Protomartyr: «Υπάρχουν πάρα πολλά δειλά συγκροτήματα εκεί έξω»

Mιλήσαμε με τον Joe Casey, φωνή των σπουδαίων post-punks από το Detroit, λίγο πριν την συναυλιακή επιστροφή τους στην Αθήνα

Από τον Αντώνη Αντωνιάδη, 01/11/2023 @ 17:52

Τα έχουμε ξαναπεί. Οι Protomartyr, από το πρώτο τους άλμπουμ μέχρι σήμερα, δεν έχουν σταματήσει να εξελίσσονται και να μας παραδίδουν σπουδαίες δουλειές. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου πως το "The Agent Intellect" βρέθηκε στη λίστα μας με τους 100 καλύτερους alternative δίσκους των '10s. Ούτε πως το "Formal Growth In The Desert", που κυκλοφόρησε πριν λίγο καιρό, αναδείχθηκε, τον Ιούλιο, “Δίσκος του Μήνα” από την συντακτική μας ομάδα. Εξάλλου, έχουμε καλό γούστο και αυτό βγαίνει προς τα έξω.

Όπως και να έχει, μέσα στο σωρό των post-punk κυκλοφοριών των τελευταίων ετών, οι Protomartyr, χωρίς απαραίτητα να καινοτομούν, ανακαλύπτουν κάθε φορά τρόπους να ακούγονται επίκαιροι, φρέσκοι, και σημαντικοί, κάνοντας σαφείς όλους τους λόγους που σήμερα, δικαίως, θεωρούνται ένας από τους σημαντικότερους πυλώνες αυτού του  ήχου στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Πέντε χρόνια μετά από την  παρθενική τους εμφάνιση επί ελληνικού εδάφους στο Eject Festival του 2018, οι Protomartyr, το Σάββατο 4 Νοεμβρίου, επιστρέφουν στην Αθήνα για την πρώτη τους ζωντανή εμφάνιση σε κλειστό χώρο, κι εμείς δεν θα μπορούσαμε να είμαστε πιο ενθουσιασμένοι γι’ αυτή. Σε αυτό το πλαίσιο, εξασφαλίσαμε μια συνέντευξη με τον Joe Casey στην οποία μιλήσαμε για το νέο τους άλμπουμ, την πανδημία, τις δυσκολίες των περιοδειών, την πολιτική τέχνη, και πολλά άλλα.

Joe, καλησπέρα και συγχαρητήρια για το νέο άλμπουμ. Οι συνεντεύξεις μετά την κυκλοφορία του "Ultimate Success Today" έδιναν την αίσθηση πως αυτό αποτέλεσε το τέλος μιας εποχής για το συγκρότημα. Το "Formal Growth Ιn Τhe Desert" είναι η αρχή του επόμενου κεφαλαίου;

Σίγουρα. Βασικά, λόγω του Covid-19 κάναμε το μεγαλύτερο διάλειμμα που έχουμε κάνει ποτέ μεταξύ δύο άλμπουμ μας. Έτσι, έπρεπε να ανακαλύψουμε ξανά πώς να δημιουργήσουμε έναν δίσκο στο στυλ των Protomartyr. Είναι εύκολο να ξεχνάς.

Το νέο άλμπουμ είναι ένα άλμπουμ πανδημίας; Πώς επηρέασε o Covid-19 τη δημιουργικότητά σας;

Η αλήθεια είναι πως η πανδημία μας ενστάλαξε ίσα μερίδια φόβου και λήθαργου. Η προσπάθεια να βγούμε από αυτή την ψυχική τρύπα που είχαμε μπει, έδωσε πνοή σε πολλά από τα θέματα των τραγουδιών που υπάρχουν στο άλμπουμ. 

