Jazz Sabbath: «Κάποιοι παίρνουν τους εαυτούς τους υπερβολικά σοβαρά»

Η ιστορία της ξαφνικής εμφάνισης ενός συγκροτήματος με το όνομα Jazz Sabbath, το οποίο μάλιστα προϋπήρχε των Black Sabbath, ήταν προφανές πως επρόκειτο για «κατασκευασμένη είδηση», ένα marketing εργαλείο για μια ακόμα tribute μπάντα. Μπαίνοντας, όμως, κάποιος στον κόπο να ψάξει λίγο παραπέρα θα ανακάλυπτε πως ήταν μια πραγματικά χιουμοριστική προσπάθεια για μια πραγματικά σοβαρή δουλειά. Ιθύνων νους πίσω από το όλο εγχείρημα, χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο Milton Keanes, δεν είναι άλλος από τον Adam Wakeman, ο οποίος όλα αυτά τα χρόνια αποτελεί κανονικότατο μέλος των Black Sabbath (έστω και αδικαιολόγητα κρυμμένος επί σκηνής) και της μπάντας του Ozzy Osbourne.

Αφού αμφιταλαντευτήκαμε αν θα έπρεπε να πάρουμε συνέντευξη από τον Adam Wakeman ή τον… Milton Keanes, τελικά αποφασίσαμε να αφήσουμε την περσόνα στην άκρη. Έτσι, ο Adam Wakeman κλήθηκε να μας μιλήσει γύρω από αυτό το project, την ιστορία που το συνοδεύει, το εξαιρετικό άλμπουμ, καθώς και άλλα θέματα που άπτονται των μουσικών δραστηριοτήτων του.

Για να είμαι ειλικρινής όταν πρωτοείδα το όνομα των Jazz Sabbath θεώρησα ότι θα είναι μια ακόμα tribute μπάντα. Αλλά όταν διάβασα την ιστορία και κατάλαβα ότι κρύβεσαι εσύ πίσω από αυτό το εγχείρημα άμεσα τράβηξε την προσοχή μου. Πρώτον γιατί ξέρω τι μουσικός είσαι και δεύτερον γιατί είσαι μέλος των Black Sabbath εδώ και πολλά χρόνια. Αλήθεια, πώς σου ήρθε αυτή η ιδέα;

Μου ήρθε όταν ήμουν στο Βερολίνο, περιοδεύοντας με τους Black Sabbath και είχαμε μια νύχτα ρεπό. Είχα πάει να πιώ μερικά ποτά με ένα φίλο και όταν επέστρεψα στο ξενοδοχείο, για να διασκεδάσω μόνος μου με ένα ποτήρι κρασί, κάθισα στο πιάνο του άδειου μπαρ του ξενοδοχείου και αυτοσχεδίασα πάνω σε μερικά Black Sabbath τραγούδια σε jazz στυλ.

Το να κάνω την ταινία ήταν το ίδιο σημαντικό με το να κάνω το άλμπουμ

Βρίσκω το όλο concept με την περσόνα του Milton Keane και τα χαμένα sessions από το 1969 καλοστημένα και πραγματικά αστεία! Ήταν σημαντικό να έχεις μια ωραία και διασκεδαστική ιστορία να πεις παράλληλα με τη μουσική;

Απολύτως! Τα πολύ πρώτα τραγούδια τα ενορχήστρωσα στο μυαλό μου, μετά σκέφτηκα αυτόν τον χαρακτήρα και έπειτα την τραγική ιστορία. Ανέπτυσσα τον χαρακτήρα και την ιστορία για πολλά χρόνια και το να κάνω την ταινία ήταν το ίδιο σημαντικό με το να κάνω το άλμπουμ για μένα.

