Συνέντευξη: Serj Tankian
Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 10/08/2010 @ 20:27
Μπορεί να είναι βαρύ να κάθεσαι Αυγουστιάτικα μέχρι αργά στο γραφείο, αλλά το να μένεις πίσω έχει και τα τυχερά του κάποιες φορές. Αργά το βράδυ (λίγο πριν τα μεσάνυχτα) θα μιλούσα με τον Serj Tankian, κάτι που δεν είναι ένα συνηθισμένο γεγονός, αφού πέραν από προσωπική αδυναμία, τον θεωρώ ως έναν από τους πιο επιδραστικούς μουσικούς της τελευταίας δεκαετίας και συνάμα μια ξεχωριστή προσωπικότητα που ξεπερνά τα όρια της μουσικής. Αν δεν καθυστερούσε και τόσο ο προηγούμενος δημοσιογράφος, ώστε να αναγκάσει να στενέψω το χρόνο που είχα στη διάθεσή μου, θα ήταν ακόμα καλύτερα, μιας και ο Serj ήταν αρκετά χαλαρός και φιλικός. Εν όψει της επερχόμενης συναυλίας του μας απάντησε με το γνωστό πνεύμα που τον διακατέχει σε ό,τι τον ρωτήσαμε.
Καλησπέρα Serj. Μεγάλη χαρά που θα συνομιλήσουμε.
Ευχαριστώ αδερφέ.
Μην έχοντας πολύ χρόνο στη διάθεσή μας, όπως με ενημέρωσαν, ας πάμε στις ερωτήσεις κατευθείαν, ε;
Ok.
Λοιπόν, έχεις μια περιοδεία στα σκαριά και έναν νέο δίσκο που κυκλοφορεί σύντομα. Δώσε μας εν ολίγοις την εικόνα του τι σχέδια υπάρχουν αναφορικά με τη σόλο καριέρα σου. Τι συμβαίνει γενικώς.
Πολλά συμβαίνουν. Όπως ξέρεις, έχω ένα νέο δίσκο που βγαίνει το Σεπτέμβριο και αυτή τη στιγμή έχουμε ένα video που ετοιμάζουμε για το "Left Of Center", που θα είναι και το πρώτο single για τις Ηνωμένες Πολιτείες, και ετοιμάζουμε και ένα δεύτερο video για το τραγούδι "Reconstructive Demonstrations", ενώ παράλληλα έχουμε και κάποια lyric videos, όπως για το τραγούδι "Borders Are" (σ.σ.: υπάρχουν στο επίσημο site του). Είμαι έτοιμος να ξεκινήσω μια νέα περιοδεία τον επόμενο μήνα, και φυσικά περιλαμβάνει την Αθήνα, και θα έχω μαζί μου κανονική μπάντα τους F.C.C., μαζί με 8 επιπλέον κλασικούς μουσικούς, ενώ θα κάνω περιοδεία και στη Βόρεια Αμερική με τη μπάντα και full ορχήστρα, για να στηρίξω το νέο δίσκο. Μετά από αυτά, θα καταπιαστώ με ένα musical που ετοιμάζω, το οποίο είναι βασισμένο στον «Προμηθέα Δεσμώτη» ("Prometheus Bound"), κάτι το οποίο έχει τις δυσκολίες του, μιας και πρώτη φορά ασχολούμαι με κάτι παρόμοιο, και θα είναι έτοιμο τον ερχόμενο Μάρτιο. Έπειτα, έχω κάποια άλλα projects κατά νου.
Wow! Αρχικά, στα του δίσκου, είδα το tracklisting στο site σου και δεν υπάρχει το "Charades". Μου έκανε μεγάλη εντύπωση γιατί το θεωρώ ένα από τα καλύτερα τραγούδια που έχεις γράψει.
Το "Charades" δε συμπεριλήφθηκε διότι υπάρχει εδώ και καιρό διαθέσιμο σε δύο μορφές. Η μια είναι με την ορχήστρα, όπως παρουσιάστηκε στο CD/DVD "Elect The Dead Symphony", και η άλλη είναι η rock εκδοχή του, η οποία ήταν διαθέσιμη μέσω του iTunes.
Ok, απλά πιστεύω πως είναι εξαιρετικό τραγούδι και θα ήθελα να περιλαμβάνεται στην κανονική του εκδοχή σε κάποιο studio album, αλλά αν το θέτεις έτσι...
Ω, σε ευχαριστώ. Αλλά θεωρώ πως είναι ένα τραγούδι που βγήκε πριν τη δημιουργία του νέου δίσκου και θεώρησα πως είναι καλύτερα να μείνει εκτός.
