου τους Da Vinci, Dali, Mozart όλοι αυτοί έφεραν κάτι καινούριο. Εάν ήταν μηχανές υπήρχε περίπτωση να κάνουν κάτι τέτοιο;

Η φράση προέρχεται από το "Metropolis" του Fritz Lang σωστά; Είναι ένα concept άλμπουμ όπως τα "Dante XXI" (βασισμένο στο "Dante's Inferno") και "A-Lex" (βασισμένο στο "A Clockwork Orange");
Αυτή την φορά αποφασίσαμε να μην κάνουμε ένα concept άλμπουμ. Δεν θέλαμε να ακολουθήσουμε και πάλι την ίδια φόρμουλα. Η φράση είναι από το "Metropolis". Το film, παρόλο που γυρίστηκε πριν από 90 χρόνια, είναι σχεδόν τρομακτικό το πόσο προφητικό είναι. Εάν κάτσεις και σκεφτείς το πόσο εξαρτημένοι είμαστε από την τεχνολογία, το πώς ζούμε απλά για να δουλεύουμε, το πώς οι μηχανές καθορίζουν και «καταβροχθίζουν» την ζωή των ανθρώπων, είναι απίστευτο ότι όλα αυτά ειπώθηκαν τόσα χρόνια πριν.

Στη νέα σας δουλειά συνεργαζόσαστε μετά από χρόνια με τον Ross Robinson στην παραγωγή. Πώς προέκυψε αυτό και πώς ήταν να δουλέψετε πάλι μαζί του;
Ο πρόεδρος της Nuclear Blast US Monte Conner ήταν και ο A& R στην εποχή που ήμασταν στην Roadrunner. Ήταν αυτός που μας πρότεινε να δουλέψουμε ξανά με τον Ross Robinson. Η τελευταία φορά που δουλέψαμε μαζί του ήταν στο "Roots" και όλοι ξέρουμε το πόσο σημαντικό ήταν το "Roots". Μετά από χρόνια αποφασίσαμε να ηχογραφήσουμε εκτός Βραζιλίας και περάσαμε αρκετό καιρό στο studio του Robinson. Το να δουλεύεις πάλι μαζί του είναι σαν να βλέπεις ξανά έναν παλιό φίλο. Κάποιον που σε ξέρει καλά, κάποιον που γνωρίζει το συγκρότημα με αποτέλεσμα να ξέρουν και οι δύο πλευρές τι να περιμένουν. Είναι ένας παραγωγός που του αρέσει να πειραματίζεται και με διαφορετικές τεχνικές και συνεχώς μας οδηγούσε στο να βρούμε κάτι καινούριο είτε στα φωνητικά είτε στα υπόλοιπα όργανα.

Ένα από τα τραγούδια που μου έκανε εντύπωση ήταν το "Grief". Είναι τελείως διαφορετικό από τα άλλα τραγούδια που έχετε γράψει και μπορώ να πω ότι είναι η μπαλάντα των Sepultura;
(Γελώντας), είναι η ευκαιρία να έχουμε και περισσότερες κοπέλες στο κοινό μας . Ήταν μια προσπάθεια να γίνουμε και λίγο ρομαντικοί. Πέρα από την πλακά, σε αυτό το τραγούδι ήταν πολύ σημαντική η συνεισφορά του Ross στην τελική εκδοχή. Ξεκινάει με clean κιθάρες για να γίνει ένα heavy κομμάτι που προσπαθεί να περάσει διάφορα συναισθήματα, όπως λέει και ο τίτλος. Ο σκοπός μας είναι να το παρουσιάσουμε όχι όπως είναι στο άλμπουμ άλλα σε διαφορετικές εκδοχές στα live μας στα πρότυπα του "Kaiowas" από το "Chaos A.D.".

