Hatebreed: «Αποκλείεται να γράψουμε έναν δίσκο rap/rock»

Με αφορμή τον νέο τους, σπουδαίο δίσκο, μιλήσαμε με τον ντράμερ της κυρίαρχης μπάντας του μεταλλικού hardcore, τους Hatebreed. Έτσι, ο Matt Byrne, όντας άμεσος και ξεκάθαρος, μας απάντησε για διάφορα θέματα που τους αφορούν, με την έννοια της συνέπειας να διαδραματίζει εξέχοντα ρόλο στα πεπραγμένα τους.

Γεια σου Matt. Είμαι ο Σπύρος από το Rocking.gr. Χαίρομαι που έχουμε την ευκαιρία να μιλήσουμε.

Γεια σου Σπύρο! Ευχαριστούμε για τη συνέντευξη!

Έχετε κυκλοφορήσει εδώ και λίγο καιρό τον νέο σας δίσκο. Ποιες είναι οι σκέψεις σου σχετικά με το γεγονός αυτό;

Το νέο μας άλμπουμ, "The Concrete Confessional", κυκλοφόρησε στις 13 Μαΐου και πραγματικά είμαστε ενθουσιασμένοι με αυτό. Περιέχει στοιχεία, τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά, από ολόκληρο το προηγούμενο υλικό μας, οπότε πιστεύω πως μέχρι στιγμής οι οπαδοί μας είναι πλήρως ικανοποιημένοι. Πλέον, παίζουμε τρία με τέσσερα τραγούδια μέσα από αυτό στις εμφανίσεις μας, μαζί με μια επιλογή κομματιών από τα προηγούμενα μας άλμπουμ και οι οπαδοί μας γνωρίζουν σχεδόν κάθε λέξη!

Πραγματικά απήλαυσα την ακρόαση του νέου σας δίσκου. Πιστεύω πως είναι ένα από τα καλύτερα άλμπουμ που έχετε κυκλοφορήσει ως τώρα. Μου μοιάζει, πάντως, σαν να έχετε βρει μια φόρμουλα να δημιουργείτε, σταθερά, αξιόλογες κυκλοφορίες. Ωστόσο, έχετε ποτέ σκεφτεί να πειραματιστείτε με τον ήχο σας λιγάκι;

Δεν πρόκειται να κάτσουμε να γράψουμε έναν δίσκο rap/rock. Ούτε πρόκειται να γράψουμε τραγούδια που τραγουδιούνται πλήρως, στο σύνολό τους. Παρ' όλα αυτά, έχουμε πειραματιστεί με ορισμένα πιο μελωδικά φωνητικά ή κάποια πιο μεταλλικά riff και solo, αλλά δεν προσπαθούμε κιόλας να αλλάξουμε την ταυτότητα της μπάντας για χάρη κάποιων περαιτέρω πειραματισμών. Πιστεύω πως μια μπάντα οφείλει να προβαίνει σε κάποιες αλλαγές από άλμπουμ σε άλμπουμ, διότι με αυτόν τον τρόπο καταφέρνει να «μεγαλώσει», ωστόσο, το να πραγματοποιήσεις ριζικές αλλαγές στον ήχο και τη δομή των κομματιών, μπορεί να αποβεί αρκετά επικίνδυνο, δημιουργώντας προβλήματα με το fan base σου και, σίγουρα, εμείς δεν είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε κάτι τέτοιο.

Συνεχίζοντας την κουβέντα για τον νέο δίσκο, φαίνεται πως έχουμε να κάνουμε, ίσως, με το πιο οργισμένο υλικό που έχετε κυκλοφορήσει. Ήταν συνειδητή επιλογή αυτή η προσέγγιση;

Αυτό είναι κάτι πολύ καλό! Νομίζω έχει να κάνει με τον τρόπο που γράφουμε και ηχογραφούμε τη μουσική μας. Είναι η ταυτότητα και η χημεία που έχουμε σαν μπάντα. Πάντα προσπαθούμε να γράψουμε καλύτερα, πιο εύληπτα τραγούδια από την προηγούμενη φορά. Αλλά, στο τέλος της ημέρας, ακόμη κι αν το υλικό μας είναι τουλάχιστον τόσο καλό ή τόσο heavy, όσο στις προηγούμενες κυκλοφορίες μας, τότε είμαστε και πάλι χαρούμενοι, όπως πιστεύω είναι και οι οπαδοί μας.