Ωραία. Φαίνεται πάντως από τις συνθέσεις σου πως σταδιακά εγκαταλείπεις τα πιο «hard rock» στοιχεία στη μουσική σου. Συμβαίνει αυτό γιατί δεν ακούς πλέον αυτή τη μουσική; Θα πρέπει να περιμένουμε στο μέλλον να απομακρυνθείς περισσότερο από το μουσικό σου παρελθόν;
Βασικά το πρώτο single του νέου δίσκου, το "Left Of Center", είναι αρκετά hard rock θα έλεγα, έχει τις βαριές κιθάρες, αλλά έχει την ορχήστρα και τα ηλεκτρονικά στοιχεία. Σίγουρα δεν πρόκειται για έναν καθαρόαιμο rock δίσκο, θα έλεγα πως είναι ένας συνδυασμός rock στοιχείων, ορχηστρικών στοιχείων και ηλεκτρονικών στοιχείων. Για μένα είναι ένα νέο design, είναι ένας νέος ήχος, είναι ένα νέο χρώμα. Για μένα το να δημιουργώ την ίδια μουσική, με τον ίδιο τρόπο, ξανά και ξανά δεν είναι ό,τι καλύτερο, αφού θέλω να είμαι λίγο περιπετειώδης και να προσθέτω κάτι καινούργιο κάθε φορά, αλλιώς επαναλαμβάνουμε διαρκώς τους εαυτούς μας και αυτό δε μπορεί να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για μένα.
Συμφωνώ με το σκεπτικό σου. Φαίνεται πως έχεις κατασταλάξει στο ότι προτιμάς να δουλεύεις ως solo μουσικός, παρά στα πλαίσια κάποιου project ή κάποιου συγκροτήματος. Λειτουργεί καλύτερα για σένα έτσι;
Έχω κάνει τη συνεργασία μου με τους System Of A Down για 12 χρόνια, κυκλοφορώντας 5 δίσκους, και ήρθε η ώρα να κάνω κάτι ανεξάρτητο. Συνθέτω διάφορα είδη μουσικής, έχοντας ένα μεγάλο μουσικό αρχείο, και ήθελα να κάνω κι άλλα πράγματα, είτε αυτά είναι το musical και η κλασσική μουσική, είτε ο πρώτος solo δίσκος μου. Επίσης, έχω το δικό μου studio, κάνω παραγωγή μόνος μου και είμαι μηχανικός ήχου. Τώρα, σε τραγούδια που έχω ένα ξεκάθαρο όραμα δε θεωρώ πως είναι απαραίτητο να συνεργαστώ με κάποιον, ενώ σε άλλα, που απαιτούν συνεργασία, αυτή είναι καλοδεχούμενη.
Πιστεύεις ότι η μουσική γενικότερα, αλλά και η δική σου μουσική ειδικότερα, μπορεί να βοηθήσει την «μη σκεπτόμενη πλειοψηφία» (σ.σ. "The Unthinking Majority") να σκεφτεί λίγο περισσότερο;
Νομίζω πως η μουσική γενικότερα είναι ένα καλό μέσο για να συγκινήσει ή να εμπνεύσει τους ανθρώπους. Αυτή η έμπνευση μπορεί να οδηγήσει τους ανθρώπους να αλλάξουν λογικά. Με άλλα λόγια, από την καρδιά τους μπορούν να αλλάξουν το μυαλό τους και αυτή είναι η σειρά που πιστεύω μπορεί να λειτουργήσει μέσω της μουσικής.
Μιλώντας κατά καιρούς με ανθρώπους αρμενικής καταγωγής, όλοι σε θεωρούν πολύ σημαντικό πρόσωπο ως προς το έργο που έχεις επιτελέσει για τη χώρα από την οποία κατάγεσαι. Έχω την εντύπωση πως πολλοί δε σε θεωρούν σημαντικό μόνο ως καλλιτέχνη, αλλά και ως εκπρόσωπο της χώρας διεθνώς. Πώς νιώθεις για αυτό; Το θεωρείς βαρύ φορτίο; Συνειδητοποιείς πόσο δύσκολο είναι για έναν άνθρωπο να απολαμβάνει αυτό το status, αναλογιζόμενος τη μουσική με την οποία έγινες γνωστός;
Αρχικά με τιμάει πολύ αυτό, αλλά από την άλλη μπορώ να εκπροσωπήσω μόνο τον εαυτό μου και δεν εκπροσώπησα ποτέ κανέναν πέρα από τον ίδιο μου τον εαυτό. Ως εκ τούτου, δε νιώθω καμία βαριά ευθύνη για να κάνω κάτι παραπάνω για αυτό. Πάντα εκπροσωπώ την αλήθεια που βρίσκεται στην καρδιά μου και πάντα ό,τι κάνω το κάνω με γνώμονα το να κάνω αυτό που θεωρώ σωστό. Είμαι πολύ κολακευμένος με όλα αυτά τα όμορφα πράγματα που ανέφερες, αλλά δε μπορώ να πω ότι αισθάνομαι έτσι.
Κατανοητό και αυτό. Πίσω στα δικά μας, επισκέπτεσαι την Ελλάδα για συναυλία μετά από πολλά χρόνια. Μάλιστα, στη χώρα μας εκείνη η πρώτη συναυλία με τους System Of A Down ως support στους Slayer έχει μείνει ως σημείο αναφοράς. Πολλοί θεωρούν πως η άσχημη αντίδραση του κόσμου απέναντί σας υπήρξε ο λόγος που δε μπορέσαμε να απολαύσουμε ξανά ζωντανά τους System Of A Down εδώ. Θυμάσαι τίποτα από εκείνη τη συναυλία; Μας το κρατάς ακόμα;
Όχι! Ούτε καν! Το αντίθετο θα έλεγα. Νομίζω ότι μας υποδέχτηκαν πολύ καλά. Ήταν η πρώτη φορά που παίζαμε στην Ελλάδα και ήμασταν μια «baby-band από το Los Angeles» που άνοιγε για μια πολύ heavy μπάντα - τους Slayer προφανώς. Κανείς δε γνώριζε τη μουσική μας, ο δίσκος δεν είχε κυκλοφορήσει και ο κόσμος δεν ήταν εξοικειωμένος μαζί μας εκείνη την εποχή. Όπως και να έχει, θυμάμαι πως είχα μια συζήτηση με το κοινό, όταν ήμουν στη σκηνή, γύρω από τη δικαιοσύνη και αναφορικά με το να κάνεις τα σωστά πράγματα, μας χάρισαν ένα φανταστικό χειροκρότημα και όσο θυμάμαι το show ήταν καταπληκτικό.
Μάλιστα. Αν μου επιτρέπεται, να πάω στο φλέγον ζήτημα. Έστω και μια φήμη για reunion των System Of A Down μπορεί αυτόματα να γίνει η νούμερο ένα μουσική είδηση στον κόσμο. Υπάρχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι που ελπίζουν σε αυτό και πολλοί (συμπεριλαμβανομένου και εμού) που εύχονται να σας δουν να παίζετε live. Να ελπίζουμε; Περισσότερο ή λιγότερο;
Αναφορικά με τους System Of A Down δεν εκφέρω ποτέ κάποια γνώμη ή κάνω κάποια δήλωση. Βρισκόμαστε ακόμα σε ένα αόριστο χάσμα και πραγματικά δεν έχει αλλάξει τίποτα, οπότε δεν έχω να αναφέρω κάτι. Εάν και εφόσον υπάρξει κάτι που πρέπει να αναφερθεί γύρω από την κατάσταση δε θα το δεις πουθενά αλλού παρά μόνο στο website μας.
Γενικά, δε συμβαδίζεις απόλυτα με τις επιταγές της εποχής αναφορικά με τη μουσική βιομηχανία, αφού αυτή θέλει γρήγορες και εύπεπτες λύσεις και στα τραγούδια, ενώ εσύ προσπαθείς να δώσεις περισσότερο βάθος στη μουσική σου και να βάλεις τον άλλο να σκεφτεί λίγο περισσότερο.
Νομίζω πως η μουσική βιομηχανία κλείνεται στον εαυτό της και νομίζω πως αλλάζει δραστικά. Θεωρώ πως αυτό που αντιμετωπίζουμε σήμερα ως μουσική βιομηχανία δε θα έχει καμία σχέση με τη μουσική βιομηχανία σε 3-4 χρόνια. Ποτέ δε δίνω σημασία στο πως λειτουργεί η μουσική βιομηχανία και για να είμαι ειλικρινής ποτέ δε δίνω σημασία και στο τι λένε οι οπαδοί. Δίνω σημασία στις απόψεις μου και στα πράγματα που έχω να κάνω και πάνω από όλα στο όραμά μου και ακολουθώντας αυτό το δρόμο δεν πιστεύω πως έχω χάσει μέχρι σήμερα.
Αλήθεια, ακούς καθόλου νέα μουσική και ιδιαίτερα rock; Πέραν από τα συγκροτήματα της Serjical Strike, για τα οποία είσαι υπεύθυνος, καθότι είναι δική σου εταιρεία, παρακoλουθείς καθόλου τις εξελίξεις; Έχεις ακούσει κάτι το οποίο να ξεχωρίζεις;
Σπάνια έχω την πολυτέλεια να ακούω νέα μουσική, λόγω του προγράμματός μου. Η μόνη ευκαιρία που έχω να ακούω μουσική είναι από το iPod, στις πτήσεις μεταξύ των διάφορων πόλεων που ταξιδεύω. Γενικότερα, όμως, έχω χιλιάδες δίσκους στο iPod, οπότε ακούω παλαιότερα πράγματα, αλλά μια στο τόσο ακούω καινούργια μουσική που με προμηθεύει ένας φίλος. Πραγματικά όμως δε μπορώ να σκεφτώ κάτι που να μου έκανε εντύπωση και να θέλω να προτείνω.