Σκεφτήκατε ποτέ να βρείτε κάποιον για ρυθμική κιθάρα; Ξέρω και έχω δει ότι ο Derrick μπορεί να παίξει κιθάρα.
Δεύτερο άτομο για ρυθμική κιθάρα δεν το σκεφτήκαμε ποτέ. Ναι, ο Derrick είναι και κιθαρίστας αλλά  δεν προέρχεται από την ίδια μουσική σκηνή όπως εμείς. Δεν έχει το thrash στυλ καθώς έπαιζε πριν punk / hardcore. Για παράδειγμα δεν μπορεί να παίξει το Arise. Στην αρχή έπαιζε κιθάρα με τους Sepultura σε μερικά τραγούδια, αλλά προτίμησε να επικεντρωθεί στα φωνητικά. Ειδικά τώρα που παίζει και percussion live θα ήταν αδύνατο να παίζει κιθάρα. Αυτό που θέλαμε εξαρχής ήταν να μην ήμαστε «σκλάβοι» του παρελθόντος μας. Μας πήρε εννέα μήνες για να αρχίσουμε τα auditions για νέο μέλος. Όταν έφυγε ο Max και κάναμε τις auditions ήρθαν πάρα πολύ «κλώνοι» του Max. Όχι μόνο σαν πακέτο κιθαρίστας-φωνή αλλά ακόμα και στην εμφάνιση υπήρχαν μερικοί που ήταν οι ίδιοι. Ποιος ο λόγος να παίρναμε μια κόπια του Max. Ο Max είναι ένας και μοναδικός, εγώ είμαι ένας και ο καθένας από εμάς έχει την δικιά του προσωπικότητα. Ακόμα και όταν πήραμε τον Derrick, η ένταξη του στο συγκρότημα ήρθε σταδιακά. Με τον Derrick η σχέση μας κτίστηκε σιγά-σιγά μέσα από τις περιοδείες, τα άλμπουμ, με τον τρόπο που δουλεύουμε και έτσι φτάσαμε να είναι μαζί μας περισσότερα χρόνια απ' ότι ήταν ο Max. Πρέπει να καταλάβεις ότι δεν παίρνεις απλά έναν κιθαρίστα ή έναν τραγουδιστή, πρέπει να βρεις κάποιον που θα ζήσει μαζί σου για τα επόμενα χρόνια. Μπορεί να είναι καλός τραγουδιστής αλλά υπάρχουν και άλλα πράγματα που πρέπει να σκεφτείς.

H πρώτη μου φορά που είδα τους Sepultura ήταν στο Μάντσεστερ το 1996 μερικές μέρες πριν το Brixton. Μπορείς να μου πεις τι έγινε τότε στο Brixton;
Η κατάσταση της μπάντας ήταν η χειρότερη που είχαμε ποτέ. Στην πραγματικότητα η μπάντα είχε διαλυθεί σχεδόν δύο μήνες πριν το Brixton. Είχαμε έναν έντονο καβγά στο Buenos Aires και εκεί ήμασταν έτοιμοι να το διαλύσουμε. Κατά έναν περίεργο λόγο, η ευρωπαϊκή περιοδεία μας έσωσε καθώς καταφέραμε και την ολοκληρώσαμε. Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι στην σκηνή όλα ήταν μια χαρά. Το "Roots" ήταν πολύ σημαντικό άλμπουμ και υπήρχε ακόμα η ενέργεια που μας χαρακτήριζε. Όμως στα παρασκήνια η κατάσταση ήταν χάλια. Όταν φτάσαμε στο Brixton ήταν και η ημερομηνία που έληγε το συμβόλαιο με την Gloria (manager και γυναίκα του Max). Είχαμε καταλάβει ότι ο Max και η Gloria ήθελαν να κάνουν κάτι άλλο. Στο Brixton λοιπόν αποφασίσαμε να μην ανανεώσουμε το συμβόλαιο με την Gloria και ο Max απλά δεν τον ένοιαξε και έφυγε. Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι η εταιρεία μας αποφάσισε να κυκλοφορήσει το live, αν και εμείς δεν θέλαμε να κυκλοφορήσει το live γιατί η όλη ατμόσφαιρα ήταν περίεργη. Αλλά οι εταιρείες θέλουν απλά να βγάλουν χρήματα και για αυτό κυκλοφόρησε ("Under A Pale Grey Sky").

1984-2014, 30 χρόνια Sepultura. Γνωρίζω ότι ετοιμάζεται ένα documentary σχετικά με την ιστορία σας. Μπορείς να μας δώσεις κάποιες λεπτομέρειες για αυτό;
Τα τελευταία τρία χρόνια ο Otavio Juliano ετοιμάζει ένα documentary πάνω στην ιστορία των Sepultura. Μας «παρακολουθεί» από την εποχή που ετοιμάζαμε το "Kairos", μετά στην περιοδεία που ακολούθησε και τώρα που ετοιμάζαμε το "The Mediator Between Head And Hands Must Be The Heart". Τα τελευταία χρόνια εκτός από τα φεστιβάλ, έχουμε παίξει με ορχήστρα, με τους Les Tambours Du Bronx και όλα αυτά θα υπάρχουν στο documentary. Ο σκοπός είναι μέσα από αυτά τα τρία χρόνια να παρουσιάσει την ιστορία των 30 χρόνων των Sepultura μέσα από συνεντεύξεις (David Ellefson, Scott Ian), αρχειακό υλικό και γενικότερα από που ξεκίνησαν και που είναι τώρα. Δεν έχουμε σκοπό να κρίνουμε κανέναν αλλά να παρουσιάσουμε την ιστορία μας με τον καλύτερο τρόπο.

