Underground Express #37 - Για τις μεγάλες νύχτες

 "All the world's a stage". Ο μεσαιωνικός στίχος του Shakespeare γίνεται όλο και πιο επίκαιρος σε κάθε περαστικό αιώνα, πάντα όμως πέρα από τα λαμπερά φώτα και τις μεγάλες σκηνές, σε κακοφωτισμένα προβάδικα, σε μικρά υπόγεια και γκαράζ, σε κάθε γωνιά αυτής της τρελής σφαίρας, η μουσικη του αύριο παίζεται ήδη σήμερα.

Το τρένο της φαντασίας μας που βαφτίσαμε Underground Express θα κάνει ένα ταξίδι κάθε μήνα προς κάθε πιθανό και απίθανο προορισμό με μόνο σκοπό να ανακαλύψει μουσικές χωρίς σύνορα και συμβάσεις, ρίχνοντας φευγαλέες ματιές στον πολιτισμό των πόλεων που επισκέπτεται.

Ταξίδι #37 - Ιανουάριος 2023: Ενώ η μισή Ευρώπη (όχι το σμαραγδένιο νησί βέβαια…) έχει ασυνήθιστους για την εποχή καύσωνες, άλλη μια χρονιά έρχεται να φέρει ένα σωρό από ανώφελα new year's resolutions. Ας μπορέσουμε φέτος να αναλώσουμε λιγότερο χρόνο σε μακρόπνοα πλάνα κι ας βρούμε την δύναμη να ζήσουμε περισσότερες στιγμές. Καλή χρονιά σε όλους, αδέρφια!

Οι νύχτες είναι ακόμα μεγάλες και δεν υπάρχει καλύτερο τρόπος να τις ζήσουμε από το να ταξιδέψουμε σε χώρες του Βορρά. Να αναζητήσουμε τον Ogopogo σε καναδικές λίμνες, να βρούμε παγωμένο post-punk και βρετανικούς extreme πειραματισμούς, να μαχαιρώσουμε την σουηδική νύχτα και να στρέψουμε το βλέμμα στην κρίση της Sri Lanka, ακόμα και να παρουσιάσουμε ηχητικά μανιφέστο και greek underground διαμάντια. Με εκλεκτό καλεσμένο -συγκυβερνήτη τον κύριο Μάνο Κορνηλάκη-Ορφανουδάκη - μιλάμε για κορυφαία προσθήκη στο ρόστερ του Rocking.gr! - βρίσκουμε τις μουσικές για αυτές τις νύχτες και κλείνουμε τους μουσικούς μας λογαριασμούς με το 2022. Στο εξώφυλλο, τα χάσματα της δισκάρας των Shaam Larein!

Στάση 1η: Kelowna, British Columbia, Καναδάς
Καλλιτέχνης: Pharm
Άλμπουμ: Vortex
Είδος: Progressive Hyper Stoner Rock
Εταιρεία: Self-released
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 04-10-2022
Bandcamp

Ένας δίσκος δυναμίτης κυκλοφόρησε από τους νεοσυσταθέντες Καναδούς Pharm, που αντλεί την ενέργειά του εξίσου από τη stoner (στο riffing αλλά και στα πιο «δρομίσια» βραχνά φωνητικά) και την progressive metal (ως προς τις δυναμικές, το τεχνικό παίξιμο, και τις επιμέρους πινελιές). Στην αρχή θα φέρουν στο νου τους γνωστούς ύποπτους Mastodon λόγω του κιθαριστικού στυλ με τις αέρινες ακροβασίες, αλλού έχουν μικροαναφορές στους Primus, ενώ προσωπικά μου θύμισαν και το attitude των Ελλήνων Khirki, χωρίς βέβαια το εγχώριο στοιχείο. Εν πολλοίς, θα έλεγα ότι το ηχητικό αποτέλεσμα παραπέμπει στο εξώφυλλο: πολύχρωμο, ψυχεδελικό, περίπλοκο, και απόλυτα ιντριγκαδόρικο. Είναι από τα άλμπουμ που θες να τα βιώσεις live και να χτυπηθείς ενώ μπουκάλια με νερό εκσφενδονίζονται τριγύρω. (Μ.Κ.Ο)

• Η πόλη Kelowna βρίσκεται στο νότιο μέρος της British Columbia, της πιο δυτικής επαρχίας του Καναδά. Είναι χτισμένη πάνω στις όχθες της λίμνης Okanagan. Η λέξη προέρχεται από την ίδια διάλεκτο (Okanagan) και σημαίνει αρσενική αρκούδα.