Ok τότε. Ποιο album ήταν αυτό που άλλαξε την ζωή σου και ποιο από τα album που έχεις δημιουργήσει, είτε με τους System Of A Down, είτε ως σόλο καλλιτέχνης, είναι αυτό που άλλαξε περισσότερο τη μοίρα σου ως μουσικός;
Δύσκολη ερώτηση. Νομίζω πως κάθε μέρα υπάρχουν αλλαγές που λαμβάνουν χώρα αναφορικά με το τι κάνω. Νέες ιδέες, νέα projects, νέες κατευθύνσεις και πειραματισμός. Για μένα προσωπικά, το μουσικό μου πέρασμα, ή καλύτερα το καλλιτεχνικό μου πέρασμα, είναι να κάνω κάτι που δεν έχω ξανακάνει, κάτι που είναι δημιουργικό και ταυτόχρονα ποιοτικό, ανεξάρτητα με το τι είναι. Μου δόθηκε το χάρισμα της έκφρασης και έχω καταφέρει να βγάζω τα προς το ζην εδώ και δώδεκα χρόνια από αυτό και είμαι ευγνώμων.
Οπότε δεν υπήρχε κάποιος δίσκος-σταθμός όταν ήσουν πιο νέος;
Από πλευράς έμπνευσης; Πολλοί, πάρα πολλοί. Μεγαλώνοντας άκουγα αρμένικη μουσική, ελληνική μουσική, αραβική μουσική, γαλλική μουσική και μετά στις Ηνωμένες Πολιτείες τη δεκαετία του '70 άκουγα disco, soul μουσική και τραγούδια. Στα '80s άκουγα jazz, new wave και new age. Στα '90s άκουγα rock, metal, punk και hip hop και death metal και noise (γέλια)! Τώρα πλέον την περισσότερη ώρα ακούω jazz, ακούω κλασική μουσική, ακούω και λίγο pop και rock, αλλά όχι τόσο πολύ εκτός και αν είναι κάτι πολύ καλό. Πάντα ψάχνω μουσική που να συγκινεί, να εμπνέει, να είναι ποιοτική και δημιουργική και δε με νοιάζει ποιος είναι ο καλλιτέχνης ή το μουσικό είδος. Ακούω μουσικές για ταινίες, αφού ασχολούμαι και με το να γράφω μουσική για ταινίες, οπότε έχει να κάνει πάντα με το να αλλάζεις.
Τελικά, ίσως αυτή η έλλειψη ορίων μεταξύ των μουσικών είναι που σε κάνει τόσο μοναδικό ως καλλιτέχνη και σε έχει καταστήσει ως έναν εκ των επιδραστικότερων μουσικών την τελευταία δεκαετία στο rock τουλάχιστον.
Wow! Αυτή είναι μεγάλη φιλοφρόνηση. Σε ευχαριστώ.
Αλήθεια είναι. Τουλάχιστον εγώ το πιστεύω.
Πραγματικά, το εκτιμώ.
Τελειώνοντας, πες μας τι πρέπει να περιμένει ο κόσμος από την επερχόμενη συναυλία σου στην Ελλάδα.
Όπως είπα και στην αρχή, θα παίξουμε με τη full band από τους F.C.C. και παράλληλα 8 μουσικούς με κλασικά όργανα για το show στην Αθήνα και πιστεύω θα είναι πανέμορφα. Θα είμαστε 14 άτομα πάνω στη σκηνή και πιστεύω θα είναι ένα δυναμικό show με 14 μουσικούς. Θα παίξουμε τραγούδια από το "Elect The Dead", καθώς και νέο υλικό, ενώ θα παίξουμε και υλικό από το "Elect The Dead" σε ένα string session, οπότε πραγματικά ανυπομονώ για αυτό το show γιατί θα είναι μοναδική εμπειρία.
Αν και ξέρω την απάντηση, ας ρωτήσω γιατί το έχει ο κόσμος απορία. Τραγούδια από System Of A Down δε θα έχει, έτσι;
Όχι. Έχω και εγώ μια ερώτηση για εσένα όμως!
Ακούω.
Πώς πάει η οικονομική κατάσταση εκεί;
Ε, δύσκολο να το αναλύσουμε σε τόσο λίγο χρόνο, αλλά δεν είναι και τόσο καλά τα πράγματα, αν και πιστεύω πως θα χειροτερέψουν ακόμα περισσότερο. Προς το παρόν έχουν δυσκολέψει, αλλά δεν είναι τόσο άσχημα όσο θέλουν να τα παρουσιάζουν στην τηλεόραση και το internet μερικές φορές. Ας πούμε ότι ένα εκ των βασικών προβλημάτων είναι πως καταναλώνουμε, αλλά δεν παράγουμε. Πάντως, δεν είναι και τόσο καλά.
