Various Tapes: Vol. 2

Μόδες, μουσικές μόδες και μπλα μπλα... Τα είπαμε στην αρχή του προηγούμενου Various Tapes, μην τα ξανά λέμε, όμως με αυτά και με τα άλλα φτάσαμε το 1/3 και περάσαμε το πρώτο τέταρτο και αυτής της μουσικής χρονιάς.

Υπήρχαν σκέψεις να γίνει μια σούμα για κάποιο σημαντικό κομμάτι της μουσικής βιομηχανίας όπως το «οι δίσκοι που μάζεψαν τις καλύτερες κριτικές μέχρι στιγμής εν συγκρίση με αυτούς που πούλησαν περισσότερο», όμως αφενός είναι νωρίς αφετέρου δεν νομίζω να νοιάζεστε και πολύ (τον παράγοντα πως βαριέμαι να ψάξω τον βγάζουμε έξω, δεν κάνουμε τέτοια εμείς εδώ). Γιαυτό τον λόγο λοιπόν επέλεξα να σας χορτάσω το μάτι διαλέγοντας τα μουσικά video που μου έκαναν εντύπωση μέχρι στιγμής.

Αναμφισβήτητα τα τελευταία χρόνια βλέπουμε όμορφα πράγματα στο συγκεκριμένο κομμάτι. Βλέπεις η χρήση νέων μέσων μόνο θετικά μπορεί να επηρεάσει τον συγκεκριμένο τομέα. Βέβαια όλο και περισσότεροι καλλιτέχνες βλέπουν την δημιουργία videoclip ως πάτημα στο κάτι παραπάνω. Ίσως μπορούν να αποτυπώσουν καλύτερα το έργο τους έτσι ή ακόμα είναι και μια ευκαιρία να γίνουν γνωστοί. Όπως και να έχει αυτή η ιδιαίτερη σχέση που έχει δημιουργηθεί μόνο οφέλη μπορεί να αποφέρει προς όλες τις κατευθύνσεις, είτε μιλάμε για μουσικούς, είτε για το κοινό, αλλά και γενικότερα την τέχνη.

Ανοίγοντας τα bookmark μου, να τα 10 που επέλεξα (Knife και Sigur Ros έμειναν έξω, είναι εκτός συναγωνισμού, όπως και του Bonobo δια χειρός Cyriak που υπάρχει παρακάτω):

---

Grizzly Bear - "Gun-Shy" (Dir. Kris Moyes)

Ένας από τους επιτυχημένους δημιουργούς μουσικών video δίνει σε μια από τις πιο πρωτοποριακές «indie» μπάντες την αρτισίκ άβολη στιγμή της χρονιάς. Το βλέπεις, μένεις αποσβολωμένος και δεν το ακουμπάς πάλι. Το πόσο ταιριάζει στο ύφος των Grizzly Bear δεν πιστεύω να σηκώνει συζήτηση, ανέκαθεν τα κλιπάκια τους έσταζαν καλλιτεχνική ψυχεδέλεια.

---

ON AN ON - "The Hunter" (Dir. Isaac Gale & Dan Huiting)

Ώπα, ώπα παιδιά! Λάθος συγκρότημα, λάθος είδος. Mutαρε το τραγούδι, διάλεξε κάποιο metal τραγούδι της αρεσκείας σου, χώστο να παίζει στο background και λύθηκε το πρόβλημα, όλα μια χαρά τώρα!

---

SBTRKT - "Trials Of The Past" (Dir. Ross Anderson)

Human androids, ρεκτιφιέ με κανονικότατη σφαγή και τατααά μια sci-fi ομορφιά! Έτσι από το πουθενά για να μας θυμίσει την προ διετίας δισκάρα του SBTRKT και να μας ξανακολήσει το "Trials Of The Past" λες και το ακούμε πρώτη φορά.

---

Tyler, The Creator - "IFHY" (Dir. Wolf Haley)

Είναι ένας από τους λίγους που δείχνουν πως το glam rap έχει κάτι να πει. Και τα δύο videoclip που έχουν κυκλοφορήσει από το "Wolf" είναι τρομερά, αυτό του "IFHY" όμως είναι ένα pop πορτρέτο υπερρεαλισμού που δεν έχουμε ξαναδεί!

---

Tame Impala - "Mind Mischief" (Dir. David Wilson)

Δώστε στην νέα γενιά μια από τις κορυφαίες ψυχεδελιές του 2012 όπως της αρμόζει. Μια φαντασίωση που πάνω κάτω όλοι είχαμε στην παιδική μας ηλικία. Ο ίδιος ο σκηνοθέτης το χαρακτηρίζει ως «cosmic sexual exploration».

---

Kvelertak - "Bruane Brenn" (Dir. Stian Kristiansen)

Ήρθε η ώρα να αποκτήσει και το σκανδιναβικό Metal το δικό του αγαπησιάρικο videoclip με πιτσιρίκια! Δεν κατάλαβα, τα East Coast hip hop είναι καλύτερα;

---

Django Django - "WOR" (Dir. Jim Demuth)

Δεν γίνεται το top κιθαρίστικο κομμάτι που ακούστηκε στο νησί το 2012 να μην είχε ένα αντάξιο cool video. Οι Django Django ενθουσιασμένοι από τους Ινδούς καβαλάριδες του γύρου του θανάτου ζήτησαν από το noisey όταν αποφασίσει να ταξιδέψει πάλι προς εκείνα τα μέρη να ράψει ένα filmάκι και αυτοί με την σειρά τους δεν τους χάλασαν το χατίρι.

---

Captain Murphy - "The Killing Joke" (Dir. ?)

Πρώτον, ο Captain Murphy είναι το rap alter ego του Flying Lotus (ένα από τα μεγαλύτερα μοντέρνα μουσικά μυαλά, να δω πόσες φορές θα το φωνάξω ακόμα). Κατά δεύτερον «This was a fan made video so good I had to make it official». Τελικώς, ναι αυτό είναι ένα σωστό video για τον Captain Murphy, καλά τα πολύχρωμα visuals αλλά αυτό είναι ψαγμένο, σκοτεινό και ταιριάζει γάντι στο "The Killing Joke".

---

Passion Pit - "Cry Like A Ghost" (Dir. Daniels)

Το μοντάζ της χρονιάς. Τέλεια εναλλαγή σκηνικών και ακόμα μια καλοφτιαγμένη προώθηση για την παρέα του Michael Angelakos που από ότι φαίνεται πουλάει στο Merica.

---

Ty Segall - "Thank God For Sinners" (Dir. Matt Yoka)

Φανταστείτε να γύριζε ο Ty Segall video για κάθε νέο τραγούδι που βγάζει. Εεε, σκεφτείτε να ήταν όλα σε αυτό το στυλ! Θα γέμιζε ο κόσμος άβολα γυρίσματα.

Χαίρομαι που σας άρεσαν (τουλάχιστον ένα), παρακάτω έχω λίγους δίσκους που μου τράβηξαν την προσοχή τον τελευταίο μήνα οι οποίοι στην πορεία για τα reviews έχασαν τον δρόμο:

---

The Voodootricks - Πρώτη Αναπνοή, Αυτή Είναι Η Αθήνα (self-released)

Η Αθήνα παρακμάζει! Οι ευθείς αιχμηρές ρίμες κουμπώνουν στο πανέμορφο μπέρδεμα με samples από funk και oldies, τα τραγούδια εκτοξεύονται και παίρνουν ζωντάνια του δρόμου! Αυτή η ζωντάνια είναι που αποδεικνύει πως πραγματικά νιώθουν αυτό που κάνουν! Καλοφτιαγμένος δίσκος που μιλά στην καρδιά της πραγματικότητας των καιρών! Στο είδος του; Από τα καλύτερα για φέτος εντός των συνόρων! Δεν με πιστεύεις; Ακου! Η συνεργασία με Νικήτα Κλιντ απλά τεράστια.

---

Bonobo - North Borders (Ninja Tune)

O Bonobo σε άλλο level! Ο Bonobo σε μεγάλα κέφια! Ο Bonobo μοντέρνος! Από πολυπλοκότητα σε άλλου επιπέδου downtempo και από κει στα βάθη της underground αγγλικής (uk garage δηλαδή) μέχρι trip-hop! Κανονικά θα έπρεπε να αφιερωθεί ολάκαιρο review, όμως βλέπεις λόγο του μεγάλου φόρτου κυκλοφοριών χάθηκε ολίγον η μπάλα. Του ζητώ ταπεινά συγγνώμη (δεν πειράζει τέκνον μου) και υποκλίνομαι για μια ακόμη φορά στον άνθρωπο που κάποτε μπόρεσε και αποτύπωσε τόσο όμορφα την φύση σε ηλεκτρονικές φόρμες!

