Laura Jane Grace

Hole In My Head

Big Scary Monsters (2024)
Από την Ειρήνη Τάτση, 12/03/2024
Punk ποιήματα και τραγούδια στο μονοπάτι μιας προσωπικής αυτοολοκλήρωσης
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Η Laura Jane Grace ελπίζω ότι δεν χρειάζεται συστάσεις, ωστόσο για τα τυπικά να πούμε ότι είναι το άτομο που για καιρό έδινε και δίνει τη φωνή της στους ιστορικούς Against Me! και εδώ και κάποια χρόνια δισκογραφεί και προσωπικά με έναν πολύ σημαντικό σκοπό – την προσωπική της εμπειρία στο ταξίδι της φυλομετάβασης που μετρά πλέον σχεδόν δώδεκα χρόνια και μουσικά ξεκίνησε από το ιστορικό για το σύγχρονο punk "Transgender Dysphoria Blues". Στη νέα της δισκογραφική δουλειά που μπορεί να ακούγεται λίγο δυσοίωνη, "Hole In My Head", η Laura αντιθέτως με περίσσια ανάγκη για έκφραση των ιστοριών της ανοίγει το κεφάλι της σαν φιλόξενη pub και περιμένει με την ακουστική της κιθάρα να μας πει τις νέες τις ιστορίες.

Το "Hole In My Head" είναι ένας δίσκος ευθύς και απογυμνωμένος από περιττές σάλτσες. Folk punk και punk rock παιγμένα από ένα άτομο που τα καθιέρωσε, στα εικοσιπέντε του λεπτά είναι γεμάτο τραγούδια καθημερινότητας μιας ζωής που δεν είναι τόσο συνηθισμένη και ανοίγεται μπροστά μας. Και για όσους παρακολουθούν την πορεία της Laura είναι πλέον ειλικρινής. Αρκεί να ψάξεις σε σημεία όπως το "Punk Rock In Basements" που πραγματεύεται την αποστασιοποίηση της από το DIY καθώς η μπάντα της άρχισε να μεγαλώνει σε δημοτικότητα – εδώ την είδαμε σε ολόκληρο κέντρο πολιτισμού στην Αθήνα αν το καλοσκεφτείς. Όσο και να άλλαξε ωστόσο καθορίζει σαφέστατα τα όρια της και που τραβάει γραμμές, το "I'm Not A Cop" ανέρχεται σαφές.

Μπορείς ακόμη να ψάξεις για αληθινές ιστορίες στη νοσταλγία που ψάχνει χαμένους φίλους και έρωτες που σου έρχεται ευθέως στο "Keep Your Wheels Straight". Ή ακόμη και στο "Dysphoria Hoodie", εκείνο το φούτερ που φοράς για μέρες χωρίς να το πλύνεις ή να κάνεις μπάνιο όταν σε έχει καταπιεί το τέρας της δυσφορίας φύλου. Δεν χρειάζεται όμως να περνάς η έχεις περάσει την ταύτιση με την τρανς εμπειρία για να ξέρεις πόσο βαρύ μπορεί να είναι ένα αντίστοιχο φούτερ. Ειδικότερα και στο "Birds Talk Too", όπου εξιστορεί την απόφαση να ξυρίσει το κεφάλι της για της ανάγκες της δερματοστιξίας, και πως η απελευθέρωση από τα μακριά μαλλιά που αποτελούσε σημείο αναφοράς της θηλυκής της ταυτότητας οδήγησε σε νέες συνειδητοποιήσεις - είναι δηλαδή η στιχουργική ουσία του δίσκου που στην πραγματικότητα, ερμηνεύει στιγμές του ταξιδιού και των σκέψεων της από την Αμερική στην Ολλανδία για αυτό το τατουάζ.

Εκεί που ο δίσκος λάμπει όμως ακόμη περισσότερο δεν είναι στις ιστορίες, αλλά στις στιγμές που ο Laura πάνω από απλοϊκές κιθάρες και μελωδίες κλέβει την παράσταση δημιουργώντας κομμάτια τόσο φορτισμένα συναισθηματικά με την μοναδική στιχουργική της ερμηνεία, βλέπε στο αγαπημένο μου "Cuffing Season" αλλά και στο εναρκτήριο, ομώνυμο "Hole In My Head". Πολλώ δε μάλλον στο συγκινητικό κλείσιμο του "Give Up The Ghost" - "I'm standing at the center of the universe screaming at God, 'I'm not done' ". H Laura Jane Grace δαμάζει για άλλη μια φορά τα τέρατα μέσα της, άλλοτε με ακουστικά κομμάτια στα οποία προσανατολίστηκε κυρίως στη solo δισκογραφία της και άλλοτε με ηλεκτρικούς punk rock ύμνους στους οποίους πλέον θα λέγαμε ότι κατέχει διδακτορικό αν αναλογιστούμε το αποτύπωμα των Against Me!. Το "Hole In My Head" είναι από αυτούς τους δίσκους σφηνάκια που θα σε συνοδεύσουν τη στιγμή που χρειάζεσαι ένα συναισθηματικό boost. Ποιος μπορεί άλλωστε να μην αποτίσει φόρο τιμής στη γυναίκα που χρωστάμε την έκρηξη συμπεριληπτικότητας στο punk την τελευταία δεκαετία. Κάθε της δουλειά είναι βάλσαμο στην ψυχή.

Bandcamp | Spotify

  • SHARE
  • TWEET