Cave In: «Ήταν ιδιαίτερα θεραπευτικό να συνεχίσουμε να παίζουμε μουσική μαζί»

 Δεν υπάρχουν πολλά συγκροτήματα όπως οι Cave In. Στην πορεία τους, εδώ και περισσότερες από δυο δεκαετίες, έχουν καταφέρει με μια σειρά από σεμιναριακά άλμπουμ να γκρεμίσουν όρια ανάμεσα σε σκηνές και να συνενώσουν διαφορετικούς κόσμους στο underground. Η παρέα από τη Μασαχουσέτη ξεκίνησε ένα μουσικό ταξίδι στον ευρύτερο χώρο του alternative rock/metal όπου κάθε στάση, για τους δικούς της λόγους, είχε μια σημειολογία και αποτελούσε γεγονός. Η είδηση της κυκλοφορίας νέου δίσκου από πλευράς τους, δεν ήταν μια ακόμη μουσική είδηση. 

Ο θάνατος του Caleb Scofield το 2018 ήρθε ως κεραυνός εν αιθρία. Το "Final Transmission” που ακολούθησε ένα χρόνο μετά, αποτελώντας το κύκνειο άσμα της αυθεντικής σύνθεσης της μπάντας, διακατεχόταν από μια απερίγραπτη συναισθηματική φόρτιση. Οι Cave In όμως δεν είχαν πει την τελευταία λέξη. Ανασυγκροτήθηκαν, στον βαθμό του δυνατού, είδαν τον φίλο και συνοδοιπόρο Nate Newton (Converge, Old Man Gloom, Doomriders) να αναλαμβάνει το μπάσο, και υπέγραψαν με τη Relapse. Μια νέα πραγματικότητα ξανοιγόταν μπροστά τους και το "Heavy Pendulum" πιστοποιεί πως το αποτύπωμά τους έχει πολλά ακόμη να προσφέρει. Συνεπώς, οι αφορμές για μια συνομιλία μαζί τους, αμέτρητες. Οι αξιότιμοι Stephen Brodsky (φωνητικά, κιθάρες), John-Robert Conners (τύμπανα) και Adam McGrath (κιθάρες, φωνητικά), καταδέχθηκαν να απαντήσουν σε όλες μας τις ερωτήσεις γύρω από τη δισκογραφική τους επιστροφή, εισάγοντας μας στον αδελφικό και τόσο ιδιαίτερο κόσμο του συγκροτήματος.

Καλώς ορίσατε στο Rocking.gr Cave In, και συγχαρητήρια για το φανταστικό νέο σας άλμπουμ! Ποια είναι η αίσθηση του να κυκλοφορείτε ένα «κανονικό» στούντιο δίσκο έπειτα από τόσα χρόνια;

Stephen Brodsky: Σας ευχαριστούμε. Νομίζω πως όλοι μας απολαμβάνουμε το πώς εξελίχθηκε ο δίσκος, όπως και τη σκληρή δουλειά που ρίξαμε για να τον φτιάξουμε. Η Relapse έχει αποδειχθεί φανταστική με τον ενθουσιασμό τους για την μπάντα, και δεν είχαμε αυτού του είδους τη σχέση με μια δισκογραφική για αρκετό καιρό. Αυτό δεν πρέπει να θεωρηθεί σε καμία περίπτωση ως μπηχτή προς τη Hydra Head, καθώς είμαστε πολύ περήφανοι για τη συνεργασία μας με τον Aaron Turner και το label. Όμως, η Relapse είναι σε ένα εντελώς διαφορετικό επίπεδο και είμαστε ευγνώμονες που εμπλεκόμαστε μαζί τους.

Ολοκληρώνουμε το όραμα που είχε ο Caleb για την μπάντα πριν μας αφήσει

Το "Heavy Pendulum" ηχεί ως ένα αμάλγαμα κάθε διαφορετικής περιόδου της μπάντας. Πώς καταλήξατε σε αυτό το μονοπάτι για το νέο σας άλμπουμ; Ανά σημεία, ο δίσκος ηχεί ως ένα safe space στο οποίο επιθυμείτε να εκφράσετε μεγάλη γκάμα των συναισθημάτων σας.

