Pain Of Salvation

Falling Home

Inside Out (2014)
Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 23/10/2014
Μια ακουστική προσέγγιση που αφενός προσφέρει τον χρόνο που τόσο έχουν ανάγκη οι Pain Of Salvation και αφετέρου καθησυχάζει πως η ποιότητα είναι ακόμα εδώ
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Κάθε ιδίωμα που περνάει μια φάση ακμής, όπως το progressive rock / metal στις μέρες μας, εκτός από τις μεγάλες κυκλοφορίες διαθέτει και τις ανάλογες προσωπικότητες. Μια από αυτές τις προσωπικότητες είναι αδιαμφισβήτητα ο Daniel Gildenlow, που περνώντας έναν μικρό προσωπικό Γολγοθά, καλείται να επανατοποθετήσει το όνομα των Pain Of Salvation στο προσκήνιο.

Το πράττει μέσω ενός ακουστικού άλμπουμ, το οποίο αρχικά ήταν σχεδιασμένο να αποτελεί ηχογράφηση ζωντανής εμφάνισης, αλλά εν τέλει αποτελεί προϊόν ζωντανής μεν, μέσα στο στούντιο δε δουλειάς. Βεβαίως, καθώς η μπάντα έχει ήδη ένα unplugged άλμπουμ στη δισκογραφία της, το "12:5", εύλογα θα αναρωτηθεί κάποιος αν υπάρχει ιδιαίτερη σκοπιμότητα πίσω από μια τέτοια κυκλοφορία.

Αρχικά, συστήνει επίσημα την νέα σύνθεση της μπάντας, που φαίνεται να παγιοποιείται με τον Ragnar Zolberg σε ρόλο νέου Johan Hallgren σε κιθάρα και φωνή και τους Gustaf Hielm και Daniel Karlsson σε μπάσο και πλήκτρα αντίστοιχα, ενώ παλιός θα πρέπει να θεωρείται πλέον ο Leo Margarit. Την παράσταση κλέβει ο Ισλανδός πιτσιρικάς, ο οποίος έχει σημαντική παρουσία στο άλμπουμ, μέσω της συνεισφοράς του στα φωνητικά, όπου ομολογουμένως τα καταφέρνει μια χαρά.

Επίσης, ρίχνοντας μια κυκλοφορία στην αγορά οι Pain Of Salvation κερδίζουν τον χρόνο που έχουν ανάγκη μέχρι το επόμενο βήμα. Η σοβαρή περιπέτεια υγείας που πέρασε ο Daniel παραλίγο να του κοστίσει την ζωή και φυσικά κάθε κουβέντα για μουσική μπήκε στο περιθώριο για σημαντικό χρονικό διάστημα. Έτσι, με το επόμενο στούντιο άλμπουμ να μην είναι ακόμα στα σκαριά, η απόσταση από το "Road Salt Two" του 2011 ίσως γινόταν υπερβολικά μεγάλη και ως εκ τούτου χρειαζόταν μια τέτοια «ενδιάμεση» κυκλοφορία. Οπότε, στοιχειοθετείται η σκοπιμότητα της κυκλοφορίας του "Falling Home", αλλά μένει να δούμε αν υποστηρίζεται από την αντίστοιχη ποιότητα.

Ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που, και μόνο ακούγοντας τη φωνή ή τις συνθέσεις του Daniel χάνουν μέρος της αντικειμενικότητάς τους,, αλλά θεωρώ πως παρά τις όποιες αλλαγές, είναι ξεκάθαρο πως η ποιότητα που συνοδεύει το όνομα των Pain Of Salvation παραμένει σε υψηλά επίπεδα. Είναι κάτι που αντιλαμβάνεσαι από την πρώτη ακρόαση του ακουστικού αυτού άλμπουμ. Ψέματα. Το αντιλαμβάνεσαι ακόμα κι από την πρώτη ακρόαση του "Linoleum", του πρώτου δείγματος που έχουν δημοσιότητα.

Από τη μια πλευρά υπάρχουν συνθέσεις που, ούτως ή άλλως, έχουν ακουστική φύση και βάση, οπότε οι τροποποιήσεις τους δεν είναι δομικές, αλλά μικρές και όμορφες. Συγκεκριμένα, τα "1979", "To The Shoreline" και "Chain Sling" δεν διαφοροποιούνται και τόσο πολύ. Ελάχιστη διαφοροποίηση προκύπτει μόνο στο τελευταίο, λόγω της προσθήκης των φωνητικών του Ragnar και μόνο.

Αντιθέτως, οι μεταμορφώσεις τραγουδιών όπως το "Stress" και η τριάδα που έχει επιλεχθεί από το «περίεργο» "Scarsick" είναι μεγάλες. Το πρώτο περιλαμβάνει jazz περάσματα, διαφοροποιημένες μελωδίες και γενικά εντυπωσιάζει με το πόσες πτυχές μπορεί να προκύψουν μέσα από τις συνθέσεις της μπάντας. Αντίστοιχα, η ακουστική εκδοχή του "Spitfall" αναδεικνύει το καταπληκτικό refrain του, με τα ραπαρίσματα έχουν το γούστο τους. Το "Mrs. Modern Mother Mary" ακούγεται μάλλον καλύτερο σε αυτή τη μορφή, ενώ το "Flame To The Moth" παραμένει μια μέτρια σύνθεση για τα δεδομένα της μπάντας, όπως κι αν ακουστεί.

Προσθέτοντας λίγο παραπάνω ενδιαφέρον στην κυκλοφορία, στο άλμπουμ συμπεριλαμβάνονται δυο διασκευές και μια νέα σύνθεση. Η jazz εκδοχή του "Holy Diver" με τον Leo στα φωνητικά και το ευφάνταστο reggae πέρασμα είχε παρουσιαστεί και ζωντανά και είναι απολαυστική, ενώ το "Perfect Day" του Lou Reed το απογειώνει ερμηνευτικά ο Daniel. Το ομώνυμο τραγούδι αποτελεί μια νέα σύνθεση της μπάντας που επίσης είχαν παρουσιάσει ζωντανά και είναι πραγματικά όμορφο, με τις φωνές των Daniel και Ragnar να αναμιγνύονται αρμονικά, κλείνοντας με υποσχέσεις το ακουστικό αυτό άλμπουμ.

Με το "Falling Home" προστίθεται ένα ακόμα πολύτιμο άκουσμα στη δισκοθήκη όσων  αναζητούν όλο και περισσότερο χαλαρές, ακουστικές μουσικές όπως εγώ, και κυρίως διαθέτει την απαιτούμενη ποιότητα που χαρακτηρίζει τους Pain Of Salvation. Θα ήταν, όμως, υπερβολή να ισχυριστεί κάποιος ότι αποτελεί κάτι περισσότερο από αυτό και έχω την αίσθηση πως, ενδεχομένως, θα έπρεπε να περιλαμβάνει περισσότερα τραγούδια.

Όπως και να έχει, πρόκειται για ένα άλμπουμ που θα ευχαριστηθούν οι οπαδοί του συγκροτήματος, αλλά θα κρατήσει το ενδιαφέρον τους μόνο για ένα μικρό διάστημα, κατά το οποίο ο Daniel καλείται να δρομολογήσει το επόμενο και πολύ σημαντικό βήμα στην πορεία των Pain Of Salvation.
  • SHARE
  • TWEET