Paul Simon

Έπειτα από 60 ολόκληρα χρόνια καριέρας κι έχοντας υπάρξει ένας από τους σπουδαιότερους τραγουδοποιούς στην ιστορία της pop μουσικής, ο Paul Simon λογικά δεν θα έπρεπε καν να βγάζει ακόμα δίσκους, αλλά ακόμα κι αν το έκανε, θα έπρεπε να μας αφορά μόνο για ιστορικούς λόγους. Όμως, η πραγματική τέχνη δεν υπακούει στην λογική αλλά στην Μούσα. Κι αν η Μούσα αποφάσισε να επισκεφτεί τον 82χρονο Simon, εκείνος όφειλε να υποκύψει - κι εμείς να θαυμάσουμε.

Ένα όνειρο λοιπόν επισκέφτηκε τον, ελαφρώς άθεο, Paul Simon και του υπέδειξε να συνθέσει ένα έργο που θα ονομαζόταν "Seven Psalms". Εκείνος, χωρίς καν να ξέρει γιατί, άρχισε να ξυπνάει μέσα στην νύχτα (από τις 3 ως τις 5 το πρωί) και να γράφει την μουσική και τους στίχους αυτής της σύνθεσης. Το τελικό έργο είναι ένα κομμάτι 33 λεπτών που αποτελείται από επτά διαφορετικά μέρη αλλά οφείλει να ακούγεται ενιαία. Κι έρχεται να προστεθεί σε μια πολύ μεγάλη λίστα καλλιτεχνών που στα όψιμα έργα τους αναζητούν τον Θεό.

Το "Seven Psalms" αποτελεί ένα έργο με κατεξοχήν μεταφυσική προβληματική. Αποτελεί μάλιστα το πλέον φιλοσοφικό άλμπουμ μίας καριέρας που μετράει 15 studio δίσκους. Ταυτόχρονα όμως αποτελεί ένα πολύ άμεσο και φιλικό άλμπουμ, εκτελεσμένο κατά 90% από την ακουστική κιθάρα και την φωνή του Simon. Οι μεταμεσονύκτιοι υπαρξιακοί του προβληματισμοί έχουν, ταυτόχρονα, την αίσθηση του κατεπείγοντος και την σοφή γαλήνη ενός ώριμου δημιουργού.

Μέσα σε αυτά τα 33 λεπτά, υπάρχουν όμορφες, χαλαρές στιγμές, όπως η bluesy americana του "My Professional Opinion". Υπάρχουν κι έντονες, οριακά δραματικές στιγμές όπως το "Trail Of Volcanoes" ή τα αποτυπώματα ενός αχόρταγου λυρισμού στο "Your Forgiveness". Το βασικό (μουσικό και στιχουργικό) μοτίβο του εναρκτήριου "The Lord" διαπερνάει όλη την σύνθεση κι εμφανίζεται σε διάφορα σημεία, παίζοντας έναν ρόλο συγκολλητικό. Ταυτόχρονα, εκφράζει μερικές από τις πιο δυνατές σκέψεις που μπορούν να εκφραστούν.

Χωρίς την παραμικρή αμφιβολία, το "Seven Psalms" ξεχειλίζει από ομορφιά και σοφία, καθόλη την διάρκεια του. Ο Simon φυσικά ήταν πάντα ένας απίστευτος συνθέτης και κιθαρίστας, άκου τον όμως γι ακόμη μια φορά, άκου πως διανθίζει τα κιθαριστικά θέματα ανάμεσα στους στίχους και πως αυξομειώνει τα tempo κάτω από το τραγούδι του. Η μουσική δεν απαλλάσσεται ποτέ από αυτή την ονειρική, παστέλ της διάθεση, ίσως ακριβώς γεννήθηκε στις μικρές ώρες. Υπάρχουν στιγμές που αισθάνεσαι σχεδόν σαν να βρίσκεσαι ανάμεσα σε δύο κόσμους, σε αυτόν και τον επόμενο. Ίσως αυτή είναι ακριβώς η αίσθηση που κάνει πολλούς να εντοπίζουν μια σύνδεση ανάμεσα στο "Seven Psalms" και το "Blackstar" του David Bowie.

I've been thinking about the great migration, λέει ο Paul Simon ενώ σχηματίζει έναν μεγάλο συμβολισμό για το μεγάλο ταξίδι που περιμένει όλους μας. Αναρωτιέται επίσης αν είμαστε απλώς just trial and error, one of the billion in the universe, προεξοφλώντας ίσως την κυκλικότητα της ύπαρξης. Σε κάθε περίπτωση, όταν ο δίσκος κλείνει με τον στίχο Wait, I'm not ready, δεν μπορείς παρά να ανατριχιάσεις. Η σύζυγος του Edie Brickell τον συνοδεύει γλυκά στο φινάλε - και μην ξεχάσω να αναφέρω εδώ και το φευγαλέο πέρασμα του τεράστιου Wynton Marsalis.

Η μουσική, όπως και η ζωή, κυβερνάται από μεγάλες συμπτώσεις. Αν τυχόν ο Paul Simon «έφευγε» φέτος, το "Seven Psalms" θα ανακηρυσσόταν επιτόπου από όλους τους μεγαλογραφιάδες ως το άλμπουμ της δεκαετίας. Εγώ θα ευχηθώ ο Paul Simon να είναι καλά. Εντελώς ανεξάρτητα από την υγεία του, το "Seven Psalms" είναι ένα θαυμάσιο άλμπουμ, ένα άλμπουμ με τόσο έντονη καλλιτεχνική φωνή που μάλλον κανείς μας δεν περίμενε. Ένα άλμπουμ με ιδιότητες υπερβατικές, γεμάτο όμως και από τις singer/songwriter αρετές ενός καλλιτέχνη που γνωρίσαμε πολύ καλά. Και αγαπήσαμε.

Spotify