Μπορεί τα εξώφυλλα των άλμπουμ να μην έχουν κανένα νόημα, όμως τα τραγούδια μπορούν να τους προσδώσουν

Μιας κι εσύ συνήθως είσαι υπεύθυνος για τα εξώφυλλα, θες να μου δώσεις μερικές πληροφορίες για το καινούργιο εξώφυλλο;

Είναι μια φωτογραφία από έναν αγαπημένο φίλο, τον Trevor Naud. Αυτή τη φορά είχα μόνο μια αόριστη ιδέα «μια γυναίκας που αγκαλιάζει ένα άγαλμα» και τον άφησα να την ακολουθήσει και να δει τι θα βγει. Μπορεί τα εξώφυλλα των άλμπουμ να μην έχουν κανένα νόημα, όμως τα τραγούδια μπορούν να τους προσδώσουν. Έχω ήδη μια ιδέα για το επόμενο άλμπουμ, αν αυτό συμβεί ποτέ.

Πρόσφατα έχασες τη μητέρα σου, ένα θέμα που πραγματεύεσαι στο "Graft Vs. Host" και στο "The Author". Πόσο δύσκολο ήταν να τραγουδήσεις γι' αυτό;

Η αλήθεια είναι πως δεν ήταν πολύ δύσκολο. Όταν κάναμε τον πρώτο δίσκο, είχα τραγουδήσει για τον πατέρα μου, οπότε ήμουν κάπως προετοιμασμένος.

Επίσης έφυγες από το πατρικό σου σπίτι. Κάπου διάβασα ότι σας λήστεψαν. Τι συνέβη;

Ναι, διάβασες σωστά. Μετά από εξήντα χρόνια που δεν είχε ποτέ συμβεί κάτι τέτοιο, το πατρικό οικογενειακό μου σπίτι διαρρήχθηκε τέσσερις φορές σε διάστημα δύο εβδομάδων. Ήταν ταυτόχρονα σπαρακτικό και κωμικό.

Το "Ultimate Success Today" τέλειωνε με το "Worm In Heaven", και το πρώτο τραγούδι του νέου άλμπουμ είναι το "Make Way". Υπάρχει κάποια σύνδεση μεταξύ τους;

Υπάρχει μια αμυδρή σύνδεση. Τι έρχεται μετά τον θάνατο στο "Worm in Heaven"; Η μεταθανάτια ζωή του "Make Way". Κι έτσι όλος ο ντροπιαστικός κύκλος της ζωής συνεχίζεται.

Δεν είχα και πολλά πράγματα για τα οποία ήθελα να ζήσω πριν παντρευτώ

Στην ανακοίνωση του νέου άλμπουμ διαβάζω: «Υπάρχει πολλή αγάπη σε αυτό το άλμπουμ, κάτι που δεν υπήρχε στους Protomartyr πριν». Αυτό γίνεται σαφές σε τραγούδια όπως π.χ. το "Rain Garden". Το ότι πρόσφατα παντρεύτηκες σε άλλαξε; Θα πρέπει να περιμένουμε περισσότερα ερωτικά τραγούδια στο μέλλον;

Σίγουρα ελπίζω να άλλαξε την κοσμοθεωρία μου. Δεν είχα και πολλά πράγματα για τα οποία ήθελα να ζήσω πριν παντρευτώ. Πάντως, δεν νομίζω ότι οι Protomartyr θα γράψουν ποτέ μόνο ερωτικά τραγούδια, είμαστε πολύ επιτυχημένοι γι’ αυτό. 

Η μουσική ήταν πάντα χάλια, διαχειρίσου το, γέρο!

Το "Fun Ιn Hi Skool" είναι ένα τραγούδι για τη νοσταλγία; Τι σε έκανε να το γράψεις; Πώς ήταν το σχολείο για σένα;

Ναι, είναι ένα τραγούδια για τη νοσταλγία. Το λύκειο ήταν μια χαρά για μένα, σίγουρα τότε ήταν η τελευταία φορά που βρισκόμουν κοντά στο να χαρακτηριστώ «έξυπνος». Για την ακρίβεια, αν θέλω να είμαι ειλικρινής, πιστεύω πως υπήρξα η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου όταν ήμουν στο νηπιαγωγείο. Το τραγούδι προέκυψε ακούγοντας συνέχεια ανθρώπους της ηλικίας μου να λένε πως: «η μουσική είναι χάλια στις μέρες μας». Η μουσική ήταν πάντα χάλια, διαχειρίσου το, γέρο!