• Η διάλεκτος Okanagan έχει φυσικά ρίζες πολύ πριν την αποίκιση της περιοχής και μιλιόταν από τους γηγενείς σε όλη την περιοχή της Okanagan Valley. Έχει επιδείξει μεγάλη αντοχή μέσα στον χρόνο, σε κάποια χωριά είναι ακόμα μια ζωντανή γλώσσα.

• Και φυσικά, η μεγάλη λίμνη Okanagan δεν θα μπορούσε να μην διαθέτει τους δικούς της θρύλους για το τέρας που ζει στα νερά της. Το όνομα του είναι Ogopogo. Υπάρχει και το χαϊδευτικό Oggy, αν τυχόν θέλετε να του μιλήσετε γλυκά όταν το συναντήσετε.

• Μετράμε μέρες για το νέο άλμπουμ των Atsuka Tsiba, θα είμαστε πάλι στον Καναδά πολύ σύντομα.

Στάση 2η: Dublin, Ιρλανδία
Καλλιτέχνης: One Leg One Eye
Άλμπουμ:...And Take The Black Worm With Me
Είδος: Drone/Folk
Εταιρεία: Nyahh Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 27-10-2022
Bandcamp

Όπως όλοι γνωρίζουν, οι Lankum είναι η καλύτερη μπάντα στην Ιρλανδία. Ο Ian Lynch είναι ο ένας από τους τέσσερις Lankum - αυτός με το πιο cool κούρεμα - κι αποφασίζει εν μέσω των lockdown να δημιουργήσει την μουσική της δικιάς του κλεισούρας. Παίρνει το drone folk της κανονικής του μπάντας και του αλλάζει τα φώτα, διατηρώντας μεν κάποια από τα folk όργανα (κοντσερτίνα, harmonium κλπ), ηχογραφώντας τα δε με φτηνό εξοπλισμό σε κάτι άδειες αποθήκες και εγκαταλειμμένα εργοστάσια. Το αποτέλεσμα είναι ένα θεοσκότεινο ambient folk που συγγενεύει σε ατμόσφαιρα με dungeon synth black metal. Γενικώς κάποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι η folk μουσική δεν έχει δικαίωμα να ακούγεται τόσο σκοτεινή ή τόσο ενδιαφέρουσα και ο Ian σίγουρα θα γελάσει με μια τέτοια άποψη.

• Ο Ian - όπως και όλοι οι Lankum - μπορεί να παίζουν μοντέρνα folk, προέρχονται όμως από το punk/metal underground. Στην μία και μοναδικά ΕΠΙΚΗ φορά που τους έχω δει live, ανάμεσα στα κομμάτια έπαιζαν και λίγο Maiden. Παντού τα ίδια γίνονται.

• Αυτή την στιγμή στο Δουβλίνο, όπως και σε όλο το νησί, συμβαίνει τρελό housing crisis. Γνωρίζω περίπτωση ανθρώπου που πληρώνει 1000 ευρώ τον μήνα για να νοικιάζει ΠΛΕΥΡΑ ΚΡΕΒΑΤΙΟΥ. Όλοι περιμένουμε αυτή την μεγάλη φούσκα να (ξανά)σκάσει, όπως ο Celtic Tiger, η οικονομική ύφεση του 2008.

• Μετακόμισα στην Ιρλανδία το 2017 και υπήρχαν συνολικά 1000 Έλληνες. 5 χρόνια μετά, οι Έλληνες του Δουβλίνου είναι πάνω από 2000. Τα καλά νέα; Η πόλη έχει τώρα 2 σουβλατζίδικα!

