The Residents @ Fuzz Club, 24/05/13

«40 χρόνια πορείας μέσα από μια ιδιαίτερη παράσταση των The Residents»

Από τον Παναγιώτη Λουκά, 27/05/2013 @ 13:05
«Οι θρυλικοί Residents επιστρέφουν στην Αθήνα, πέντε χρόνια μετά την τελευταία τους επίσκεψη, γιορτάζοντας τέσσερις δεκαετίες πορείας με το Best Of show τους, Wonder Of Weird / The 40th Anniversary Show. Έχοντας πρόσφατα «αποκαλυφθεί» ως Randy, Chuck και Bob, οι αχαλίνωτα δημιουργικοί πρωτοπόροι της avant garde / experimental σκηνής, αλλά και των multimedia, συνεχίζουν πλέον ως το απόλυτο power trio, επανερμηνεύοντας μερικά από τα κλασικότερα κομμάτια του τεράστιου καταλόγου τους. Στο πλαίσιο μιας περιοδείας -που, ίσως, είναι και η αποχαιρετιστήριά τους- οι Residents θα βρίσκονται την Παρασκευή 24 Μαϊου στο Fuzz Live Music Club, για μια συναυλία που οι ίδιοι χαρακτηρίζουν... Sex, shrugs and anti-rock 'n' roll.»

Αυτά και άλλα πολλά έλεγε το Δελτίο Τύπου σχετικά με την συναυλία των The Residents. Η σχέση μαζί τους φτάνει και τελειώνει για εμένα στην κλασική φωτογραφία με το σμόκιν και βολβούς ματιών στο κεφάλι, αλλά όσους είχα ρωτήσει για το συγκρότημα μου έλεγαν ότι είναι μια παράσταση και όχι συναυλία που πρέπει μια φορά να την δεις. Η περιοδεία τους στην Ευρώπη ολοκληρώνονταν στην Αθήνα και λίγες μέρες πριν είχαν αναγκαστεί να ακυρώσουν μια συναυλία λόγω αρρώστιας. Αφού μας σκάναραν τα εισιτήρια (νέα ήθη;) στην είσοδο, μπήκα στο Fuzz και είδα τον κόσμο που περίμενα να δω. Κλειστό το πάνω μέρος και μια «συμπαθητική» προσέλευση κάτω. Καθώς στο club είχαν τοποθετήσει τραπεζάκια για το ποτό, οι περισσότεροι οπαδοί που ήταν και μιας ηλικίας από 40 και πάνω, είχαν πιάσει τις θέσεις γύρω από τα τραπεζάκια και απολάμβαναν το ποτό τους περιμένοντας το συγκρότημα.

The Residents

Όπως μπορείτε να δείτε και από τις φωτογραφίες το σκηνικό ήταν Χριστουγεννιάτικο με τον Αι-Βασίλη και τον χιονάνθρωπο και ως εκ τούτου δεν μου έκανε έκπληξη που ο τραγουδιστής, Randy, εμφανίστηκε με στολή Αι-Βασίλη. Ο Chuck στα πλήκτρα / multimedia και Bob-κιθάρα, πήραν τις θέσεις του και όλα ήταν έτοιμα για την παράσταση των The Residents. Και η παράσταση ξεκίνησε στις 22:30 με το "Picnic In The Jungle" και από εκεί και πέρα χάθηκα. Χάθηκα γιατί πριν από κάθε τραγούδι ο Randy έλεγε και μια ιστορία σχετικά με αυτό. Μάλιστα φορούσε μπλουζάκια που ήταν αποτυπωμένα και ένα σχέδιο/πρόσωπο το οποίο συσχετίζονταν με το τραγούδι. Για παράδειγμα ένα μπλουζάκι είχε το πρόσωπο ενός από τους manager τους και ο Randy έλεγε ότι η δουλειά του είναι να τους φέρνει όμορφες παρουσίες στα καμαρίνια. Ένα άλλο μπλουζάκι ήταν από την ταινία "Shrek" που είχε δοκιμάσει ο Randy για την φωνή του Donkey ώσπου ήρθε κάποιος Eddie Murphy και του έφαγε τον «ρόλο».

The Residents

Πραγματικά δεν ξέρω εάν αυτές οι ιστορίες ήταν αληθινές  ή φανταστικές άλλα οι οπαδοί τις απολάμβαναν. Αυτό που συγκράτησα μέσα από τις ιστορίες τους είναι ότι η κλασική τους φωτογραφία ήταν κάτι σαν ευτυχία/δυστυχία για αυτούς καθώς με αυτή έγιναν γνωστοί σε όλο τον κόσμο, αλλά συνάμα τους παγίδεψε καθώς ήταν υποχρεωμένοι να ζουν κάτω από το βάρος αυτής της επιτυχίας. Επιπρόσθετα ο Randy ανέφερε και αρκετές ιστορίες από τις περιοδείες τους λέγοντας ότι σε μια ενώ είχαν ξεκινήσει με ένα τεράστιο budget αναγκάστηκαν στο τέλος να δανειστούν από τους γονείς τους για να μπορούν να την ολοκληρώσουν.

The Residents

Στα τεχνικά σημεία της συναυλίας ο Randy μου φάνηκε λίγο κουρασμένος και εκτός τόπου και χρόνου. Σε κάποια στιγμή πήγε να αρχίσει ένα τραγούδι για να του κάνει νόημα ο Chuck ότι πρέπει πρώτα να πει την ιστορία σχετικά με αυτό.  Δεν ξέρω πραγματικά εάν ήταν μέρος του show τα νεύρα που είχε καθώς όταν πήγε να κάτσει στο σκαμπό παραλίγο να πέσει με αποτέλεσμα σε όλη την διάρκεια της εμφάνισης να την πληρώνει το σκαμπό με τις κλοτσιές. Στις δύο ώρες που διήρκησε η παράσταση ακούσαμε ανάμεσα σε άλλα τα "Baby Sister", "Give It To Someone Else", "Jelly Jack", "The Confused Transsexual", "Struggle", "Santa Dog", "Deadwood". Νομίζω ότι το τέλος ήταν η καλύτερη στιγμή της συναυλίας όταν ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο έκανε την εμφάνισή του, στην κορυφή είχε τον βολβό με το καπέλο και οι The Residents έκατσαν προσοχή γύρω από αυτό.

The Residents

Θέλω να είμαι ειλικρινής. Τους είδα για μια φορά και δεν νομίζω να τους ξαναδώ. Οι The Residents είναι κάτι το ιδιαίτερο. Βρήκα οπαδό που τους παρακολουθεί σε όλες τις εμφανίσεις τους στην Ελλάδα. Μου ανέφερε ότι τους είχε δει το 1989 και από τότε τους βλέπει συνέχεια. Τον ρώτησα για εχτές, το πώς του φάνηκε. Η απάντησή του ήταν, «ε, εντάξει καλοί ήταν, αλλά...» Αυτό το αλλά έκρυβε πολλά...

Φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν / www.livephotographs.com
  • SHARE
  • TWEET