Υπάρχει κάποια ευρύτερη θεματική πίσω από τον τίτλο και το εξώφυλλο του δίσκου;

Νομίζω πως κάθε μέλος της μπάντας θα μπορούσε να δώσει μια διαφορετική απάντηση σε ό,τι αφορά αυτό το θέμα. Για μένα, η θεματική του μοιάζει να αφορά τη συνέπεια, την ειλικρίνεια και την προσωπική έκφραση μέσω της μουσικής. Μεταφορικά, μπορώ να παραλληλίσω τον τίτλο με τη συνολική διαδικασία γύρω από μια εμφάνιση μιας μπάντας. Οι οπαδοί αγοράζουν εισιτήρια για να παρακολουθήσουν την αγαπημένη τους μπάντα κι όλο αυτό είναι μια συμπαγής διαδικασία, μαζί με αυτά που συμβαίνουν στη συναυλία, όπως τα mosh pits, και η αλληλεπίδραση μπάντας και οπαδών. Είναι μια ειλικρινής, συναισθηματική εμπειρία, η οποία σε βοηθά να ξεπεράσεις οτιδήποτε σε απασχολεί για όσο διάστημα διαρκεί η εμφάνιση. Μια αλληλεπίδραση και μια ανταπόδοση των συναισθημάτων που προκαλεί η μουσική σε σένα και στον περίγυρο σου.

Επιλέξατε να δουλέψετε με τον Chris "Zeuss" Harris για ακόμη μια φορά. Πιστεύεις πως έχει αναπτυχθεί μια ιδιαίτερη χημεία ανάμεσα σας;

Έχουμε αναπτύξει ισχυρές δυναμικές με τον Zeuss, καθώς δουλεύουμε μαζί του για τόσα πολλά χρόνια. Γνωρίζει τη μουσική μας και πώς λειτουργούμε σαν άνθρωποι, τον τρόπο που γράφουμε και πώς θα καταφέρει να αναδείξει τις δυναμικές του υλικού μας κάθε φορά. Δεν φοβάται να μας πει αν κάτι είναι ανεπαρκές , όπως και να μας τονίσει κάποια ιδέα που ξεχωρίζει. Υποθέτω η σωστή έννοια, για να συνοψίσουμε όλα τα παραπάνω, είναι η χημεία. Με άλλον παραγωγό, δεν θα είχαμε την ίδια χημεία και παρόμοιες δυναμικές στο έργο μας. Κάθε μια από τις κυκλοφορίες μας είναι μια διαφορετική εμπειρία. Είτε μιλάμε για το στούντιο που θα ηχογραφήσουμε, είτε για τη διακύμανση των ιδεών μας κάθε φορά, είτε για τον ήχο και τον εξοπλισμό που θα χρησιμοποιήσουμε, πάντοτε είναι μια ιδιαίτερη διαδικασία, σε σημείο που δεν μπορούμε να μιλήσουμε απλά για «έναν ακόμη Hatebreed δίσκο».

Έχετε καταφέρει να πραγματοποιήσετε μια μακρά και επιτυχημένη καριέρα. Ποιο πιστεύεις πως είναι το μυστικό αυτής σας της επιτυχίας;

Έχουμε σταθεί αρκετά τυχεροί, τολμώ να πω. Θα μπορούσα να αναφέρω πολλά ονόματα συγκροτημάτων στο είδος μας που δεν είχαν την ίδια τύχη για τον έναν ή τον άλλο λόγο. Έτσι, πιστεύω η πρώτη απάντηση στην ερώτηση σου είναι πως δεν παίρνουμε τίποτα ως δεδομένο. Νιώθουμε ευγνωμοσύνη για όλα αυτά που μας έχουν δοθεί, δίχως να πιστεύουμε πως όλα αυτά θα διαρκέσουν για πάντα. Τη στιγμή που θα το πιστέψεις αυτό, χάθηκες. Δεν είμαστε υπεράνω, μπορούμε να παίξουμε σε κάθε club, μαζί με οποιαδήποτε μπάντα οποιουδήποτε βεληνεκούς. Κι αυτό αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι στο πώς μπορεί κανείς να διατηρήσει ακμάζουσα την καριέρα του αυτές τις μέρες και σε αυτήν την ηλικία. Έπειτα, ποτέ δεν έχουμε πειραματιστεί με τη μουσική μας τόσο ώστε να χάσουμε την ταυτότητα μας σαν μπάντα. Είμαστε συνεπείς σε ό,τι αφορά το υλικό μας και οι οπαδοί μας είναι πιστοί εξαιτίας αυτού. Δεν προσπαθούμε να παίξουμε rap ή σε ακουστικές φόρμες. Είμαστε μια heavy μπάντα και οι οπαδοί μας έρχονται για να ακούσουν αυτού του είδους το υλικό. Αν δίνεις με συνέπεια και σταθερότητα στους οπαδούς σου αυτό που θέλουν, θα καταφέρεις να είσαι στην πιάτσα για πολύ περισσότερο.

