Grim Reaper, Dream Weaver, Bloodstained @ Underworld
Από τον Θοδωρή Μηνιάτη, 21/04/2006 @ 07:50
15/04/06, Underworld Club, Αθήνα
Είναι πολλές οι φορές που ακούγοντας ένα album ξυπνάνε μέσα σου πρωτόγνωρα συναισθήματα. Είναι πολλές οι φορές που στο άκουσμα κάποιων τραγουδιών θέλεις να σηκωθείς και να φωνάζεις ή να πανηγυρίζεις για το τελικό αποτέλεσμα. Διάμεσου των ετών κάποια συγκροτήματα έχουν καταφέρει να ταράξουν τη μεταλλική κοινωνία, δυστυχώς όμως δεν είχαν την ανάδειξη που θα τους άξιζε. Οι Grim Reaper ανήκουν σ' αυτή την κατηγορία. Από το 1984 μέχρι το 1987 δημιούργησαν και κυκλοφόρησαν 3 δίσκους - διαμάντια που έχουν αφήσει ανεξίτηλο το σημάδι τους στο μεταλλικό χρονοντούλαπο και έχουν προκαλέσει ατελείωτες μουσικές ονειρώξεις στους οπαδούς.
Η είδηση αρχικά της επανασύνδεσης αλλά και έπειτα της συναυλίας τους στη χώρα μας ήταν σίγουρα δύο γεγονότα που δε μπορούν να περάσουν απαρατήρητα. Τα συναισθήματα ανάμικτα. Από τη μια χαρά, από την άλλη όμως η διαρκής μόδα των επανασυνδέσεων δε λειτουργεί πάντα θετικά. Παρόλα αυτά ευκαιρία σαν αυτή δεν ξέρεις πότε θα ξανάρθει όποτε δεν είναι δυνατόν να την αφήσεις ανεκμετάλλευτη. Πόσο μάλλον όταν το billing ολοκληρώνουν δύο από τις καλύτερες μπάντες του ελληνικού χώρου. Η επίσημη ώρα έναρξης ήταν 20:00. Για άλλη μια φορά όμως το live είχε καθυστέρηση. Ο κόσμος ήταν σχετικά λιγοστός, αλλά ίσως κατά πρώτον λόγω του ονόματος του group αλλά και κατά δεύτερον του έτους επίσκεψης στη χώρα μας ήταν ικανοποιητικός και σίγουρα διψασμένος για το τελικό αποτέλεσμα.
Στη σκηνή του club ανέβηκαν πρώτοι οι πολλά υποσχόμενοι Bloodstained. Με ήδη έναν πολύ καλό δίσκο αλλά και αρκετά live που έχουν αποσπάσει πολύ θετικές κριτικές στις βαλίτσες τους, εμφανίστηκαν για να αποδείξουν ότι δεν έχουν κάνει τυχαία μια δυναμική μουσική είσοδο. Στα περίπου 35 λεπτά έπαιξαν κομμάτια από τον πρώτο τους δίσκο αλλά και 5 από την επερχόμενη δουλειά τους, αποδεικνύοντας ότι έχουν βάλει αξιόλογα θεμέλια για να κάνουν μια σταθερή πορεία. Με αρκετά δεμένο rhythm section όλα τα κομμάτια τους αποδόθηκαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Δυστυχώς όμως ο ήχος που είχαν δεν ήταν καλός με αποτέλεσμα να μη φανούν οι πραγματικές τους δυνατότητες. Η θέληση τους για καλή απόδοση επισκιάστηκε από τον κακό ήχο. Το συγκρότημα κέρδισε άξια το χειροκρότημα όλων αλλά είναι σίγουρο ότι όλοι θα περίμεναν κάτι καλύτερο. Δεν πειράζει όμως. Η μπάντα έχει και δυνατότητες και μέλλον. Θα έρθει η στιγμή που θα την απολαύσουμε πραγματικά επί σκηνής.