Adam McGrath: Ολοκληρώνουμε το όραμα που είχε ο Caleb για την μπάντα πριν μας αφήσει, το οποίο ήταν να επικεντρωθούν οι Cave In στο ποιοτικότερο υλικό τους, που είναι και αυτό που μας διαχωρίζει από τους υπόλοιπους, και να ηχογραφήσουμε τη μουσική σε ένα κανονικό στούντιο. Έπειτα από το "Final Transmission" χρωστούσαμε στους εαυτούς μας και σε στον ίδιο το να εξερευνήσουμε αυτό το όραμα. Ο Steve πήρε πραγματικά μπροστά κατά τη διάρκεια των lockdown, μοιράζοντας demo στα οποία είχε δουλέψει όσο ήταν στη Νέα Υόρκη. Όλοι μας εκφράσαμε έναν ενθουσιασμό στο να βρούμε έναν τρόπο ώστε είτε να ασχοληθούμε με τα demo εξ’ αποστάσεως ή εν τέλει να βρούμε έναν ασφαλή τρόπο για δια ζώσης πρόβες ως μπάντα.

Ο δίσκος μοιάζει να σηματοδοτεί νέες εξελίξεις. Πρώτα από όλα, πόσο εύκολα έδεσε μαζί σας ο Nate Newton και σε τι βαθμό ενεπλάκη στη συνθετική διαδικασία; Οφείλουμε να σημειώσουμε πως είναι ευχάριστο να ακούμε τα φωνητικά του σε τόσα κομμάτια του δίσκου.

John-Robert Conners: Η ένταξη του Nate στους Cave In ήταν μια αρκετά ομαλή μετάβαση. Γνωριζόμαστε για σχεδόν όσο χρονικό διάστημα υπάρχει και η μπάντα. Έχουμε κάνει παρέα, περιοδεύσει και δώσει συναυλίες ανά τα χρόνια με τις άλλες μπάντες του. Εγώ έπαιζα στους Doomriders μαζί του, οπότε είχαμε ήδη εμπειρία στο να συνθέτουμε μαζί. Ήταν επίσης στους Old Man Gloom με τον Caleb, οπότε ήρθε στην μπάντα με μια αρκετά καλή ιδέα των δυναμικών της.

Βλέποντας το πώς αντιμετώπισε η Relapse τους Death με βοήθησε να πεισθώ πως αυτή η δισκογραφική θα ήξερε τι να κάνει με εμάς

Επιπρόσθετα, αυτό είναι το ντεμπούτο σας με τη Relapse. Πως νιώθετε για αυτή τη συνεργασία και, πόσο σημαντική είναι μια δισκογραφική με τα σημερινά δεδομένα της μουσικής βιομηχανίας;

SB: Η Relapse ήταν η πρώτη δισκογραφική που εξέφρασε ενδιαφέρον για να συνεργαστεί με τους Cave In έπειτα από την πτώση της Hydra Head. Δεδομένου ότι εδράζουν στην ανατολική όχθη, έχουμε συναντηθεί με ανθρώπους της Relapse πολλές φορές ανά τα χρόνια, ειδικά όταν παίζαμε τακτικά στη Φιλαδέλφεια τα πρώτα μας χρόνια. Η Relapse επίσης κυκλοφόρησε την εκδοχή του "Until Your Heart Stops" σε CD στην Ευρώπη το 1998 ή το 1999, το οποίο νομίζω πως αποτέλεσε την πρώτη μας επίσημη ευρωπαϊκή κυκλοφορία, οπότε υπάρχει προϊστορία στη συνεργασία μας. Αν λάβουμε υπόψη πως οι Cave In έχουν 25 χρόνια που ηχογραφούν μουσική, ήταν σημαντικό να συνεργαστούμε με μια δισκογραφική που έχει κατανόηση στο πως θα κάνει μια μπάντα με τόσο εκτενή κατάλογο να νιώσει σαν στο σπίτι της. Βλέποντας το πώς αντιμετώπισε η Relapse τους Death με βοήθησε να πεισθώ πως αυτή η δισκογραφική θα ήξερε τι να κάνει με εμάς.

