Hällas: «Από Madonna... μέχρι Bathory»

Οι Σουηδοί Hällas είναι ένα από τα συγκροτήματα που κατάφεραν να δημιουργήσουν ντόρο γύρω από το όνομά τους την τελευταία πενταετία, καταρχάς με το ομώνυμο, ντεμπούτο EP τους και στην συνέχεια με το πρώτο τους άλμπουμ "Excerpts From A Future Past", συνδυάζοντας το progressive rock της δεκαετίας του '70 με το proto-metal. Με το νέο τους, εξαιρετικό δίσκο "Conundrum", επιχειρούν μία ακόμη βουτιά στο παρελθόν της προοδευτικής rock μουσικής, προσπαθώντας να κερδίσουν το ενδιαφέρον τουλάχιστον των πλέον ρομαντικών ακροατών. Δεν θα μπορούσαμε λοιπόν να έχουμε μια καλύτερη αφορμή για να μιλήσουμε με τον κιθαρίστα του σχήματος Marcus Petersson σχετικά με την δημιουργική διαδικασία, τις επιρροές και την προοδευτικότητα στην μουσική σήμερα, σε μία συνολικά, πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη.

Μιας και είναι η πρώτη φορά που μιλάμε, σε καλωσορίζω στο Rocking! Μίλησέ μας για σένα... Πως ξεκινήσατε την μπάντα, τι σημαίνει Hällas και γιατί το διαλέξατε ως όνομα;

Γεια, ευχαριστώ για την φιλοξενία! Είναι ο Marcus και παίζω κιθάρα στους Hällas. Δεν ήμουν παρών κατά την δημιουργία του συγκροτήματος, αλλά για να μην μακρηγορώ, ο Tommy και ο Kasper ξεκίνησαν το συγκρότημα το 2011 με έναν άλλον κιθαρίστα. Λίγο αργότερα, ο Kasper μετακόμισε στην πόλη μου, το Linköping, και συνάντησε τον Alex, ο οποίος έγινε μέλος. Όταν έφυγε ο άλλος κιθαρίστας, έγινα κι εγώ μέλος, νομίζω το 2014. Ο Nicklas ήρθε πιο μετά, αφότου είχαμε ηχογραφήσει το πρώτο μας EP στο στούντιο του. Το όνομα δεν έχει κάποιο άλλο νόημα, εκτός από το ότι είναι το όνομα του ιππότη, γύρω από τον οποίον επικεντρώνονται οι ιστορίες στα πρώτα μας άλμπουμ. Το βρήκε ο πρώτος κιθαρίστας, και ο Kasper και ο Tommy σκέφτηκαν ότι ακούγεται ωραία.

Πέρασαν τρία χρόνια από το ολοκληρωμένο ντεμπούτο σας, μια δουλειά που έδειξε τις πραγματικές σας δυνατότητες ως δημιουργοί και επιλέχθηκε στις underground κυκλοφορίες του 2017 από το Rocking. Ποια είναι λοιπόν η γνώμη σου σήμερα για το "Excerpts From A Future Past"; Θα άλλαζες τίποτε αν μπορούσες;

Νομίζω ότι είναι ένας σπουδαίος δίσκος και απολαμβάνω ακόμη να παίζουμε ζωντανά το υλικό. Συνεχίζει να με εκπλήσσει το πόσο φοβερή αποδοχή είναι η αποδοχή και νέοι ακροατές φαίνεται πως ανακαλύπτουν ακόμη το άλμπουμ. Κάποιες φορές εύχομαι να είχαμε δουλέψει λίγο περισσότερο σε κάποια μέρη και ίσως λίγο περισσότερο στην παραγωγή, αλλά δεν νομίζω ότι πραγματικά θα ήθελα να αλλάξω κάτι. Ο δίσκος αντανακλά υπέροχα πως ήμασταν και τι σκεφτόμασταν εκείνον τον καιρό. Δεν υπάρχει λόγος να το αλλάξεις αυτό.

Αυτό το άλμπουμ αποτέλεσε το διαβατήριό σας για μία μεγαλύτερη εταιρεία, με την μουσική που συνδυάζει τους πρώιμους Deep Purple με τους Wishbone Ash και τους Eloy να απευθύνεται σε ένα ακροατήριο που δεν κατέχει αυτά τα συγκροτήματα. Σου φαίνεται αυτό μειονέκτημα; Πιστεύεις ότι το κοινό πρέπει να γνωρίζει αυτά τα σχήματα να να κατανοήσει τη μουσική σας;

Εξαιρώντας τους Eloy, δεν έχω ακούσει πραγματικά τα συγκροτήματα που αναφέρεις, οπότε δεν νομίζω πως πρόκειται για μειονέκτημα. Φυσικά, πιστεύω ότι είναι ευκολότερο εάν είσαι συνηθισμένος στο μεγάλης διάρκειας φορμάτ. Τα άλμπουμ δημιουργούνται για να ακούγονται ολόκληρα, εάν όμως το κοινό απολαμβάνει μόνο ένα ή δύο τραγούδια, είναι κι αυτό εξαιρετικό. Εν τέλει, είναι οι μελωδίες, οι ρυθμοί, η ατμόσφαιρα και η διάθεση που περικλείουν τα τραγούδια, και θέλω να πιστεύω πως υπάρχει κάτι σε αυτά για τον περισσότερο κόσμο, ανεξαρτήτως της γνώσης τους για την ιστορία της μουσικής.