Μετά από μια μικρή διακοπή στη σκηνή ανέβηκαν οι παλιότεροι Dream Weaver οι οποίοι είναι πολύ αρεστοί στο ελληνικό κοινό. Από την πρώτη στιγμή κατάφεραν να το ζεστάνουν παίζοντας αγαπημένα του κομμάτια. Δυστυχώς ο ήχος συνέχιζε να μην είναι καλός κρύβοντας και από αυτή τη μπάντα τις πραγματικές της δυνατότητες. Ο κόσμος έκανε ότι μπορούσε για να τους συμπαρασταθεί αλλά δεν ήταν αρκετό. Ο κακός ήχος έκανε την εμφάνιση τους κάπως υποτονική. Στα 45 περίπου λεπτά που διήρκεσε το set του, το συγκρότημα, το οποίο έχει στις τάξεις του πια νέο drummer, έκανε ότι μπορούσε για να διασκεδάσει τον κόσμο ο οποίος είχε πια αυξηθεί καλύπτοντας τα 3/4 του club. Αποχώρησαν και αυτοί καταχειροκροτούμενοι μεν, δίνοντας μας βέβαια την πεποίθηση ότι μελλοντικά μπορούμε να απολαύσουμε και αυτούς με καλύτερο ήχο.
Η ώρα είχε ήδη πάει 22:30. Οι ετοιμασίες για την εμφάνιση των Grim Reaper μόλις είχαν ξεκινήσει. Σε λίγο θα ξετυλιγόταν μπροστά μας η μουσική ιστορία ενός από τα καλύτερα συγκροτήματα της δεύτερης περιόδου του New Wave Of British Heavy Metal. Ο κόσμος φαινόταν αρκετά ανυπόμονος. Θετικό στοιχείο ήταν το γεγονός ότι υπήρχαν σχετικά μικρές ηλικίες κοντά στη σκηνή, κάτι που αποδεικνύει ότι οι νέες γενιές βουτάνε βαθιά στο παρελθόν. Κατά τις 22:50 έκαναν την εμφάνιση τους στη σκηνή τα μέλη των Grim Reaper. Εξέχουσα μορφή ο frontman Steve Grimmett ο οποίος ήταν αρκετά μεγαλύτερος και βαρύτερος σχετικά με το πως ήταν αποτυπωμένος στα albums τους.
Μετά από ένα μικρό τεχνικό πρόβλημα το πάρτι άρχισε: "Rock You To Hell"! Τι καλύτερο ξεκίνημα!!! Η συνέχεια το ίδιο καλή: "Night Of The Vampire". Ο κόσμος ήταν από την πρώτη νότα αρκετά ζεστός και κοντά στη μπάντα. Δυστυχώς όμως τα πρώτα συναισθήματα χαράς για τα κομμάτια διαδέχτηκε μια μικρή απογοήτευση: ο ήχος που συνόδευε τη μπάντα ήταν κακός. Όλα τα όργανα ήταν δυνατά με αποτέλεσμα να υπάρχει ένα μικρό βουητό στο χώρο. Στη συνέχεια ευτυχώς το πρόβλημα ήχου περιορίστηκε αλλά δυστυχώς δεν εξαλείφθηκε. Χωρίς να είναι ενοχλητικό όσο στην αρχή, κάποιοι μικροφωνισμοί χάλασαν την ακουστική εικόνα της μπάντας. Ο Grimmett ευτυχώς μεγαλώνοντας δεν έχασε το μπρίο της φωνής του, ικανοποιώντας το κοινό. Δεν έβγαζε βέβαια τις γνωστές κραυγές του τόσο συχνά αλλά έκανε ότι μπορούσε για να μας θυμίσει το παρελθόν. Ο drummer του group μερικές μέρες πριν έσπασε το χέρι του, κάτι που τον εμπόδισε από το να έχει την απόδοση που θα ήθελε. Παρόλα αυτά, τηρουμένων των αναλογιών, ήταν αρκετά καλός. Οι υπόλοιποι δύο μουσικοί (κιθαρίστας και μπασίστας) πλαισίωναν όσο καλύτερα μπορούσαν τους άλλους δύο, δίνοντας ένα σχετικά καλό αποτέλεσμα.