Ο Kurt (σ.σ. Ballou) είχε αφοσιωθεί εντελώς στη διαδικασία και γνώριζε πως το αποτέλεσμα όφειλε να είναι ένας σπουδαίος δίσκος από τους Cave In

Ηχογραφείτε ξανά με τον Kurt Ballou, για πρώτη φορά έπειτα από το ντεμπούτο σας. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία και σε τι στοχεύατε από άποψη παραγωγής;

AM: Έχουμε όλοι ηχογραφήσει ατομικά με τον Kurt σε άλλες μπάντες μας (Mutoid Man, Clouds, Doomriders, BloodMoon) τα προηγούμενα 20 χρόνια οπότε ήταν μια οικεία κατάσταση για όλους τους εμπλεκόμενους. Ο Kurt είχε αφοσιωθεί εντελώς στη διαδικασία και γνώριζε πως το αποτέλεσμα όφειλε να είναι ένας σπουδαίος δίσκος από τους Cave In. Είχε αρκετές ενστικτώδεις ιδέες και προτάσεις στο στήσιμο των κομματιών, καθώς και στον κιθαριστικό τόνο και τις συχνότητες. Θυμάμαι πολύ έντονα να μπαίνω στο δωμάτιο ελέγχου έπειτα από μια ζωντανή ηχογράφηση ενός κομματιού και εντυπωσιάζομαι από το playback που άκουγα. Είναι ένας εκπληκτικός παραγωγός, mixer και φυσικά φίλος μας.

Γιατί επιλέξατε το "New Reality", ένα από τα πιο heavy και γρήγορα κομμάτια του δίσκου ως πρώτο single; Είναι κάποιου είδους δήλωση από πλευράς της μπάντας;

JR: Εάν θυμάμαι καλά, αυτό το τραγούδι όντως γράφτηκε με την ιδέα πως θα επρόκειτο για το εναρκτήριο. Αγγίζει θεματικά όχι μόνο τη δική μας νέα πραγματικότητα, με την ένταξη του Nate στην μπάντα, καθώς και τη σύνθεση μουσικής δίχως τον Caleb, αλλά επίσης και τα όσα προβλήματα και θέματα του κόσμου που ζούμε τα οποία αντιμετωπίζουμε όλοι μας αυτές τις ημέρες.

Το Blood Spiller” είναι, αν μπορώ να το αποκαλέσω έτσι, μια πολιτική σύνθεση, κάτι όχι και τόσο σύνηθες για τους Cave In. Απαιτούν οι καιροί μια πιο δραστική προσέγγιση από την μπάντα σε σχετικά ζητήματα;

SB: Οι στίχοι του "Blood Spiller” αφορούν το θερμό πολιτικό κλίμα του έτους 2020, αλλά δεν είναι τόσο ευθύ, όσο, για παράδειγμα, το "Searchers Of Hell”. Και τα δύο αυτά τραγούδια, καθώς και το "Careless Offering” από τον νέο άλμπουμ, διακατέχονται από ενός είδους σχολιασμό για τον κόσμο της πολιτικής όπως τον ξέραμε τότε. Δεδομένης της βαρύτητας των όσων συνέβαιναν, το να βλέπεις οικογένειες και σχέσεις να συνθλίβονται από την ανάγκη τους να επιλέξουν τη μία ή την άλλη πλευρά, θα ήταν δύσκολο να αποκλείσουμε αυτές τις λεπτομέρειες της ζωής από τη συνθετική διαδικασία. Συνεπώς, αντί να τις αγνοήσουμε, αντιθέτως πήρα την ευκαιρία να τις αγκαλιάσω.

