Colour Haze: «Προσπαθούμε να πάμε όπου έχουμε κοινό και να το ευχαριστήσουμε»
Οι Γερμανοί ψυχεδελικοί rockers επιστρέφουν στην Αθήνα και μοιράζονται μαζί μας όσα αγαπούν στη μουσική αλλά και τις προσωπικές τους δυσκολίες
For the English version of the interview, click here.
Είχαμε καιρό να τους απολαύσουμε στην Αθήνα, και η ευκαιρία για τη ζωντανή εμπειρία των Colour Haze αυτή τη φορά φαντάζει πιο δυνατή από ποτέ όπως θα μπορέσει κανείς να καταλάβει από τα παρακάτω λόγια του Stefan Koglek. Το συγκρότημα σταθμός για τη rock ψυχεδέλεια από το Μόναχο της Γερμανίας επιστρέφει στη χώρα μας με μία ζωντανή περιοδεία για πρώτη φορά στα Βαλκάνια με συνοδοιπόρους τους τους Smokemaster και μιλήσαμε μαζί για τα σχέδια τους, το παρελθόν τους, την πορεία της μουσικής τους και την πρόσφατη αναβίωση prog rock στοιχείων στον ήχο τους. Ο Stefan μας μιλά για το rock, τη jazz αλλά και τη διαδικασία των επανεκδόσεων και πως αυτή προέκυψε, αλλά και για την πολυαναμενόμενη συναυλία τους στην Αθήνα.
Καλησπέρα και καλώς ήλθατε στο Rocking.gr! Μιλάμε λοιπόν μαζί σας σε με αφορμή την επιστροφή σας στην Αθήνα μετά από πολύ καιρό, αν θυμάμαι καλά την τελευταία σας φορά ήταν το 2017, πώς σας φαίνεται αυτή η επιστροφή; Είστε ενθουσιασμένοι που επιστρέφετε;
Μην ξεχνάτε ότι παίξαμε το φεστιβάλ Los Almiros πέρυσι. Είναι πάντα χαρά να παίζεις στην Ελλάδα με ένα τόσο αφοσιωμένο κοινό.
Σε αυτήν την περιοδεία, γιορτάζετε τα 30 χρόνια σας ως συγκρότημα. Πώς νιώθετε που καταφέρατε να το μείνετεμαζί ως συγκρότημα τώρα που μπορείτε να κοιτάξετε προς τα πίσω; Πείτε μας μερικά highlights από τις καλύτερες και πιο δύσκολες στιγμές σας.
Πάντα αισθάνεσαι σαν να βρίσκεσαι πολύ μέσα στην κάθε στιγμή. Το να διαλέξει κανείς κάποια σκαμπανεβάσματα της καριέρας μας είναι λίγο δύσκολο μετά από τόσα χρόνια.
Το να προσπαθείς να συμβαδίσεις με τους καιρούς σου και να κάνεις επίκαιρη μουσική είναι μια γενική καλλιτεχνική επιθυμία που δεν έχει καμία σχέση με αγορές ή σκηνές - ...αρκεί να προσπαθείς τουλάχιστον να είσαι καλλιτέχνης
Φυσικά όσο είσαστε ενεργοί, ο ψυχεδελικός/stoner ήχος γνώρισε πολύ μεγάλη δημοτικότητα και σήμερα φαίνεται ότι υπάρχει αγώνας να παραμείνει επίκαιρος, οι περισσότερες μπάντες προσπαθούν να επανεφεύρουν τον ήχο τους σε κάτι πιο διαφορετικό – ή τουλάχιστον αυτό μπορώ να παρατηρήσω . Πού βρίσκεστε μέσα σε αυτή την αλλαγή του γενικού ήχου της σκηνής σας;
Έντονη δημοτικότητα; Εγώ σίγουρα βρίσκω αυτή την δημοτικότητα πολύ μακριά από τη δεκαετία του '90, όταν το Rock ήταν μεγάλο για δεύτερη φορά από τις αρχές της δεκαετίας του '70 - και πολύ μακριά από το να είναι στη σφαίρα ενδιαφερόντων του ευρύτερου κοινού γενικότερα. Ήταν και είναι ακόμα ένα υπόγειο είδος και αυτό έχει και τα πλεονεκτήματά του. Το να προσπαθείς να συμβαδίσεις με τους καιρούς σου και να κάνεις επίκαιρη μουσική είναι μια γενική καλλιτεχνική επιθυμία που δεν έχει καμία σχέση με αγορές ή σκηνές - ...αρκεί να προσπαθείς τουλάχιστον να είσαι καλλιτέχνης.
