Ο ψεύτης βοσκός
Όταν επιλέγεις να λες όμορφα ψέματα, χάνει την αξία της η αλήθεια σου
Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 28/09/2015 @ 11:50
Κανονικά σήμερα θα έπρεπε να ασχοληθώ με την είδηση ότι ο Steven Wilson θα έρθει τελικά στη χώρα μας για να παρουσιάσει ζωντανά την εκπληκτική μουσική του παράσταση, έχοντας τον δίσκο της χρονιάς στις αποσκευές του. Θα αφήσω, όμως, στο editorial του Αντώνη Μουστάκα να κάνει μια αναδρομή για το αν έρχονται στην χώρα μας καλλιτέχνες που σταθερά υποστηρίζουμε και αναδεικνύουμε ως μέσο. Ίσως να είναι τυχαίο, ίσως και όχι... Όπως και να έχει, πρόκειται για σπουδαίο νέο και θεωρώ ότι θα έχουμε τον χρόνο να ασχοληθούμε εκτενώς με αυτό μέχρι τον Μάιο που θα πραγματοποιηθεί η συναυλία.
Εντούτοις, θα προτιμήσω πάρω αφορμή από τα σχόλια κάποιων αναγνωστών στο review του νέου άλμπουμ των Shinedown, το οποίο έγραψα πριν μερικές μέρες, δηλώνοντας ξεκάθαρα πως το άλμπουμ είναι απαράδεκτο και καλό θα ήταν να αποφύγει κάποιος να το ακούσει.
Η άποψή μου αυτή μου απέφερε μια σειρά από κοσμητικά επίθετα, γεγονός που εν μέρει με χαροποιεί διότι βλέπω ότι υπάρχει κόσμος που όχι μόνο γουστάρει αυτή την μπαντάρα, αλλά τους υποστηρίζει και φανατικά. Ούτε μαζοχιστής είμαι, ούτε αυτοαναιρούμαι με την παραπάνω πρόταση, μην παρεξηγηθώ...
Τόσο σε αυτό εδώ το site γενικότερα όσο και εγώ προσωπικά, έχουμε εδώ και αρκετά χρόνια τονίσει για την αξία αυτής της μπάντας, μην κατανοώντας το πώς γίνεται να τους αγνοεί η πλειονότητα των rock ακροατών και ακόμα περισσότερο πως γίνεται να μην έχουν βρει τον χρόνο για airplay που τους αντιστοιχεί στα «εξειδικευμένα» (λέμε τώρα) ραδιόφωνα. Η εκτίμηση αυτή δεν αλλάζει, επειδή έβγαλαν έναν τόσο κακό δίσκο.
Έχουμε ταξιδέψει στο εξωτερικό για να καλύψουμε συναυλίες τους, έχουμε πάρει δύο συνεντεύξεις από μέλη της μπάντας, έχουμε κάνει αφιερώματα στα οποία τους περιλαμβάνουμε και το προηγούμενο άλμπουμ τους ("Amaryllis") βρέθηκε μεταξύ των 30 καλύτερων κυκλοφοριών της χρονιάς για το site μας, παρ' όλο που δίχασε αρκετούς οπαδούς τους.
Συνεχίζοντας να πιστεύω πως είναι αδικημένοι και παραγνωρισμένοι στη χώρα μας, θα μπορούσα να καλύψω όμορφα την άποψή μου πίσω από τις λέξεις, να επικεντρωθώ σε αυτό ακριβώς το γεγονός και να κάνω γαργάρα το πόσο κακό μου φάνηκε το άλμπουμ τους και πόσο με ενόχλησαν κάποια πράγματα σε αυτό. Θα μπορούσα να πω την άποψή μου με τρόπο που να μην «ενοχλήσει» ή θα μπορούσα ακόμα και να αναζητήσω έναν άλλο συντάκτη που δεν θα το θεωρούσε τόσο κακό να γράψει την κριτική, ώστε να μην χαλάσουμε και τις σχέσεις μας με την μπάντα ή / και τους οπαδούς της. Αυτές είναι γνωστές «τακτικές» αν θες να τα έχεις καλά με όλους.