Ο δίσκος κλείνει με το, δώδεκα λεπτών, "Wavering Angel", ένα από τα πιο μεγάλα τραγούδια του καταλόγου σας. Θεωρήσατε πως χρειαζόταν μια επική τελευταία πράξη;

AM: Έπειτα από την ταξινόμηση όλων των demo ξεκινήσαμε να φτιάχνουμε και να χαρτογραφούμε μια λίστα από κομμάτια, έχοντας στο μυαλό τι θα συνέθετε ένα ολοκληρωμένο άλμπουμ από τις καλύτερες εκδοχές όλων όσων έχουν να προσφέρουν οι Cave In. Η ύπαρξη ενός δυνατού εναρκτήριου, καθώς και παρομοίως μιας μέσης και ενός φινάλε, ήταν με βεβαιότητα στο μυαλό μας κατά τη συνθετική διαδικασία. Το "Wavering Angel” εξελίχθηκε γρήγορα σε ένα έπος όσο το προβάραμε, και επιλέχθηκε για να κλείσει το άλμπουμ. Είχα ακούσει για πρώτη φορά αυτό το κομμάτι ως solo από τον Steve πριν από περίπου πέντε χρόνια στη Νέα Υόρκη και με έπιασε αμέσως. Το "Wavering Angel” είχε ήδη τον αέρα μεγάλου πριν καν το φέρουμε στο στούνιο, και κατέληξε ένα ακόμη μεγαλύτερο κτήνος αφότου τελείωσε η ηχογράφηση και η παραγωγή. Συνθέσαμε ένα τραγούδι όσο επικό όσο πιθανώς να μπορούσαμε, και το νιώσαμε ως ένα πραγματικό επίτευγμα της μπάντας μόλις το ολοκληρώσαμε.

Έμοιαζε απλώς φυσικό να ξεκινήσουμε να συνθέτουμε ξανά σε κάποια στιγμή

Πόσο δύσκολο ήταν για τους Cave In να αποφασίσουν να συνθέσουν ξανά μουσική, έπειτα από την ολοκλήρωση του "Final Transmission”; Θα μπορούσατε να μας ξεναγήσετε στο χρονικό διάστημα ανάμεσα στα δύο άλμπουμ; Σκεφτήκατε ποτέ πως αυτό θα μπορούσε να ήταν το τέλος της μπάντας;

JR: Δεν κάναμε ποτέ κάποια σχετική συζήτηση. Νομίζω πως όλοι μας αναρωτηθήκαμε εάν έπρεπε να συνεχίσουμε ή όχι την μπάντα, σε κάποια στιγμή μετά το θάνατο του Caleb, αλλά ήμασταν αρκετά απασχολημένοι οπότε αυτό δεν προέκυψε ποτέ. Αφιερώσαμε τόσο πολύ χρόνο και προσπάθεια για να προετοιμαστούμε να παίξουμε τις συναυλίες οικονομικής ενίσχυσης για την οικογένεια του Caleb που ανακαλύψαμε πως ήταν ιδιαίτερα θεραπευτικό να συνεχίσουμε να παίζουμε μουσική μαζί. Λίγο καιρό αργότερα, πραγματοποιήσαμε μια μικρή περιοδεία προς υποστήριξη του "Final Transmission”, και μόλις όλα τελείωσαν ο κόσμος σταμάτησε εξαιτίας του Covid-19. Έμοιαζε απλώς φυσικό να ξεκινήσουμε να συνθέτουμε ξανά σε κάποια στιγμή.