Ανακάλεσα πολλά συγκροτήματα ως επιρροές σας, τι θα έλεγες όμως εσύ;

Όλοι μας ακούμε πολλή μουσική, διαπιστώνω όμως ότι πλέον ακούω λιγότερη μουσική. Περισσότερο στα λεωφορεία με τα παιδιά, έχει όμως πολλή φάση. Όλοι στο συγκρότημα έχουν διαφορετικό μουσικό υπόβαθρο και μαθαίνουμε πολλά από το γούστο των υπολοίπων στην μουσική. Νομίζω ότι ο κόσμος θα εκπλαγεί από το πόσο ποικίλουν οι μουσικές επιρροές μας. Από Madonna, Michael Jackson, Ιταλική disco, Depeche Mode, Tangerine Dream, Goblin σε Fleetwood Mac, Rush, Genesis, Heavy Load και Thin Lizzy, μέχρι Bathory, Darkthrone και Ulver. Φυσικά υπάρχουν μουσικοί που θαυμάζω, αλλά νομίζω ότι η ποικιλία είναι πολύ μεγάλη. Είμαι περισσότερο «τύπος των άλμπουμ». Οι Genesis αυτή την στιγμή αποτελούν μεγάλη επιρροή. Στο παρελθόν, οι Darkthrone αποτέλεσαν μεγάλη έμπνευση λόγω της ακεραιότητάς τους

Να μιλήσουμε για την τελευταία σας προσπάθεια, το άψογο "Conundrum". Φαίνεται πως έχει ευρύτερες επιρροές, από το proto-metal "Tear Of A Traitor” στο wannabe disco "Carry On”, και από το Wishbone Ash-ικό "Labyrinth Of Distant Echoes" στο '80s AOR "Fading Hero". Σε πρώτη φάση, ποιες ήταν οι προθέσεις σας;

Οι προθέσεις μας ήταν να διατηρήσουμε το πνεύμα του EP "Hällas" και του "Excerpts From A Future Past" και να τα δέσουμε, κάνοντας την μουσική μεγαλύτερη και πιθανώς πιο προηγμένη. Το περισσότερο είναι περισσότερο! Ο ευρύτερος ήχος που αναφέρεις είναι πιθανότατα το αποτέλεσμα της αποδοχής ευρύτερου γούστου στην μουσική, αλλά και ενός ευρύτερου οπλοστασίου οργάνων που θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε στο στούντιο.

Θα ήθελα να μιλήσουμε περισσότερο για συγκεκριμένα τραγούδια. Το "Carry On" αποτελεί πολύ ενδιαφέρουσα προσπάθεια να συνδυαστεί η disco με το hard rock. Θυμίζει λίγο το "Star Rider" λόγω ρυθμού και αμεσότητας, είναι όμως το πιο περίεργο τραγούδι του άλμπουμ.

Βρίσκουμε πάντοτε πολύ δύσκολο το να κάνουμε τραγούδια χρησιμοποιώντας την «συγκεκριμένη δομή», καθώς τείνουμε να χρησιμοποιούμε διάφορες διαδρομές ανάμεσα στα riff. Το να χρησιμοποιούμε την συγκεκριμένη δομή ωστόσο είναι αποτελεί μια ενδιαφέρουσα πρόκληση, και μας αρέσει να πειραματιζόμαστε που και που με αυτό τον τρόπο. Οι περισσότεροι από εμάς κατέχουμε τις μεγάλες επιτυχίες των '70s και των '80s, και μας ενδιαφέρουν πολύ τα συστατικά που χρησιμοποιούνται σε αυτά τα τραγούδια. Μουσικά και θεματικά, το "Carry On" εμφανίζεται ως η κορύφωση του άλμπουμ, όπου έχουν γίνει όλες οι προετοιμασίες για τις προκλήσεις που έρχονται στην δεύτερη πλευρά. Θα μπορούσες ίσως να το συγκρίνεις με ένα cheesy μοντάζ προπόνησης σε μια ταινία Rocky. Έτσι προκύπτει ο πιο ενεργητικός ήχος.

Επόμενο που με ενδιαφέρει είναι το prog έπος "Blinded By The Emerald Mist". Το θεωρώ ένα από τα καλύτερα τραγούδια σας, άψογος συνδυασμός pomp rock, '70s progressive rock και proto-metal. Ποιο είναι το θέμα τους και πως δημιουργήθηκε; Αντιλαμβάνομαι σωστά αναφορές στους Wishbone Ash και στο "Child In Time" των Deep Purple;

Σε ευχαριστώ! Το τραγούδι αυτό αφορά το καλό που μπορείς να βρεις στο κακό και το άσχημο. Το μέρος του τραγουδιού που αναλογεί στην ιστορία τοποθετείται πριν και μέσα στον λαβύρινθο που περιγράφεται στο προηγούμενο τραγούδι "Labyrinth Οf Distant Echoes". Αποτελεί πέρασμα από τα ανεβαστικά και υποσχόμενα μέρη στα διαταραγμένα και στρεβλωμένα που ακολουθούν. Οι ιδέες για τα περισσότερα riff ήταν οι πρώτες που είχαμε κατά την διαδικασία δημιουργίας του "Conundrum". Το τραγούδι είχε όλα τα μέρη του για πολύ καιρό, αλλά έπρεπε να το αφήσουμε να ξεκουραστεί και να δημιουργήσουμε άλλα τραγούδια. Κατόπιν επιστρέψαμε και αλλάξαμε την δομή αρκετές φορές με σκοπό να βρούμε τις σωστές δυναμικές. Λυπάμαι, αλλά δεν βρίσκω αναφορές στους Wishbone Ash και τους Deep Purple, τουλάχιστον όχι εσκεμμένα! Εάν ισχύει κάτι, έμπνευση για το τραγούδι αποτέλεσαν οι Yes και οι Genesis, με λίγο από Rush και Camel.

Τέλος, το "Fading Hero" αποτελεί θαυμάσιο κλείσιμο, διαθέτοντας τον πιο '80s ήχο των Hällas μέχρι σήμερα. Μου θύμισε το ορχηστρικό "1985" των Haken, κυρίως λόγω του ήχου των πλήκτρων και του '80s feeling. Τι προσπαθείτε να κάνετε με τα spacey πλήκτρα και τους ατμοσφαιρικούς ήχους;

Θέλαμε να τελειώσει το άλμπουμ με μια μεγάλη έκρηξη. Μεγαλειωδώς, συνδυάζοντας ταυτόχρονα όλα τα προηγούμενα μουσικά μέρη. Πρέπει να τσεκάρω τους Haken! Αναγνωρίζω την '80s οπτική, με την χρήση του Yamaha DX7 (αλλά και του GX-1!), εκτός αυτών όμως, τίποτα δεν ήταν προσχεδιασμένο. Στοχεύσαμε στους μεγάλους ήχους. Ακόμη, το τραγούδι αυτό νομίζω ότι περιλαμβάνει ένα από τα πιο «υποτονικά» περάσματα που έχουμε κάνει. Δουλέψαμε πολύ με τις δυναμικές σε αυτό το τραγούδι και θέλαμε να έχει ένα δυνατό στοιχείο έκπληξης στο τέλος. Για να συμβεί αυτό έπρεπε να το μειώσουμε τις εντάσεις. Το να μειώσουμε τις εντάσεις σε συνδυασμό με την προοπτική ότι «το περισσότερο είναι περισσότερο» είναι αρκετά δύσκολο, και εκεί έρχονται στην πράξη τα μεγάλα, ονειρικά συνθεσάιζερ.

Κάποιοι εξ' όσων λατρεύουν την μουσική των Hällas έχουν θέμα με την φωνή του Tommy Alexandersson και με το πως ταιριάζει στα τραγούδια. Παρότι την θεωρώ ξεχωριστό χαρακτηριστικό της μουσικής σας και μου θυμίζει τον Frank Bornemann των Eloy, δεν μπορώ να πω ότι δεν κατανοώ την κριτική. Εσύ τι πιστεύεις; Είναι ευλογία ή κατάρα;

Έγινα καταρχάς μέλος της μπάντας κυριότερα επειδή μου άρεσε πολύ η φωνή του Tommy. Δεν μπορώ να κατανοήσω την κριτική, καθώς πιστεύω ότι ηχεί τέλεια. Ο Tommy δεν είναι καταρτισμένος ή οτιδήποτε σχετικό, το οποίο είναι ενδιαφέρον, καθώς όχι μόνο ερμήνευε πολύ καλά εξαρχής, αλλά φαίνεται ότι βελτιώνει την τεχνική του και το εύρος του σχεδόν κάθε μέρα. Ακόμη, η ικανότητά του να γράφει απροσδόκητες φωνητικές μελωδίες (και αρμονίες) που ταιριάζουν με την φωνή του τόσο καλά, είναι για μένα καταπληκτική. Κατά την γνώμη μου, αυτό είναι πολύ πιο σημαντικό από το να πετυχαίνει ψηλές νότες.

