Mike Tramp

Τρίτο και τελευταίο (κανείς ποτέ δεν ξέρει) μέρος της τριλογίας - όπως κατέληξε - Songs Of White Lion, αλλά είναι ίσως και η πιο αδύναμη προσπάθεια σε σχέση με τις υπόλοιπες δύο, με την έννοια ότι τα hits εξαντλήθηκαν και έμειναν τα λιγότερο γνωστά κομμάτια. Εδώ στηριζόμαστε κατά βάση στο ντεμπούτο Fight to Survive (1985) με τέσσερα τραγούδια και στο Big Game (1989) με άλλα τέσσερα καθώς και με δύο για να συμπληρώσουμε τα δέκα σε σύνολο του άλμπουμ από το Mane Attraction (1991). Απουσιάζουν παντελώς κομμάτια από το Pride (1987) (από τα λίγα που έχουν μείνει εκτός) αυτή τη φορά. Οι ερμηνείες του Tramp δυστυχώς ακούγονται διεκπεραιωτικές και δεν υπάρχει αυτή η σπιρτάδα στη φωνή που τον χαρακτηρίζει στα προσωπικά, με αποκλειστικά δικές του συνθέσεις άλμπουμ του, που είναι αρκετά σε αριθμό και όλα πολύ καλά.

Τι φταίει όμως και έχουμε αυτό το αποτέλεσμα; Το αρχικό έναυσμα παρά τις δηλώσεις του Mike Tramp ότι δεν πρόκειται να ασχοληθεί ποτέ ξανά με το όνομα White Lion ειδικά μετά και τις διάφορες συνεντεύξεις του Vito Bratta κιθαρίστα και συνιδρυτή του συγκροτήματος, ήταν ότι ήθελε με τα συγκεκριμένα άλμπουμ να επαναλανσάρει τα τραγούδια με σύγχρονο, μοντέρνο ήχο για να «περάσουν» και στους νεότερους ακροατές. Ο μοντέρνος ήχος στην κιθάρα όμως του Marcus Nand, συνοδοιπόρου του Tramp από τους Freak Of Nature το σχήμα που δημιούργησε μετά τη διάλυση των White Lion αφαιρεί μέρος από τη μαγεία της αρχικής αποτύπωσης των τραγουδιών και το άλμπουμ διασώζεται μόνο από την καταπληκτική εκτέλεση του "If My Mind Is Evil" που θυμίζει Metallica εποχής LOAD, το αριστουργηματικό "Cherokee" που ξυπνά μνήμες από τα μεγαλεία του παρελθόντος και την επανεκτέλεση στο "Fight To Survive" από το ομώνυμο ντεμπούτο του 1985.

Ποια θα ήταν η λύση στο πρόβλημα; Αδυνατώ να κατανοήσω την εμμονή σε μια ατέρμονη, ατελέσφορη κατάσταση ενώ έχεις δίπλα σου τον άνθρωπο και ικανό κιθαρίστα (Marcus Nand) που σε στήριξε σε δύσκολες στιγμές στην καριέρα σου με τους Freak Of Nature, οι οποίοι δεν ολοκλήρωσαν τον κύκλο τους και διέκοψαν την πορεία τους απότομα. Γιατί λοιπόν να μην επαναδραστηροποιήσεις αυτό το υπέροχο συγκρότημα ξανά και να απολαύσει το κοινό που σε ακολουθεί, το θαυμάσιο επηρεασμένο από τα 70’s hard rock που έπαιζες;