Έχεις μερικούς φοβερούς μουσικούς και γενικότερα ανθρώπους της μουσικής βιομηχανίας στο ντοκιμαντέρ που έφτιαξες. Πώς τους έπεισες να συμμετάσχουν και ποιες ήταν γενικά οι αντιδράσεις τους όταν τους είπες την όλη ιστορία;

Είχα την τύχη να έχω συναντήσει και να έχω δουλέψει με σπουδαίους ανθρώπους της μουσικής βιομηχανίας και απλά τους ρώτησα! Περίμενα ότι μερικοί θα αρνηθούν, κάτι που έκαναν (και όχι δεν θα σου πω ποιοι…) αλλά στους περισσότερους που απλά εξήγησα την κωμική ιστορία πίσω από όλο αυτό τη λάτρεψαν!

Είχες κάποια αντίδραση από τον Tony, τον Geezer και τον Ozzy για το όλο project, την ιστορία και φυσικά τη μουσική των Jazz Sabbath;

Ναι, και είναι όλοι τους μια χαρά με αυτό. Ζήτησα την άδειά τους πριν ξεκινήσω το project.

Σε όλους αυτούς που είναι επιθετικοί και αρνητικοί θα έλεγα πως παίρνουν τους εαυτούς τους υπερβολικά σοβαρά

Σκεφτόμουν πως μπορεί να έχεις και αρνητικές ή χαζές αντιδράσεις από ανθρώπους που το πήραν όλο αυτό στα σοβαρά ή έχαψαν την ιστορία. Ξέρεις, οι rock οπαδοί συχνά γίνονται λίγο παραπάνω προστατευτικοί με τις μουσικές και τους καλλιτέχνες που αγαπούν και δεν μπορούν να δουν το αστείο…

Ω ναι! Υπάρχουν κάποια φοβερά σχόλια στο YouTube κάτω από το φιλμ του ντοκιμαντέρ. Πραγματικά αξίζει να διαβάσεις κάποια από αυτά. Όλο αυτό έχει πολύ πλάκα. Είναι κωμωδία και μουσική, τα δυο αγαπημένα μου πράγματα. Σε όλους αυτούς που είναι επιθετικοί και αρνητικοί θα έλεγα πως παίρνουν τους εαυτούς τους υπερβολικά σοβαρά…

Στην αρχή των ηχογραφήσεων φοβόμουν ότι μπορεί να έβγαινε χάλια

Τώρα πάμε στη μουσική του άλμπουμ. Ομολογώ πως δεν ξέρω τίποτα γύρω από την jazz μουσική, αλλά αυτό το άλμπουμ είναι φανταστικό! Πρέπει να το έχω ακούσει αμέτρητες φορές ήδη ως τώρα και πραγματικά το απολαμβάνω κάθε φορά! Πώς νιώθεις εσύ για το τελικό αποτέλεσμα;

Είμαι πολύ ευχαριστημένος με το πώς βγήκε. Για να είμαι ειλικρινής φοβόμουν λίγο στην αρχή των ηχογραφήσεων ότι μπορεί να έβγαινε χάλια…

Νιώθω πως αυτό το project μπορεί να καταστήσει πιο εύκολη την ακρόαση της jazz μουσικής από κάποιον που δεν είναι απαραίτητα οπαδός της. Θεωρείς πως αυτό έχει να κάνει με τη βάση που παρέχουν οι μελωδίες των τραγουδιών των Sabbath;

Αυτό που έκανα ήταν να πάρω τις μελωδίες από τα verse και μερικά από τα βασικά θέματα από κάθε τραγούδι και μετά να αρχίσω να δουλεύω γύρω από αυτό. Το έκανα λιγότερο μινόρε και περισσότερο ματζόρε σε σημεία και βασικά έγραψα ολοκαίνουργια σημεία για τα σόλο σε κάθε τραγούδι.

Ο Dr. John είναι η μεγαλύτερη jazz/blues επιρροή μου

Ποια jazz άλμπουμ θα συνιστούσες να ακούσει ένας οπαδός της rock μουσικής που θα ενδιαφερόταν να ξεκινήσει να μπαίνει λίγο στον χώρο της jazz;

Είμαι μεγάλος οπαδός του Oscar Peterson και επίσης του Monty Alexander. Είναι σπουδαίοι πιανίστες και θα συνιστούσα να τους ακούσει κάποιος. Πάντως, ο Dr. John είναι η μεγαλύτερη jazz/blues επιρροή μου.