Το εξώφυλλο του δίσκου σας είναι για μία ακόμη φορά πολύ όμορφο και ταιριάζει άψογα με την μουσική σας; Είναι ξανά υπεύθυνος ο Adam Burke από την Nightjar llustrations; Πως αποφασίσατε να συνεργαστείτε μαζί του σε πρώτη φάση;

Όντως, είναι ξανά δουλειά του Adam Burke. Νομίζω ότι ψάξαμε τριγύρω και ο Greg από τους Danava μας σύστησε τον Adam. Η δουλειά του είναι φανταστική, οπότε αποφασίσαμε να συνεργαστούμε.

Είστε μια μπάντα που βρίσκεστε μουσικά κοντά στο '70s prog κίνημα, παρότι προσπαθείτε να συνδυάσετε διαφορετικές ιδέες και ήχους. Παράλληλα, πολλές μπάντες επιλέγουν να μιμηθούν τον κλασικό, '70s prog rock ήχο, προσπαθώντας να δημιουργήσουν κάτι δικό τους. Πιστεύεις ότι υπάρχει ακόμη προοδευτικότητα στην μουσική ή φτάνουμε στα έσχατα της μουσικής έκφρασης;

Νομίζω ότι καταλαβαίνω απόλυτα τι εννοείς. Θέλω να πιστεύω πως η μουσική προοδεύει ακόμη, αλλά σταδιακά πιο αργά, καθώς η τράπεζα ιδεών αν θες, γίνεται όλο και πιο κορεσμένη. Εν τέλει, υπάρχουν τόσες πολλές παραλλαγές, και στατιστικά θα πρέπει να βρισκόμαστε μακριά από το να έχουμε το τελευταίο, μοναδικό μέρος μουσικής που θα γραφτεί. Για εμένα, είναι το συναίσθημα που περικλείει η μουσική. Ακούω συχνά ένα καινούριο τραγούδι και αρχικά σκέφτομαι «αυτό το riff ακούγεται σαν το χ και το ψ», ακούγοντας το όμως πιο προσεκτικά, διαπιστώνω τουλάχιστον μικρές διαφορές σε κάθε μουσικό που κάνουν την διαφορά. Ένα ακόμη σημαντικό μέρος είναι το τι ακολουθεί ένα συγκεκριμένο riff· οι γέφυρες και οι αποκλίσεις από τις δομές· τι πινελιές προσπαθούμε να βάλουμε και πως ηχεί το τοπίο. Νομίζω ότι οι περισσότεροι μουσικοί προσπαθούν να δημιουργήσουν κάτι καινούριο και σίγουρα υπάρχει θέληση για πρόοδο, απλώς ξεχωρίζουν οι πιο γενναίοι. Φυσικά, υπάρχει πάντοτε μια εναλλαγή ανάμεσα στο τι ακούγεται διαφορετικό και τι ακούγεται χάλια. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος «αντηχείται» σε συγκεκριμένες δονήσεις που συνεπάγονται οι συγχορδίες, οι αρμονίες και οι ρυθμοί, και αυτές οι δονήσεις είναι πιο πιθανό να βρεθούν και πρέπει να βρεθούν, σε ένα συγκεκριμένο εύρος, εντός της μουσικής. Η πρόοδος είναι δύσκολη όταν έχει γίνει τόση πολλή πρόοδος. Εν τέλει, νομίζω ότι πρέπει να παίζεις και να ακούς οτιδήποτε πιστεύεις ότι είναι καλό και σε κάνει χαρούμενο, και να έχεις ανοικτό μυαλό. Ίσως η πρόοδος που ψάχνει κάποιος να βρίσκεται σε ένα τελείως διαφορετικό είδος!

Ποια είναι τα πλάνα σας για την προώθηση της νέας σας δουλειάς; Θα έχουμε σύντομα την ευκαιρία να σας δούμε στην Ελλάδα;

Μόλις τελειώσαμε το σκανδιναβικό σκέλος της περιοδείας για την κυκλοφορία και επρόκειτο να πάμε στην βόρεια Ευρώπη. Θέλουμε να παίξουμε σε περιοχές που δεν έχουμε επισκεφθεί ακόμη και θα θέλαμε πολύ να παίξουμε στην Ελλάδα! Συνεχώς ψάχνουμε έναν τρόπο για να βρεθούμε εκεί. Μέχρι αυτή την στιγμή δεν έχουμε σχεδιάσει κάτι, ελπίζω να το κάνουμε σύντομα.

Marcus, σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου και τις απαντήσεις σου.

Κι εγώ σε ευχαριστώ!