Ζωρζ Πιλαλί: «Είμαι ο γενάρχης της Ρωμιορομιοσύνης»

Έχοντας ήδη κάνει στο παρελθόν αναλυτικότατη συνέντευξη με τον Κροταλία της Ασφάλτου επί παντός επιστητού, οι νέες παραστάσεις του Ζωρζ Πιλαλί με τίτλο "Οχλοδοξία" υπήρξε μία αφορμή να προσπαθήσουμε να εμβαθύνουμε σε μία και μόνη διάσταση, την πορεία και ανάπτυξη του χαρακτήρα αυτού μέσα από τις παραστάσεις του. Οι απαντήσεις του, άλλοτε λιτές άλλοτε αναλυτικότατες ρίχνουν ελπίζουμε λίγο παραπάνω φως στη φύση και τη μοναδικότητα αυτού του αλιτήριου τύπου, τον οποίο δυσκολεύεσαι να μην αγαπάς είτε συμφωνείς, είτε διαφωνείς μαζί του.

Η πρώτη φορά που εμφανίζεται αυτή η περσόνα που μετέπειτα εξελίχθηκε στον Ζωρζ Πιλαλί ήταν στο Γυμνάσιο, σωστά; Παρότι χωρίς ακόμα το όνομα, είχε γεννηθεί ένας χαρακτήρας για να μπορεί να λέει κάποιες ιστορίες. Ποια η ανάγκη γέννησής του και πώς αυτό εξυπηρετούσε την «πλάκα»;

Είμαστε μια παρέα μουσικών Πάζιος, Κετσελίδης και εγώ. Νέα παιδιά ζωηρά με φιλόμουσες τάσεις ήμασταν εγκλωβισμένοι σε μια άμουση και αθεάτριστη χώρα. Η πλάκα έγινε χλεύη, η χλεύη διακωμώδηση, η ειρωνεία σάτιρα ώσπου στο τέλος αποκήρυξα και τη σάτιρα μετά βδελυγμίας.

Πότε βαφτίζεται η περσόνα αυτή ως Ζωρζ Πιλαλί και τι ήθελε να δείξει αυτή η «γαλλοελληνικούρα» του ονόματος;

Την κουλτούρα μιας άλλης εποχής όπου τα γαλλικά και το πιάνο ήταν ένδειξη της ευρωπαϊκής επιμορφώσεως της αστικής κοινωνίας του 19ου αιώνα. Τα γαλλικά ήθη και τους εξεζητημένους τρόπους ευγένειας των αστών μιμήθηκε και ο λαός και παρίστανε τον κόμη της συνοικίας των Αθηνών και περιχώρων.

Ισχύει ότι η πρώτη ολοκληρωμένη μορφή του Ζωρζ Πιλαλί έρχεται αφού ο Γιώργος Παπαδόπουλος έχει περάσει μία θητεία (από αυτές που οι Έλληνες μουσικοί συχνά έκαναν για βιοποριστικούς λόγους) στα σκυλάδικα; Θα έλεγες ότι είναι η πρώτη φορά που αποκτά συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, ίσως μία ιστορία, μία καταγωγή;

Υπήρξε μία περίπτωση μουσικού βιώματος, εξ άλλου δεν χρειαζόμουν αλλού τέτοιου είδους εμπειρίες όταν όλη η χώρα κατεκλύζετο από τους ήχους και τους στίχους του απόλυτου τίποτα.

Η ηχογράφηση της «Επιθυμίας» αποτελεί την ολοκλήρωση της πρώτης ζωής του χαρακτήρα αυτού; Θα έλεγες ότι μέχρι τότε ήταν λίγο πιο τραχύς σε σχέση με το πώς εξελίχθηκε αργότερα;

Ότι σου επιβάλλει ο χαρακτήρας που υποδύεσαι το πράττεις. Η "Επιθυμία" ήταν μια ιδιοφυής φάρσα. Τα έντυπα της εποχής με παρουσίαζαν σαν λούμπεν τραγουδιστή. Είμαι ο μέγας εμπνευστής της Ρωμιορομα τραγουδιστικής στυλιστικής έκφρασης, ο γενάρχης της Ρωμιορομιοσύνης.