• Όπως ίσως να έχεις ήδη αντιληφθεί, κάθε χρόνο βγαίνουν πολλά φρέσκα πράγματα στη Ιρλανδία. Από το 2022 αξίζει να μην κρατήσεις μόνο τους Fontaines D.C αλλά και τους Just Mustard και Gilla Band. Αν είσαι prog/post metaller, τσέκαρε τους πρωτοεμφανιζόμενους Apogean Tide. Και, σε δύο μήνες περιμένουμε νέα Lisa O' Neil…

Στάση 3η: London, Ηνωμένο Βασίλειο
Καλλιτέχνης: Qrixkuor
Άλμπουμ: Zoetrope
Είδος: Psychedelic Death Metal
Εταιρεία: Invictus/Dark Descent
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 02-12-2022
Bandcamp

Όσοι διαβάζετε συχνά το Express, ξέρετε ότι τρελαίνομαι με τις τεράστιες σε διάρκειες συνθέσεις, ειδικά όταν έρχονται από ιδιώματα που δεν ευνοούν αυτή την φόρμα. Μία σύνθεση 24 λεπτών αποτελεί το ομότιτλο EP των Qrixkuor και, ναι, τσίμπησα. Ευτυχώς! Διότι τελικά απόλαυσα ένα αβυσσαλέο death metal ταξίδι με πραγματικά εφιαλτικές ατμόσφαιρες και με έντονα τα συμφωνικά στοιχεία. Προσοχή όμως, δεν αναφέρομαι στο γυαλισμένο symphonic, ονόματα δεν λέμε. Εδώ το συμφωνικό στοιχείο έρχεται από τα έγκατα της κόλασης, χαράζοντας μια μεγάλη νοητή γραμμή που ενώνει αυτό το έργο με το Πανδαιμόνιο των Celtic Frost. Η lo-fi νοοτροπία ενισχύει την μουντάδα και την αίγλη ενός ήχου που οφείλει να παραμένει σκοτεινός κι αινιγματικός, άγριος, ζωοτρόπος.

• Καιρό έχω να πάω στο Λονδίνο. Αν μπορούσα να πάω μέσα στον Γενάρη, θα πήγαινα στο Camden Town Brewery Tour. Η πίστη μου στην βρετανική μπύρα έχει αναζωπυρωθεί από την μέρα που δοκίμασα την εξαιρετικότατη μπύρα Lakedown. Βρείτε την!

• Αν διαβάσετε την Jazz ανασκόπηση του 2023, θα βρείτε έναν σκασμό από λονδρέζικα acts. Εγώ όμως θα επιμείνω στην μεγάλη noise/punk γκρουπάρα που ονομάζεται Bruxa Maria. Μόλις έβγαλαν split άλμπουμ με τους, επίσης αξιολογότατους, Νορβηγούς MoE και κυκλοφορούν νέα δουλειά στα τέλη Γενάρη. Τσεκάρετε τους, είναι μπαντάρα.

• Κάναμε ό,τι μπορούσαμε αλλά πάντα υπάρχουν extreme metal διαμαντάκια που δεν προλαβαίνουμε να καλύψουμε. Για τους Universally Estranged έχουμε μιλήσει ξανά, πρόσφατα κυκλοφόρησαν το πολύ καλό "Dimension Of Deviant Clusters" . Οι Dysgnostic επίσης αξίζουν περισσότερα από μια απλή αναφορά, το "Scar Echoes" είναι φοβερό δισκάκι.

Στάση 4η: Tampere, Φινλανδία
Καλλιτέχνης: Getšemane
Άλμπουμ: Viimaa
Είδος: Progressive rock
Εταιρεία: Svart
<Ημερομηνία κυκλοφορίας: 02-12-2022<
Bandcamp

Η Φινλανδία κινείται ύπουλα στο χώρο του παλαιικού progressive rock, μιας και κυκλοφορεί διαμάντια που δεν τα πιάνουν πολλά ραντάρ. Οι Getšemane συστάθηκαν το 2009 για να συνοδεύσουν μουσικά μία θεατρική παράσταση, κι ύστερα συνέχισαν κυκλοφορώντας το 2015 το ομώνυμο ντεμπούτο τους, και επτά χρόνια μετά επιστρέφουν με ένα ακόμη καλύτερο δεύτερο δίσκο. Στα πρότυπα των King Crimson και των Soft Machine, και με την ίδια ταυτότητα των Φινλανδών Pekka Pohjola και Sammal, συνδυάζουν progressive rock με jazz και σαξόφωνα, δημιουργώντας ένα εξαιρετικό ατμοσφαιρικό μείγμα, αλλά είναι ενίοτε πρόθυμοι να εγκαταλείψουν την πολυπλοκότητα για να τζαμάρουν σε πιο άμεσες φόρμες. Το "Viimaa" είναι εκρηκτικό, πολυσχιδές, αλλά κυρίως ψυχαγωγικό, με τα 42 λεπτά των έξι συνθέσεων να κυλούν νεράκι. Σημαντική διαφοροποίηση η Φινλανδική γλώσσα, που συνδυάζεται αναπάντεχα καλά με την θεατρικότητα και τη μουσικότητα της progressive rock. (Μ.Κ.Ο)

• Καιρό είχαμε να έρθουμε στην metal πρωτεύουσα της Φινλανδίας!