Θα πάρουν μέρος και οι Igor-Max;
Έχω προσπαθήσει πάρα πολλές φορές να έρθω σε επαφή με τον Igor και δεν ανταποκρίνεται. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, τα αδέλφια Cavalera θα είναι στο documentary. Δεν θα μπορούσε να είναι σωστό δίχως αυτούς. Το θέμα είναι ότι ο Max όλα αυτά τα χρόνια έχει μιλήσει πολλές φορές απαξιωτικά για εμάς, ενώ την ίδια στιγμή παίζει τραγούδια των Sepultura στα live τους. Υπάρχει μια αντίθεση ανάμεσα σε αυτά που λέει και σε αυτά που κάνει. Αλλά και πάλι το documentary θα είναι κάτι που θα αφορά όχι μόνο τους οπαδούς των Sepultura αλλά και γενικότερα τους οπαδούς του metal.

Διάβασα ότι ο Max δήλωσε ότι  πριν από μερικά χρόνια ήσασταν πολύ κοντά στο reunion. Αληθεύει αυτό;
Ποτέ δεν φτάσαμε τόσο κοντά όσο ισχυρίζεται ο Max. Λοιπόν, πριν τρία χρόνια βρεθήκαμε, Sepultura και Soulfly, στο ίδιο Φεστιβάλ στην Γερμανία. Πήγα και είδα και μίλησα με τον Max και την Gloria, ανταλλάξαμε e-mail και υπήρχε κάποιου είδος επικοινωνία. Το θέμα είναι ότι δεν θα είναι μια «τίμια» επανένωση. Ο Max και  η Gloria είναι διαφορετικοί άνθρωποι απ’ ότι ήταν παλιότερα. Άρχισαν να μιλάνε για χρήματα και όλα αυτά τα πράγματα και κατάλαβα αμέσως ότι εάν ακόμα γινόταν reunion θα ήταν απλά για να γίνει και τίποτα άλλο. Δεν μπορώ να φανταστώ να ήμαστε όλοι μαζί και να συζητάμε για μουσικά θέματα, για τα τραγούδια που θα παίξουμε, για τα shows κτλ. Πιστεύω ότι ένα ενδεχόμενο reunion θα ήταν καταστροφικό.  Έχω δει ορισμένα reunions που είναι καλά, αλλά και μερικά άλλα που φωνάζουν από μακριά ότι έγιναν μόνο και μόνο για τα χρήματα. Για να προστατέψουμε τον εαυτό μας και την μπάντα και για να σεβαστούμε τους οπαδούς μας που μας στηρίζουν όλα αυτά τα χρόνια, προς το παρόν δεν βλέπω να γίνεται reunion των Sepultura.

Andreas, θέλω να κάνω ένα ταξίδι στο παρελθόν σου και να μιλήσουμε για ορισμένες συνεργασίες σου όπως όταν έκανες audition για τους Metallica. Πόσο κοντά έφτασες στο να γίνεις μέλος τους για την περιοδεία;
Ήμουν πάρα πολύ κοντά στο να μπω στους Metallica για την περιοδεία (1992). Πέρασα την πρώτη φάση μαζί με άλλους κιθαρίστες και μάλιστα είχα φτάσει στον τελικό γύρο αλλά προτίμησαν να πάρουν τον John Marshall που ήταν γνωστός τους από τα παλιά άλλα και λίγο καλύτερα προετοιμασμένος. Ήξερα όλα τους τα τραγούδια, αλλά δεν ήμουν τόσο εξοικειωμένος με το υλικό του "Black Album" που ήταν σχετικά πρόσφατο. Το να παίζεις όμως με τους Metallica έστω και στο practice room ήταν μια εμπειρία που δύσκολα μπορείς να ξεχάσεις. Από τότε μέχρι σήμερα έχω κρατήσει φιλικές σχέσεις με το συγκρότημα και όποτε βρίσκεται η ευκαιρία και όταν συναντιόμαστε περνάμε πάρα πολύ καλά.

Το 2008 πήρες μέρος σε ορισμένα show με τους Scorpions (2008). Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Σωστά, δέκα show στην Βραζιλία και τέσσερα στο Μεξικό κατά την διάρκεια του Humanity tour. Οι Scorpions είχαν στην μέση του setlist μερικά τραγούδια παιγμένα ακουστικά και ήθελαν μερικούς Βραζιλιάνους μουσικούς γι’ αυτό το μέρος. Εγώ ήμουν ο τρίτος κιθαρίστας και ήταν μια πολύ καλή εμπειρία.