Το progressive rock θα πρέπει να διευρύνει τα όρια της μουσικής, όπως κι η jazz πάντα έκανε

Ακούγοντας το άλμπουμ σκεφτόμουν πως ίσως το γεγονός ότι έχω ακούσει και ακόμα ακούω πολύ progressive rock/metal μου έκαναν κάποια περάσματα και κυρίως τα πιανιστικά μέρη πολύ πιο οικεία ως άκουσμα. Η prog μουσική εξαρχής έφερνε κοντύτερα την jazz μουσική με τη rock και τη metal, έτσι δεν είναι;

Θεωρώ πως το progressive rock αποτέλεσε μια εξαιρετική μίξη κι ένα χωνευτήρι όταν ξεκίνησε σαν είδος και όπως λέει και το όνομά του, προόδευσε στην πορεία. Προσωπικά, πάντα είχα την άποψη ότι το progressive rock θα πρέπει να διευρύνει τα όρια αυτού που περιμένει κάποιος από τη μουσική, κάτι που δεν διαφέρει πολύ σαν νοοτροπία από αυτό που κι η jazz πάντα έκανε.

Θα ήθελα να γνωρίζω με ποια κριτήρια επέλεξες τα συγκεκριμένα τραγούδια που διασκεύασες. Νομίζω πως τραγούδια όπως το "Rat Salad", το "Hand Of Doom" ή ακόμα και το "Evil Woman" δεν είναι τα πρώτα που έρχονται στο μυαλό για ένα project σαν κι αυτό. Υπήρξαν κάποια που έμειναν εκτός την τελευταία στιγμή;

Όχι, απλά προχώρησα με τα τραγούδια που ένιωθα πως δεν χρειαζόταν να το σκεφτώ υπερβολικά. Αυτά που κατέληξαν στο άλμπουμ είναι αυτά που όταν άκουσα τα πρωτότυπα, κάθισα στο πιάνο και σκέφτηκα «ναι, αυτό θα δουλέψει».

Πέρασα μια ολόκληρη μέρα μέσα σε μια αποθήκη ενός πολύ κομψού ξενοδοχείου της Νέας Υόρκης γράφοντας την ενορχήστρωση για το "Hand Of Doom"

Πώς προσέγγισες τις απαιτούμενες μετατροπές για τις τελικές jazz ενορχηστρώσεις των τραγουδιών;

Κάποιες ενορχηστρώσεις τις έκανα στο δικό μου στούντιο που έχω στο σπίτι και κάποιες κατά τη διάρκεια της τελευταίας περιοδείας με τον Ozzy μερικά χρόνια πριν. Πέρασα μια ολόκληρη μέρα μέσα σε μια αποθήκη ενός πολύ κομψού ξενοδοχείου της Νέας Υόρκης γράφοντας την ενορχήστρωση για το "Hand Of Doom"! Ρώτησα τον διευθυντή του ξενοδοχείου αν είχαν κάποιο πιάνο που θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω και το είχαν κλειδωμένο σε μια αποθήκη, οπότε ήταν cool! Πολύ σκοτεινά και πολύ doom…

Πάντα επενδύω χρόνο και εξασκούμαι ώστε να διασφαλίζω πως είμαι τόσο καλός όσο μπορώ να είμαι

Ποια ήταν η μεγαλύτερη μουσική πρόκληση που αντιμετώπισες με τους Jazz Sabbath;

Ήταν μάλλον το να καταφέρω να επαναφέρω το παίξιμό μου σε αυτό το επίπεδο. Όταν δεν παίζεις συχνά σε τζαζ ύφος σου παίρνει λίγο καιρό να βρεις τα πατήματά σου! Δεν θεωρώ τον εαυτό μου σπουδαίο τζαζ μουσικό, ούτε κατά διάνοια, αλλά πάντα επενδύω χρόνο και εξασκούμαι ώστε να διασφαλίζω πως είμαι τόσο καλός όσο μπορώ να είμαι.