• Εκτός από μουσική πρωτεύουσα, η πόλη Tampere έχει τις περισσότερες δημόσιες sauna στον κόσμο! Επίσης, την αποκαλούν συχνά Manchester του Βορρά, για τον σημαντικότατο ρόλο που έπαιξε στην βιομηχανική ανάπτυξη της περιοχής.

• Ανάμεσα στο πολύ καλό doom metal που ακούσαμε μέσα στο 2022, θα πρέπει να προσμετρήσουμε και τους Φινλανδούς Arche. Ελπίζω, έστω και αργά, να τους περιλάβει κάνας κύριος Ζαρκαδούλας ή Πατεράκης για να γίνει η δουλειά σωστά. Το ''Transitions'' είναι θαυμάσιο, η δε αισθητική τους είναι για doom σεμινάριο.

Στάση 5η: Stockholm, Σουηδία
Καλλιτέχνης: Shaam Larein
Άλμπουμ: Sticka En Kniv I Varlden
Είδος: Post-Punk/Doom/Gothic
Εταιρεία: Svart
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 09-12-2022
Bandcamp

Το απόκοσμο πρόσωπο στο εξώφυλλο κρύβει πίσω του τα χάσματα της νύχτας, το κενό, και το δεύτερο άλμπουμ των Shaam Larein δεν χρειάζεται άλλα υλικά. Riffs σαν φαντάσματα, ρυθμοί υπνωτικοί και η εξαιρετική φωνή της τραγουδίστριας με το ίδιο όνομα, περπατούν ήσυχα στο σκοτάδι του rock, μπλέκοντας με άνεση διαφορετικές σχολές. Είτε τους πεις occult rock, είτε τους συνδέσεις με το αρχαίο gothic, είτε βρεις τα κοινά με post-punk γκρουπ του απώτατου βορρά, θα είσαι μέσα. Νομίζω fans συγκροτημάτων όπως οι In Solitude απαγορεύεται να προσπεράσουν αυτό το ξεκάθαρα νυχτερινό, πνιχτά δραματικό άλμπουμ. Ο τίτλος λέει "κάρφωσε το μαχαίρι σου στον κόσμο" και τα δολοφονικά ένστικτα γίνονται κολλητικά, καθώς ανακηρύσσω με σιγουριά αυτόν τον θαυμάσιο δίσκο ως Άλμπουμ του Μήνα.

• Με πληθυσμό κοντά στο ένα εκατομμύριο, η Στοκχόλμη είναι η πόλη με τα περισσότερα μουσεία ανά κάτοικο στον κόσμο.

• Έχω γράψει ξανά στο παρελθόν ότι αποτελείται από 14 νησιά που ενώνονται με 57 γέφυρες. Αυτό που δεν γνώριζα είναι ότι το νερό είναι τόσο καθαρό που μπορείς άνετα να κολυμπήσεις, να ψαρέψεις ή να πιεις..

• Τι θα γίνει ρε Daniel, θα βγάλετε επιτέλους τον διάδοχο του Πάνθηρα; Ελπίζουμε και σε καλύτερο concept αυτή την φορά.

• Η Σουηδία είναι τόσο μα τόσο ροκομάνα που μέχρι και το stoner που βγάζει, θερίζει. Γνωρίζεις τους Mammoth Volume; Πολύ ενδιαφέρουσα μπάντα που κάνει το stoner να ακούγεται τρομερά funky - ή το αντίθετο.

+4 Greek Underground Albums που πρέπει να ακούσεις

Είναι η απολύτως κατάλληλη στιγμή να μιλήσουμε και για μερικά ελληνικά άλμπουμ που για λόγους τυχαιότητας δεν παρουσιάστηκαν νωρίτερα στις ψηφιακές μας σελίδες. Άλμπουμ που αξίζει να πάρει κανείς από το 2022 και παρουσιάζουν δημιουργούς ανήσυχους κι εξαιρετικά ταλαντούχους. (Η μικρή αυτή λίστα θα περιείχε και τους Yvridio - από τα αγαπημένα μου περσινά ελληνικά άλμπουμ - μας πρόλαβαν όμως τα παλικάρια της Punk Ανασκόπησης, τσεκάρετε!). Η σειρά είναι χρονολογική:

Mitić Threesome - "A Proper Job"

Μετά το ντεμπούτο τους πίσω στο «μακρινό» 2015, οι Mitić Threesome επιστρέφουν με το υπέροχο τους EP "A Proper Job". Η μουσική τους είναι «στεγνή» και υποβλητική. Ενώ αρχικά μοιάζουν σαν μια ακόμα ενδιαφέρουσα post-punk μπάντα, οι κατατονικοί τους ρυθμοί, η όλη αίσθηση παραίτησης, πίκρας και αστικής παρακμής που αποπνέουν, καθώς και ο ευθύς, μη-ραφιναρισμένος ήχος του trio, με έκαναν τελικά να επισκεφτώ τα τέσσερα αυτά τραγούδια ξανά και ξανά. Συχνά αναρωτήθηκα «τι είναι αυτό που τους λείπει για να είναι μια πολύ γνωστή και αγαπητή μπάντα;» Για να μην σας κουράζω, όλες τις φορές η απάντηση ήταν «Τίποτα…». Περιμένουμε full-length!

Fractalyst - "Watchtower"

Συνήθως, η ambient μουσική είναι αέρας, έχει κάτι το άυλο και αιθέριο. Το ντεμπούτο των Fractalyst όμως είναι στιβαρό σαν τις ρίζες της γης, βαθύ σαν τον ωκεανό. Ο όρος post-apocalyptic εδώ βρίσκει μια κυριολεκτική υπόσταση και ο Δημήτρης Βαλασόπουλος - σου μιλήσαμε παλιότερα για τους εξαιρετικούς Drako Gigant - με κύρια «όπλα» του αναλογικά και modular synths, στήνει στο ‘'Watchtower'' ένα κατασκότεινο, απειλητικό ταξίδι γεμάτο από ενδιαφέροντα ηχητικά twists. Ένα πολύ επιβλητικό άλμπουμ που θα του άρμοζε να είναι χολιγουντιανό score σε μια πραγματικά σπουδαία ταινία.

Gumbo Kulapo - "Gumbo Kulapo"

Να και ένα άλμπουμ για να σου φτιάξει το κέφι! Δεν γνωρίζω πολλά για τους Gumbo Kulapo, το ομώνυμο άλμπουμ τους όμως πρέπει να είναι το ντεμπούτο τους. Μικρή σημασία έχει, αφού τα μέλη της μπάντας είναι εμφανώς καλοί μουσικοί και ξεμακραίνουν σε ένα ωραιότατο instrumental ταξίδι, που εμπεριέχει πολλά funk, jazz και afrobeat στοιχεία. Η μουσική ρέει με μεγάλη φυσικότητα, έχει όμορφη αισθητική και διατηρεί μια jamming εντύπωση καθόλη την διάρκεια του άλμπουμ. Σε έξι συνθέσεις και για σχεδόν 40 λεπτά, το άλμπουμ είναι ευχάριστο και δροσερό, παρά την απλώς επαρκή παραγωγή του.

Gypsies On Paradise - "Arturo's Sableness"

Οι Καρδιτσιώτες Gypsies On Paradise (ή αλλιώς G.O.P.) είναι ένα power trio που παίζει instrumental prog για να αφηγηθεί τις ιστορίες και τα παραμύθια του. Στο δεύτερο άλμπουμ τους, "Arturo's Sableness", εμπνέονται από μία συγκινητική - πλην ασυνήθιστη - ιστορία αγάπης και την αποδίδουν με ένα πανέμορφο δίσκο. Υπάρχει αρκετή πληροφορία, όμως είναι οργανωμένη με τέτοιον τρόπο που να μην κουράζει, ενώ τα μουσικά θέματα εναλλάσσονται αβίαστα από jazz σε παραδοσιακά, κι από τη funk στην prog. Αν αναζητάτε instruprog τύπου Plini ή Scale the Summit, που να μην ακούγεται χιλιοπαιγμένο ή φανφάρικο, σταματήστε, κι ελάτε στη σύναξη για την αδικοχαμένη Pelusa. (Μ.Κ.Ο)