Αγαπημένα άλμπουμ από τους Scorpions;
Μια από τις πρώτες μου συναυλιακές εμπειρίες ήταν όταν είδα τους Scorpions το 1985 στο Rock In Rio. Μου αρέσουν albums όπως τα "Animal Magnetism", "Love At First Sting", καθώς και αυτά με τον Uli Jon Roth. Ακόμα και τα μετέπειτα τους με τις μπαλάντες μου αρέσουν γιατί εκεί μπορείς να βρεις όμορφες μελωδίες στα φωνητικά και ωραία licks στην κιθάρα. Οι Scorpions είναι από τους «δεινόσαυρους» (με την καλή έννοια) του rock γενικότερα και πάντα θα έχουν τον σεβασμό μου.

Για πες μας λίγο για τα show με τους Anthrax.
Μου το είχε προτείνει ο Scott Ian 6 μήνες πριν για να με ρωτήσει εάν ήθελα να πάρω μέρος καθώς θα έμενε κοντά στην σύζυγο του που περίμενε το πρώτο τους παιδί. Δεν μου πήρε παραπάνω από λίγα δευτερόλεπτα να δεχτώ την πρόταση. Οι Anthrax είναι μέρος του DNA μου. Μεγάλωσα με τα "Fistful Of Metal", "Spreading The Disease" κ.τ.λ. και όπως καταλαβαίνεις ήταν μεγάλη μου τιμή να παίξω μαζί τους. Έπαιξα σε μερικές εμφανίσεις τους στα πλαίσια του Big 4 και πήρα μέρος και στο γνωστό jam που γίνονταν προς το τέλος των Metallica. Φοβερή ευκαιρία τόσο για εμένα όσο και για να προωθήσω με κάποιο τρόπο την μουσική σκηνή της Βραζιλίας.

Πώς είναι η αίσθηση να παίζεις στο The Cavern Club τραγούδια των Beatles;
Κάθε χρόνο στο Liverpool γίνεται ένα φεστιβάλ προς τιμή των The Beatles. Μαζεύονται οπαδοί απ’ όλο τον κόσμο και όλη η πόλη ζει στους ρυθμούς του φεστιβάλ. Η Clube Big Beatles που είναι από την Βραζιλία συμμετέχει πάρα πολλά χρόνια και με κάλεσαν σαν special guest να παίξω μερικά shows στο Liverpool. Παίξαμε στο The Cavern Club, ενώ επισκέφτηκα όλα τα μέρη που έζησαν οι The Beatles. Το να παίξεις σε ένα τόσο ιστορικό μέρος είναι κάτι που δεν περιγράφεται εύκολα και μάλιστα με τίμησαν  έχοντας το όνομα μου στο Cavern Club’s wall of fame μαζί με άλλους σημαντικότατους καλλιτέχνες.

Καθώς φτάνουμε προς το τέλος της συνέντευξης, το πρώτο σκέλος της ευρωπαϊκής περιοδείας δεν έχει την Ελλάδα. Θα μας επισκεφτείτε ξανά; Τι έχεις να πεις για την οικονομική κρίση που βιώνουμε;
Την τελευταία φορά που ήμασταν στην Ελλάδα παίξαμε και σε άλλα μέρη εκτός της Αθήνας και πραγματικά περάσαμε πάρα πολύ καλά. Υπολογίζουμε ότι η περιοδεία θα κρατήσει δύο χρόνια και συνήθως ερχόμαστε δύο-τρεις φορές στην Ευρώπη. Είμαι σίγουρος ότι σε κάποιο κομμάτι της περιοδείας θα έρθουμε και πάλι στην Ελλάδα. Τώρα για την κρίση έχω μια πληροφόρηση από τις ειδήσεις και η αίσθηση μου είναι ότι το χειρότερο έχει περάσει. Μια rock συναυλία έχει σαν σκοπό να σε κάνει να περάσεις καλά και να ξεχάσεις τα προβλήματα σου. Μακάρι όταν έρθουμε πάλι, να έχετε ξεπεράσει τα θέματά σας και να έρθετε στην συναυλία να το διασκεδάσετε.

Μια ιδέα που μου ήρθε τώρα. Εάν υποθέσουμε ότι για να κάνετε κάτι special για τα 30 χρόνια ιστορίας αποφασίσετε να παίξετε ένα άλμπουμ από την Max-era και ένα από την Derrick-era την ίδια βραδιά, ποιά θα διάλεγες;
"Chaos A.D.", "Kairos". Νομίζω ότι αυτά τα δύο αντιπροσωπεύουν με το καλύτερο τρόπο και τις δύο εποχές. Θα είχε πλάκα να παίξουμε αυτά στο ίδιο show.

Andreas, σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την συνέντευξη. Πιστεύω ότι αρκετές απορίες των οπαδών των Sepultura απαντήθηκαν. Ελπίζω να σας δούμε σύντομα στην Ελλάδα και γιατί όχι να παίξετε τα παραπάνω άλμπουμ.