Δεν θα μπορούσα, όμως, να το κάνω, διότι θα αισθανόμουν κάπως σαν τον ψεύτη βοσκό από τον μύθο του Αισώπου, που στο τέλος όταν έλεγε την αλήθεια κανείς δεν τον πίστευε με αποτέλεσμα να πληρώσει το τίμημα. Παρ' όλο που δεν πιστεύω πως στην προκειμένη περίπτωση υπάρχει κάποιο τίμημα, προτιμώ πάντα τα λεγόμενά μου να είναι ειλικρινή, ανεξάρτητα αν προκύπτουν λάθος εκτιμήσεις κι αυτό αποτελεί πάντα την προτεραιότητά μας σε αυτό το site γενικότερα.
Δεν έχει καμία αξία να γράφονται καλά λόγια για όλους, ώστε να τα έχουμε με όλους καλά. Όταν γίνεται αυτό, χάνουν το νόημά τους και τα καλά λόγια, χάνει την αξία η κρίση του συντάκτη και συνεπώς όλου του μέσου και το μόνο που ελπίζεις είναι ο κόσμος να σου αναγνωρίσει ότι δεν ακολουθείς αυτή την τακτική. Δεν έπρεπε ντε και καλά να πούμε καλά λόγια ούτε για τους Black Sabbath, ούτε για τους Motorhead, ούτε για τους Machine Head, ούτε για όποιο άλλο μεγάλο όνομα κρίναμε ότι η δουλειά του δεν αξίζει την αναγνώριση.
Από την άλλη, δεν είναι ανάγκη κάποιος να συμφωνεί με την άποψη του συντάκτη, ούτε πρέπει να φτάσουμε στο άλλο άκρο του να γράφουμε ιντριγκαδόρικα αρνητικές κριτικές μόνο για να προσελκύουμε περισσότερους (αγανακτισμένους) αναγνώστες και σίγουρα όταν πρέπει να «κράξεις» οφείλεις να είσαι ακόμα πιο τεκμηριωμένος στις απόψεις σου.
Για να έχουμε, όμως, το δικαίωμα να υπερασπιζόμαστε σθεναρά ότι το κάθε "Sound Of Madness" των κάθε Shinedown ανήκει στα 20 καλύτερα άλμπουμ της προηγούμενης δεκαετίας, οφείλουμε να λέμε ξεκάθαρα ότι το κάθε "Threat To Survival" είναι απαράδεκτο όταν αυτό πραγματικά πιστεύουμε. Κι αυτό θα κάνουμε...
Εντούτοις, θα προτιμήσω πάρω αφορμή από τα σχόλια κάποιων αναγνωστών στο review του νέου άλμπουμ των Shinedown, το οποίο έγραψα πριν μερικές μέρες, δηλώνοντας ξεκάθαρα πως το άλμπουμ είναι απαράδεκτο και καλό θα ήταν να αποφύγει κάποιος να το ακούσει.
Η άποψή μου αυτή μου απέφερε μια σειρά από κοσμητικά επίθετα, γεγονός που εν μέρει με χαροποιεί διότι βλέπω ότι υπάρχει κόσμος που όχι μόνο γουστάρει αυτή την μπαντάρα, αλλά τους υποστηρίζει και φανατικά. Ούτε μαζοχιστής είμαι, ούτε αυτοαναιρούμαι με την παραπάνω πρόταση, μην παρεξηγηθώ...
Τόσο σε αυτό εδώ το site γενικότερα όσο και εγώ προσωπικά, έχουμε εδώ και αρκετά χρόνια τονίσει για την αξία αυτής της μπάντας, μην κατανοώντας το πώς γίνεται να τους αγνοεί η πλειονότητα των rock ακροατών και ακόμα περισσότερο πως γίνεται να μην έχουν βρει τον χρόνο για airplay που τους αντιστοιχεί στα «εξειδικευμένα» (λέμε τώρα) ραδιόφωνα. Η εκτίμηση αυτή δεν αλλάζει, επειδή έβγαλαν έναν τόσο κακό δίσκο.