Δυστυχώς ο κακός ήχος ήταν πάνω από τη θέληση των μελών για ένα καλό live. Γύρω στις 23:40 το συγκρότημα μας ανακοίνωσε ότι θα ακούγαμε το τελευταίο του κομμάτι, κάτι που σίγουρα δυσαρέστησε πολλούς. Ίσως κάποιοι σκέφτηκαν ότι θα έπαιζαν κάποια παραπάνω ακόμα στο encore. Δυστυχώς διαψεύστηκαν. Τελειώνοντας το "See You In Hell", το τελευταίο κομμάτι του set τους, έφυγαν από τη σκηνή αλλά όχι για πολύ μια και ελάχιστα λεπτά αργότερα ξαναβγήκαν δήθεν για encore. Σίγουρα κανείς δεν περίμενε να ξανακούσει το "Rock You To Hell", κομμάτι με το οποίο ξεκίνησαν τη βραδιά, αντί κάποιο άλλο!!! Όσα χρόνια πηγαίνω σε συναυλίες τέτοιο πράγμα δεν έχω ξαναδεί ούτε από ερασιτέχνες!
Είναι πολύ κρίμα να βλέπεις τέτοια εικόνα από groups που έχουν ταράξει τον εσωτερικό σου κόσμο. Δεν ξέρω τι φταίει (ήχος, ατύχημα drummer ή κάτι άλλο) απλά θεωρώ απαράδεκτο όταν μια μπάντα έχει 3 albums, δηλαδή κοντά στα 24 κομμάτια, να παίζει μόνο τα 10 σε διάρκεια περίπου 50 λεπτών με κάπως κακή επιλογή set list. Θεωρώ λίγο άτοπο να παίζει η μπάντα τα "Wasted Love" ή "Rock Me Till I Die" τα οποία πέραν του γεγονότος ότι τα ακούμε live για πρώτη φορά είναι κάπως κατώτερα από κάποια αλλά κομμάτια τους. Εκτός αυτού άντε και τα παίζεις. Ε όχι και encore το πρώτο κομμάτι του set list! Ευτυχώς θα υπάρχει ανεξίτηλη η παρουσία τους μέσω βινυλίων...
Για την ιστορία το πλήρες set list τους ήταν:
Rock You To Hell
Night Of The Vampire
Lust For Freedom
Wrath Of The Reaper
Rock Me Till I Die
Fear No Evil
Dead On Arrival
Matter Of Time
Wasted Love
See You In Hell
Rock You To Hell
Είναι πολλές οι φορές που ακούγοντας ένα album ξυπνάνε μέσα σου πρωτόγνωρα συναισθήματα. Είναι πολλές οι φορές που στο άκουσμα κάποιων τραγουδιών θέλεις να σηκωθείς και να φωνάζεις ή να πανηγυρίζεις για το τελικό αποτέλεσμα. Διάμεσου των ετών κάποια συγκροτήματα έχουν καταφέρει να ταράξουν τη μεταλλική κοινωνία, δυστυχώς όμως δεν είχαν την ανάδειξη που θα τους άξιζε. Οι Grim Reaper ανήκουν σ' αυτή την κατηγορία. Από το 1984 μέχρι το 1987 δημιούργησαν και κυκλοφόρησαν 3 δίσκους - διαμάντια που έχουν αφήσει ανεξίτηλο το σημάδι τους στο μεταλλικό χρονοντούλαπο και έχουν προκαλέσει ατελείωτες μουσικές ονειρώξεις στους οπαδούς.
Η είδηση αρχικά της επανασύνδεσης αλλά και έπειτα της συναυλίας τους στη χώρα μας ήταν σίγουρα δύο γεγονότα που δε μπορούν να περάσουν απαρατήρητα. Τα συναισθήματα ανάμικτα. Από τη μια χαρά, από την άλλη όμως η διαρκής μόδα των επανασυνδέσεων δε λειτουργεί πάντα θετικά. Παρόλα αυτά ευκαιρία σαν αυτή δεν ξέρεις πότε θα ξανάρθει όποτε δεν είναι δυνατόν να την αφήσεις ανεκμετάλλευτη. Πόσο μάλλον όταν το billing ολοκληρώνουν δύο από τις καλύτερες μπάντες του ελληνικού χώρου. Η επίσημη ώρα έναρξης ήταν 20:00. Για άλλη μια φορά όμως το live είχε καθυστέρηση. Ο κόσμος ήταν σχετικά λιγοστός, αλλά ίσως κατά πρώτον λόγω του ονόματος του group αλλά και κατά δεύτερον του έτους επίσκεψης στη χώρα μας ήταν ικανοποιητικός και σίγουρα διψασμένος για το τελικό αποτέλεσμα.
