Phantom Spell

Έχοντας ολοκληρώσει εδώ και δύο περίπου χρόνια τον κύκλο του πρώτου άλμπουμ, ο Kyle McNeill, frontman των Βρετανών heavy metallers Seven Sisters, ανοίγει το δεύτερο, ακόμη πιο συναρπαστικό κεφάλαιο των Phantom Spell με το καταπληκτικό "Heather & Hearth".

Έχοντας επιμεληθεί κατά μόνας όλης της διαδικασίας, από την σύνθεση μέχρι την εκτέλεση και την ηχογράφηση, ο συμπαθέστατος Kyle, πετυχαίνει τον απόλυτο συνδυασμό του ευθυτενούς '70s prog με το επικό συναίσθημα. Από μία άλλη οπτική, θα μπορούσε επίσης να πει κανείς ότι γεφυρώνει την βρεταινκή folk και storytelling παράδοση με την ουσία του proto-metal.

Όταν διαθέτεις ήδη μια σπουδαία πρώτη ύλη όπως το full-legth ντεμπούτο "Immortal's Requiem", το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι να εμβαθύνεις ακόμη περισσότερο στην τέχνη σου, και αυτό ακριβώς νομίζω ότι έχει πετύχει ο Kyle ο McNeill στο "Heather & Hearth".

Χωρίς να χάνονται επουδενί η ουσία και η δυναμική, το συνολικό αποτέλεσμα είναι κάπως πιο ραφιναριμένο με την καλή έννοια, ο ήχος πλουσιότερος με πανέξυπνη και ιδιαίτερα στοχευμένη χρήση πλήκτρων και ακουστικής κιθάρας, οι ενορχηστρώσεις φανταστικές, οι μελωδίες, φωνητικές και μη, ακαταμάχητες, τα παιξίματα, ειδικά στην κιθάρα, αριστοτεχνικά, η φωνητική απόδοση του η Kyle εξαιρετική, η προσωπικότητα πιο έντονη.

Αν θα έπρεπε με το μαχαίρι στο λαιμό και υπό τον κίνδυνο παρεξηγήσεων να δώσω μόνο έναν παραλληλισμό ή ένα σημείο αναφοράς, αυτός θα ήταν οι μεγάλοι Kansas σε συγκεκριμένες πτυχές της τεράστιας παλέτας τους. Ας πούμε ότι πρόκειται για δύο κύκλους που τέμνονται και διαθέτουν έναν κοινό τόπο. Είπαμε και προηγουμένως ότι η ανάδειξη προσωπικότητας από τον Kyle είναι μία ακόμη μικρή νίκη του "Heather & Hearth".

Ίσως δεν είναι καν απαραίτητο να μιλήσουμε ξεχωριστά για τα έξι τραγούδια, όχι γιατί δεν υπάρχει κάποιο που να ξεχωρίζει, αλλά επειδή δεν υπάρχει κάποιο που να υστερεί. 

Το εναρκτήριο δωδεκάλεπτο "The Autumn Citadel" και το ενδεκάλετο ομότιτλο του δίσκου έχουν μία βασική διαφορά και μία καίρια ομοιότητα. Το πρώτο αποτελεί κατεξοχήν παράδειγμα σπονδυλωτής σύνθεσης και το δεύτερο καθορίζεται από την κορύφωση στο μέσο. Και τα δύο όμως είναι τόσο ιδιαίτερα, διατηρώντας αναλλοίωτο το ενδιφέρον. Στο νήμα και τις λεπτομέρειες θα προτιμήσω το δεύτερο, καθώς μιλάει περισσότερο στην καρδιά.

Στο άλλο άκρο, κλείνοντας σε λιγότερ από τέσσερα λεπτά, το "Siren Song" με την καταπληκτική φωνητική γραμμή είναι από εκείνα τα τραγούδια  που σε «αναγκάζουν» να σηκώσεις τα χέρια προς τον ουρανό, ενώ το "Evil Hand" θα σε κερδίσει με τον γρήγορο ρυθμό του και το καταπληκτικά εμβόλιμα πλήκτρα.

Με την μεθυστική μελωδία του και τις εναλλαγές του, το ονειρικό "A Distant Shore" υπήρξε ως πρώτο single ενδεικτικό των προθέσεων αλλά όχι απολύτως αποκαλυπτικό για το μαγικό σύνολο. Για το θαυμάσιο "Old Pendle" μας τα είπε πολύ ωραία ο δημιουργός ο ίδιος, μαζί με άλλα, πολύ ωραία πράγματα, για την δημιουργία του δίσκου και όχι μόνο.

Επί προσωπικού, για όση σημασία έχει, μπορώ να βεβαιώσω δύο πράγματα. Καταρχάς, είμαι σε ένα βαθμό προκατειλημμένος, καθώς οι Phantom Spell συνδυάζουν εν πολλοίς πράγματα που έχω αγαπήσει βαθιά από σχετικά μικρή ηλικία. Το λεγόμενο επικής διάθεσης rock ή metal και το progressive rock της δεκαετίας του '70.

Δεύτερον, πιστεύω ότι το "Heather & Hearth" έχει αντέξει ήδη το τεστ του χρόνου. Όταν για αρκετές εβδομάδες επισκέπτεσαι ξανά και ξανά ένα καινούριο άλμπουμ, με ανταπόδοση ένα ασύγκριτο συναίσθημα πληρότητας και ανάτασης, είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν πρόκειται για εφήμερο ενθουσιασμό αλλά για κάτι πολύ βαθύτερο που έφτασε για να μείνει και να ανανεώσει την πίστη στην καλή μουσική.

Καλωσήλθατε στον μαγικό, ρομαντικό κόσμο των μεταλλάδων και των Phantom Spell που έπλασε για χάρη μας ο Kyle ο McNeill.

Bandcamp | YouTube