Aara

Triade I: Eos

Debemur Morti (2021)
Από τον Άλκη Κοροβέση, 21/04/2021
Black metal δισκaara με εξαιρετική ατμοσφαιρική επένδυση
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Τρίτος full length δίσκος από το ατμοσφαιρικό extreme σχήμα μέσα σε δύο χρόνια. Οι Aara έχουν καταφέρει σε ελάχιστο πραγματικά χρονικό διάστημα να γίνουν ένα από τα ταχύτερα ανερχόμενα συγκροτήματα του black metal.Έτσι, μόλις έναν χρόνο μετά το "En Ergo Einai", οι Ελβετοί κυκλοφορούν το "Triade I: Eos" και μας βρίσκουν εκεί ακριβώς που μας άφησαν με το "Telos". Στο πάτωμα με το σαγόνι ορθάνοιχτο.

Το "Triade I: Eos" αποτελεί ουσιαστικά την αρχή μιας τριλογίας εμπνευσμένης από την γοτθική νουβέλα του 1820 από τον Charles Robert Maturin με τίτλο "Melmoth The Wanderer". Αν συνδυάσει κανείς την ποιότητα που διακατέχει τις κυκλοφορίες των Ελβετών με την ξαφνική τους εμφάνιση πριν μερικά χρόνια, η ταύτιση τους με τον πρωταγωνιστή και τις κολασμένες πράξεις του δεν φαντάζει πια και τόσο παράλογη.

Οι όποιες αλλαγές και διαφοροποιήσεις είναι μηδαμινές, αλλά ο ουσιαστικός κίνδυνος για τους Aara ήταν οι συνθέσεις του να αποτελούν τα απομεινάρια του περσινού άλμπουμ. Αρκετά εύλογα θα έλεγα. Ωστόσο, καταφέρνουν και ξεπερνούν με ευκολία αυτή την σκέψη με το που ξεκινάει το "Fathum". Τέρμα μελωδικό, πορωτικό black metal, με μπόλικη ατμόσφαιρα και διακριτική baroque αισθητική. Το παράδοξο της υπόθεσης - αν θεωρήσουμε, τελικά, το "Triade I: Eos" ως (ηχητική) συνέχεια του "En Ergo Einai" - είναι πως η διάρκειά του πρώτου υπερτερεί κατά σχεδόν δέκα λεπτά. Δέκα ποιοτικά λεπτά είναι η αλήθεια. Τα ¾ της ώρας που διαρκεί ο δίσκος κυλούν αβίαστα και ιδιαίτερα ευχάριστα και είναι γεγονός πως σε ρουφάνε μέσα στη μαυρίλα του.

Περήφανοι οπαδοί του ορθόδοξου black metal, οι Ελβετοί δείχνουν ικανοί να κεντρίσουν το ενδιαφέρον σε έναν χώρο, όπου υπάρχει ακόμα πολύ ψωμί, χωρίς να κάνουν ρηξικέλευθες κινήσεις. Δεν είναι αυτοσκοπός τους να πάνε το ιδίωμα ένα βήμα παραπέρα ηχητικά, αλλά μπορούν εύκολα διευρύνουν τον κύκλο των οπαδών του. Το "Triade I: Eos" είναι μια εξαιρετική στιγμή στον ακραίο ήχο του 2021 και ως τέτοιο θα (πρέπει να) μνημονεύεται και τα χρόνια που έρχονται. Σαφώς, θα αποτελεί την μπάρα πάνω από την οποία οφείλουν να περάσουν στο μέλλον, και παρά την ποιότητα του άλμπουμ, τολμώ να πω πως πιστεύω ότι θα το καταφέρουν σύντομα.

Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET