Belphegor, Obduktion, Count Your Days @ AN Club, 23/10/10

Οι Belphegor, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, ανήκουν στη κατηγορία των «ξεροκέφαλων» group με την καλή έννοια - υποννοώντας όλες εκείνες τις μπάντες που ακολουθούν την πεπατημένη, δίχως να πέφτουν σε ποιότητα, όσον αφορά τη μεγαλύτερη μερίδα της δισκογραφίας τους. Ξέρεις τι ακριβώς πρόκειται να ακούσεις από τους Belphegor, ξέρεις πως αυτό που παίζουν το κάνουν καλά, καθώς κι ότι τους ακολουθεί ανά τα χρόνια ένα αυστηρά συγκεκριμένο ακροατήριο...

Πρώτο εναρκτήριο σχήμα της βραδιάς αποτέλεσαν οι Count Your Days και δίχως κανένα ίχνος υπερβολής οφείλω να ομολογήσω πως κέρδισαν έναν επιπλέον ακροατή με αυτή τους την εμφάνιση - αν όχι περισσότερους. Πέραν του πραγματικά άψογου ήχου (ουσιώδες στοιχείο κλειδί που βοηθά στην ανάδειξη των συνθέσεων), προσωπικά έμεινα άναυδος με το πόσο καλοπροβαρισμένοι φάνηκαν, την άρτια σκηνική παρουσία και τις αρκούντως καλογραμμένες συνθέσεις, με τελικό κερασάκι στην τούρτα να μένουν τα φωνητικά που ήταν απλά τέλεια, δεδομένου του ύφους του υλικού που παρουσίασαν. Τα παιδιά κυμαίνονται στον ήχο του αμερικανικού death metal σε γενικές γραμμές και το έκπληκτο της υπόθεσης βρίσκεται στο ότι δεν είχε καν τύχει να ακούσω το όνομά τους στο παρελθόν. Εξαίρετη μπάντα με αξιώσεις, κατ' εμέ, τσεκάρετέ τους οπωσδήποτε με την πρώτη ευκαιρία.

Δεύτερο opening act της βραδιάς ήταν οι γνωστοί στους όποιους κύκλους death metallers Obduktion, οι οποίοι, για να είμαι ειλικρινής, ποτέ δεν κατάφεραν να με συγκινήσουν όσον αφορά το συνθετικό κομμάτι. Δεν αντιλέγω για το ότι καλοπροβαρισμένοι, ούτε αμφισβητώ το όποιο ενδιαφέρον στη διασκευή του "Conquer All" των Behemoth, αλλά όπως συνέβη και τις προηγούμενες φορές, έτσι κι εκείνο το βράδυ δεν κατάφεραν να με συγκινήσουν. Συγγνώμη παίδες.

Η ώρα είχε μόλις περάσει τις 11 όταν οι Belphegor ανέβηκαν επί σκηνής, βαμμένοι με αίμα (ή την ανάλογη μπογιά, για την ακρίβεια), χάριν της όλης σκηνικής παρουσίας που συνοδευόταν από δυο πανώ που κοσμούσαν τα δύο άκρα της σκηνής, καθώς και το ομολογουμένως στιβαρό τους στήσιμο, πτυχή που σε σημεία έμοιαζε υπέρ του δέοντος προβαρισμένη. Είναι αλήθεια πως αρχικά ενοχλήθηκα από τις όποιες προμελετημένες κινήσεις, αλλά η αλήθεια είναι ότι καθ' όσο περνούσε η ώρα οι εντυπώσεις μου ολοένα και βελτιώνονταν, μαζί με τον ήχο από τα ηχεία του club. Οι Belphegor σου δίνουν την εντύπωση ενός «επαγγελματία» που όμως δε χάνει σε επικοινωνία και συναίσθημα, καθώς ανάμεσα στις επιβλητικές δηλώσεις του mainman Hel Lennart παρεμβάλλονταν μικρά αυθόρμητα αστεία, καθώς κι ένας σύντομος διάλογος με έναν Αυστριακό (;) οπαδό που έτυχε να παραυρεθεί στο live, γενόμενα που έδωσαν έναν ευχάριστο τόνο σε αρκετές στιγμές του set.