Παρόλο που έχετε πειραματιστεί με πολλούς ήχους στο παρελθόν, ειδικά τα funk-prog στοιχεία των "In Her Garden" και "We Are", βλέπω ότι μετά την παγκόσμια πανδημία, με την κυκλοφορία του "Sacred" κάνατε μια στροφή πίσω στις ρίζες με βαριές δόσεις ψυχεδέλειας, kraut-rock επιρροές και heavy rock ήχους. Αυτό συνέβη φυσικά ή ήταν ανάγκη για εσάς να προσπαθήσετε να εμβαθύνετε περισσότερο σε αυτούς τους ήχους;
Αυτό είναι πάντα μια οργανική ανάπτυξη. Μάλιστα εκείνη την περίοδο άκουγα ξανά τη μουσική που με ενθουσίαζε ως νέος. Αλλά στο "Sacred" συμπυκνώσαμε επίσης prog προσεγγίσεις και τις μεταμφιέσαμε σε προσιτές μελωδίες και θέματα.
Οι περισσότεροι δίσκοι μας έπρεπε να κοπούν ξανά από την αρχή για να τυπωθούν σε βινύλιο
Τα τελευταία χρόνια έχετε επίσης κυκλοφορήσει μερικές Remastered εκδόσεις ορισμένων από τους κλασικούς σας δίσκους, όπως τα "Tempel", "All", αλλά ακόμη και τους προαναφερθέντες τελευταίους δίσκους σας. Γιατί είχατε την ανάγκη για να έχετε αυτές τις κυκλοφορίες σε remastered έκδοση;
Έπρεπε να αλλάξουμε το εργοστάσιο πρέσας βινυλίου το 2020 και όλα τα εργαλεία για το πιεστηρίο του συγκροτήματος καταστράφηκαν στη μεταφορά από τη μια εταιρεία στην άλλη. Έτσι, οι περισσότεροι δίσκοι μας έπρεπε να κοπούν ξανά από την αρχή για να τυπωθούν σε βινύλιο. Σε κάποιες περιπτώσεις δεν υπήρχαν πια master templates για κάποιους δίσκους – π.χ. τo "Colour Haze", το "Tempel" και το All έχουν κοπεί απευθείας από τις αρχικές mix-tapes χωρίς κανένα mastering – μια διαδικασία αδύνατο να επαναληφθεί. Καθώς έπρεπε ούτως ή άλλως να παραδώσω νέους μάστερ, εκμεταλλευτήκαμε την ευκαιρία να ξαναδουλέψουμε μερικά άλμπουμ, καθώς πιστεύω ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε καλύτερα στη μίξη και την παραγωγή σήμερα.
Κυκλοφόρησατε επίσης το τελευταίο σας live άλμπουμ "Live Vol.3 2020" πριν από δύο χρόνια, αλλά είμαι περίεργη, πρέπει να συνέβη τις πρώτες μέρες του 2020 όταν ακόμα αγνοούσαμε την τρέλα που ερχόταν μετά, που και που έγινε αυτή η συναυλία; Και πώς νιώθεις που ηχογραφήθηκε ένα ζωντανό άλμπουμ το 2020;
Το 2020 χάσαμε επιπλέον από ότι άλλο συνέβη τον χώρο των προβών μας που είναι πάντα κρίσιμος για τη δουλειά μας ως συγκρότημα, ακόμα και για την γενικότερη ύπαρξη των Colour Haze. Για μερικές εβδομάδες το καλοκαίρι είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε πρόβες σε ένα μικρό στούντιο κοντά στο σπίτι μου και, εκμεταλλευόμενος την πρωτοφανή ευκαιρία, κάναμε μια ζωντανή ηχογράφηση του σκηνικού για την ακυρωμένη περιοδεία "We Are". Τρία τραγούδια από αυτά είναι στην πλευρά Α. Στην πλευρά Β έχετε ηχογράφηση μιας από τις τέσσερις παραστάσεις που παίξαμε το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς.