Πώς προσεγγίζετε τη συνθετική διαδικασία; Αποτελεί ή όχι ομαδική δουλειά;

Πάντοτε είχαμε μικρές συνθετικές δομές. Πιστεύω πως απλώς αυτός είναι ο τρόπος που μπορούμε να γράψουμε. Φτάνουμε κατευθείαν στο «ψητό», δίχως να αφήνουμε χώρο για μέρη που περισσεύουν. Νομίζω η συνθετική μας φόρμουλα αρκεί για να προκαλέσει ταραχές. Μουσικά, έχουμε γρήγορα μέρη, breakdowns και gang φωνητικά, μεταξύ άλλων. Τα πάντα παίζονται δυνατά, γρήγορα και με περίσσεια ένταση. Το επίπεδο της βιαιότητας της μουσικής μας φτάνει στα υψηλότερα επίπεδα! Αλλά δεν είναι κάτι που κάνουμε από πρόθεση. Είναι απλώς ο τρόπος που η μουσική βγαίνει από μέσα μας. Σίγουρα, πάντως, τροφοδοτούμαστε από την ενέργεια του κοινού μας, μεταδίδοντας του πίσω αυτήν τη δημιουργική ένταση. Αν ανέβεις στη σκηνή και δώσεις τον καλύτερο σου εαυτό, το κοινό θα το διαπιστώσει εύκολα. Και θα το λατρέψει. Και νομίζω γι' αυτό έχουμε ένα τόσο πιστό fan base. Διότι οι οπαδοί μας γνωρίζουν πως θα δώσουμε το 100% σε κάθε show κι έτσι μας το ανταποδίδουν.

Στιχουργικά, ο Jamey είναι αυτός που γράφει σταθερά και του είναι πολύ φυσικό να ξεσκεπάσει ένα hook ή ένα ανθεμικό ρεφρέν κατά τη διάρκεια της συνθετικής διαδικασίας, το οποίο θα είναι τόσο σημαντικό ώστε ο κόσμος να το τραγουδήσει στις εμφανίσεις μας. Αυτό μπορεί άμεσα να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για ένα riff ή ένα drum groove που τελικά θα οδηγήσουν όλα μαζί σε μια ολοκληρωμένη σύνθεση. Είμαστε μια μπάντα είκοσι χρόνων κι έχουμε καταφέρει να δημιουργήσουμε ένα πιστό κύμα ακολούθων. Οι οπαδοί μας ξέρουν τι να περιμένουν από μια νέα κυκλοφορία μας. Οπότε γιατί να φτιάξεις κάτι που δεν έχει χαλάσει;

Έχετε στα πλάνα σας να γιορτάσετε με κάποιον τρόπο την εικοστή σας επέτειο; Ίσως με μια επετειακή περιοδεία;

Τίποτα δεν έχει ειπωθεί σχετικά, για να πω την αλήθεια. Κάναμε μια επετειακή περιοδεία για τα δέκα μας χρόνια από το "Perseverance" και παίξαμε τον δίσκο στο σύνολό του. Ήταν κάτι πολύ διασκεδαστικό, μιας και ορισμένα από αυτά τα τραγούδια δεν τα είχαμε παίξει ποτέ ζωντανά, από την εποχή που είχε κυκλοφορήσει το άλμπουμ. Και οι fans το απήλαυσαν εξίσου με εμάς. Του χρόνου είναι η εικοστή επέτειος του "Satisfaction...". Οπότε, ίσως, κάνουμε κάτι παρόμοιο για εκείνο το άλμπουμ, ίσως κι όχι. Δεν είμαι σίγουρος. Αλλά πάντοτε συζητάμε σχετικά με το να κάνουμε κάποια ιδιαίτερα πράγματα για τους οπαδούς μας, στις επετείους από οτιδήποτε έχουμε δημιουργήσει.

