Protomartyr

Δέκα περίπου χρόνια μετά τη δημιουργία τους και οχτώ μετά το ντεμπούτο τους, οι Protomartyr επιστρέφουν με τον πέμπτο δίσκο της καριέρας τους. Η επανακυκλοφορία του ντεμπούτου τους, "No Passion All Technique", στάθηκε μάλιστα η αφορμή για το νέο άλμπουμ των Αμερικανών αφού, όπως αποκάλυψε ο τραγουδιστής του συγκροτήματος, Joe Casey, με αυτό ήθελε να δείξει πόσο έχουν προχωρήσει από τότε. Συγχρόνως όμως, αποτελεί και μια κατάθεση ψυχής από τον Casey ο οποίος αντιμετώπισε ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας, κάτι που τον έκανε να σκεφτεί τη θνητότητά του με αποτέλεσμα να ηχογραφήσει το "Ultimate Success Today" σαν να είναι το τελευταίο άλμπουμ της καριέρας του.

Και η αλήθεια είναι πως, σε αυτό το πλαίσιο, ο δίσκος βγάζει περισσότερο νόημα καθώς αδιαμφισβήτητα πρόκειται για την πιο ώριμη κι ολοκληρωμένη δουλειά τους. Παράλληλα όμως, αποτελεί και την πιο πειραματική και πιο πολυσυλλεκτική τους κυκλοφορία. Ναι, σαφώς, η αφετηρία παραμένει το post-punk όμως, σε μια εποχή που η σκηνή βρίσκεται σε ακμή και όλο και περισσότερα συγκροτήματα στρέφονται προς αυτόν τον ήχο, οι Protomartyr το "κρατάνε ζωντανό" απομακρυνόμενοι από οτιδήποτε μπορεί να θεωρηθεί συνταγή ή φόρμα.

Εξάλλου, αυτή ήταν πάντα και η βασική διαφορά της post-punk σκηνής από αρκετές άλλες. Ότι δηλαδή στο DNA της κυριαρχούσε πάντα το μικρόβιο της αμφισβήτησης του πώς πρέπει να ακούγεται ένα τραγούδι ή ένα άλμπουμ. Και γι’ αυτό ο όρος για δεκαετίες αντανακλούσε περισσότερο μια τάση παρά έναν συγκεκριμένο ήχο και μπορούσε να περιλαμβάνει, παράλληλα, τους Joy Division, τους Gang of Four, τους The Fall και τους Public Image Limited, συγκροτήματα δηλαδή που περισσότερο τα ένωνε η αποστασιοποίηση από το παραδοσιακό punk ή rock της εποχής και λιγότερο οι όποιες μουσικές τους ομοιότητες.

Οι Protomartyr λοιπόν στο "Ultimate Success Today" εστιάζουν στην πιο δυσαρμονική πλευρά τους και βγάζουν στην επιφάνεια τις no-wave επιρροές τους εμποτίζοντας τον ήχο τους με φάλτσες κιθάρες και free jazz πνευστά ενώ, συγχρόνως, πετυχαίνουν από τη μία να ρίξουν ελαφρώς τους τόνους και, από την άλλη, να ακούγονται πιο "σκληροί" από ποτέ. Το τελικό αποτέλεσμα είναι ένα πραγματικά σκοτεινό και κλειστοφοβικό άλμπουμ που λειτουργεί παράλληλα ως επίλογος της μέχρι τώρα καριέρας τους και ως πρόλογος του επόμενου κεφαλαίου της ιστορίας τους.

Στο στιχουργικό κομμάτι, ο Casey μοιάζει με ένα κράμα νεαρού Nick Cave και Mark E. Smith καθώς περιγράφει υπαρκτές δυστοπίες όπου κυριαρχούν αδηφάγοι καπιταλιστές, παράξενες ασθένειες ξεβράζονται στις ακτές, και η επιβολή του νόμου εφαρμόζεται όλο και πιο αυταρχικά. Παρόλο λοιπόν που ο δίσκος είχε ηχογραφηθεί πριν από σχεδόν ένα χρόνο, η σημερινή συγκυρία αυτής της τόσο παράξενης χρονιάς που ζούμε τον καθιστά τρομαχτικά επίκαιρο.

Το μεγαλύτερο τους επίτευγμα όμως είναι ότι πετυχαίνουν συνεχώς να ισορροπούν μεταξύ ενός indie rock που μοιάζει ικανό να γεμίζει στάδια και noise επιρροών που, σχεδόν αποκλειστικά, απευθύνονται σ’ ένα πιο underground κι ανήσυχο κοινό. Νομίζω δηλαδή πως οι Protomartyr εδώ κατάφεραν να τελειοποιήσουν τη φόρμουλα της επιτυχίας τους, αγγίζοντας όμως την ίδια στιγμή το ζενίθ των καλλιτεχνικών τους αναζητήσεων. Το "Ultimate Success Today" είναι ένας πραγματικός θρίαμβος που φέρνει στο μυαλό τις κορυφαίες κυκλοφορίες της βρετανικής και της αμερικάνικης post-punk εναλλακτικής σκηνής. Είναι ένα στοιχειωτικό άλμπουμ που αγγίζει βαθειά τον ακροατή που είναι διατεθειμένος να το ακούσει προσεχτικά, ανταμείβοντας τον στο τέλος με μια λυτρωτική αίσθηση. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου ότι ο δίσκος τελειώνει με το κάπως Pulp-ικο "Worm In Heaven", ένα από τα πιο όμορφα και, μ’ έναν τρόπο, πιο αισιόδοξα ρέκβιεμ που έχουν γραφτεί ποτέ.

Οι Protomartyr με τον πέμπτο τους δίσκο αναλαμβάνουν να μοιραστούν λίγο από το φορτίο που κουβαλάμε αυτή τη χρονιά στις πλάτες μας θυμίζοντας μας πως η μουσική παραμένει ιδανικός συνταξιδιώτης στις εύκολες αλλά και στις δύσκολες συγκυρίες. Αν αύριο το συγκρότημα διαλυόταν θα είχε κατακτήσει τη θέση που του αρμόζει ανάμεσα στα κορυφαία συγκροτήματα της γενιάς τους αλλά και της σκηνής τους. Ας ελπίσουμε πως το τέλος τους θα αργήσει ακόμη να έρθει καθώς το συγκρότημα με κάθε νέα του κυκλοφορία αποδεικνύει πως έχει ακόμη πάρα πολλά να δώσει.