Περιέχει καθόλου το "Heavy Pendulum” ψήγματα από συνθετικές ιδέες ή και στίχους του Caleb από πρόβες πριν το 2018; Αν ναι, πως τα ενσωματώσατε στις νέες συνθέσεις;

SB: Ναι, το verse riff στο "New Reality” είναι κάτι που έγραψε ο Caleb την περίοδο του "White Silence”. Θυμάμαι την μπάντα να τζαμάρει πάνω σε αυτό για μια ώρα σε μια πρόβα κάποια ημέρα, και για κάποιο λόγο, δεν προέκυψε τίποτα από αυτό. Ανέκαθεν όμως μου άρεσε αυτό το riff, και το να το αναστήσω για ένα τραγούδι σχετικά με τη νέα εποχή των Cave In δίχως τον Caleb έμοιαζε ταιριαστό. Επίσης, οι στίχοι του "Amaranthine” είναι παρμένοι από ένα σημειωματάριο που άνηκε στον Caleb. Συνδυάσαμε τους στίχους του Caleb με τη μουσική η οποία γράφτηκε κατά βάση από τον Nate, και έτσι θεωρώ πως το "Amaranthine” κατέληξε να είναι ένα cool μοναδικό υβρίδιο δημιουργικών δυνάμεων.

Αγαπώ το μοναδικό ηχητικό μονοπάτι που χαράξαμε και είμαι ειλικρινά περήφανος για τη σκηνή και την κοινότητα από την οποία προερχόμαστε

Κοιτώντας πίσω στα σχεδόν 25 χρόνια ύπαρξης της μπάντας και σε όλες τις μουσικές σας μεταμορφώσεις, ποια σκέψη σας έρχεται πρώτη στο μυαλό; Θα αλλάζατε τίποτα;

AM: Το πρώτο πράγμα που μου έρχεται κοιτώντας πίσω είναι το πόσο τυχερός είμαι που συνειδητοποιώ πως οι φίλοι που είχα μεγαλώνοντας στο Methuen της Μασαχουσέτης και εγώ ξεκινήσαμε μια μπάντα που μας ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο. Αγαπώ το μοναδικό ηχητικό μονοπάτι που χαράξαμε για τους εαυτούς μας στην πορεία μας και είμαι ειλικρινά περήφανος για τη σκηνή και την κοινότητα από την οποία προερχόμαστε. Είχαμε μερικά εντυπωσιακά υψηλά και μερικά συντριπτικά χαμηλά αλλά δεν μετανιώνω για τίποτα στην καρδιά και το μυαλό μου.

Έπειτα από τόσα χρόνια πορείας, οι περισσότερες μπάντες ηχούν λίγο κουρασμένες. Εσείς ηχείτε πεινασμένοι όσο ποτέ! Ποιο είναι το μυστικό;

JR: Δεν είμαι σίγουρος πως πρόκειται για κάτι μαγικό που θα δούλευε για τον καθένα. Όμως, πιστεύω πως όσον αφορά την περίπτωσή μας, έχει να κάνει με το γεγονός πως όλοι μας είμαστε πρώτα φίλοι και έπειτα συμμέτοχοι στην ίδια μπάντα. Ακόμη και όταν οι Cave In δεν ήταν ιδιαίτερα ενεργοί, εξακολουθούσαμε να περνάμε χρόνο μεταξύ μας και με τις οικογένειές μας. Κατά δεύτερον, θεωρώ επίσης πως επειδή όλοι μας έχουμε μπορέσει να περάσουμε χρόνο συνθέτοντας και παίζοντας με άλλους ανθρώπους σε διαφορετικές μπάντες, μπορέσαμε να εξελιχθούμε ως μουσικοί ατομικά. Οπότε, μπορούμε να φέρουμε στο τραπέζι για τους Cave In το καλύτερο από όσα έχουμε μάθει από τις τόσες εμπειρίεε μας, και το αποτέλεσμα είναι πολύ πιο δυνατό εξαιτίας αυτού.