Ποιος είναι ο αγαπημένος σου δίσκος από το σύνολο της καριέρας σας;

Έχω δύο δίσκους στις επιλογές μου. Ήμουν πάντοτε fan του "The Rise Of Brutality", διότι πιστεύω πως είναι ο πρώτος μας δίσκος που εισάγαμε περισσότερα metal στοιχεία στον ήχο μας. Περισσότερο double bass, περισσότερο riffing επηρεασμένο από τους Slayer κ.λπ. Προσωπικά, πρώτα και κύρια είμαι metalhead. Το hardcore, για μένα, προέκυψε στην πορεία. Οπότε, αφότου ηχογραφήσαμε το "Perseverance", όπου τα κομμάτια ήταν περισσότερο hardcore σε ό,τι αφορά τη δομή και το στυλ τους, ήμασταν έτοιμοι να εισάγουμε στον επόμενο δίσκο μας πολλά περισσότερα metal στοιχεία κι αυτός είναι ο λόγος που το "The Rise Of Brutality" έχει μια εξέχουσα θέση στην καρδιά μου. Έπειτα, θα έλεγα το νέο μας άλμπουμ, "The Concrete Confessional". Είναι πάντα ωραίο να παίζεις ζωντανά το νέο σου υλικό. Ο κατάλογος μας, πλέον, έχει πολλά χρόνια στην πλάτη του και πολλά από τα τραγούδια μας τα παίζουμε ζωντανά για πολύ καιρό. Έτσι, πέραν του γεγονότος πως γουστάρω τη δουλειά που κάναμε στον νέο μας δίσκο, είναι διασκεδαστικό να παίζουμε τα νέα τραγούδια ζωντανά και να βλέπουμε το κοινό να τρελαίνεται από κάτω.

Τι έχεις να πεις σχετικά με το θάνατο του Lemmy; Θυμάμαι πως πήρατε μέρος στο Motorcruise, το οποίο πλέον μοιάζει σαν ένα σπουδαίο προνόμιο, κατά τη γνώμη μου.

Υπήρξε ο νονός ολόκληρου του rock 'n' roll και heavy metal τρόπου ζωής, όπως τον ξέρουμε. Δεν πρόκειται να υπάρξει άλλη προσωπικότητα σαν κι αυτόν στα χρόνια που έρχονται. Αυτή η περίοδος σπουδαίας μουσικής και μουσικών, δεν υπάρχει πια.

Έχετε στα πλάνα σας να επισκεφτείτε την Ελλάδα σύντομα; Ξέρεις, έχετε έναν ιδιαίτερα ένθερμο πυρήνα οπαδών εδώ...

Αυτήν τη στιγμή είμαστε σε μια περιοδεία στις Ηνωμένες Πολιτείες, μαζί με τους Devildriver και τους Devil You Know. Το άλμπουμ των Devildriver βγήκε την ίδια περίοδο με το δικό μας και πραγματικά σκοτώνουν. Μέχρι στιγμής είναι μια σπουδαία περιοδεία. Ακολούθως, θα επιστρέψουμε στην Ευρώπη για ορισμένα φεστιβάλ μέσα στο καλοκαίρι. Δυστυχώς, δεν υπάρχουν πλάνα αυτήν τη στιγμή για να επισκεφτούμε την Ελλάδα φέτος, ωστόσο δεν μπορώ να πω πως δεν θα συμβεί ούτε στην επόμενη φάση της περιοδείας μας.

Τελευταία ερώτηση. Γνωρίζεις κάποιον Έλληνα μουσικό ή κάποια μπάντα από τη χώρα μας;

Ξέρω τον Γιώργο Κόλλια, τον ντράμερ των Nile. Είναι σπουδαίος, ένας υπέροχος άνθρωπος.

Σ' ευχαριστώ για τη συνέντευξη Matt. Εύχομαι τα καλύτερα για το μέλλον!

Εγώ ευχαριστώ!

Διαβάστε εδώ την κριτική του δίσκου "The Concrete Confessional" από τον Σπύρο Κούκα.