Σκεφτόμουν πως είναι κάπως αστείο το ότι έχεις τον μπασίστα του Robbie Williams και τον drummer της Adele σε ένα jazz project στο οποίο διασκευάζετε metal τραγούδια. Πες μου για τη συνεισφορά των Jerry Meehan και Ash Soan και γιατί τους επέλεξες για να παίξουν στο άλμπουμ.

Ο Ash κι ο Jerry είναι πολύ καλοί και παλιοί μου φίλοι, με τους οποίους έχω δουλέψει μαζί σε πολλά projects και σε πολλές μπάντες. Παρόλο που ο περισσότερος κόσμος τους γνωρίζει επειδή παίζουν με τους καλλιτέχνες που ανέφερες, αμφότεροι είναι απίστευτα ταλαντούχοι και πολυεπίπεδοι και ήμουν σίγουροι ότι θα τα κατάφερναν υπέροχα.

Για να είμαι ειλικρινής δεν ξέρω ποιοι είναι οι επιπλέον καλεσμένοι μουσικοί. Αν μπορείς, λοιπόν, πες μου ποιοι είναι οι Wes Tostrayer, Steven Stringer (γέλια) και Chester Drawes που έχουν αναλάβει τα κιθαριστικά σόλο, καθώς κι οι Leighton B’zard και Fenton Breezley που παίζουν Hammond και σαξόφωνο στο "Children Of The Grave"…

Είσαι ο πρώτος που ρωτάς, αλλά η αλήθεια είναι πως είναι η πρώτη φορά που δεν δίνω συνέντευξη για αυτό το project ως Milton Keynes, αλλά φαντάζομαι πως τα ονόματα θα έχουν διαρρεύσει κάπου, οπότε έχουμε και λέμε…

Ο Wes Tostrayer είναι ο Peter Rinaldi των Headspace, ο Steven Stringer είναι ο Simon McBride (των Snakecharmer και κιθαρίστας του Don Airey), ο Chester Drawes είναι ο βραβευμένος με grammy παραγωγός Fraser T-Smith, ο Leighton B’zard είναι… εγώ και ο Fenton Breezley είναι ένας φοβερός σαξοφωνίστας που λέγεται Justin Swadling και ο οποίος παίζει με τον Holly Johnson και τον Tony Hadley.

Υπήρξαν μουσικοί στους οποίους απευθύνθηκες αλλά δεν μπορούσαν να συμμετέχουν;

Ήθελα μόνο μερικά έξτρα σόλο εδώ κι εκεί οπότε δεν ήθελα επικοινώνησα με πολλούς, μόνο με αυτούς που ακούς στον δίσκο.

Ήδη γράφω τη συνέχεια του ντοκιμαντέρ

Φαντάζομαι πως είναι νωρίς αλλά έχεις σκεφτεί να δώσεις συνέχεια σε αυτό το project; Αν ναι, σκέφτεσαι να αλλάξεις τα πράγματα ή να τα κρατήσεις στο ίδιο ύφος;

Ήδη γράφω τη συνέχεια του ντοκιμαντέρ που ακολουθεί την πορεία του Milton και γυροφέρνω το να ξεκινήσω να ενορχηστρώνω ένα νέο άλμπουμ. Έχε το νου σου…

Θα σκεφτόσουν να προσθέσεις και φωνητικά στο μέλλον; Αν ναι, ποιον θα σκεφτόσουν να τα αναλάβει;

Όχι, μου αρέσει η τριμελής μπάντα, καθώς δίνει μια τελείως διαφορετική προσέγγιση και επίσης μπορεί να περιοδεύσει αρκετά πιο εύκολα!