Η δεύτερη φάση της ζωής του Ζωρζ αποτυπώνεται στον ομώνυμο live δίσκο. Εκεί πλέον ο Ζωρζ έχει αποκτήσει άλλες ανησυχίες, μπλέκει ιστορίες από την Ελλάδα με ταξίδια στην Αμερική. Υπάρχει μία αναζήτηση αλλά και ψήγματα σοφίας. Τι συνέβη στο χαρακτήρα αυτόν εκείνη την περίοδο;

Ο αλιτήριος Ζωρζ φθάνει νοερώς ως Λαϊκός τραγουδιστής στην Αμερική και όταν επιστρέφει στην Ελλάδα ως μια οντότης διηγείται τα βιώματα και τις περιπέτειες που έζησε στην Νέα Υόρκη.

Υπάρχει ένα μεγάλο κενό ανάμεσα στο live και τη "Θεοκωμωδία". Όσοι δεν ήμασταν σε ηλικία να δούμε εμφανίσεις της εποχής δεν μπορούμε να καταλάβουμε ακριβώς την εξέλιξή του, τον πιάνουμε όμως όχι μόνο να κατέχει πλέον την Αμερική, τα blues, αλλά να τα εμπεριέχει σε τέτοιο βαθμό που μπορεί να τα αναμορφώσει σε ρεμπέτικα. Ή το αντίστροφο, τα ρεμπέτικα σε blues. Και μέσα σε όλα αυτά, παίζει και με τη φόρμα της αρχαίας κωμωδίας; Λαϊκός ή λόγιος πλέον ο Ζωρζ;

Ακολουθείς αυτό που σε ενδιαφέρει και για να φτάσεις στον προορισμό σου, πρέπει να παραμείνεις ανεπηρέαστος από τη νοοτροπία του "πλησίον" . Φήμη, χρήμα, κοινωνική καταξίωση, εξουσία - πολιτικά κόμματα, γυναίκες έχουσες τα ήθη του συρμού... Εάν δε καταστεί αναγκαίο να αποκοπείς από το άμεσο συγγενικό σου περιβάλλον, όταν εκείνο εμποδίζει την εξέλιξη σου πρέπει να το πράξεις. Ο μέγας ηθοποιός είναι εκείνος όστις μεταμορφώνει το ιδεατόν εις αισθητόν.

Η συνέχεια φέρνει για μεγάλο διάστημα τον Ζωρζ στις πολύ αγαπημένες για πολλούς συνεργασίες με τον Πουλικάκο. Εκεί φαίνεται πλέον να είναι το αποκορύφωμα και αυτής της περιόδου ζωής με τον Ζωρζ, με παρλάτες και ιστορίες και αναγνώσεις που το κοινό γνωρίζει και επαναλαμβάνει και είναι από τις παραστάσεις που τουλάχιστον προσωπικά έχω δει να ενώνουν σκηνή και θεατές όσο ελάχιστες άλλες. Ποιο το επίτευγμα αυτής της εξέλιξης του Ζωρζ; Αν χαρακτηρίζαμε τις παραστάσεις αυτές μυσταγωγίες, θα ήταν δίκαιο να χαρακτηρίσουμε τον Ζωρζ «μύστη» πλέον;

Η τέχνη είναι μυστήριον και ως μυστήριον αποκαλύπτεται μόνον εις τους εκλεκτούς των μουσών. Υπάρχει η αντίληψη του Πλάτωνος περί του "κινουμένου χώρου των ιδεών" παρόμοια με τη σύγχρονη κβαντική θεωρία. Η αποκάλυψη ανοικει στον Φιλόλογο Διαμαντήν Κούτουλον. Σύγχρονοι Έλληνες μύστες των τέχνων: Ιάννης Ξενάκης, Άρης Ρέτσος, Γιάννης Χρήστου.

Ο Ζωρζ μετά από κάποιο διάστημα συνεχίζει και πάλι solo και πλέον πειραματίζεται με άλλες μουσικές αποδομώντας π.χ. το "Red House" του Hendrix και φεύγοντας ακόμα και από τη στερεοτυπική δομή των τραγουδιών. Παραμένει λαϊκός; Γίνεται συνθέτης αποδομώντας; Υπάρχει κάποια αντίφαση εννοιών εδώ; (σύνθεση – αποδόμηση);

Δεν είναι αποδόμηση είναι η άλλη εκδοχή της ερωτικής ιστορίας που μας διηγήθηκε ο Jimi Hendrix. Είναι η επικλιση της μαινάδας της ερωμένης που μαίνεται και επικαλείται τον θάνατον του εραστή της.