Στη σκηνή του club ανέβηκαν πρώτοι οι πολλά υποσχόμενοι Bloodstained. Με ήδη έναν πολύ καλό δίσκο αλλά και αρκετά live που έχουν αποσπάσει πολύ θετικές κριτικές στις βαλίτσες τους, εμφανίστηκαν για να αποδείξουν ότι δεν έχουν κάνει τυχαία μια δυναμική μουσική είσοδο. Στα περίπου 35 λεπτά έπαιξαν κομμάτια από τον πρώτο τους δίσκο αλλά και 5 από την επερχόμενη δουλειά τους, αποδεικνύοντας ότι έχουν βάλει αξιόλογα θεμέλια για να κάνουν μια σταθερή πορεία. Με αρκετά δεμένο rhythm section όλα τα κομμάτια τους αποδόθηκαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Δυστυχώς όμως ο ήχος που είχαν δεν ήταν καλός με αποτέλεσμα να μη φανούν οι πραγματικές τους δυνατότητες. Η θέληση τους για καλή απόδοση επισκιάστηκε από τον κακό ήχο. Το συγκρότημα κέρδισε άξια το χειροκρότημα όλων αλλά είναι σίγουρο ότι όλοι θα περίμεναν κάτι καλύτερο. Δεν πειράζει όμως. Η μπάντα έχει και δυνατότητες και μέλλον. Θα έρθει η στιγμή που θα την απολαύσουμε πραγματικά επί σκηνής.
Μετά από μια μικρή διακοπή στη σκηνή ανέβηκαν οι παλιότεροι Dream Weaver οι οποίοι είναι πολύ αρεστοί στο ελληνικό κοινό. Από την πρώτη στιγμή κατάφεραν να το ζεστάνουν παίζοντας αγαπημένα του κομμάτια. Δυστυχώς ο ήχος συνέχιζε να μην είναι καλός κρύβοντας και από αυτή τη μπάντα τις πραγματικές της δυνατότητες. Ο κόσμος έκανε ότι μπορούσε για να τους συμπαρασταθεί αλλά δεν ήταν αρκετό. Ο κακός ήχος έκανε την εμφάνιση τους κάπως υποτονική. Στα 45 περίπου λεπτά που διήρκεσε το set του, το συγκρότημα, το οποίο έχει στις τάξεις του πια νέο drummer, έκανε ότι μπορούσε για να διασκεδάσει τον κόσμο ο οποίος είχε πια αυξηθεί καλύπτοντας τα 3/4 του club. Αποχώρησαν και αυτοί καταχειροκροτούμενοι μεν, δίνοντας μας βέβαια την πεποίθηση ότι μελλοντικά μπορούμε να απολαύσουμε και αυτούς με καλύτερο ήχο.
Η ώρα είχε ήδη πάει 22:30. Οι ετοιμασίες για την εμφάνιση των Grim Reaper μόλις είχαν ξεκινήσει. Σε λίγο θα ξετυλιγόταν μπροστά μας η μουσική ιστορία ενός από τα καλύτερα συγκροτήματα της δεύτερης περιόδου του New Wave Of British Heavy Metal. Ο κόσμος φαινόταν αρκετά ανυπόμονος. Θετικό στοιχείο ήταν το γεγονός ότι υπήρχαν σχετικά μικρές ηλικίες κοντά στη σκηνή, κάτι που αποδεικνύει ότι οι νέες γενιές βουτάνε βαθιά στο παρελθόν. Κατά τις 22:50 έκαναν την εμφάνιση τους στη σκηνή τα μέλη των Grim Reaper. Εξέχουσα μορφή ο frontman Steve Grimmett ο οποίος ήταν αρκετά μεγαλύτερος και βαρύτερος σχετικά με το πως ήταν αποτυπωμένος στα albums τους.