Έχω σχεδιάσει και γράψει ένα show που εμπλέκει τόσο τη μουσική όσο και το βίντεο και θα ήθελα να περιοδεύσω και να το παρουσιάσω σε μικρά θέατρα

Αλήθεια, όταν όλη αυτή η κατάσταση λόγω της πανδημίας περάσει θα σε ενδιέφερε να φέρεις του Jazz Sabbath επί σκηνής ή είναι δύσκολο να κανονιστεί;

Συζητάγαμε ήδη με διάφορα τζαζ φεστιβάλ που ήθελα να μας έχουν στο ρόστερ τους, οπότε θα πρέπει να το ξαναδούμε από το 2021 τώρα. Έχω σχεδιάσει και γράψει ένα show που εμπλέκει τόσο τη μουσική όσο και το βίντεο και θα ήθελα να περιοδεύσω και να το παρουσιάσω σε μικρά θέατρα.

Πέραν των Jazz Sabbath θα με ενδιέφερε να μάθω πως πάνε τα υπόλοιπα project σου! Το πιο ενεργό εξ αυτών είναι το ακουστικό ντουέτο που έχετε με τον Damian Wilson, το οποίο λατρεύω. Έχω την αίσθηση πως μεγαλώνει αυτό το σχήμα, οπότε σκέφτεστε κάποιο νέο στούντιο άλμπουμ μήπως;

Ναι, σύντομα θα βρεθούμε καθώς η περιοδείες έχουν παγώσει και θα ξεκινήσουμε να γράφουμε. Μου αρέσει πολύ να δουλεύουμε παρέα με τον Damian και περνάμε υπέροχα και όταν περιοδεύουμε. Εύχομαι να μπορούσαμε να το κάνουμε συνχνότερα!

Θα υπάρξει νέο άλμπουμ από τους Headspace, απλά δεν είμαστε σίγουροι πότε…

Μήπως είναι ευκαιρία να επανέλθουν και οι Headspace; Ποιο είναι το στάτους αυτής της μπάντας τη δεδομένη χρονική στιγμή; Και τα δυο άλμπουμ που βγάλατε είναι υπέροχα, ειδικά το ντεμπούτο σας που είναι ένα από τα αγαπημένα μου άλμπουμ της προηγούμενης δεκαετίας. Τι βλέπεις εδώ;

Συζητάμε επί αυτού ο Pete (σ.σ.: Rinaldi - κιθάρα), ο Damo (τον Damian Wilson: φωνητικά) κι εγώ. Θα γίνει, απλά δεν είμαστε σίγουροι πότε…

Όλοι οι καλλιτέχνες που είναι επιτυχημένοι σε παγκόσμιο επίπεδο χρησιμοποιούν διάφορους παραγωγούς και μουσικούς ανά τα χρόνια. Είναι το κλειδί για να παραμένουν φρέσκοι

Αλήθεια, παίζεις ακόμα με τον Ozzy; Δεν είδα το όνομά σου στα credits του νέου άλμπουμ, οπότε ποια είναι η κατάσταση εκεί;

Ναι, είμαι ακόμα μέλος της μπάντας του Ozzy. Ο Ozzy έχει χρησιμοποιήσει διάφορους παραγωγούς και μουσικούς όλα αυτά τα χρόνια, όπως κάνουν όλοι οι σε παγκόσμιο επίπεδο επιτυχημένοι καλλιτέχνες. Είναι το κλειδί για να διατηρούνται τα πράγματα φρέσκα και νέα. Οι περισσότεροι παραγωγοί έχουν τους δικούς τους αγαπημένους ανθρώπους με τους οποίους θέλουν να δουλεύουν (το ξέρω γιατί κι εγώ το κάνω) και αυτό σημαίνει πως κάθε άλμπουμ έχει και μια σχετικά διαφορετική κατεύθυνση. Μου αρέσει πραγματικά το άλμπουμ και ελπίζω να παίξουμε μερικά τραγούδια μέσα από αυτό ζωντανά στο μέλλον! Νιώθω προνομιούχος που υπήρξα μέλος του "Scream" άλμπουμ, αλλά δεν περιμένω πως θα εμπλακώ ξανά σε κάποια άλλη ηχογράφηση.

Αυτά από εμένα! Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου!

Εγώ σε ευχαριστώ για την υποστήριξη!