Diablo Swing Orchestra

Άλλα τρία χρόνια πέρασαν από το "Sing Along Songs For The Damned & Delirious" και η μηχανή των Diablo Swing Orchestra ξαναξύπνησε, προσφέροντάς μας το ολόφρεσκο "Pandora's Piñata", με θέμα τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα. Πλέον, στη σύνθεση των Σουηδών δεν βρίσκεται ο Andreas Halvardsson αλλά ο Johan Norbäck στα τύμπανα, ενώ έχουν προστεθεί και νέα μόνιμα μέλη οι Daniel Hedin και Martin Isaksson στο τρομπόνι και την τρομπέτα αντίστοιχα, ανεβάζοντας τον αριθμό των μελών σε οχτώ από έξι που ήταν στις προηγούμενες κυκλοφορίες. Εκτός αυτού, στον δίσκο συμμετέχουν και αρκετοί μουσικοί, αναλαμβάνοντας όργανα όπως το μαντολίνο, η φλογέρα, το κλαρινέτο, η βιόλα, το όμποε και το κόρνο. Aυτές οι προσθήκες αποτελούν το καλύτερο ορεκτικό, για μια όρεξη που έχει ήδη ανοίξει και μόνο στο άκουσμα της είδησης περί νέου δίσκου των Diablo Swing Orchestra.

Έντεκα συνθέσεις περιέχονται στην piñata των Σουηδών, στις οποίες διατηρούν στο ακέραιο το ύφος με το οποίο μας συστήθηκαν. Swing ρυθμοί σε metal δομές που συντελούν ως επί το πλείστον κομμάτια υψηλού ενδιαφέροντος.  Η είσοδος των πνευστών και των χάλκινων, περιορίζει σε ένα βαθμό τις heavy κιθάρες, αυξάνοντας όμως τον ethnic χαρακτήρα της μπάντας, στοιχείο που ενδεχομένως να την κάνει ακόμα πιο αγαπητή στις χώρες της Λατινικής Αμερικής. Το μπάσο έχει έναν ευδιάκριτα πρωταγωνιστικό ρόλο, ενώ στα φωνητικά των κομματιών εναλλάσσονται οι Daniel Håkansson και Annlouice Loegdlund. Οι κιθάρες, όπως προανέφερα, άλλοτε κάνουν αισθητή την παρουσία τους και άλλοτε λάμπουν δια της απουσίας τους.

Για να γίνω πιο συγκεκριμένος, ήδη από το πρώτο single, το "Voodoo Mon Amour", είχαμε πάρει μια πρώτη γεύση του τι να περιμένουμε, ένα τυπικό -αν και αδόκιμος ο όρος- Diablo Swing Orchestra κομμάτι, με έντονη swing διάθεση, πνευστά, βαριές κιθάρες και συνδυασμό οπερετικών και καθαρών φωνητικών. Αρκετά χορευτικό κομμάτι, το οποίο συνοδεύουν τα "Honey Trap Aftermath" και "Of Kali Ma Caliber", αποτελώντας τις συνθέσεις που θα περιέγραφαν όσο πιο πιστά την ταυτότητα του σχήματος. Με εξαιρετικό τρόπο, θα τολμούσα να πω. Από κοντά και το "Exit Strategy For A Wrecking Ball", εκ των κορυφαίων συνθέσεων του δίσκου, με τον Daniel στον κύριο ρόλο μπροστά στο μικρόφωνο και μια έντονη Muse αισθητική.

Στα νεωτεριστικά στοιχεία του δίσκου, έχουμε το "Aurora", ένα κομμάτι βγαλμένο από μιούζικαλ και βασισμένο στη φωνή της Annlouice, που προσωπικά δεν κατάφερε να με κερδίσει, το mariachi "Kevlar Sweethearts" επηρεασμένο έντονα από Morricone και το latin "Guerilla Laments" να αναβλύζει μυρωδιές από το Ρίο ντε Τζανέιρο. Τέλος, το κλείσιμο με το "Justice For Saint Mary" γίνεται με αρκετά εντυπωσιακό τρόπο, μια μακροσκελής σύνθεση βασισμένη στα έγχορδα, που στο τελείωμα της έχουμε έναν συνδυασμό heavy ρυθμικών με ηλεκτρονικά στοιχεία, εξαιρετικά εμπνευσμένη και πετυχημένη, κατά την άποψή μου, κίνηση.

Συνοψίζοντας, λοιπόν, μπορούμε να πούμε ότι ούτε στην τρίτη τους απόπειρα οι Diablo Swing Orchestra στερούνται ποιότητας στη μουσική τους, συνεχίζοντας τον δρόμο που οι ίδιοι χάραξαν, ενώ βλέπουμε και τη μπάντα να εμπλουτίζεται με ικανούς μουσικούς  με το αποτέλεσμα να είναι ευδιάκριτο. Σκεφτείτε τα χαρακτηριστικά στοιχεία από το "Sing Along Songs For The Damned & Delirious" και το "The Butcher's Ballroom" με περισσότερα πνευστά και κλασικά έγχορδα. Το "Pandora's Piñata" είναι μια εξαιρετική κυκλοφορία, που αποκλείεται να μην αγαπηθεί το ίδιο με την υπόλοιπη δισκογραφία των Σουηδών.