Κατά τη διάρκεια της περιοδείας σας, επιλέξατε τους Smokemaster να είναι οι συνεργάτες σας στο έγκλημα. Τι βρήκατε σε αυτό σε αυτό το συγκρότημα που σας έκανε να νιώσετε ότι ήταν η σωστή απόφαση για support σχήμα;
Είναι ένα υπέροχο συγκρότημα, καλοί άνθρωποι, καλά οργανωμένοι και προχωρούν με πολύ καλό τρόπο. Και βοήθησαν κιόλας στην οικονομική πλευρά των πραγμάτων για να γίνει αυτή η περιοδεία δυνατή.
Οι Slift, Messa και Moura είναι μπάντες από τη σκηνή μας που με ενθουσίασαν πέρυσι
Έχετε παρατηρήσει πρόσφατα κάποια νέα συγκροτήματα που σας έχουν τραβήξει την προσοχή και θα συνιστούσατε να τα ακούσει κάποιος;
Οι Slift, Messa και Moura είναι μπάντες από τη σκηνή μας που με ενθουσίασαν πέρυσι. Επίσης η εμφάνιση των Villagers Of Ioannina City που παρακολούθησα στο Los Almiros ήταν μια πραγματική έκρηξη. Αλλά σίγουρα αν ρωτήσεις τους Mani και Mario ασχολούνται πολύ περισσότερο με αυτό που συμβαίνει τώρα στη μουσική σε σχέση με εμένα – σίγουρα μπορούν να προσφέρουν μια αρκετά μεγάλη λίστα.
Και από την άλλη, ποιες μπάντες θεωρείτε καθοριστικές για τη δημιουργία της μουσικής σας γεύσης και ποιοι είναι μουσικά οι Colour Haze σήμερα;
Καθώς όλα όσα ακούει κανείς επηρεάζουν τις προτιμήσεις και τις αντιπάθειές του, και μιας που όλοι μας στο συγκρότημα έχουμε όλοι διαφορετικές μουσικές προτιμήσεις, αυτή η ερώτηση στην πραγματικότητα είναι πολύ δύσκολο να απαντηθεί, είναι κάτι πολύ περίπλοκο.
Σε αυτό το πλαίσιο προσπαθούμε να καταστήσουμε δυνατό να πάμε όπου κι αν έχουμε κοινό και να ευχαριστήσουμε τον κόσμο με την καλύτερη απόδοση που θα μπορούσαμε να δώσουμε υπό τις ιδιαίτερες αυτές συνθήκες
Επίσης, έχω παρατηρήσει ότι περιοδεύετε κυρίως στο ανατολικό τμήμα της Ευρώπης αυτή τη φορά, σε μέρη και πόλεις που συνήθως παραμελούνται σε μεγάλες ευρωπαϊκές περιοδείες, ενώ αφήνετε πίσω την πατρίδα σας και γενικά τη δυτική/βόρεια Ευρώπη. Τι σημαίνει αυτή η επιλογή; Σχεδιάζετε άλλο ένα κομμάτι the tour ίσως;
Περιοδεύουμε τακτικά στη Γαλλία, την Ισπανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά αυτή είναι η πρώτη περιοδεία μας στα Βαλκάνια. Στην Ελλάδα πάντα παίζαμε μέχρι τώρα σε φεστιβάλ με νοικιασμένο εξοπλισμό. Μια βασική ιδέα πίσω από αυτή την περιοδεία είναι ότι θέλουμε επιτέλους να σας φέρουμε ένα πραγματικό Colour Haze clubshow με τα δικά μας όργανα - μια πρεμιέρα για την Ελλάδα. Και πολύ πιθανό να γίνει εφάπαξ. Πρέπει να καταλάβει κανείς ότι απέχουμε πολύ από το να ζούμε από την ενασχόληση μας με τους Colour Haze. Έχουμε οικογένειες και πρέπει να κάνουμε διακοπές ανάμεσα στις περιοδείες. Και οι αμοιβές δύσκολα καλύπτουν το κόστος. Σε αυτό το πλαίσιο προσπαθούμε να καταστήσουμε δυνατό να πάμε όπου κι αν έχουμε κοινό και να ευχαριστήσουμε τον κόσμο με την καλύτερη απόδοση που θα μπορούσαμε να δώσουμε υπό τις ιδιαίτερες αυτές συνθήκες.
