Ringare

Under Pale Moon

Iron Bonehead (2019)
Από τον Αποστόλη Ζαμπάρα, 05/04/2019
Συμφωνικό black metal μιας άλλης εποχής
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Οι Ringarë έχουν περίεργη ιστορία. Προ δεκαπενταετίας, ήταν ένα συγκρότημα, με ελαφρώς διαφορετικό όνομα, (Ringar), από τους οποίους προήλθαν οι εξαιρετικοί Chaos Moon. Οι πρώτες τους ηχογραφήσεις, αν και φαινομενικά θαμμένες στον χρόνο, μεταμορφώθηκαν σε υλικό για τον δεύτερο δίσκο των Chaos Moon. Ο mainman των συγκροτημάτων, Esoterica, ανοίγει έπειτα από τόσα χρόνια το κεφάλαιο αυτό ξανά, για να κυκλοφορήσει τον πρώτο ολοκληρωμένο δίσκο των Ringarë, με ένα καταπληκτικό συνδυασμό εξώφυλλου - τίτλου - λογότυπου.

Στα 40 λεπτά που διαρκεί το "Under Pale Moon", φροντίζει να είναι προκλητικά σαφές ως προς τον σκοπό του. Η κυκλοφορία αυτή, στη νοοτροπία, τον ήχο και την παραγωγή, είναι προσκολλημένη στα μέσα των 90s. Οι πρώιμοι Emperor, οι Limbonic Art και οι Dimmu Borgir των πρώτων τους κυκλοφοριών, αξιοποίησαν synth και πλήκτρα για να προσδώσουν στον ήχο τους ένα πιο ονειρικό και μεγαλειώδη τόνο. Στα τέσσερα κομμάτια του, το "Under Pale Moon" επικεντρώνεται ακριβώς σε αυτήν την αισθητική.

Παρά τη δύστροπη παραγωγή, το μπάσο είναι αισθητό, και τα πλήκτρα λειτουργούν ευδιάκριτα ως κινητήριος μοχλός του δίσκου. Το δεκάλεπτο ομότιτλο κομμάτι κάνει την είσοδο του, εισάγοντας τον ακροατή απευθείας στο κλίμα που θα επικρατεί για την υπόλοιπη ακρόαση. Εδώ ξεδιπλώνονται όλες οι αρετές του δίσκου. Τύμπανα και μπάσο δημιουργούν καλπάζοντες ρυθμούς, ενώ οι κιθάρες, εμφανώς βουτηγμένες στη lo fi παράδοση, κόβουν σαν ξυράφια. Το βάρος όμως της ατμόσφαιρας πέφτει στην αξιοποίηση των πλήκτρων. Ο Esoterica, δεν επιχειρεί να υπενθυμίσει το μεγαλείο των πλήκτρων του Sverd για παράδειγμα, αλλά να δημιουργήσει μια μεθυστική απαλή ατμόσφαιρα, ευδιάκριτη μέσα στην ωμή παραγωγή. Το κόψιμο στα μέσα του τραγουδιού είναι κατατοπιστικό, όπως και η υποβόσκουσα ατμόσφαιρα που συχνά εναλλάσσεται στον πρωταγωνιστικό ρόλο με τους ρυθμούς.

Το εκτεταμένο τελευταίο τρίλεπτο ambient ατμόσφαιρας του ομότιτλου, μέσω πλήκτρων και synths, είναι ταυτόχρονα η δύναμη και η αδυναμία του "Under Pale Moon". Οι συνθέσεις διαρκούν περισσότερο απ’ όσο θα έπρεπε, ταυτόχρονα όμως με ένα ιδιαίτερο τρόπο, η επαναληπτικότητα και οι διάχυτες ατμόσφαιρες είναι αυτές που μένουν στον ακροατή. Το δεκαοκτάλεπτο "Through Forest And Fog" που κλείνει τον δίσκο, είναι το πιο τρανό παράδειγμα. Το όλο κλίμα, που ύπουλα θυμίζει πρώιμους Burzum, αποκαλύπτεται σταδιακά στον ακροατή, αν αυτός κλείσει τα μάτια και μεταφερθεί εκεί που θέλει το τραγούδι. Αν σηκώσει, στη φαντασία του, το κεφάλι ενώ προσπαθεί να περιηγηθεί ανάμεσα σε ένα δάσος, θα δει να ξεπροβάλλει ένας ξάστερος ουρανός με ένα ολόγιομο φεγγάρι. Η επιβράβευσή του, το αστρικό κλείσιμο, διάρκειας σχεδόν δέκα λεπτών, βασισμένο εξ’ ολοκλήρου στα πλήκτρα.

Τα δυο εναπομείναντα κομμάτια, μικρότερης διάρκειας είναι αρκετά άνισα. Το "In Nocturnal Agony", λειτουργεί περισσότερο ως ιντερλούδιο, ενώ αντιθέτως το "Sorrow Under Starlit Sky" είναι το πιο to the point περιεκτικό του δίσκου. Το χτίσιμο, που συνθετικά οδηγεί στα πιο ενδιαφέροντα riff του δίσκου, είναι σκοτεινότερο του γενικότερου κλίματος και τα φωνητικά συντελούν τα μέγιστα για μια σύνθεση που, όντας πιο δομημένη, παρουσιάζει και πιο έντονα τον χαρακτήρα του συγκροτήματος.

Το "Under Pale Moon" είναι ξεροκέφαλο και δύστροπο, παρά το γεγονός πως ανταμείβει γρήγορα τον ακροατή. Η μελαγχολία και η εικονοκλαστική ικανότητα του προ 25ετίας black metal, εδώ επανέρχονται επιβλητικά. Όσοι δεν αρέσκονται στο περίφημο συμφωνικό παρακλάδι του, δεν θα βρουν με τους Ringarë μια είσοδο. Αν όμως κάποιος έχει την περιέργεια για το τι μουσική θα μπορούσε να συντροφεύει μια μοναχική βόλτα του ή μια νυχτερινή αγρυπνία, εδώ θα βρει 40 ιδανικά λεπτά. Τέλος, η ικανότητα των Ringarë να παραμένουν ωμοί και ταυτόχρονα να μην γίνονται «μελό» ενώ αξιοποιούν στο έπακρο τις synth ατμόσφαιρες, είναι αξιομνημόνευτη. Κάθε λογής πλάσμα που κρύβεται ανάμεσα στα δέντρα, θα ξεπροβάλλει δειλά στη φαντασία όσων απολαύσουν, χωρίς περαιτέρω ανάλυση, το ευθύ και αποτελεσματικό συμφωνικό black metal των Ringarë. Ύστερα, ας ακούσουν και Chaos Moon.

Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET