Cruelty

Το ντεμπούτο των Βρετανών Cruelty έμοιαζε προδιαγεγραμμένο να κάνει τον σχετικό ντόρο στο underground. Από το 2017, έχουν κυκλοφορήσει μια σειρά από splits, EPs ενώ είναι και ιδιαίτερα ενεργοί συναυλιακά, έχοντας περιοδεύσει στο πλάι ονομάτων όπως οι Big Cheese και Higher Power, μπαντών που ηγούνται της αναβίωσης του βρετανικού hardcore. Σαν να μην έφτανε αυτό, το ντεμπούτο LP τους, "There Is No God Where I Am", κυκλοφόρησε από την Church Road, στέγη επίσης των σπουδαίων Svalbard, ενώ στην μείξη του δίσκου βρίσκεται ο Taylor Young (Regional Justice Center, Xibalba) και στο mastering ο πανταχού παρών «μίδας», Brad Boatright.

Ενώ το πλαίσιο φαντάζει ιδανικό για μια ουσιώδη δισκογραφική εκκίνηση, η μουσική του σχήματος μάζευε παντού κολακευτικές συγκρίσεις. Οι Cruelty επιδίδονται σε βαρύ μεταλλικό hardcore όπως αυτό εκπυρσοκρότησε στα τέλη των ‘90s και τις αρχές με μέσα των ‘00s. Ο ήχος τους, συγκρινόταν κατά καιρούς με αυτόν των Converge, Botch και Zao. Όπως θα διαπιστώσετε και αν ακούσετε το υπέροχο "There Is No God Where I Am", αυτή είναι η μισή αλήθεια. Οποιαδήποτε σύγχρονη μπάντα, επιχειρήσει να μπλέξει περίτεχνες μελωδίες με ανορθόδοξα τύμπανα, βαρύ κούρδισμα με hardcore beatdowns, καθώς και πιο ατμοσφαιρικά περάσματα, θα δει τις τρείς μπάντες να αναφέρονται ως ηχητικά παρόμοια του έργου της. Όπως και στην περίπτωση, για να μείνουμε στα φετινά, των Pupil Slicer ή των Yautja, είναι δύσκολο, όσο ορμητικό ή αναζωογονητικό και αν ηχεί το math/metalcore μιας μπάντας να αποκοπεί πλήρως από τον ομφάλιο λώρο του παρακλαδιού.

Οι Cruelty, φροντίζουν χωρίς να παραστρατήσουν να δημιουργήσουν ένα δομημένο και προσβάσιμο άλμπουμ. Τα ατμοσφαιρικά και μελωδικά, οριακά post-rock, περάσματα, όχι αρκετά συχνά αλλά σταθερά κρίσιμα όταν εμφανίζονται, θυμίζουν εντονότερα τους Zao, ενώ η εκφορά των φωνητικών και μερικοί σφιχτοί ρυθμοί ανακαλούν μέχρι και τις πρώτες μέρες των Dillinger Escape Plan. Η ουσία όμως παραμένει στην διαρκή επίθεση. Οι δώδεκα συνθέσεις συνολικής διάρκειας 42 λεπτών φροντίζουν, φιλτραρισμένες υπό το βλοσυρό βλέμμα και δυσοίωνο κλίμα που επικρατεί, χάρη και σε σποραδικές ηλεκτρονικές «παρεμβάσεις» και samples, απηχούν προσωπικότητα. Οι Cruelty δεν ηχούν ως αυθάδεις νέοι αλλά ως έμπειροι και γεμάτοι νεανική φλόγα πολεμιστές, οι οποίοι δεν θα επαναλάβουν στιγμή το ίδιο χτύπημα, όσο και αν νομίζεις πως σε έχουν ρίξει στα σχοινιά και σε χτυπάνε ασυναίσθητα.

Η όποια αδυναμία, συνεπώς, του άλμπουμ, δεν εντοπίζεται στην έλλειψη ενδιαφερόντων ιδεών. Συνθέσεις όπως το καταιγιστικό "A Lie That Makes Life Bearable", ή το εκπληκτικό και μεγαλεπήβολο επτάλεπτο φινάλε με την ομότιτλη σύνθεση, οριοθετούν το εύρος που καταλαμβάνει ο δίσκος. Οι Cruelty, παρουσιάζουν την πιο ολοκληρωμένη τους προσπάθεια, της οποίας όμως η πληρότητα πιθανώς να μπορούσε να είχε επιτευχθεί και με αυστηρότερη διαλογή τραγουδιών. Φαινομενικά δεν υφίστανται οι συνθέσεις που ηχούν παράταιρες, αλλά πολλές πανομοιότυπες δομές δημιουργούν μια γενικότερη αίσθηση προβλεψιμότητας από ένα σημείο και μετά. Παρόλα αυτά, τα κιθαριστικά τερτίπια αλά Integrity (αυτό το solo) του "Spiritual War" ή ο απόλυτος ορυμαγδός του σχεδόν tech-death metal "Dead Culture" και του, συγκριτικά πιο ευθέως και κλασικού hardcore του "If There Is A God, He Does Not Believe In Me", υπενθυμίζουν με κάθε ακρόαση πως η ορμή των Cruelty δεν δύναται να αμφισβητηθεί.

Οι Βρετανοί, τιμούν επάξια σχεδόν κάθε πτυχή και εποχή της hardcore γενεαλογίας, κυκλοφορώντας ένα ντεμπούτο ικανό να ξεχωρίσει μες την τρέχουσα χρονιά. Διαθέτουν τα εχέγγυα ώστε να μπορέσουν να εξελιχθούν περαιτέρω, ενώ την ίδια στιγμή ηχούν ιδανικά στοχευμένοι, οργισμένοι και προσανατολισμένοι προς τη μετάδοση της επιθυμητής ατμόσφαιρας. Εφορμούν με πάθος και αποφασιστικότητα, έχοντας επίγνωση των τεχνικών τους δυνατοτήτων τις οποίες αξιοποιούν κατά το δοκούν. Είτε εντυπωσιαστείς είτε όχι, είναι σίγουρο πως θα βρεις στο έπακρο όσα αναζητάς από αυτό το ξεχωριστό και αρμονικό μες την παράνοιά του, ιδίωμα εκεί όπου είναι αυτοί και δεν υπάρχει Θεός, αλλά σίγουρα σωτηρία.

Youtube
Bandcamp