Έχουμε ταξιδέψει στο εξωτερικό για να καλύψουμε συναυλίες τους, έχουμε πάρει δύο συνεντεύξεις από μέλη της μπάντας, έχουμε κάνει αφιερώματα στα οποία τους περιλαμβάνουμε και το προηγούμενο άλμπουμ τους ("Amaryllis") βρέθηκε μεταξύ των 30 καλύτερων κυκλοφοριών της χρονιάς για το site μας, παρ' όλο που δίχασε αρκετούς οπαδούς τους.
Συνεχίζοντας να πιστεύω πως είναι αδικημένοι και παραγνωρισμένοι στη χώρα μας, θα μπορούσα να καλύψω όμορφα την άποψή μου πίσω από τις λέξεις, να επικεντρωθώ σε αυτό ακριβώς το γεγονός και να κάνω γαργάρα το πόσο κακό μου φάνηκε το άλμπουμ τους και πόσο με ενόχλησαν κάποια πράγματα σε αυτό. Θα μπορούσα να πω την άποψή μου με τρόπο που να μην «ενοχλήσει» ή θα μπορούσα ακόμα και να αναζητήσω έναν άλλο συντάκτη που δεν θα το θεωρούσε τόσο κακό να γράψει την κριτική, ώστε να μην χαλάσουμε και τις σχέσεις μας με την μπάντα ή / και τους οπαδούς της. Αυτές είναι γνωστές «τακτικές» αν θες να τα έχεις καλά με όλους.
Δεν θα μπορούσα, όμως, να το κάνω, διότι θα αισθανόμουν κάπως σαν τον ψεύτη βοσκό από τον μύθο του Αισώπου, που στο τέλος όταν έλεγε την αλήθεια κανείς δεν τον πίστευε με αποτέλεσμα να πληρώσει το τίμημα. Παρ' όλο που δεν πιστεύω πως στην προκειμένη περίπτωση υπάρχει κάποιο τίμημα, προτιμώ πάντα τα λεγόμενά μου να είναι ειλικρινή, ανεξάρτητα αν προκύπτουν λάθος εκτιμήσεις κι αυτό αποτελεί πάντα την προτεραιότητά μας σε αυτό το site γενικότερα.
Δεν έχει καμία αξία να γράφονται καλά λόγια για όλους, ώστε να τα έχουμε με όλους καλά. Όταν γίνεται αυτό, χάνουν το νόημά τους και τα καλά λόγια, χάνει την αξία η κρίση του συντάκτη και συνεπώς όλου του μέσου και το μόνο που ελπίζεις είναι ο κόσμος να σου αναγνωρίσει ότι δεν ακολουθείς αυτή την τακτική. Δεν έπρεπε ντε και καλά να πούμε καλά λόγια ούτε για τους Black Sabbath, ούτε για τους Motorhead, ούτε για τους Machine Head, ούτε για όποιο άλλο μεγάλο όνομα κρίναμε ότι η δουλειά του δεν αξίζει την αναγνώριση.
Από την άλλη, δεν είναι ανάγκη κάποιος να συμφωνεί με την άποψη του συντάκτη, ούτε πρέπει να φτάσουμε στο άλλο άκρο του να γράφουμε ιντριγκαδόρικα αρνητικές κριτικές μόνο για να προσελκύουμε περισσότερους (αγανακτισμένους) αναγνώστες και σίγουρα όταν πρέπει να «κράξεις» οφείλεις να είσαι ακόμα πιο τεκμηριωμένος στις απόψεις σου.
Για να έχουμε, όμως, το δικαίωμα να υπερασπιζόμαστε σθεναρά ότι το κάθε "Sound Of Madness" των κάθε Shinedown ανήκει στα 20 καλύτερα άλμπουμ της προηγούμενης δεκαετίας, οφείλουμε να λέμε ξεκάθαρα ότι το κάθε "Threat To Survival" είναι απαράδεκτο όταν αυτό πραγματικά πιστεύουμε. Κι αυτό θα κάνουμε...