Οι παραστάσεις αυτές ονομάζονται "Θεήλατοι". Ποια είναι η έμπνευση πίσω από τις παραστάσεις αυτές;

Ήταν η απαρχή τής Οχλοδοξίας.

Αν δε μου ξεφεύγει κάτι, αμέσως μετά έχουμε την "Οχλοδοξία" που μας φέρνει στο σήμερα. Πώς πήγαμε από τους θεήλατους στην οχλοδοξία και αν προσθέσουμε σε αυτά τη θεοκωμωδία, τι ρόλο έχει το θεϊκό ή/και θρησκευτικό στοιχείο στις παραστάσεις του Πιλαλί;

Το θρησκευτικό στοιχείο ως συνέχεια της αρχαίας ελληνικής παραδόσεως δεν υφίσταται. Εξ άλλου το θέμα της θρησκείας για τους Έλληνες έχει τελειώσει από τον 7ον αιώνα π.χ. με τους προσωκρατικούς φιλοσόφους. Εάν εννοήται τόν ιουδαιοχριστιανισμόν, εμφανίστηκε ως η νέα τάξη πραγμάτων. Με επίφαση την αγάπη τού Ιησού στόχευε στην συρρίκνωση της ελληνικής γραμματείας και στον εξανδραποδισμόν τών Ελλήνων. Η σύγχρονη νέα τάξη πραγμάτων εκπορεύεται από την παλαιά και στοχεύει κι αυτή, όπως η προηγούμενη, στην στηλίτευση και συρρίκνωση του ευρωπαϊκού πολιτισμού. (Ελληνορωμαϊκού)

Μέσω της προπαγάνδα τους οι νεοφασίστες - νεοταξίτες προσπαθούν συν τοις άλλοις να διαστρεβλώσουν ψυχικά και σωματικά την σεξουαλική υγεία των παιδιών μέσω της νεοτοξικής βίας. Να διαμορφώσουν κατ’ αυτόν τον τρόπον ένα άφυλον ανδρογύναιον είδωλον. Το ηθικολόγον πολίτικαλ κορέκτ είναι ένα καθαρά παραθρησκευτικόν κίνημα στοχεύοντας μέσω τού αντιρατσισμού-νεοφασισμού ει δυνατόν να καταργήσει την διδασκαλία του Ομήρου στα πανεπιστήμια με την κατηγορία του πολεμοκάπηλου, να διασύρει τον Σαίξπηρ ως αντιγραφέα. Βλέπε "Best Sellers" με τον Michael Caine, βλέπε παράσταση του εθνικού θεάτρου όπου παρουσιάζει τον υποδεέστερον Τομας Μίντλτον ως συνσυγγραφέα του Σαίξπηρ στο έργο του "Τίμων ο Αθηναίος" ή ο Ντοστογιέφσκι να παύσει να διδάσκεται λόγω εθνικής καταγωγής και έπεται συνέχεια.

Βγάλτε τα μάτια τού Κοπέρνικου, κόψτε την γλώσσα τού Κικέρωνα, λιθοβολίστε τον Σαίξπηρ". "Οι Δαιμονισμένοι", Φιοντόρ Ντοστογιεφσκι

Μέχρι τώρα απευθυνόμουν στον Πιλαλί στο τρίτο πρόσωπο. Πόσο τρίτο πρόσωπο είναι για σένα πλέον ο Ζωρζ; Πόσο είναι μέσα σου ή εσύ μέσα σου; Είναι «απλώς» ένα κανάλι για να μιλήσει ο Γιώργος Παπαδόπουλος ή είναι το alter ego του ή ακόμα περισσότερο το απενοχοποιημένο «εγώ» του;

Δεν υπάρχει ούτε Ζώρζ ,ούτε Γιώργος, ούτε τίποτις ενοχές.

Εγώ ειμί τό εν εξελιξει Ον.

Η τέχνη δημιουργεί οντότητες

Η μίμησις είδωλα.

Τό Ον.