Monovine, Reversed Code @ To Meros, Πάτρα 15/02/19

Ένα live επιθετικό και γρήγορο σαν "one line sketch" έλαβε χώρα στην πόλη που πριν λίγα χρόνια χαρακτήριζαν το Seattle της εγχώριας μουσικής σκηνής. Είναι γνωστό πως πολλά live στην Πάτρα έχουν χαμηλή προσέλευση λόγω των ποικίλων ακουσμάτων των κατοίκων της, όχι όμως στην περίπτωση των Monovine που επέστρεψαν στον τόπο καταγωγής τους, παρουσίασαν τον καινούργιο τους δίσκο και αγαπήθηκαν ξανά από το κοινό.

Δημιουργήθηκαν μέσα σε μαθητικά δωμάτια, έκαναν πρόβα για το πρώτο τους live χωρίς φυσικά όργανα στα σκαλάκια μιας πολυκατοικίας και νομίζω πως ξέρουν πολύ καλά τι σημαίνει DIY μπάντα, γι΄αυτό και ταίριαξαν με τους Reversed Code που άνοιξαν τη συναυλία.

Από τα live στη Φοιτητική Εστία των Πατρών δημιουργούνται DIY heavy punk συγκροτήματα όλο ψυχή. Οι Reversed Code με εφόδια δύο κιθάρες, ένα μπάσο, μια άγουρη φωνή και αξιοπρεπέστατα τύμπανα έβαλαν στις απλές τους συνθέσεις οργή, θυμό και punk rock ρυθμό. Ξεκίνησαν με το "Σύνθημα" και το "Ελπίδων Επίλογο", τα οποία θα περιλαμβάνονται στον επερχόμενο δίσκο τους και με την αμεσότητα που τους χαρίζει η punk κουλτούρα διαφώνησαν, εκνευρίστηκαν και μας μετέφεραν τις σκέψεις και τους προβληματισμούς της γενιάς τους. Συνέχισαν, με τα κομμάτια "Θεσμική Αντίρρηση" και "Προχώρα" αλλά έκαναν και μια βίαιη διασκευή στο τραγούδι "Κουκουλοφόρος" του Σπύρου Γραμμένου. Επηρεασμένοι από το ύφος και την ενέργεια των Panx Romana, Bootstroke και Crass εκτέλεσαν το τραγούδι "Διακοπές Στο Χακί" θυμίζοντας μας όλα εκείνα τα punk κομμάτια που μας αρέσουν να ακούμε από την αυτοοργανωμένη μουσική σκηνή.

Αφήνοντας το υποσυνείδητο να κάνει τη δουλειά του πάνω στη μελωδία της μουσικής μετά από λίγο υπήρξε ήπια μετάβαση στο "Your Figure Smells" από τον δίσκο των Monovine, "D.Y.E" που κυκλοφόρησε τον Νοέμβρη του 2018. Πριν, όμως αρχίζουν να μας παρουσιάζουν τη νέα τους δουλειά έπρεπε να θυμίσουν στους παλιότερους και να γνωρίζουν στους νεότερους την κινητήρια δύναμη τους, τον Rat.Messiah. Το περίεργο πλάσμα που μοιάζει με πονηρό αρουραίο ψιθύρισε στον Στράτο (εμπνευστή της μπάντας, κιθάρα, φωνητικά) τη λέξη Monovine και έγινε η αφορμή για να δημιουργηθούν ευκολοχώνευτα grunge τραγούδια όπως το "Telescope" και το "Come Out". Το συγκρότημα των απλών συνθέσεων με συνέπεια στο είδος μουσικής που αγαπούν σε προτρέπουν να επικεντρωθείς στους στίχους των κομματιών τους και να έρθεις αντιμέτωπος με όλα τα "Cliché" σου. Tα αρχικά από το καινούργιο "D.Y.E", σημαίνουν για τον καθένα κάτι διαφορετικό, για τον Ξενοφώντα (μπάσο) σημαίνει "Do You Exist", για τον Στράτο "Do You Evolve" και για το κοινό το βράδυ της Παρασκευής σήμαινε χάσιμο του μυαλού στην '90s αισθητική του "Mellow", ψυχεδελικές ακατέργαστες νότες στο "For A Sun", και punk μελωδίες στο "Ring A Bell". Ο κόσμος από κάτω που λατρεύει τη φασαρία περίμενε να ζεσταθούν τα πρωτόγονα τύμπανα του Σωτήρη για να χτυπηθεί με τους κανόνες της punk-rock στα κομμάτια "Jesus Son", "Lucky Rabbit" και "Away". Φυσικά, ελκυστικά ήταν τα νευρικά φωνητικά ξεσπάσματα του Στράτου ντύνοντας έτσι τη μουσική με μια χροιά που φαίνεται να βγαίνει σε κάθε live μετά μια εσωτερική του αναζήτηση όλο και πιο δυνατή με αποκορύφωμα το κομμάτι "Lazy" που άφησαν για το τέλος.

Ο δίσκος με το χέρι του διαβόλου στο εξώφυλλο απέσπασε θετικές εντυπώσεις και κυκλοφορεί ψηφιακά, αλλά και σε ένα καλοδουλεμένο βινύλιο.