Valor, Heavenblack @ Modu, 13/05/16

Η Παρασκευή και 13 είναι μια ημερομηνία που γενικώς γουστάρουν τα μέταλλα. Κάτι οι ομώνυμες ταινίες τρόμου, κάτι το ότι το ντεμπούτο των Black Sabbath κυκλοφόρησε Παρασκευή και 13, κάτι η γενικότερη περιρρέουσα ατμόσφαιρα της ημέρας που έχει "spooky" άρωμα, είναι επόμενο η συγκεκριμένη μέρα να απολαμβάνει special αντιμετώπισης από τους οπαδούς του heavy metal. Οι Αθηναίοι Valor και οι φίλοι τους Heavenblack, σκέφτηκαν να γιορτάσουν αυτήν τη βραδιά (φοβερό το αφισάκι του event, με τις μορφές του Jason και του Michael Myers) μαζί μας, σε έναν καινούριο χώρο στο Μεταξουργείο, το Μοdu, το οποίο αποδείχτηκε συμπαθέστατο και με σχετικά καλό ήχο, τηρουμένων των συνθηκών και του μικρού μεγέθους του.

Το event ξεκίνησε στις 21.25, μπροστά σε αρκετό κόσμο που ολοένα μαζευόταν, με τους Heavenblack, οι οποίοι μας παρουσίασαν το δικό τους -ακυκλοφόρητο ακόμα- υλικό, συν μία διασκευή στο "Wasted Years" των Iron Maiden, για περίπου μία ώρα. Είχαν αρκετά καλό ήχο, περίσσεια όρεξη και ενθουσιασμό και κατόρθωσαν να ζεστάνουν τον κόσμο, που φαινόταν να γουστάρει. Το στυλ τους είναι ένα mid-tempo μελωδικό heavy metal υβρίδιο, με κάποιες καλές ιδέες στις κιθάρες και υψίσυχνα, κατά κύριο λόγο, φωνητικά. Έχουν κάποια «θέματα», ωστόσο, σε ό,τι αφορά το δέσιμό τους επί σκηνής, αλλά και στην ποικιλία που, κατ’ εμέ, πρέπει να προσθέσουν στις φωνητικές μελωδίες τους, αν θέλουν να κάνουν το κάτι παραπάνω.

Κατά τις 22.40, οι epic/power metallers Valor όρμησαν στην σκηνή με το "Crown Of Evermore", από το πρόσφατο εφταράκι τους, συνεπαίρνοντας τον κόσμο σε ακατάσχετο headbanging, και καπάκι με το "Τhe Answer’s Yonder", ένα από τα ομορφότερα τραγούδια της ελληνικής σκηνής. Οι Valor είναι σε μεγάλα κέφια (μολονότι ο κιθαρίστας τους Βασίλης Κουρκουτάς έπαιζε με μπανταρισμένο πόδι - δεν φάνηκε να τον επηρέασε καθόλου πάντως!), τιμώντας όλη τη δισκογραφία τους, αλλά και παρουσιάζοντάς μας ένα καινούργιο κομμάτι, από την επερχόμενη κυκλοφορία τους, το "Flying Away", στο γνωστό επικό-ανατατικό τους ύφος. Γενικώς, οι Valor, για όσους δεν έχουν ακόμα έρθει σε επαφή με τη μπάντα, είναι ένα σχήμα με τακτική δισκογραφική παρουσία (ένα EP, δύο full length άλμπουμ και ένα εφτάιντσο single), το οποίο έχει αφομοιώσει στον ήχο του συστατικά ιδιαίτερα προσφιλή στο ελληνικό κοινό, όπως είναι η επική ατμόσφαιρα με τους παραμυθένιους στίχους, τα τραχιά old school riffs της αμερικάνικης, κυρίως, σχολής (βλ. Omen, Jag Panzer, Manilla Road), στα οποία χωρούν και «συμφωνικά» στοιχεία (τύπου παλιών Virgin Steele), αλλά και μελωδικά κιθαριστικά solo.

Το club είχε αρκετό κόσμο (γύρω στα εκατό άτομα), με αρκετές γνωστές - άγνωστες μούρες της ελληνικής power metal σκηνής, να δίνουν το «παρών» και να τραγουδούν δυνατά τα ρεφρέν των Valor (μεγάλος χαμός στα "Witch’s Tear", "Dragon’s Blood", "V.A.L.I.S.", "Follow Me" και στην κλασική διασκευή στο "The King" των Accept), ενώ ο Βαγγέλης Κρούσκας (φωνητικά) είχε να πει από μικροφώνου μια καλή κουβέντα για όλους, συντελώντας στη δημιουργία μιας ζεστής, οικογενειακής και αυθεντικά underground ατμόσφαιρας. Είχαν δυστυχώς, κάποια προβλήματα με τον ήχο (τα πλήκτρα σε κάποια σημεία ήταν υπερβολικά ψηλά), ωστόσο ήταν και πάλι extra απολαυστικοί, παθιασμένοι και τα κομμάτια τους ακούστηκαν, ως συνήθως, πιο ωμά και βαρβαρικά επί σκηνής.

Έπειτα από ένα πλήρες σετ δεκαεπτά τραγουδιών και υπό τους κανονιοβολισμούς του "On The Final Day", oι Valor αποχώρησαν από τη σκηνή με το ζεστό χειροκρότημα του κόσμου, αλλά και τη μόνιμη προτροπή να παίζουν ζωντανά συχνότερα!