---

Atu - Pictures On Silence (self-released)

Post-dubstep! Πόσο αναμενόμενη ταμπέλα, παρόλα αυτά πόσο λατρευτή. Οι καλλιτέχνες που την πλαισιώνουν πάμπολοι! Ηλικίες κυρίως νεαρές. Που θα τους βρείς να προωθούνται; Στα πιο χιπστερο-ηλεκτρονικά blog! Είναι μια είδους έκρηξη μπορείς να πεις. Πόσοι θα ξεφύγουν για το κάτι παραπάνω; Άγνωστο αλλά σίγουρα λίγοι! Το "Picture On Silence" ξεχωρίζει από τον σωρό και ο νέος από το Μαλάουι (τα έσοδα από τα downloads θα δωθούν για φιλανθρωπικούς σκοπούς) δείχνει να το κατέχει. Στο "Way I Feel" samplάρει Toro Y Moi; Λατρεία!

---

A Hawk And A Hacksaw - You Have Already Gone To The Other World (Lm Dupli-Cation)

Οι A Hawk and a Hacksaw στον 6ο δίσκο τους φιλοτεχνούν balkan μουσική για άτομα που δεν τους αρέσει η balkan και μάλιστα δίχως ανάλαφρο τρόπο που χαϊδεύει αυτιά (το έπιασες;). Το folk ντουέντο από το New Mexico (drummer των μεγάλων Neutral Milk Hotel και η γυναίκα του) με επιρροές από όλο τον κόσμο στον τελευταίο δίσκο του μας παραδίδει την Ανατολικό-Ευρωπαϊκή παράδοση μέσα από τον σοσιαλιστικό σουρεαλισμό του Αρμενιο-Γεωργιανού σκηνοθέτη Sergei Parajanov.

---

Julian Lynch - Lines (Underwater Peoples)

Τον κύριο Lynch τον έχω σε παρακολούθηση (όχι και πολύ στενή) από την εποχή του δεύτερου πανέμορφου δίσκου του "Mare". Σαν την folk του δύσκολα θα βρείς αλλού! Είναι πολλά τα πτυχία βλέπεις, είναι πολλές οι μουσικές σπουδες. Βέβαια υπάρχει ένα πρόβλημα, από την "Mare" και μετά εποχή κάπως σαν να δυσκολεύει, λες και χάνει τις παράξενες πινελιές και χάνεται στις ενορχηστρώσεις. Με τραγούδια σαν του "Lines" δύσκολα θα δεθείς, παρόλα αυτά δεν γίνεται να μην θαυμάσεις την τεχνική τους.

---

Αυτά για την ώρα, αλλά πριν κλείσω θα σχολιάσω/αναρωτηθώ κάποια πράγματα που αφορούν τον Κοατσέλα μιας και τα δυο σ/κ που πέρασαν έλαβε χώρα και ήταν ένα από τα πολυσυζητημένα «μουσικά» γεγονότα. Αν δεν ξέρεις (πέφτω απ' το πουφ), το Coachella είναι το μεγαλύτερο φεστιβάλ τεχνών στην Αμερική και τα τελευταία χρόνια πόλος έλξης των πάντων (μέχρι και το live streaming μπουκώνει από τον κόσμο που το παρακολουθεί μέσω internet). Και ας πούμε την αλήθεια, ποιός δεν ήθελε έστω και μια φορά να πάει σε κάτι τέτοιο;



Καθώς χάζευα λοιπόν στα ιντερνετς και περίμενα να δω ζωντανά τους Stone Roses (τελικά να δίνουν πόνο και να μην κουνιέται φύλλο από κάτω), η επίσημη σελίδα του Κοατσέλα στο facebook μας τροφοδότησε με το παρακάτω video...

...ε τα γνωστά σκέφτηκα και εγώ όπως: κοίτα που το έχουν φτάσει το θέμα «φεστιβάλ»/δεν θα δούμε ποτέ τέτοια δω πέρα/ναι αλλά ούτε το ένα δέκατο δεν πάει για να ακούσει μουσική/μαζοποίηση των καλλιτεχνών και υποβάθμιση της δουλειάς τους, και άλλες τέτοιες μαλακίες...

...έλα, εντάξει τώρα ας μην λέμε βλακείες. Ρε πάτε καλά;! Φαντάσου να είσαι στην σκηνή που παίζουν οι Dropkick Murphys και να σου σκάσει δίπλα η παραπάνω. Εντάξει, εντάξει το χοντραίνω, άντε να μην πήγε στους DM, μέχρι τους Ghost θα σου ερχόταν πάντως.

Τα λέμε την επομένη!