Ξέρω πως μπορώ να βασιστώ έντονα στην κοινή μας αγάπη για το κλασικό grunge

Αυτή είναι μια ερώτηση για τον Stephen. Πως αποφασίζεις ποιο riff ταιριάζει καλύτερα στους Cave In αντί για τα άλλα project σου, δεδομένου της ευρείας μείξης ιδιωμάτων που συμβαίνει σε αυτούς; Επιπρόσθετα, να περιμένουμε σύντομα ένα νέο άλμπουμ από τους Mutoid Man;

SB: Συνήθως διατηρώ μια συγκεκριμένη checklist από επιρροές όταν γράφω για τους Cave In. Ξέρω πως μπορώ να βασιστώ έντονα στην κοινή μας αγάπη για το κλασικό grunge, και όχι απλώς οι υπόλοιποι θα πιάσουν τις αναφορές, αλλά θα είναι εύκολο να λάβει χώρα ένας διάλογος σχετικά με το να δουλέψουμε από κοινού σε αυτό το παιδίο. Αυτές οι επιρροές συμπίπτουν με φιλίες οι οποίες χρονολογούνται στα πρώτα εφηβικά μας χρόνια καθώς μεγαλώναμε στο Methuen.

Όσον αφορά τους Mutoid Man, είναι μια νεότερη σχέση που συνδυάζεται με διαφορετικά skillset. Γι' αυτήν την μπάντα, προσπαθώ να δημιουργώ riff που ηχούν ως κροτίδες που εκρήγνυνται, κάτι που σχετίζεται άμεσα με τον ήχο και την αίσθηση του drumming του Ben Koller. Η μπάντα ηχογράφησε το πρώτο της άλμπουμ με τον Jeff Matz στο μπάσο νωρίτερα μες τη χρονιά και φαίνεται τέλειο! Ελπίζουμε να κυκλοφορήσει μέσω της Sargent House κάποια στιγμή την επόμενη χρονιά.

Σχέδια για άλλα project ή περιοδείες στο άμεσο μέλλον;

SB: Οι Converge: Bloodmoon έχουμε ανακοινώσει ευρωπαϊκές ημερομηνίες για αυτό το καλοκαίρι και θα είναι φανταστικό να επιστρέψουμε εκεί για πρώτη φορά από όταν κυκλοφόρησε αυτός αυτόςκος. Επίσης δουλεύουμε πάνω σε ημερομηνίες για μια περιοδεία σε Η.Π.Α. και Ευρώπη αναφορικά με την προώθηση του "Heavy Pendulum".

Δεν υπάρχει καμία μηχανή, εφαρμογή, ή μηχανισμός που παρέχει ένα επάξιο υποκατάστατο της από κοινού παρηγοριάς της φυσικής συναναστροφής

Με όσα συνέβησαν τα τελευταία χρόνια - την απώλεια του Caleb, την πανδημία και όλη την τρελή κατάσταση γύρω μας – θεωρείτε πως οι Cave In, ως άτομα και ως συλλογικότητα, είναι πλέον πιο δυνατοί και σοφοί;

SB: Νομίζω πως ο Adam το θέτει σωστά σε ένα τραγούδι που έγραψε για το νέο άλμπουμ: "Reckoning everything the day that you died." H απώλεια του Caleb άλλαξε πράγματα με αμέτρητους τρόπους, και είναι κάτι το οποίο θα αντιμετωπίζουμε για το υπόλοιπο των ζωών μας. Αυτό που μάθαμε να κρατάμε από την κατάσταση είναι η αίσθηση ευγνωμοσύνης πως είμαστε ακόμη εδώ ως Cave In σε ένα βαθμό, και πως άτομα εκτός της μπάντας φαίνεται πως ενδιαφέρονται. Το να επιβιώσουμε μέσα από μια πανδημία την οποία συνόδευσαν lockdowns μου δίδαξε τη σημασία του να βρίσκομαι ανάμεσα σε ανθρώπους. Δεν υπάρχει καμία μηχανή, εφαρμογή, ή μηχανισμός που παρέχει ένα επάξιο υποκατάστατο της από κοινού παρηγοριάς της φυσικής συναναστροφής μεταξύ μας.