Η διάρκεια της εμφάνισης κράτησε κάτι παραπάνω από μια ώρα -αναμενόμενο, αν αναλογιστεί κανείς τις ταχύτητες των κομματιών-, με την όλη ροή να μοιάζει ιδανική, σε σημείο που δεν καταλάβαινες για πότε περνούσε η ώρα. Οι αντιδράσεις, από την άλλη, ήταν ιδιαίτερα θερμές ανάμεσα στα κομμάτια, με τον λιγοστό κόσμο να δείχνει κατευχαριστημένος από το όλο αποτέλεσμα, επιδιδόμενος στο άθλημα του headbanging. Εδώ, θίξαμε το θέμα του λιγοστού κόσμου και σκόπιμα μάλιστα, για να επιστρέψουμε στο αντικείμενο του προλόγου, αν και πιστεύω πως μεγάλη βαρύτητα στην προσέλευση δεν έπαιξε τόσο το γεγονός ότι τα συγκεκριμένα μουσικά ακούσματα έχουν μικρή μάζα ακροατηρίου, όσο το ότι την προηγούμενη μέρα διεξήχθη στο 7 Sins η εμφάνιση των Mayhem, γεγονός που σίγουρα στέρησε αρκετούς παρευρισκόμενους. Όλως περιέργως, πάντως, στο χώρο παρατηρήθηκαν και πολλά άτομα ιδιαίτερα νεαρά σε ηλικία, φαινόμενο που δείχνει πως μια νέα γενιά έχει αρχίσει τα πρώτα της βήματα από νωρίς σε τέτοια ακούσματα, με την όποια ανανέωση του ακροατηρίου να μοιάζει εμφανής σε σταθερούς ρυθμούς.

Εν κατακλείδι, θα μπορούσα να κλείσω με την κλασσική πλέον ατάκα «ένα τίμιο live από τέσσερις τίμιους μουσικούς», αλλά δε θα επιθυμούσα να ακουστώ τόσο τετριμμένος. Από την άλλη, όμως, πιστεύω πως δεν έλειπε τίποτα από την όλη εμφάνιση. Το setlist ήταν αρκούντως ικανοποιητικό, το παίξιμο του group απόλυτα δεμένο, σε βαθμό που έμοιαζαν ωσάν μηχανές, με τη στάση τους να παραμένει μέχρι το τελευταίο λεπτό άψογη προς τον κόσμο που τους τίμησε. Χαρακτηριστικά, θυμάμαι τον Hel Lennart να έχει απομείνει μόνος στη σκηνή και να μοιράζει μια χούφτα πένες στον κόσμο, φανερά ευχαριστημένος από το αποτέλεσμα της βραδιάς - κι εδώ ίσως να πείτε πως κολλάω πολύ σε λεπτομέρειες, αλλά κάπου αρχίζω να κουράζομαι από το προσποιητό kvlt attitude πάμπολλων συναδέλφων τους. Υπάρχουν στιγμές που σκέφτομαι πως αυτό που έχει πραγματικά σημασία δεν είναι τίποτε άλλο πέρα από την ίδια τη μουσική και οι Belphegor εκείνο το βράδυ μου έδωσαν την εντύπωση τεσσάρων μουσικών που σέβονται το έργο τους και τον κόσμο που τους ακολουθεί. Απλά κι όμορφα.

Belphegor setlist:

Belphegor - Hell's Ambassador
Bleeding Salvation
Seyn Todt In Schwartz
Stigma Diabolicum
Walpurgis Rites
Veneratio Diaboli - I Am Sin
Pest & Terror
Lucifer Incestus
Justine: Soaked In Blood
Bondage Goat Zombie
-------------------------------------
Swarm Of Rats

Γιάννης Καγκελάρης