Μετά από ένα μικρό τεχνικό πρόβλημα το πάρτι άρχισε: "Rock You To Hell"! Τι καλύτερο ξεκίνημα!!! Η συνέχεια το ίδιο καλή: "Night Of The Vampire". Ο κόσμος ήταν από την πρώτη νότα αρκετά ζεστός και κοντά στη μπάντα. Δυστυχώς όμως τα πρώτα συναισθήματα χαράς για τα κομμάτια διαδέχτηκε μια μικρή απογοήτευση: ο ήχος που συνόδευε τη μπάντα ήταν κακός. Όλα τα όργανα ήταν δυνατά με αποτέλεσμα να υπάρχει ένα μικρό βουητό στο χώρο. Στη συνέχεια ευτυχώς το πρόβλημα ήχου περιορίστηκε αλλά δυστυχώς δεν εξαλείφθηκε. Χωρίς να είναι ενοχλητικό όσο στην αρχή, κάποιοι μικροφωνισμοί χάλασαν την ακουστική εικόνα της μπάντας. Ο Grimmett ευτυχώς μεγαλώνοντας δεν έχασε το μπρίο της φωνής του, ικανοποιώντας το κοινό. Δεν έβγαζε βέβαια τις γνωστές κραυγές του τόσο συχνά αλλά έκανε ότι μπορούσε για να μας θυμίσει το παρελθόν. Ο drummer του group μερικές μέρες πριν έσπασε το χέρι του, κάτι που τον εμπόδισε από το να έχει την απόδοση που θα ήθελε. Παρόλα αυτά, τηρουμένων των αναλογιών, ήταν αρκετά καλός. Οι υπόλοιποι δύο μουσικοί (κιθαρίστας και μπασίστας) πλαισίωναν όσο καλύτερα μπορούσαν τους άλλους δύο, δίνοντας ένα σχετικά καλό αποτέλεσμα.
Δυστυχώς ο κακός ήχος ήταν πάνω από τη θέληση των μελών για ένα καλό live. Γύρω στις 23:40 το συγκρότημα μας ανακοίνωσε ότι θα ακούγαμε το τελευταίο του κομμάτι, κάτι που σίγουρα δυσαρέστησε πολλούς. Ίσως κάποιοι σκέφτηκαν ότι θα έπαιζαν κάποια παραπάνω ακόμα στο encore. Δυστυχώς διαψεύστηκαν. Τελειώνοντας το "See You In Hell", το τελευταίο κομμάτι του set τους, έφυγαν από τη σκηνή αλλά όχι για πολύ μια και ελάχιστα λεπτά αργότερα ξαναβγήκαν δήθεν για encore. Σίγουρα κανείς δεν περίμενε να ξανακούσει το "Rock You To Hell", κομμάτι με το οποίο ξεκίνησαν τη βραδιά, αντί κάποιο άλλο!!! Όσα χρόνια πηγαίνω σε συναυλίες τέτοιο πράγμα δεν έχω ξαναδεί ούτε από ερασιτέχνες!
Είναι πολύ κρίμα να βλέπεις τέτοια εικόνα από groups που έχουν ταράξει τον εσωτερικό σου κόσμο. Δεν ξέρω τι φταίει (ήχος, ατύχημα drummer ή κάτι άλλο) απλά θεωρώ απαράδεκτο όταν μια μπάντα έχει 3 albums, δηλαδή κοντά στα 24 κομμάτια, να παίζει μόνο τα 10 σε διάρκεια περίπου 50 λεπτών με κάπως κακή επιλογή set list. Θεωρώ λίγο άτοπο να παίζει η μπάντα τα "Wasted Love" ή "Rock Me Till I Die" τα οποία πέραν του γεγονότος ότι τα ακούμε live για πρώτη φορά είναι κάπως κατώτερα από κάποια αλλά κομμάτια τους. Εκτός αυτού άντε και τα παίζεις. Ε όχι και encore το πρώτο κομμάτι του set list! Ευτυχώς θα υπάρχει ανεξίτηλη η παρουσία τους μέσω βινυλίων...
Για την ιστορία το πλήρες set list τους ήταν:
Rock You To Hell
Night Of The Vampire
Lust For Freedom
Wrath Of The Reaper
Rock Me Till I Die
Fear No Evil
Dead On Arrival
Matter Of Time
Wasted Love
See You In Hell
Rock You To Hell