Καταλαβαίνω.
Σε ευχαριστώ Serj για το χρόνο σου. Τα λέμε στη συναυλία.
Ναι, τα λέμε από κοντά. Σε ευχαριστώ αδερφέ.
Χρήστος Καραδημήτρης
Καλησπέρα Serj. Μεγάλη χαρά που θα συνομιλήσουμε.
Ευχαριστώ αδερφέ.
Μην έχοντας πολύ χρόνο στη διάθεσή μας, όπως με ενημέρωσαν, ας πάμε στις ερωτήσεις κατευθείαν, ε;
Ok.
Λοιπόν, έχεις μια περιοδεία στα σκαριά και έναν νέο δίσκο που κυκλοφορεί σύντομα. Δώσε μας εν ολίγοις την εικόνα του τι σχέδια υπάρχουν αναφορικά με τη σόλο καριέρα σου. Τι συμβαίνει γενικώς.
Πολλά συμβαίνουν. Όπως ξέρεις, έχω ένα νέο δίσκο που βγαίνει το Σεπτέμβριο και αυτή τη στιγμή έχουμε ένα video που ετοιμάζουμε για το "Left Of Center", που θα είναι και το πρώτο single για τις Ηνωμένες Πολιτείες, και ετοιμάζουμε και ένα δεύτερο video για το τραγούδι "Reconstructive Demonstrations", ενώ παράλληλα έχουμε και κάποια lyric videos, όπως για το τραγούδι "Borders Are" (σ.σ.: υπάρχουν στο επίσημο site του). Είμαι έτοιμος να ξεκινήσω μια νέα περιοδεία τον επόμενο μήνα, και φυσικά περιλαμβάνει την Αθήνα, και θα έχω μαζί μου κανονική μπάντα τους F.C.C., μαζί με 8 επιπλέον κλασικούς μουσικούς, ενώ θα κάνω περιοδεία και στη Βόρεια Αμερική με τη μπάντα και full ορχήστρα, για να στηρίξω το νέο δίσκο. Μετά από αυτά, θα καταπιαστώ με ένα musical που ετοιμάζω, το οποίο είναι βασισμένο στον «Προμηθέα Δεσμώτη» ("Prometheus Bound"), κάτι το οποίο έχει τις δυσκολίες του, μιας και πρώτη φορά ασχολούμαι με κάτι παρόμοιο, και θα είναι έτοιμο τον ερχόμενο Μάρτιο. Έπειτα, έχω κάποια άλλα projects κατά νου.
Wow! Αρχικά, στα του δίσκου, είδα το tracklisting στο site σου και δεν υπάρχει το "Charades". Μου έκανε μεγάλη εντύπωση γιατί το θεωρώ ένα από τα καλύτερα τραγούδια που έχεις γράψει.
Το "Charades" δε συμπεριλήφθηκε διότι υπάρχει εδώ και καιρό διαθέσιμο σε δύο μορφές. Η μια είναι με την ορχήστρα, όπως παρουσιάστηκε στο CD/DVD "Elect The Dead Symphony", και η άλλη είναι η rock εκδοχή του, η οποία ήταν διαθέσιμη μέσω του iTunes.
Ok, απλά πιστεύω πως είναι εξαιρετικό τραγούδι και θα ήθελα να περιλαμβάνεται στην κανονική του εκδοχή σε κάποιο studio album, αλλά αν το θέτεις έτσι...
Ω, σε ευχαριστώ. Αλλά θεωρώ πως είναι ένα τραγούδι που βγήκε πριν τη δημιουργία του νέου δίσκου και θεώρησα πως είναι καλύτερα να μείνει εκτός.
Ωραία. Φαίνεται πάντως από τις συνθέσεις σου πως σταδιακά εγκαταλείπεις τα πιο «hard rock» στοιχεία στη μουσική σου. Συμβαίνει αυτό γιατί δεν ακούς πλέον αυτή τη μουσική; Θα πρέπει να περιμένουμε στο μέλλον να απομακρυνθείς περισσότερο από το μουσικό σου παρελθόν;
Βασικά το πρώτο single του νέου δίσκου, το "Left Of Center", είναι αρκετά hard rock θα έλεγα, έχει τις βαριές κιθάρες, αλλά έχει την ορχήστρα και τα ηλεκτρονικά στοιχεία. Σίγουρα δεν πρόκειται για έναν καθαρόαιμο rock δίσκο, θα έλεγα πως είναι ένας συνδυασμός rock στοιχείων, ορχηστρικών στοιχείων και ηλεκτρονικών στοιχείων. Για μένα είναι ένα νέο design, είναι ένας νέος ήχος, είναι ένα νέο χρώμα. Για μένα το να δημιουργώ την ίδια μουσική, με τον ίδιο τρόπο, ξανά και ξανά δεν είναι ό,τι καλύτερο, αφού θέλω να είμαι λίγο περιπετειώδης και να προσθέτω κάτι καινούργιο κάθε φορά, αλλιώς επαναλαμβάνουμε διαρκώς τους εαυτούς μας και αυτό δε μπορεί να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για μένα.
