Headspace

All That You Fear Is Gone

Inside Out (2016)
Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 15/02/2016
Πιο απαιτητική, λιγότερο εντυπωσιακή, αλλά με εφάμιλλη ποιότητα, η νέα δουλειά των Headspace πιστοποιεί την υψηλή αξία τους
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Όταν πριν τέσσερα χρόνια έσκασε από το πουθενά το “I Am Anonymous”, το πιο οικείο στοιχείο ήταν η φωνή του Damian Wilson και ο κύριος λόγος ενδιαφέροντος ήταν το (ως τότε τουλάχιστον) αλάνθαστο κριτήριο της Inside Out στο να υπογράφει σπουδαίες μπάντες στον χώρο του progressive. Παρόλα αυτά δεν δυσκολεύτηκε να βρει τον δρόμο του στην κορυφή της προσωπικής μου λίστας για την εν λόγω χρονιά, παρουσιάζοντας έναν σπάνιο συνδυασμό φρεσκάδας και μεστότητας.

Παρά την σχετική επιτυχία που είχε ο δίσκος στους progressive κύκλους, τα μέλη της μπάντας δεν βιάστηκαν να κυκλοφορήσουν τον διάδοχό τους και τελικά χρειάστηκαν σχεδόν τέσσερα χρόνια για να ολοκληρωθεί το “All That You Fear Is Gone”.  Ποιότητα πάνω από την ποσότητα, λοιπόν, με τους Headspace να κυκλοφορούν ένα εξίσου ποιοτικό κι ακόμα πιο «δύσκολο» άλμπουμ.

Η συνθετική διαδικασία είναι απόλυτα δημοκρατική διαδικασία με όλα τα μέλη να συνεισφέρουν ιδέες και να έχουν λόγο επ’ αυτών, παρά το γεγονός πως στις τάξεις της υπάρχει ένα «βαρύ» όνομα σαν αυτό του Adam Wakeman (Black Sabbath, Ozzy), ο οποίος πέραν του ονόματος έχει και τη χάρη, όντας φοβερά ταλαντούχος κι ένας από τους καλύτερους πληκτράδες που μπορώ να σκεφτώ αυτή τη στιγμή στον χώρο του prog (κι όχι μόνο).  Η προσθήκη του Adam Falkner, ο οποίος πήρε τη θέση του Richard Brooks πίσω από το drum kit, δεν μοιάζει να αλλοιώσει την χημεία της μπάντας, αντιθέτως το παίξιμό του μοιάζει να έχει περισσότερες δυναμικές σε σχέση με του προκατόχου του.

Συνθετικά, το άλμπουμ έχει κάμποσες διαφοροποιήσεις, παρόλο που στη βάση του ο ήχος της μπάντας δεν έχει αλλάξει τόσο πολύ. Για παράδειγμα, ενώ υπάρχουν τραγούδια σαν το υπέροχο πρώτο single “Your Life Will Change” ή το “Killing You With Kindness” που μοιάζουν να συνεχίζουν από εκεί που σταμάτησε το “I Am Anonymous”, ταυτόχρονα βρίσκει κανείς μια σύνθεση σαν το “Polluted Alcohol”, που περιλαμβάνει ένα θέμα βγαλμένο από spaghetti western στην κιθάρα με μια ιδιαίτερη ερμηνεία του Wilson από πάνω πριν κλείσει με μια ωραία ενορχήστρωση, χωρίς όμως κλιμάκωση. Ή, επίσης, το ομώνυμο τραγούδι που αναδεικνύει το ταλέντο το Pete Renaldi στο flamenco κιθαριστικό παίξιμο, σε μια διαφοροποιημένη σύνθεση, μακριά από συνήθεις prog συνταγές.

Ακόμα και τα δυο ιντερλούδια “The Element” και “The Death Bell” έχουν μια κάποια αυτονομία, αλλά είναι στα μακροσκελή τραγούδια σαν το 13λεπτο “The Science Within Us” και το 10λεπτο “Secular Souls” που οι Headspace βρίσκουν τον χώρο και τον χρόνο να αναπτύξουν τις ιδέες τους όσο θέλουν, χτίζοντας τις συνθέσεις και δημιουργώντας τις επιθυμητές κλιμακώσεις. Αν κάτι χαρακτηρίζει το άλμπουμ αυτό είναι οι τόνοι από ιδέες που περιλαμβάνει στα παραπάνω από 70 λεπτά της διάρκειάς του.

Ηχητικά το αποτέλεσμα είναι εκ νέου ιδανικά ισορροπημένο και ευκρινές, όπως ήταν και στο “I Am Anonymous”, ενώ για μια ακόμα φορά τα πλήκτρα του Adam Wakeman εντυπωσιάζουν περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Τόσο σε παλέτα ήχων, όσο σε μεστότητα παιξίματος αλλά και σε ποικιλία ιδεών η δουλειά του Wakeman αποτελεί πραγματικά σημείο αναφοράς, μαζί φυσικά με την πάντα ξεχωριστή, αλλά ταυτόχρονα λίγο love/hate φωνή του Damian Wilson, που έχει έναν δύσκολο ρόλο να πρέπει να αφηγηθεί τις ιστορίες και τις σκέψεις του πάνω σε δύσκολα μουσικά θέματα. Εξίσου εντυπωσιακό είναι παίξιμο του Rinaldi (ειδικά στην ακουστική κιθάρα), ενώ για το rhythm section Pomeroy/Falkner δεν υπάρχει κάτι αρνητικό να επισημανθεί.

Σημαντικό ρόλο στην ροή του άλμπουμ παίζουν οι στίχοι και οι ερμηνείες του Wilson που καταπιάνεται με αρκετά σοβαρά θέματα, άλλοτε από προσωπική κι άλλοτε από κοινωνικοπολιτική σκοπιά, θέτοντας προβληματισμούς στον ακροατή που ψάχνει λίγο πιο ενδελεχώς το εν λόγω κομμάτι.

Το “All That You Fear Is Gone” μοιάζει ένα άλμπουμ ανάλογου επιπέδου με τον προκάτοχό του, λιγότερο εντυπωσιακό και περισσότερο απαιτητικό, αλλά με εφάμιλλη ποιότητα που θα διατηρήσει ψηλά το όνομα των Headspace στον progressive χώρο. Αν θέλετε progressive metal που πατάει στις παραδοσιακές του αρχές, αλλά καταφέρνει να ακούγεται φρέσκο, διαφοροποιημένο και απαιτητικό, τότε αυτό το άλμπουμ και αυτή η μπάντα είναι για εσάς.

  • SHARE
  • TWEET