Έχετε σχέδια για νέο δίσκο; Έχετε ιδέα πού πηγαίνει η νέα σας μουσική σχετικά με το τι θέλετε να κάνετε με αυτήν;
Πάντα δουλεύουμε πάνω σε νέα μουσική. Οφείλω να ομολογήσω ότι μου αρέσει περισσότερο να δημιουργώ παρά να ερμηνεύω. Και ναι, υπάρχουν καλές ιδέες και βασικά ένα concept. Τουλάχιστον μπορώ να καταλάβω πια πού πήγαιναν τα τελευταία άλμπουμ με τα μικρότερα σε διάρκεια κομμάτια, αυτή τη φορά θα πάμε προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Οι μουσικοί της τζαζ έχουν τα πάντα στη διάθεσή τους για να δημιουργήσουν την πιο συναρπαστική μουσική που έχουμε ακουστεί ποτέ, αν απλώς δημιουργούσαν συνεκτικές συνθέσεις από τους αυτοσχεδιασμούς τους
Για το τέλος, έχετε κάποιες ιδιαίτερες εκπλήξεις για τους εορτασμούς των 30 χρόνων σας; Τι να περιμένουμε από τις ζωντανές εμφανίσεις σας στην Ελλάδα; Κάποιους αυτοσχεδιασμοί ίσως;
Ειδικές εκπλήξεις; Φοβάμαι ότι είναι ήδη ειδικό συνθήκη για εμάς να κάνουμε την προσπάθεια και τελικά να καταφέρουμε να φέρουμε τα πρώτα «πραγματικά» Colour Haze show στην Ελλάδα! Σχετικά με τους αυτοσχεδιασμούς: οι αυτοσχεδιασμοί είναι το καλύτερο μέσο για να φτάσει ένα συγκρότημα σε μερικές υπέροχες νέες μουσικές στιγμές, riffs, ιδέες, συλλήψεις ενός κομματιού. Και θα έλεγα ότι δεν είμαστε πολύ κακοί σε αυτό. Προσφέρουν το έδαφος για τις νέες συνθέσεις μας. Αλλά οι αυτοσχεδιασμοί πολύ πολύ σπάνια πετυχαίνουν με έναν τρόπο που παρέχουν επίσης μια μουσική στιγμή στον ακροατή με την οποία μπορεί να ταυτιστεί. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Jazz σταμάτησε να είναι επίκαιρη από τη δεκαετία του '60 - οι μουσικοί της τζαζ έχουν τα πάντα στη διάθεσή τους για να δημιουργήσουν την πιο συναρπαστική μουσική που έχουμε ακουστεί ποτέ, αν απλώς δημιουργούσαν συνεκτικές συνθέσεις από τους αυτοσχεδιασμούς τους. Αλλά φαίνεται να είναι πολύ εξαντλημένοι από τις πρόβες για να κάνουν αυτό το επιπλέον μίλι και μάλλον απλώς επιδεικνύουν ότι μπορούν να χειριστούν τα όργανά τους – μπλέκοντας τους εαυτούς τους στο θόρυβο του παρασκηνίου των λόμπι των ξενοδοχείων και των αεροδρομίων. Δεν σημαίνει αυτό για μένα ο αυτοσχεδιασμός. Θέλω να σε ταΐσω με φρούτα, όχι με σπόρους. Γι' αυτό, εκτός από κάποια λεπτά εντελώς "hit or miss" (κυρίως miss…) αυτοσχέδια σόλο πλήκτρων ή κιθάρας – τα οποία όμως εξακολουθούν να αποτελούν ενσωματωμένο κομμάτι της σύνθεσης – δεν θέλουμε να χάνουμε το χρόνο σας με τέτοιες προσπάθειες – εκτός αν πρέπει να καλύψουμε ατυχίες ή τεχνικά προβλήματα.
Ευχαριστούμε πολύ που πήρατε το χρόνο να απαντήσετε στις ερωτήσεις μας!
Εμείς ευχαριστούμε!