Συμφωνώ με το σκεπτικό σου. Φαίνεται πως έχεις κατασταλάξει στο ότι προτιμάς να δουλεύεις ως solo μουσικός, παρά στα πλαίσια κάποιου project ή κάποιου συγκροτήματος. Λειτουργεί καλύτερα για σένα έτσι;
Έχω κάνει τη συνεργασία μου με τους System Of A Down για 12 χρόνια, κυκλοφορώντας 5 δίσκους, και ήρθε η ώρα να κάνω κάτι ανεξάρτητο. Συνθέτω διάφορα είδη μουσικής, έχοντας ένα μεγάλο μουσικό αρχείο, και ήθελα να κάνω κι άλλα πράγματα, είτε αυτά είναι το musical και η κλασσική μουσική, είτε ο πρώτος solo δίσκος μου. Επίσης, έχω το δικό μου studio, κάνω παραγωγή μόνος μου και είμαι μηχανικός ήχου. Τώρα, σε τραγούδια που έχω ένα ξεκάθαρο όραμα δε θεωρώ πως είναι απαραίτητο να συνεργαστώ με κάποιον, ενώ σε άλλα, που απαιτούν συνεργασία, αυτή είναι καλοδεχούμενη.
Πιστεύεις ότι η μουσική γενικότερα, αλλά και η δική σου μουσική ειδικότερα, μπορεί να βοηθήσει την «μη σκεπτόμενη πλειοψηφία» (σ.σ. "The Unthinking Majority") να σκεφτεί λίγο περισσότερο;
Νομίζω πως η μουσική γενικότερα είναι ένα καλό μέσο για να συγκινήσει ή να εμπνεύσει τους ανθρώπους. Αυτή η έμπνευση μπορεί να οδηγήσει τους ανθρώπους να αλλάξουν λογικά. Με άλλα λόγια, από την καρδιά τους μπορούν να αλλάξουν το μυαλό τους και αυτή είναι η σειρά που πιστεύω μπορεί να λειτουργήσει μέσω της μουσικής.
Μιλώντας κατά καιρούς με ανθρώπους αρμενικής καταγωγής, όλοι σε θεωρούν πολύ σημαντικό πρόσωπο ως προς το έργο που έχεις επιτελέσει για τη χώρα από την οποία κατάγεσαι. Έχω την εντύπωση πως πολλοί δε σε θεωρούν σημαντικό μόνο ως καλλιτέχνη, αλλά και ως εκπρόσωπο της χώρας διεθνώς. Πώς νιώθεις για αυτό; Το θεωρείς βαρύ φορτίο; Συνειδητοποιείς πόσο δύσκολο είναι για έναν άνθρωπο να απολαμβάνει αυτό το status, αναλογιζόμενος τη μουσική με την οποία έγινες γνωστός;
Αρχικά με τιμάει πολύ αυτό, αλλά από την άλλη μπορώ να εκπροσωπήσω μόνο τον εαυτό μου και δεν εκπροσώπησα ποτέ κανέναν πέρα από τον ίδιο μου τον εαυτό. Ως εκ τούτου, δε νιώθω καμία βαριά ευθύνη για να κάνω κάτι παραπάνω για αυτό. Πάντα εκπροσωπώ την αλήθεια που βρίσκεται στην καρδιά μου και πάντα ό,τι κάνω το κάνω με γνώμονα το να κάνω αυτό που θεωρώ σωστό. Είμαι πολύ κολακευμένος με όλα αυτά τα όμορφα πράγματα που ανέφερες, αλλά δε μπορώ να πω ότι αισθάνομαι έτσι.