Το τραγούδι του μήνα

BRUIT ≤ - "Parasite (The Boycott Manifesto")
Toulouse, Γαλλία

Θα κάνουμε μια εξαίρεση και θ'αφήσουμε για λίγο το underground για τους φοβερούς και τρομερούς Bruit. Κι ενώ ακόμα ακούμε την τελευταία τους δισκάρα, τα άτομα κυκλοφορούν ένα τραγούδι που καλεί ουσιαστικά τους ακροατές τους να μποϋκοτάρουν το Spotify. Δεν θα το παίξω ιστορία, το χρησιμοποιώ καμιά φορά, σε γενικές γραμμές όμως υποστηρίζω ανοιχτά το Bandcamp, κατά συνέπεια το πολιτικό μήνυμα των Bruit με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Καμία έκπληξη ότι η μουσική που συνοδεύει αυτό το μανιφέστο είναι ατμοσφαιρικό, σπουδαίο post rock. Αυτή η μπάντα θα γκρεμίσει το σύμπαν, θα το δείτε.

Έξω από τους χάρτες

Sri Lanka

Η Sri Lanka είναι το μεγάλο νησί σε σχήμα αχλαδιού που βρίσκεται νότια της Ινδίας και μέχρι πριν μερικά χρόνια ήταν γνωστή ως Κεϋλάνη. Είναι μια μεγάλη χώρα με πληθυσμό 22 εκατομμυρίων που φιλοξενεί πολλές διαφορετικές φυλές, κουλτούρες και ιδιοσυγκρασίες. Η φυλή των Sinhalese είναι η πιο σημαντική - αριθμητικά και ιστορικά - στην Sri Lanka έχοντας μια καταγεγραμμένη ιστορία 3.000 χρόνων, με δείγματα όμως ανθρώπινης εγκατάστασης που πάνε 125.000 χρόνια πίσω. Πολύ πρόσφατα, ίσως πήρε κάπου το αυτί σου ότι στην Sri Lanka συντελείται μία από τις πιο άγριες οικονομικές κρίσεις, με τεράστιες κοινωνικές, πολιτικές, ακόμα και κλιματικές συνέπειες. Η κρίση ξεκίνησε το 2019 και η χώρα κινδύνευσε με ολική κατάρρευση, ευτυχώς όμως εδώ και μερικούς μήνες φαίνεται ότι το πράγμα αρχίζει να ηρεμεί κάπως. Στο όμορφο αυτό τροπικό νησί του Ινδικού Ωκεανού μας έφερε η συλλογή ‘'Sri Lanka'' της αγαπητής Syrphe Records, αποτελούμενη από ενδιαφέροντες καλλιτέχνες της πειραματικής ambient συνομοταξίας. Τα έσοδα της συλλογής πάνε απευθείας σε οργανισμούς που καταπολεμούν το (ορατό) ενδεχόμενο του λιμού, ας προσπαθήσουμε λοιπόν να ενισχύσουμε.

Pure Underground Love

Όπως κάθε χρόνο στο τεύχος του Γενάρη, κοιτάω πίσω στην περασμένη χρονιά και διαλέγω τα πέντε καλύτερα άλμπουμ που ανακάλυψε το Underground Express - και για ακόμη μια φορά διαπιστώνω ότι αρκετά από αυτά έκαναν μεγάλο θόρυβο έξω από το ‘'underground''. Είναι μια ελάχιστη αποτίμηση και το προσωπικό μου ξόρκι: Μετά από αυτό, όλοι οι λογαριασμοί με το 2022 έχουν πια κλείσει!

2022 Albums of the Year by Underground Express

1. Noori & his Dorpa Band - ‘'Beja Power! Electric Soul & Brass From Sudan's Red Sea Coast''
2. Moura - ‘'Axexan, Espreitan''
3. Ditz - ‘'The Great Regression''
4. Širom - ‘'The Liquified Throne Of Simplicity''
5. Icare - ‘'Charogne''

Υποδεχτείτε τη Χρονιά του Λαγού