Πες μου περισσότερα για το "3800 Tigers". Ο τίτλος αναφέρεται στις εναπομείνασες τίγρεις ή στους Detroit Tigers;

Η αλήθεια είναι πως ισχύουν και τα δύο.

Στο "Polacrilex Kid" και στο "Rain Garden" εξερευνείς το συναίσθημα του να νιώθεις πως αξίζεις να αγαπηθείς. Τι σε έκανε να τραγουδήσεις γι' αυτό;

Υποθέτω πως ένιωθα απέχθεια για τον εαυτό μου πρόσφατα. Το ότι βρήκα την αγάπη με βοήθησε να βγω από αυτό. Νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι παλεύουν με το μίσος για τον εαυτό τους. Ήταν ένα φυσικό συναίσθημα από το οποίο όμως έπρεπε να βγάλω τον εαυτό μου... με λίγη βοήθεια.

Υπάρχουν πάρα πολλές δειλές μπάντες εκεί έξω

Στο νέο άλμπουμ υπάρχουν τραγούδια όπως το "Fulfillment Center" ή το "Elimination Dances" που εκφράζουν αυτό το αίσθημα δυσφορίας στον ύστερο καπιταλισμό. Θεωρείτε τους εαυτούς σας ένα πολιτικό συγκρότημα;

Παλιά δεν το έκανα. Αλλά υπάρχουν πάρα πολλά δειλά συγκροτήματα εκεί έξω. Και αρκετά γλυκανάλατα πολιτικά συγκροτήματα. Υποθέτω ότι είμαστε ένα πολιτικό γκρουπ, δεν έχει νόημα να είμαστε ντροπαλοί και να μην το παραδεχόμαστε. Απλώς, ελπίζω πως δεν είμαστε τόσο τραχείς και μονότονοι όσο αισθάνομαι πως υπονοεί ο όρος.

Οι δισεκατομμυριούχοι είναι η πανούκλα του πλανήτη

Το "Let's Tip Τhe Creator" είναι άλλο ένα σπουδαίο παράδειγμα κοινωνικής κριτικής. Μπορείς να μου πεις περισσότερα γι' αυτό;

Πρόκειται για τη λατρεία των δισεκατομμυριούχων, ίσως το πιο ηλίθιο πράγμα που μπορεί να σου συμβεί. Καλύτερα να προσεύχεσαι στις πέτρες. Οι δισεκατομμυριούχοι είναι η πανούκλα του πλανήτη.

Όλο και περισσότεροι μουσικοί τελευταία μιλούν δημόσια για τη δυσκολία του να περιοδεύσουν. Έχει αλλάξει η βιομηχανία από τότε που ξεκινήσατε; Είναι όντως πιο δύσκολα τώρα;

Μετά την πανδημία, ναι. Ποτέ δεν ήταν εύκολο, αλλά ο πληθωρισμός σε συνδυασμό με την εταιρικοποίηση της βιομηχανίας περιοδειών είχε ως αποτέλεσμα ο τρόπος με τον οποίο περιοδεύαμε έχει πλέον σχεδόν αφανιστεί. Επίσης, δεν βοηθάει το γεγονός ότι μεγαλώνω. Ένα πλεονέκτημα που έχω παρατηρήσει είναι ότι ο κόσμος που έρχεται στις συναυλίες των Protomartyr είναι γενικά καλός. Δεν δείχνουν να έχουν παραμορφωθεί από το διαδίκτυο ή, τέλος πάντων, οτιδήποτε άλλο. 

Θα ήμουν ευτυχής να πεθάνω στην Αθήνα

Επισκεφτήκατε για πρώτη φορά την Ελλάδα το 2018 όταν παίξατε στο Eject Festival. Τι θυμάσαι από τότε;

Την τεράστια καταιγίδα που έπνεε από τη θάλασσα. Πραγματικά, αν ήταν να πεθάνω τότε, θα ήμουν ευτυχής να πεθάνω στην Αθήνα.

Αυτή θα είναι η πρώτη σας συναυλία σε κλειστό χώρο. Τι να περιμένουμε;

75 λεπτά θορύβου. Θα προτιμούσα να κρατήσω χαμηλά τις προσδοκίες.

  • SHARE
  • TWEET