Κατανοητό και αυτό. Πίσω στα δικά μας, επισκέπτεσαι την Ελλάδα για συναυλία μετά από πολλά χρόνια. Μάλιστα, στη χώρα μας εκείνη η πρώτη συναυλία με τους System Of A Down ως support στους Slayer έχει μείνει ως σημείο αναφοράς. Πολλοί θεωρούν πως η άσχημη αντίδραση του κόσμου απέναντί σας υπήρξε ο λόγος που δε μπορέσαμε να απολαύσουμε ξανά ζωντανά τους System Of A Down εδώ. Θυμάσαι τίποτα από εκείνη τη συναυλία; Μας το κρατάς ακόμα;
Όχι! Ούτε καν! Το αντίθετο θα έλεγα. Νομίζω ότι μας υποδέχτηκαν πολύ καλά. Ήταν η πρώτη φορά που παίζαμε στην Ελλάδα και ήμασταν μια «baby-band από το Los Angeles» που άνοιγε για μια πολύ heavy μπάντα - τους Slayer προφανώς. Κανείς δε γνώριζε τη μουσική μας, ο δίσκος δεν είχε κυκλοφορήσει και ο κόσμος δεν ήταν εξοικειωμένος μαζί μας εκείνη την εποχή. Όπως και να έχει, θυμάμαι πως είχα μια συζήτηση με το κοινό, όταν ήμουν στη σκηνή, γύρω από τη δικαιοσύνη και αναφορικά με το να κάνεις τα σωστά πράγματα, μας χάρισαν ένα φανταστικό χειροκρότημα και όσο θυμάμαι το show ήταν καταπληκτικό.
Μάλιστα. Αν μου επιτρέπεται, να πάω στο φλέγον ζήτημα. Έστω και μια φήμη για reunion των System Of A Down μπορεί αυτόματα να γίνει η νούμερο ένα μουσική είδηση στον κόσμο. Υπάρχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι που ελπίζουν σε αυτό και πολλοί (συμπεριλαμβανομένου και εμού) που εύχονται να σας δουν να παίζετε live. Να ελπίζουμε; Περισσότερο ή λιγότερο;
Αναφορικά με τους System Of A Down δεν εκφέρω ποτέ κάποια γνώμη ή κάνω κάποια δήλωση. Βρισκόμαστε ακόμα σε ένα αόριστο χάσμα και πραγματικά δεν έχει αλλάξει τίποτα, οπότε δεν έχω να αναφέρω κάτι. Εάν και εφόσον υπάρξει κάτι που πρέπει να αναφερθεί γύρω από την κατάσταση δε θα το δεις πουθενά αλλού παρά μόνο στο website μας.
Γενικά, δε συμβαδίζεις απόλυτα με τις επιταγές της εποχής αναφορικά με τη μουσική βιομηχανία, αφού αυτή θέλει γρήγορες και εύπεπτες λύσεις και στα τραγούδια, ενώ εσύ προσπαθείς να δώσεις περισσότερο βάθος στη μουσική σου και να βάλεις τον άλλο να σκεφτεί λίγο περισσότερο.
Νομίζω πως η μουσική βιομηχανία κλείνεται στον εαυτό της και νομίζω πως αλλάζει δραστικά. Θεωρώ πως αυτό που αντιμετωπίζουμε σήμερα ως μουσική βιομηχανία δε θα έχει καμία σχέση με τη μουσική βιομηχανία σε 3-4 χρόνια. Ποτέ δε δίνω σημασία στο πως λειτουργεί η μουσική βιομηχανία και για να είμαι ειλικρινής ποτέ δε δίνω σημασία και στο τι λένε οι οπαδοί. Δίνω σημασία στις απόψεις μου και στα πράγματα που έχω να κάνω και πάνω από όλα στο όραμά μου και ακολουθώντας αυτό το δρόμο δεν πιστεύω πως έχω χάσει μέχρι σήμερα.
Αλήθεια, ακούς καθόλου νέα μουσική και ιδιαίτερα rock; Πέραν από τα συγκροτήματα της Serjical Strike, για τα οποία είσαι υπεύθυνος, καθότι είναι δική σου εταιρεία, παρακoλουθείς καθόλου τις εξελίξεις; Έχεις ακούσει κάτι το οποίο να ξεχωρίζεις;
Σπάνια έχω την πολυτέλεια να ακούω νέα μουσική, λόγω του προγράμματός μου. Η μόνη ευκαιρία που έχω να ακούω μουσική είναι από το iPod, στις πτήσεις μεταξύ των διάφορων πόλεων που ταξιδεύω. Γενικότερα, όμως, έχω χιλιάδες δίσκους στο iPod, οπότε ακούω παλαιότερα πράγματα, αλλά μια στο τόσο ακούω καινούργια μουσική που με προμηθεύει ένας φίλος. Πραγματικά όμως δε μπορώ να σκεφτώ κάτι που να μου έκανε εντύπωση και να θέλω να προτείνω.
Ok τότε. Ποιο album ήταν αυτό που άλλαξε την ζωή σου και ποιο από τα album που έχεις δημιουργήσει, είτε με τους System Of A Down, είτε ως σόλο καλλιτέχνης, είναι αυτό που άλλαξε περισσότερο τη μοίρα σου ως μουσικός;
Δύσκολη ερώτηση. Νομίζω πως κάθε μέρα υπάρχουν αλλαγές που λαμβάνουν χώρα αναφορικά με το τι κάνω. Νέες ιδέες, νέα projects, νέες κατευθύνσεις και πειραματισμός. Για μένα προσωπικά, το μουσικό μου πέρασμα, ή καλύτερα το καλλιτεχνικό μου πέρασμα, είναι να κάνω κάτι που δεν έχω ξανακάνει, κάτι που είναι δημιουργικό και ταυτόχρονα ποιοτικό, ανεξάρτητα με το τι είναι. Μου δόθηκε το χάρισμα της έκφρασης και έχω καταφέρει να βγάζω τα προς το ζην εδώ και δώδεκα χρόνια από αυτό και είμαι ευγνώμων.
Οπότε δεν υπήρχε κάποιος δίσκος-σταθμός όταν ήσουν πιο νέος;
Από πλευράς έμπνευσης; Πολλοί, πάρα πολλοί. Μεγαλώνοντας άκουγα αρμένικη μουσική, ελληνική μουσική, αραβική μουσική, γαλλική μουσική και μετά στις Ηνωμένες Πολιτείες τη δεκαετία του '70 άκουγα disco, soul μουσική και τραγούδια. Στα '80s άκουγα jazz, new wave και new age. Στα '90s άκουγα rock, metal, punk και hip hop και death metal και noise (γέλια)! Τώρα πλέον την περισσότερη ώρα ακούω jazz, ακούω κλασική μουσική, ακούω και λίγο pop και rock, αλλά όχι τόσο πολύ εκτός και αν είναι κάτι πολύ καλό. Πάντα ψάχνω μουσική που να συγκινεί, να εμπνέει, να είναι ποιοτική και δημιουργική και δε με νοιάζει ποιος είναι ο καλλιτέχνης ή το μουσικό είδος. Ακούω μουσικές για ταινίες, αφού ασχολούμαι και με το να γράφω μουσική για ταινίες, οπότε έχει να κάνει πάντα με το να αλλάζεις.
Τελικά, ίσως αυτή η έλλειψη ορίων μεταξύ των μουσικών είναι που σε κάνει τόσο μοναδικό ως καλλιτέχνη και σε έχει καταστήσει ως έναν εκ των επιδραστικότερων μουσικών την τελευταία δεκαετία στο rock τουλάχιστον.
Wow! Αυτή είναι μεγάλη φιλοφρόνηση. Σε ευχαριστώ.
Αλήθεια είναι. Τουλάχιστον εγώ το πιστεύω.
Πραγματικά, το εκτιμώ.
Τελειώνοντας, πες μας τι πρέπει να περιμένει ο κόσμος από την επερχόμενη συναυλία σου στην Ελλάδα.
Όπως είπα και στην αρχή, θα παίξουμε με τη full band από τους F.C.C. και παράλληλα 8 μουσικούς με κλασικά όργανα για το show στην Αθήνα και πιστεύω θα είναι πανέμορφα. Θα είμαστε 14 άτομα πάνω στη σκηνή και πιστεύω θα είναι ένα δυναμικό show με 14 μουσικούς. Θα παίξουμε τραγούδια από το "Elect The Dead", καθώς και νέο υλικό, ενώ θα παίξουμε και υλικό από το "Elect The Dead" σε ένα string session, οπότε πραγματικά ανυπομονώ για αυτό το show γιατί θα είναι μοναδική εμπειρία.
Αν και ξέρω την απάντηση, ας ρωτήσω γιατί το έχει ο κόσμος απορία. Τραγούδια από System Of A Down δε θα έχει, έτσι;Όχι. Έχω και εγώ μια ερώτηση για εσένα όμως!
Ακούω.
Πώς πάει η οικονομική κατάσταση εκεί;
Ε, δύσκολο να το αναλύσουμε σε τόσο λίγο χρόνο, αλλά δεν είναι και τόσο καλά τα πράγματα, αν και πιστεύω πως θα χειροτερέψουν ακόμα περισσότερο. Προς το παρόν έχουν δυσκολέψει, αλλά δεν είναι τόσο άσχημα όσο θέλουν να τα παρουσιάζουν στην τηλεόραση και το internet μερικές φορές. Ας πούμε ότι ένα εκ των βασικών προβλημάτων είναι πως καταναλώνουμε, αλλά δεν παράγουμε. Πάντως, δεν είναι και τόσο καλά.
Καταλαβαίνω.
Σε ευχαριστώ Serj για το χρόνο σου. Τα λέμε στη συναυλία.
Ναι, τα λέμε από κοντά. Σε ευχαριστώ αδερφέ.
Χρήστος Καραδημήτρης
ΣΧΕΤΙΚΑ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
ROCKING FEATURED
